Menselijkheid anno 2010
Geplaatst op 13 december, 2010
Als bedrijf X een week lang klanten op bezoek krijgt, worden de klanten elke avond geëntertaind: worden ’s avonds mee uit eten genomen en krijgen de stad te zien.
Als bedrijf X een paar maanden lang een buitenlandse collega op bezoek krijgt, wordt deze aan zijn/haar lot overgelaten. Niemand die informeert hoe het is om in een vreemd land te zijn, niemand die aanbiedt samen wat te gaan eten of drinken, niemand die voorstelt om de interessante plekjes in de stad te laten zien. Een enkeling weet zelfs na maanden dagelijks het bureau van die buitenlandse collega te hebben gepasseerd, niet wie die buitenlandse collega is.
Bewaard onder Mening
Tags: menselijkheid
Reacties
6 Reacties to “Menselijkheid anno 2010”
Laat je reactie achter!
Is dat zo?
@Petra: bedoel je of het waar is wat ik schrijf? Ja.
Kennelijk ken je dit voorbeeld. Maar het lijkt me geen ‘wetmatigheid’….?
Ik wil niet beweren dat het een wetmatigheid is @Petra, het is bedoeld als voorbeeld en het is echt gebeurd.
Ik geloof je graag. En het is een treurig verhaal. Maar het is zo anoniem… Er zitten altijd veel aspecten aan zoiets. Ik vraag me dan bv af wat die persoon kwam doen, of het een vrijwillig of gedwongen bezoek was – van beide zijden, welke belangen er zoal mee gemoeid waren, hoe de man/vrouw zichzelf heeft opgesteld, enz.. enz… Ik begrijp wel wat je bedoelt te vertellen, hoor, daar niet van. Van mens tot mens, van hart tot hart, daar is op zich niet veel voor nodig. Eén mens eigenlijk maar… das al genoeg!
Dat er verschillende kanten zijn, is natuurlijk helemaal waar @Petra. Maar ik blog niet als journalist maar als verhalenverteller en kies ik een perspectief. Als je schrijft dat het een treurig verhaal is, dan ben ik er aardig in geslaagd om het perspectief van mijn keuze over te brengen 🙂