Passie als luchtballon

Geplaatst op 13 januari, 2010 

Wat is jouw passie?  En als je dat op dit moment niet weet: hoe vind je jouw passie? Ik volg een aantal blogs die regelmatig over passie schrijven en hoe je je passie kunt vinden. Om je te helpen je passie te vinden, stellen die blogs vragen en geven ze opdrachten. Meestal lees ik zo’n blog vluchtig door want de vragen en opdrachten heb ik al meerdere keren gezien en brengen me niet de inspiratie die ik nodig heb om er actief mee aan de bak te gaan.

Deze week las ik bij toeval een artikeltje (ik heb het helaas nog niet teruggevonden) dat me een andere kijk gaf op passie.  Passie, zo las ik, wordt tot zo’n groot begrip gemaakt dat mensen er niet of nauwelijks echt bij kunnen. Ik ben het daarmee eens. Als mensen mij naar mijn passie vragen sta ik ofwel met mijn bek vol tanden of ik antwoord ‘schrijven’ en voel me dan onzeker of schrijven nou echt wel mijn passie is.

Passie is toch immers iets groots? Iets dat net zo kickt als drugs in het lichaam van de junk? Maar, zo ging het artikeltje verder, vergeet het woord passie en kijk eens naar de dingen die je gewoon leuk vind om te doen, waar je blij van wordt en waar je af en toe ook een beetje angst voor hebt. Die dingen zijn je passie.

De toevoeging ‘..en waar je af en toe ook een beetje angst voor hebt’ maakt van het grote ding dat van passie wordt gemaakt, ineens weer iets dat behapbaar en vooral heel menselijk is. Het begrip passie is net een luchtballon: hoe groter je hem opblaast, hoe groter de kans dat ie uit elkaar knalt en dan heb je helemaal niks meer. Maar hoe meer lucht je uit het begrip passie laat lopen, hoe kleiner het wordt en hoe meer momenten van passie je creëert.

Afwassen is niet bepaald mijn passie. Als mijn dochter ’s avonds na het eten vraagt ‘hassen, hassen’ en daarmee afwassen bedoelt, dan zet ik haar op een stoel achter het aanrecht en doen we samen de afwas. Dat wil zeggen: ik doe de afwas en zij speelt met het water, giet het van het ene kopje in het andere en af en toe ook over haar schort. Op dat moment beleef ik passie. Op zo’n moment is zelfs afwassen mijn passie.

Passie is voor mij iets van het moment. Eigenlijk kan elk moment een moment van passie zijn. De vraag ‘wat is mijn passie’ inspireert me niet. Wat me wel inspireert is de vraag hoe ik alles wat ik doe met passie kan doen. Met afwassen lukt het me al zo af en toe.

Dus wat is mijn passie: op dit moment is dat op de ‘publish knop’ van deze blog klikken.

Bewaard onder Mening, Persoonlijk

Tags:

Reacties

6 Reacties to “Passie als luchtballon”

  1. gertrud on januari 13th, 2010 17:12

    afwassen als passie – vroeger had me dat niemand horen zeggen maar het geeft wel rust.
    Mijn passie: dansen en zingen – en alles wat nieuw is en bewerkt moet worden,af moet. Iets waarvan ik kook van energie.Rauwe passie – onvoorspelbaar van tevoren, daar heb je gelijk in.

  2. Peter de Kock on januari 13th, 2010 17:24

    Dank je wel Gertrud. Volgende keer als iemand naar mijn passie vraagt antwoord ik recht voor z’n raap ‘afwassen’ 🙂 Passie heeft inderdaad ook met onvoorspelbaarheid te maken. Wat dat betreft kun je misschien de luchtballon beter niet leeg laten lopen maar na het opblazen het ventieltje tussen je vingers houden en dan loslaten. De baan van de ballon is volstrekt onvoorspelbaar. Leuk om te doen ook.

  3. Jooper on januari 13th, 2010 19:54

    Bij passie denk ik in eerste instantie aan mijn vriendin & haar zoon, maar ook aan muziek. Twee volledig verschillende vormen van passie, maar van allebei krijg ik een warm gevoel en kan ik er naar verlangen als ik te lang zonder moet. Gelukkig komt passie naast deze constante factoren ook in andere en soms onverwachte vormen steeds weer terug. De kunst is het te herkennen als het moment daar is.

  4. Peter de Kock on januari 13th, 2010 20:05

    Wat een mooie aanvulling Jooper: de kunst is het te herkennen als het moment daar is. Ik denk dat de truc inderdaad niet zozeer is je passie te vinden maar om het het beleven van passie te herkennen. Een warm gevoel zoals jij dat noemt kan daarbij zeker een handig kompas zijn. Dank voor je mooie woorden.

  5. Kitty on januari 13th, 2010 20:19

    Als ik dingen met passie doe, dan voel ik mij energiek, enthousiast, blij en mag iedereen het weten. Ik ben dan net een stuiterbal.
    In stilte voel ik passie als ik zie hoe anderen passie beleven.
    Hoe mijn kind geconcentreerd een tekening maakt, een toren bouwt, een fanatsiespelletje met zichzelf speelt.
    Hoe mensen vol verve vertellen over een gebeurtenis.
    Hun passie wordt mijn passie. Passie is dan heerlijk “besmettelijk”.
    Mijn passie is het leven en alles wat erin zit.

  6. Peter de Kock on januari 13th, 2010 20:57

    Bedankt dat je jouw beleving van passie deelt Kitty. Dat van die stuiterbal vind ik een mooie metafoor, ik herken het.

Laat je reactie achter!