Vriendelijkheid, vertrouwen, warmte
Geplaatst op 7 februari, 2011
De volgende blogpost is geschreven door Marieke Sweens, blogster op Dit is MarsMania.
Vriendelijkheid, vertrouwen, warmte.
Die drie woorden twitterde ik zonder er lang over na te hoeven denken naar Peter, toen hij vroeg naar associaties bij het woord menselijkheid.
Vriendelijkheid, vertrouwen en warmte: belangrijke waarden die ik wel regelmatig in de volgens sommigen zo onpersoonlijke timeline van Twitter vind, maar zelden bij de koffieautomaat op werk.
Menselijkheid. Een glimlach, een blijk van waardering, even tijd voor een praatje.
Ik probeer me te wapenen, ik probeer me te harden.
Het is niet heel lang geleden dat ik pas de deur uitging als ik mijn harnas had aangetrokken. Zodanig vormgegeven dat ik precies leek op en ook precies deed als de rest. Ondoordringbaar.
Meedoen met de rest zonder jezelf prijs te geven leidt niet tot geluk.
Vriendelijkheid , vertrouwen en warmte: ik heb ze bij me, tegenwoordig, deze eigenschappen. Maar bij de koffieautomaat ketsen ze af op de harnassen van mijn collega’s. Nog voor ik na het standaard “Mogge!” mijn mond heb kunnen opendoen voor een “Hoe is het”, is men alweer om de hoek verdwenen. Daarvan leer je snel.
“Mogge”, dus en ik concentreer me weer op het wiebelende plastic bekertje waarin iets stroomt dat doorgaat voor espresso, bijtend op m’n lip tegen de tranen.
En dan: een hand op mijn rug. Een aai. Kort. Snel. Verdwenen om de hoek voor ik het weet. Maar echt. Warmte. Vriendelijkheid.
Ik moet mag erop vertrouwen.
© Dit is MarsMania
Marieke Sweens zet zich in voor de omgang en begeleiding van mensen met een psychische kwetsbaarheid.Wil je meer van Marieke lezen, volg dan haar blog Dit is MarsMania of volg haar via Twitter.
Bewaard onder Gastblogs
Tags: menselijkheid
Reacties
8 Reacties to “Vriendelijkheid, vertrouwen, warmte”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
Ik krijg de kriebels van al die gepredikte vriendelijkheid en warmte. Een betere wereld? Wat is er mis mee als je ’s morgens bij de koffieautomaat nog even in je eigen cocon wil vertoeven en ‘mogge’ prevelen, bij voorkeur zonder dat iemand zich daardoor meteen bedroefd voelt.
Geef elkaar de ruimte, ook voor autistisch gedrag (ja, ik weet het, ik pleit hier voor mezelf).
Is wat mij betreft niks mis mee @Annelize, net zo min als dat er niks mis is met wat vriendelijkheid. Mocht ik jou ooit ’s morgens vroeg in je cocon bij de koffieautomaat treffen, ik drink mijn koffie helemaal zwart 🙂
Niks mis mee natuurlijk als je vanuit vriendelijkheid, vertrouwen en warmte beoogt te leven; een zeer nobel streven, dat vooral jezelf goed zal doen!
Maar het anderen kwalijk nemen dat ze niet aardig en vriendelijk zijn, is nog steeds niet zo vriendelijk… misschien een afspiegeling van het onderbewuste dat het nog niet helemaal vertrouwt.
Doet me denken aan een interview dat ik had met een ‘grootheid’ in de spirituele wereld, die vertelde hoe hij eens op de hoek van een winkelstraat iedereen vriendelijk gedag ging zeggen. Ook hij beklaagde zich over ‘al die anderen’ die niet vriendelijk teruglachten, maar hem aankeken of hij gek was. Ik probeerde hem uit te leggen dat het niet klopte wat hij schreef in z’n boeken en wat hij nu zei; als alles een eenheid is… krijg je een weerspiegeling van je eigen beleving/wereldbeeld.
Leven met zulke intenties is prima en prachtig, maar de volgende stap is toch om ‘anderen’ niet als ‘vijandig’ te zien – want dan werkt het niet! Mijn theezakje zei het zo: “Laat iedereen beter zijn dan jij.”
Waarnemen zonder oordeel, das de kunst!
Dit is geen oordeel hoor, maar een interessante! 🙂
Dank je wel @Petra. Ik voel een blogpost aankomen op de vliegende schildpad. Klopt dat? 🙂 Wat mij zo aanspreekt in het verhaal van Marieke is het besef wat een aai, een hand op iemands rug, kunnen betekenen. Pasgeboren baby’s kunnen huidhonger hebben, hongerig naar huidcontact. Volgens mij raken we dat nooit helemaal kwijt. En gelukkig maar.
[…] Dit blogartikel was vermeld op Twitter door Peter de Kock, Marieke Sweens. Marieke Sweens heeft gezegd: Kijk! RT @peterdekock: Vriendelijkheid, vertrouwen, warmte. Gastblog van @DitisMarsMania over menselijkheid http://tinyurl.com/6jatyu9 […]
@annelize en @Petra Goh, wat een pittige reacties 😉 Snel maar ff iets rechtzetten: ook ik ben vaak ’s ochtends niet de alleraardigste. Wat mij betreft hoeft ook niemand verplicht aardig te doen. Liever niet. Blijf vooral je (desnoods chagrijnige) zelf. Ik sta gelukkig ook niet altijd direct met tranen in m’n ogen mijn koffie te tappen als er iemand zomaar voorbij stuift.
Punt is dat hier de context van waaruit ik deze gastblog schreef en mijn eigen achtergrond, ontbreken. En met dat in mijn achterhoofd snap ik goed dat mijn verhaal enige irritatie bij jullie oproept.
Even wat rechtzetten, lieve, vriendelijke @marieke! Don’t take it too personal! Het is maar een voorbeeldje, toch? Je hebt helemaal gelijk met je streven…! Niks mis mee. En een voorbeeld zijn is genoeg!
Peter en ook Marieke, jaja, klopt heus wel, een desnoods subtiel aaitje (op je rug, of waar dan ook) lijkt een niemendalletje, maar kan je volkomen opwekken; tot leven wekken. Moet je dat benoemen of simpelweg daarnaar leven?
Eigenlijk zijn dit al te veel woorden over dit onderwerp.