Menselijkheid en oorlog
Geplaatst op 23 december, 2010
Ik snap het niet en wil het ook niet snappen.
Ik heb het over oorlogsrecht. Dat er mensen zijn die zich bezighouden met oorlogsrecht, met de (zogenaamde) menselijke maat van het oorlog voeren.
Oorlog voeren is per definitie de meest onmenselijke handeling waar mensen op deze planeet toe in staat zijn. Hoe kan zoiets ook maar een klein beetje menselijk worden gemaakt? Moeten we dat wel willen, dat oorlog voeren zo menselijk mogelijk wordt gemaakt? Zo van: het is nu eenmaal een gegeven dat er oorlog wordt gevoerd, dan kunnen we er maar beter regels voor opstellen om het zo menselijk mogelijk te maken.
Ik snap het niet en wil het ook niet snappen.
We hebben het hier over vernietiging en dood op een massale schaal. Hoe kan zoiets ook maar enigszins menselijk zijn? Is het menselijk als er geen burgerslachtoffers vallen? En militairen dan, zijn dat dan geen mensen? En is oorlog voeren überhaupt mogelijk zonder dat er burgerslachtoffers vallen?
Ik snap het niet en wil het ook niet snappen.
Waarom is er een oorlogsrecht? We hebben toch allemaal recht op vrede? Waarom is er eigenlijk nog oorlog?
Je kunt me naïef noemen maar liever dat dan een oorlogvoerende realist.
‘If everyone demanded peace instead of another television set, then there’d be peace.’ John Lennon
Bewaard onder Mening
Tags: john lennon, menselijkheid, oorlog, vrede
Reacties
13 Reacties to “Menselijkheid en oorlog”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
Het is bizar, inderdaad. Een oorlog beginnen is al een enorm grove schending van welk recht dan ook, maar of je je daarna dan weer wel even braaf aan de regels wilt houden.
Precies @Laurent, en het suggereert dat het OK is om oorlog te voeren.
Ik heb 1 dag in militaire dienst gezeten. Geweten Bezwaren. 1 dag in Ermelo, het had iets heel triest.
Ik kan het me voorstellen @Marco. Ik heb geloof ik een week voordat ik in de ene of andere kazerne werd verwacht een beroep gedaan op de wet gewetensbezwaren.
Je hebt alle soorten van gelijk Peter!
Enne..jij bent alles behalve naïef!
War is over (if you want it) zei Lennon. Helaas willen niet genoeg mensen het. Helaas levert het genoeg geld op. Zolang dat laatste het geval is, zal er altijd oorlog zijn.
toen ik haar naam was sarah zag in de bioscoop vorige week dacht ik daar ook over na. en over machtsmisbruik in het algemeen …
ik heb de antwoorden niet. …
Bedankt @Gabien, @Michael en @Karin.
@Gabien: met ‘naïef’ zat ik een beetje in de in de John Lennon sfeer. In ‘Imagine’ zingt hij:
You may say I’m a dreamer
But I’m not the only one
I hope someday you’ll join us
And the world will live as one
Kippenvel.
@Michael: Ja, geld speelt een wezenlijke rol. Meer nog denk ik dat innerlijk geweld aan de bron van oorlog ligt. Het naar buiten geprojecteerde innerlijke geweld.
@Karin:Ik ken de film alleen van de trailer, kan me goed voorstellen dat ie flink raakt. Net voordat ik deze blog schreef had ik nog wat beelden bekeken van de Wikileaks documentaire. Zo gruwelijk. Misschien hoeven we de antwoorden niet te hebben en volstaat het om de vragen te stellen.
Ja, wie is er nu eigenlijk onrealistisch, John Lennon (en alle mede-dromers) of degene die oplossingen zoeken in oorlog, waarmee we alleen maar verder van huis raken?
Toch: Het is de wereld waar wij in leven en wij zijn deel van het geheel. Ons wordt zelfs wijsgemaakt dat we aan ‘vredesmissie’ doen door een leger naar Afghanistan te sturen, waardoor vele doden vallen.
De oorzaak is angst. Geen geld. Geld wordt makkelijk verdiend aan de angst. Zolang wij leven met angsten en ons bang laten maken, zal er oorlog zijn. Zolang wij blijven wijzen naar anderen en vatbaar blijven voor bangmakerij, is er geen vrede op de wereld. Vrede in de wereld begint bij jezelf. Misschien lijkt dat een dooddoener, maar als we allemaal eerlijk onze eigen gedachten onderzoeken, hoeveel vrede heerst er dan? Daar ligt de weg naar vrede! In onszelf.
Een vredige kerst gewenst allemaal…!
Over realisme gesproken @Petra: ‘Be realistic, demand the impossible!’ (Che Guevara). Op naar wereldvrede dus.
Dank voor je mooie kerstboodschap.
oorlogsbeelden wekt juist bij mij woede in me op. woede en geen liefde. als je daarover na gaat denken kom je er diep.
de schuld geven, afkeuren, dat is wat we doen. we omarmen het niet allemaal met liefde. daarom hebben sommigen die dat wel kunnen echt gelijk. punt is, ik kan dat niet. nu niet.
Ja @Marco, that’s it, exactly. Als je je realiseert dat de wereld je spiegel is, kun je maar beter je ogen sluiten!
Als ik soms per ongeluk op wrede beelden stuit (liever niet, maar je ontkomt er niet altijd aan…) schakel ik onmiddellijk over op het sturen van licht naar die situatie, iets wensen zo je wilt. Dat werkt naar mijn idee beter dan je boos en onmachtig voelen. Op die manier hebben we toch meer macht dan we denken. Zijn we mooi terug bij Peters citaat van John Lennon:‘If everyone demanded peace ….. there’d be peace.’
Dat van die woede en boosheid herken ik wel @Marco en @Petra. Zoals ik het soms ervaar is die woede en boosheid er ter bescherming tegen het voelen van de pijn die eronder zit. Als je ervan uitgaat dat we al vele levens achter de rug hebben, hebben we dat geweld ooit zelf ervaren en toegepast. En daar zit en hoop pijn aan vast.