In zee zwemmen

Geplaatst op 8 september, 2009 

Vakantie, lekker naar zee! Heerlijk zonnig weer en een aangenaam windje. Er staat een leuke golfslag. Zee zo strak als een biljartlaken is niet leuk en hoge golven zijn wel leuk maar niet om in te zwemmen. Nee, om lekker in zee te zwemmen en helemaal de beleving te hebben iets avontuurlijks te doen moet er een beetje golfslag staan. En die staat er die dag.

Eerst zover mogelijk de zee inlopen, dan een stukje zwemmen richting zee en daarna met de golfslag mee terug naar het strand zwemmen. Leuk zo met die golven.

Totdat ik tussen twee golven terecht kom en ik voor me een golf zie. Even zie ik het strand niet meer en zie ik alleen water om me heen. Ik weet welke richting het strand is en ik weet dat het vlakbij is en dat mijn voeten elk moment weer vaste grond kunnen voelen. En toch is het moment dat ik geen strand zie maar alleen water even griezelig.

Mijn zintuigen geven alarmprikkels af aan mijn lichaam: even geen strand zien maar alleen water en geen vaste grond voelen is genoeg voor mijn lichaam om te reageren met schrik. Ook al weet ik dat er niets aan de hand is, dat ik niet midden op de oceaan ben maar op een paar meter afstand van het strand.

Ik hou deze herinnering aan zwemmen in zee graag levend voor het geval ik weer in een veranderingsproces terecht kom. Want midden in een verandering zie ik ook niet waar ik naar toe ga, heb ik ook geen vaste grond onder de voeten en reageer ik ook met angst. Maar het idee dat ik slechts tussen twee golven in zit en er een nieuwe golf achter me in aantocht is die me zal optillen zodat ik weer overzicht heb, stelt me dan gerust. En de vaste grond zal ik elk moment weer voelen.

Bewaard onder Persoonlijk

Tags: ,

Reacties

2 Reacties to “In zee zwemmen”

  1. Els on september 13th, 2009 15:52

    Mooi verwoord Peter ,zo is het en ik trap er toch ieder keer weer in. Vertrouwen hebben noemen ze dat geloof ik.
    Bedankt voor steeds weer mooie teksten die tot nadenken stemmen

  2. Nino Michielse on september 16th, 2009 12:24

    Hoi Peter,

    Ik zie het zo voor me. Mooie analogie met verandering. Els zegt het zo mooi, vertrouwen heet dat inderdaad. Stemt mij ook tot nadenken.

Laat je reactie achter!