Pijnlijke citaten

Geplaatst op 14 februari, 2012 

Ervaringsdeskundige Henry Rollins over pijn:

‘I used to fight the pain, but recently this became clear to me: pain is not my enemy; it is my call to greatness.’

‘I think about the meaning of pain. Pain is personal. It really belongs to the one feeling it. Probably the only thing that is your own. I like mine.’

‘Some of your best moments come when you’re the king or queen of pain. That’s when you lock yourself in your room, paint your fingernails black, turn out the lights, listen to a Cure record and write poetry.’

‘Scar tissue is stronger than regular tissue. Realize the strength, move on.’

Lees ook:

Bewaard onder Citaten | 6 Comments

Tags: ,

Het pijnverdwijnrecept

Geplaatst op 13 februari, 2012 

Laat het mengel nu inwerken en vertrouw erop dat bij de eerstvolgende Elfstedentocht alle pijn verdwenen is.

Morphine – Cure for pain

Lees ook: Pijn uitgummen

Bewaard onder Muziek, Verhaaltjes | Reageer

Tags:

Pijn uitgummen

Geplaatst op 10 februari, 2012 

Soms betrap ik me erop dat ik tegen beter weten in op zoek ben naar een formule, een truc om het leven te slim af te zijn, om het naar mijn hand te zetten en het te controleren. Om de momenten van pijn uit te gummen. Niet voor eventjes maar voor altijd.

Dan ontdek ik bijvoorbeeld dat het werkt om niet meer te strijden. Ik pas dat een tijdje toe, merk dat het werkt en denk: Yes, ik heb de truc gevonden! En alles lijkt ineens vanzelf te gaan. Gewoon niet meer strijden en ik heb de pijn overwonnen. Of misschien niet zozeer overwonnen maar er met een slimme U-bocht omheen gelopen.

Maar de pijn komt terug. Soms na een paar dagen, weken of maanden. Maar hij komt terug. En dan ga ik op zoek naar een andere formule, eentje die wel werkt. Het is als alchemie, tegen beter weten in proberen goud te maken. Het is als proberen een perpetuum mobile uit te vinden.

Het is gekkenwerk, ik weet het. Maar het is niet gekker dan elke dag eten, werken en slapen tot je dood gaat.  Dus ik ga door. En de pijn vindt het best vermakelijk als ik me weer probeer te verstoppen achter een nieuwe formule want hij weet dat hij me toch wel vindt.

Bewaard onder Persoonlijk | 17 Comments

Tags: ,

Ik voel me vandaag miserabel

Geplaatst op 27 mei, 2011 

Als ik met de trein reis, is mijn favoriete bezigheid een boekwinkeltje induiken om de wachttijd te doden. Nadeel van die boekwinkels is dat er meestal een volle muur is bekleed met allerlei magazines. Het is een muur vol met hoe het leven ‘moet’ zijn maar niet is. En voor wie het leven niet is zoals het ‘moet’ zijn, biedt diezelfde muur wat je moet eten, aantrekken, opsmeren, doen en loslaten, om het leven wel te leven zoals het ‘moet’ zijn.

Met de realiteit heeft het allemaal bijzonder weinig te maken, met geld verdienen des te meer.

Twitter lijkt soms ook op zo’n muur in de boekwinkel. Het gaat er met iedereen geweldig goed en iedereen weet precies wat je moet doen om ervoor te zorgen dat het geweldig goed met je gaat. Ik geloof dat niet, net zoals ik die muur in de boekwinkel niet geloof. Ik geloof wel de tweet van Jos Peschen:

Leven kent pracht en pijn. Tweets lijken alleen pracht te kennen. Zit pijn nog in de taboe sfeer? Nou, ik voel me vandaag miserabel!

Bewaard onder Mening | 9 Comments

Tags: , , ,

De achtergrondkleur van het universum

Geplaatst op 24 mei, 2011 

Afgelopen weekend gierde er wat pijn onder mijn huid. Anders gezegd: ik zat niet zo lekker in mijn vel.

Tijdens een middagwandeling dacht ik gisteren ineens aan die prachtige beelden van het universum die we aan de Hubble ruimtetelescoop te danken hebben. Sterren, sterrenstelsels en superclusters in allerlei vormen en kleuren maken het heelal tot een kunstwerk waar geen woorden voor zijn.

Maar wat ik me al wandelend vooral bedacht, is dat al deze schoonheid alleen maar kan schitteren dankzij de achtergrondkleur van het universum: zwart, pikzwart.

En wat ik nu ga zeggen zou ik afgelopen weekend maar spirituele blabla hebben gevonden: typische menselijkheden als schaamte, angst en pijn, hebben dezelfde functie als de achtergrondkleur van het universum. Schaamte, angst en pijn zijn het zwart van ons interne universum waar net zulke mooie vormen en kleuren schitteren als in het externe universum dat we zien via de Hubble telescoop.

Ik heb zwart altijd al mooi gevonden en ik begrijp nu waarom. Zwart is het fundament van alle schoonheid.

Zeg dit soort dingen nooit tegen iemand die met schaamte, angst of pijn worstelt. Ik kan je nu al zeggen dat als ik over een tijdje weer met pijn rondloop en ik zou deze blogpost lezen, ik me kapot ga ergeren. Ook dat hoort bij het kunstwerk dat we zijn.

Bewaard onder Persoonlijk, spiritualiteit | 10 Comments

Tags: , , , , ,

Zijn wie je nooit wilde zijn

Geplaatst op 24 maart, 2011 

Het is best een rare gewaarwording, dat je een moment bent wie je nooit wilde zijn.

Ik bracht woensdag mijn dochter naar school. Ik heb dan meestal even een moment nodig om te wennen aan tussen de ouders zijn. Thuis ouder zijn is voor mij een heel andere ervaring dan ouder zijn met andere ouders.

Op school kwam ik met een ouder in gesprek over voedselallergie. Als je kind allergisch reageert op bepaalde voedingsmiddelen, dan kan dat zeker in het begin een tijd van onzekerheid en frustratie zijn. Onzekerheid omdat het nodig is op zoek te gaan naar alternatieven en om maaltijden anders te bereiden. Frustrerend omdat het voedingsmiddel dat voor de allergische reacties zorgt, ineens opduikt op zowat alle etiketten. Met twee huisgenoten die allebei een lijstje hebben van voedingsmiddelen die voor narigheid kunnen zorgen, kan ik me heel goed inleven in die moeder die pas heeft ontdekt dat haar kind een voedselallergie heeft.

Ik sta daar dus in de klas, tussen de ouders, met een andere ouder te praten over kinderen met voedselallergie en wat dat voor je betekent als ouder.

Tien, vijftien, twintig jaar geleden zou ik me voor zo’n gesprek zeker niet hebben ingeschreven. Ik zal het je sterker vertellen: tijdens dat gesprek in de klas was ik iemand die ik vroeger absoluut niet wilde zijn. Als één van mijn vrienden me vroeger had verteld over zo’n ouders-onder-elkaar-gesprek, dan had ik hem waarschijnlijk hopeloos burgerlijk genoemd. Of erger nog. Maar zulke vrienden had ik niet, die ontweek ik zorgvuldig.

Twee dingen:

1. Ik had vroeger een hele lading oordelen over alles wat ook maar een beetje burgerlijk was. Ik geloof dat de bottomline was dat ik met een zodanig zwaar pakket aan pijn rondliep, dat ik me niet kon voorstellen ooit zelf ouder te kunnen zijn. Het is gemakkelijker anderen burgerlijk te noemen dan eens naar die pijn te kijken.

2. Mensen kunnen wel degelijk veranderen. Of zoals ik het zie: mensen kunnen de relatie met zichzelf diepgaand veranderen.  Er zijn momenten dat ik me verwonder over alle veranderingen. Helaas zie ik die veranderingen niet altijd maar ineens iemand zijn die ik vroeger nooit wilde zijn, werkt als een eye-opener.

Een beetje burgerlijk vind ik sommige dingen nog wel. Maar als ik er middenin zit en er vol overgave aan meedoe, heb ik het heerlijk menselijk.

Bewaard onder Persoonlijk, vaderschap | 8 Comments

Tags: , , , ,

Alles is liefde

Geplaatst op 4 februari, 2011 

Twee citaten uit een artikel vandaag op nu.nl waarin een beroemde actrice vertelt over haar relatiebreuk:

‘(….) voor de liefde was ik overal toe bereid.’

‘Als ik verliefd ben, laat ik al het andere voor wat het is. Dan verandert alles.’

Ik gebruik deze citaten als inspiratie voor wat ik hier nu ga schrijven. Daarmee wil ik niet zeggen dat wat ik ga schrijven ook geldt voor deze actrice maar ik kan het ook niet uitsluiten 🙂

Alles voor de liefde (willen) doen. Hoe hongerig kun je zijn? OK, we  hebben het allemaal nodig en als je maar lang genoeg afgesloten bent van liefde, dan kun je er niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk aan dood gaan.

De vraag is of je al de liefde die je nodig hebt uit die ene relatie moet halen, die relatie met die ene partner. Als ik die ene partner zou zijn waar al die liefde vandaan zou moeten komen, dan zou ik me verstikt voelen, alsof er een hele dikke ‘snelheidsdeken’ over me heen wordt gegooid.

Bomen weten dat dit niet werkt en laten hun takken en wortels alle kanten op groeien zodat ze uit alle denkbare richtingen de voeding kunnen ontvangen die ze nodig hebben.

‘Eén van de onjuiste overtuigingen die belangrijk is om los te laten, is het geloof dat we een ander persoon in ons leven nodig hebben om ons heel te maken. Zolang we geloven dat iemand anders de macht heeft ons gelukkig te maken, maken we een slachtoffer van onszelf.’

Robert Burney in ‘Codependence – De Dans van Gewonde Zielen’ (klik op de link voor een gratis download van dit boek).

Ik heb de vergissing een ander te zien als de (enige) bron van liefde ook een aantal keren gemaakt en ik kan je vertellen dat als je dat doet, je één garantie hebt: pijn

Een tweede garantie heb je als je er een beetje bewustzijn tegenaan gooit, namelijk dat je ervan zult leren en groeien.

‘Alles is liefde
Voor wie het kan
En voor wie echt durft te kijken
Voor wie iets durft te zoeken
Zelfs voor wie alleen nog maar,
het allerkleinste beetje durft te hopen’

Bløf – Alles is liefde

Bewaard onder Citaten, Codependency, Mening | 17 Comments

Tags: , , , , ,

Een emotionele wond als bron van kracht

Geplaatst op 6 december, 2010 

Een emotionele wond is meer dan alleen maar het epicentrum van een heleboel pijn.

In haar blogpost ‘Persistence pays off’ geeft Melody Beattie als voorbeeld obsessie:

‘Know yourself.  Know Life. Then be true to yourself. Take some of that obsession.  Turn it into persistence and passion.  Then go after what you want. The defect becomes power.’

Obsessie klinkt niet echt gezond maar het is een heel klein stapje van obsessie naar ergens in volharden. En volharding kan weer bijzonder nuttig zijn als je bijvoorbeeld een droom wilt realiseren.

Je kent vast wel het gezegde ‘Schelden doet geen zeer’. Ik weet niet wie dit bedacht heeft, ik vermoed dat het iemand is geweest die zelf graag anderen uitschold en daar een excuus voor nodig had.

Het is met schelden net als met de Chinese watermarteling waarbij het slachtoffer vastgebonden op tafel lag en waterdruppels op zijn/haar voorhoofd kreeg. Wat is nou een druppel water? Op zich niks bijzonders maar als die druppels maar lang genoeg blijven vallen wordt het een gekmakende marteling.

Schelden gaat na verloop van tijd wel pijn doen. Oordelen horen ook.

Ik kan een oordeel horen en op rationeel niveau weten dat het niets over mij zegt maar alles over degene die het oordeel uitspreekt. En toch kan ik op emotioneel niveau voelen dat er iets gebeurt. Ik kan de pijn voelen van het aanhoren van oordeel na oordeel na oordeel na oordeel.

Wat zich op emotioneel niveau laat voelen, helpt mij om oordelen al vanaf grote afstand te herkennen. Ik heb er een radar voor ontwikkeld. Oordelen herkennen is bijzonder waardevol bij het communiceren omdat oordelen iets zeggen over de behoeften die spelen bij mezelf  en een ander.

‘For many of our defects, all we’ve done is cross a line.  Take a few steps backwards, or redirect the energy and it becomes an asset.’ Melody Beattie

Lees ook:

 

Bewaard onder Mening, Persoonlijk | Reageer

Tags: , , , ,

← Vorige pagina — Volgende pagina →