Verhuisbericht

Geplaatst op 5 april, 2008 

Mijn weblog is verhuisd naar een nieuwe URL: www.peterdekock.nl

A sort of homecoming eigenlijk.

Bewaard onder Bloggen | Reageer

Tags:

Over een doodnormale man en nozems

Geplaatst op 2 april, 2008 

Je kent ze wel, die op het eerste gezicht doodnormale mannen. Ze zijn getrouwd, hebben een gezin en ook werk. Ze stemmen CDA en gaan elke zondag naar de kerk. Naar de kerk gaan was vroeger echt doodnormaal. Niet iedereen ging vroeger trouwens naar de kerk: nozems gingen niet maar die gingen na hun dood direct naar de hel.

Dit verhaaltje gaat over zo’n doodnormale man. Maar zo’n verhaaltje zou al snel gaan vervelen want doodnormaal is wel wat saai. Dus om het een beetje aantrekkelijk te maken gaat dit over een doodnormale man die geen ‘ik hou van jou‘ kon zeggen.

Niet dat hij de woorden niet kende of dat hij een spraakgebrek had, oh nee, hij sprak prima Nederlands. Hij kon zeggen ‘ik hou van mijn werk’. Hij kon ook zeggen ‘kabeljauw’. En omdat 1 + 1 = 2 kon hij ook zeggen ‘ik hou van jau‘. En dat klinkt precies hetzelfde als ‘ik hou van jou’.

Hij had natuurlijk hulp kunnen gaan zoeken, bij een coach bijvoorbeeld. Maar in die tijd bestonden coaches nog niet, die waren ook helemaal niet nodig want er waren toen veel minder problemen dan nu. Ja, alleen die nozems, dat was wel een probleem.

Deze doodnormale man had er eigenlijk helemaal geen last van dat hij nooit eens zei ‘ik hou van jou’ en dus liet hij het zoals het was. Op een dag kwam hij te weten dat hij niet lang meer te leven had. Nu zou je denken dat als je weet dat je niet lang meer te leven hebt, dat je afscheid gaat nemen. Dat je tegen je dierbaren zegt wat je voor ze voelt of een welgemeend ‘ik hou van jou’. Maar niet deze doodnormale man. Hij was daarin heel consequent, dat wel.

Hij ging dood en naar de hemel.

Een paar weken na de begrafenis werd de grafsteen bij het graf geplaatst. Hij had deze zelf nog besteld toen hij wist dat hij zou gaan sterven, het was een mooie zwarte grafsteen.

Niet lang daarna werd het op de begraafplaats flink druk. Hele rijen stonden er, voetje voor voetje ging het. Op de grafsteen stond met sierlijke witte letters gegraveerd “IK HOU VAN JOU”. Woorden die de mensen zo graag wil horen of lezen dat ze er graag een uur voor in de rij stonden op de begraafplaats. Behalve nozems.

Beste nozems, de volgende ‘ik hou van jou‘ is voor jullie.

Bewaard onder Verhaaltjes | 6 Comments

Tags:

← Vorige pagina