Vriendjes- en vriendinnetjeboekje

Geplaatst op 22 januari, 2013 

Uit een vriendjes- en vriendinnetjesboekje:

Vraag: Wat is er zo speciaal aan jou?
Antwoord: Dat ik zo mooi ben, van binnen en van buiten.

Wat zullen die kinderen diep van binnen lachen om ons volwassenen, om onze bullshit van binnen en van buiten, onze drama’s van binnen en van buiten, onze leugens van binnen en van buiten, onze angsten van binnen en van buiten en onze onechtheid van binnen en van buiten.

Als je op deze blog wilt reageren, begin dan je reactie met wat er zo speciaal is aan jou want anders word je reactie niet geplaatst. Gebruik van smileys is niet toegestaan. Gewoon omdat het leuk is. Dat is namelijk zo speciaal aan mij: ik ben erg leuk.

Bewaard onder vaderschap | 10 Comments

Tags: , ,

De achtergrondkleur van het universum

Geplaatst op 24 mei, 2011 

Afgelopen weekend gierde er wat pijn onder mijn huid. Anders gezegd: ik zat niet zo lekker in mijn vel.

Tijdens een middagwandeling dacht ik gisteren ineens aan die prachtige beelden van het universum die we aan de Hubble ruimtetelescoop te danken hebben. Sterren, sterrenstelsels en superclusters in allerlei vormen en kleuren maken het heelal tot een kunstwerk waar geen woorden voor zijn.

Maar wat ik me al wandelend vooral bedacht, is dat al deze schoonheid alleen maar kan schitteren dankzij de achtergrondkleur van het universum: zwart, pikzwart.

En wat ik nu ga zeggen zou ik afgelopen weekend maar spirituele blabla hebben gevonden: typische menselijkheden als schaamte, angst en pijn, hebben dezelfde functie als de achtergrondkleur van het universum. Schaamte, angst en pijn zijn het zwart van ons interne universum waar net zulke mooie vormen en kleuren schitteren als in het externe universum dat we zien via de Hubble telescoop.

Ik heb zwart altijd al mooi gevonden en ik begrijp nu waarom. Zwart is het fundament van alle schoonheid.

Zeg dit soort dingen nooit tegen iemand die met schaamte, angst of pijn worstelt. Ik kan je nu al zeggen dat als ik over een tijdje weer met pijn rondloop en ik zou deze blogpost lezen, ik me kapot ga ergeren. Ook dat hoort bij het kunstwerk dat we zijn.

Bewaard onder Persoonlijk, spiritualiteit | 10 Comments

Tags: , , , , ,

Hé jij daar

Geplaatst op 13 januari, 2011 

Hé jij daar. Ja jij daar. Kijk even naar dit korte filmpje en stel je voor dat je in een spiegel kijkt…

Ja, zo mooi verander jij dus.

Bewaard onder Inspiratie | 3 Comments

Tags: ,

Vliegtuigloze zondag

Geplaatst op 19 april, 2010 

Vanwege een wolk met volkaanas uit IJsland was het Nederlands luchtruim een aantal dagen gesloten voor alle vliegverkeer. Omdat ik het vrijdag en zaterdag druk had, viel het me toen niet zo op dat er geen vliegverkeer was maar zondag  des te meer: wat een ruimte ineens in de lucht.

In plaats van gesloten leek het luchtruim me eerder open.  Heerlijk om van de blauwe lucht te genieten zonder overvliegende vliegtuigen. Het had iets van een lang vergeten puurheid en schoonheid. Moeder aarde heeft zo haar manieren ons daar aan te herinneren.

Voor de mensen die dagen op Schiphol bivakkeerden was het natuurlijk geen pretje maar wat mij betreft komt er regelmatig een soort van vliegtuigloze zondag. Ook goed voor het milieu.

Bewaard onder Actualiteit | 2 Comments

Tags:

De containerman

Geplaatst op 12 oktober, 2009 

Door het keukenraam zie ik hoe een oude man zijn fiets tegen de muur stalt. Hij kijkt even om zich heen en grabbelt met één arm in de afvalcontainer van de Albert Heijn die om de hoek staat. Op de tast zoekt hij iets tussen het afval maar wat? Eten? Drank? Puzzelstukjes voor de Albert Heijn eredivisie puzzelactie?

Als hij zijn arm weer uit de container haalt heeft hij twee bosjes bloemen in zijn hand. De vorige avond heeft iemand van de Albert Heijn een beslissing genomen over het lot van de bloemen: koopwaar NEE, afval JA. En daarom liggen de bloemen waar gisteren nog  voor betaald moest worden nu tussen het afval. Albert Heijn had ze ook kunnen weggeven, gratis. Maar als dat uitlekt, koopt niemand meer bloemen in de hoop ze tegen sluitingstijd gratis mee te krijgen.

De man stopt de bloemen in één van zijn fietstassen en grabbelt nog een keer. Dit keer is zijn buit drie bosjes bloemen. Het vraagt flink wat vaardigheid om op de tast tussen al dat afval drie bosjes bloemen op te vissen. Hij stopt de bloemen in zijn andere fietstas.  Zijn fiets ziet er kleurig uit, het lijkt ineens voorjaar in de herfst. Nog twee keer grabbelen en hij haalt nog een stuk of vijf bossen bloemen op, zijn fietstassen puilen uit.

Hij stapt op, zoekt even naar de nieuwe balans van zijn fiets en rijdt weg. Iemand heeft vandaag veel bloemen in huis.

Ik noem hem ‘containerman’ en als ik ooit een filmscript bedenk voor een film die gaat over iemand die oog heeft voor schoonheid waar jij en ik afval zien, dan is hij de hoofdpersoon. Jammer dat ik geen foto heb genomen want dan had ik meteen een prachtige foto voor de filmposter. ‘Containerman’: de film voor het betere filmhuis.

Bewaard onder Verhaaltjes | 1 Comment

Tags:

Levenslogistiek

Geplaatst op 26 augustus, 2009 

Precies voor het terras met uitzicht op zee stopt een vrachtwagen. Weg uitzicht. De chauffeur stapt uit, meldt zich met wat papierwerk bij de exploitant van een kiosk en lost een paar rolcontainers. Het is nog vroeg en de chauffeur vervolgt snel zijn route naar het volgende adres. In de laadruimte van zijn vrachtwagen staan alle goederen netjes op volgorde: wat er het eerste uit moet is eerder die ochtend als laatste ingeladen en wat er als laatste uit moet is als eerste ingeladen. Dat is wel zo handig want zo staat wat hij moet lossen steeds vooraan in zijn laadruimte. Allerlei technische hulpmiddelen op het gebied van datacommunicatie en productidentificatie zorgen ervoor dat alles op het juiste moment op de juiste plaats in de juiste hoeveelheid wordt afgeleverd. Vrachtvervoer is een mooi staaltje van efficiency en Nederland is er goed in.

Waarom werkt het in het leven ook niet zo, net als bij die vrachtwagen? Je komt tijdens je levensroute in een situatie terecht waarvoor je bepaalde kwaliteiten en vaardigheden nodig hebt. Je opent je denkbeeldige losklep en wat je in die situatie nodig hebt staat vooraan. Je hoeft het maar te pakken om het probleem op te lossen. Je vervolgt je levensroute en bent klaar voor de volgende situatie. Wat een vertrouwen moet dat geven, wetende dat wat je nodig hebt er steeds is, op het juiste moment op de juiste plaats. En wat een efficiency ook.

Het leven is een stuk ingewikkelder dan de logistiek van een vrachtwagen. Zo is er geen logistiek computersysteem dat precies de meest efficiënte route berekent om je leven te leven en dat je precies vertelt wat je nodig hebt en in welke volgorde en welke hoeveelheden. Het leven kent ook geen TomTom die vertelt waar je bent en waar je heen moet.

Nee, leven is meer iets van hotseknotsen je neus achterna en maar zien wat er van komt. Wat je nodig hebt staat misschien wel helemaal achteraan in de vrachtwagen of erger nog, wat je nodig hebt is er op dat moment helemaal niet! Misschien zit je wel helemaal op de verkeerde route of kom je er na jaren achter dat je in een kringetje bent gereden en terug bent waar je begonnen bent. Wat kan dat frustrerend zijn.

En toch denk ik dat we in het leven beter af zijn dan zo’n vrachtwagen chauffeur. Hij volgt zijn TomTom en doet precies wat de computer voor hem heeft berekend. Alles is gericht op efficiency en alles ligt van te voren al vast. Vrijheid is ver te zoeken.

Dan maar liever dat gehotseknots van het leven. Geen TomTom en geen computerprogramma dat alles van te voren uitstippelt. Nee, dan maar liever vrije wil. Dan maar liever nu een plan maken en dat over vijf minuten weer veranderen en daarna nog een paar keer. Dan maar liever de frustratie van in een situatie terechtkomen en op dat moment niet weten wat te doen en hoe te handelen. Dan maar liever verdwalen op z’n tijd. Liever hotseknotsen dan een computerprogramma volgen.

Ik geniet nog even van het uitzicht en stap weer op de motor. Via de snelweg naar huis want dat gaat het snelst. Na een minuut of twintig verlaat ik spontaan de snelweg en ontdek net voorbij een klein dorpje een bijzonder smal landweggetje. De motor weet al wat te doen want terwijl ik met de gedachte speel om terug naar de snelweg te gaan rijdt de motor al over het landweggetje. Prachtig mooi is het daar te rijden. Heel in de verte zie ik het verkeer over de snelweg razen. Daar had ik ook kunnen rijden, snel en efficiënt.

Het voordeel van hotseknotsend leven is dat je onlogische spontane intuïtieve beslissingen kunt nemen. Veel minder efficiënt maar wel veel leuker en veel mooier.

Bewaard onder Mening, Persoonlijk | Reageer

Tags: , ,

Overvloed en beperking

Geplaatst op 25 maart, 2009 

Het gebeurt wel eens dat ik zoveel ideeën heb dat ik gewoon niet weet hoe en waar te beginnen om ze te realiseren. In de wereld van de gedachten en beelden waar ik dan in verkeer is alles in overvloed en prachtig mooi. Maar hoe deze overvloed en schoonheid te vertalen naar de fysieke wereld en vormgeven in bijvoorbeeld een blog, een verhaal of boek? Het lijkt wel of die overvloed aan schoonheid in de wereld van de gedachten en beelden door een trechter  moet worden geperst.

Die trechter is dan mijn fysieke lichaam dat nu eenmaal beperkingen kent. Zo heb ik maar twee handen en kan ik maar één tekst tegelijk schrijven. Mijn lichaam heeft ook tijd nodig voor eten en drinken en rusten. Ik kan dus niet alle tijd besteden aan het schrijven van wat ik in gedachten en beelden heb gezien. Ik zou er natuurlijk heel lang over kunnen doen maar ondertussen blijven de ideeën gewoon stromen. Met mijn fysieke lichaam kan ik al die ideeën niet bijbenen.

Niet alles wat ik in de wereld van gedachten en beelden ervaar kan ik neerzetten in de fysieke wereld. Veel van de gedachten en beelden blijven achter in hun wereld en stromen niet door naar de fysieke wereld. En dat besef blokkeert me wel eens om er toch maar aan te beginnen. Waarom zou ik aan een creatief proces beginnen als ik van te voren al weet dat er veel van de schoonheid achter blijft? En wat heb ik aan al die overvloed aan schoonheid als ik de bijbehorende gedachten en beelden niet kan vertalen naar de fysieke wereld?

Sinds kort weet ik het antwoord. Die overvloed aan prachtige gedachten en beelden die ik heb, vertaal ik via mijn lichaam naar een blog, een verhaal of boek. Een deel van de schoonheid blijft achter als gedachte en als beeld. Een ander deel neemt via mijn lichaam de vorm aan van een leesbare tekst.

Dit lijkt een beetje armzalig maar dat is het niet. Want wat gebeurt er als iemand die tekst leest? Juist, die krijgt daar weer allerlei gedachten en beelden bij! Van de overvloed aan schoonheid verdwijnt niets! De tekst is alleen maar een tussenvorm tussen de schoonheid van de gedachten en beelden van de schrijver en die van de lezer. De overvloed aan schoonheid blijft behouden en stroomt via de tekst van de schrijver naar de lezer.

En daarom heb ik toch maar besloten om dit op te schrijven.

Bewaard onder Persoonlijk, Schrijven | 2 Comments

Tags: , ,

De prijs van schoonheid

Geplaatst op 19 januari, 2009 

Ze stonden in de bloemenhoek in de supermarkt. Onopvallend, ingepakt in plastic, gestapeld op een wagentje om later in de winkel te worden uitgestald. Ze zagen er wat zielig uit in dat plastic, alsof ze uit een fabriek van de lopende band waren gerold.

Wat daar stond kwam niet uit een fabriek, het waren prachtige orchideeën. Schoonheid, tederheid. Elke bloem uniek. Magie. Schoonheid is niet te begrijpen, wel te ervaren.  

Wat ook niet te begrijpen is, is dat zoiets een prijs heeft. Voor de prijs van Eur 5,75 kun je jezelf de eigenaar noemen van zo’n orchidee. Voor dat geld betaal je de tijd en energie die iemand heeft besteed aan het kweken van die orchidee. En er zit ook een deel transportkosten in verwerkt. En BTW natuurlijk. Maar de schoonheid zelf is niet in de prijs verwerkt. De prijs is exclusief de schoonheid, die krijg je er gratis bij.

Schoonheid is gratis, godzijdank. Als ook schoonheid ten prooi valt aan de prijsziekte (alles in een prijs willen uitdrukken) dan is alle hoop verloren. Zolang er dingen zijn die gratis zijn is er nog hoop.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags: ,

← Vorige pagina — Volgende pagina →