Onderneem het

Geplaatst op 3 juli, 2009 

Gisteren kreeg ik een e-mail van Petra Maartense, blogger en schrijfster, met de volgende vraag:

Wat is het geheim van het succes van een zelfstandige? Vertel me jouw gouden tip of advies voor mensen die graag zelfstandig ondernemer willen worden! Graag op basis van je eigen ervaring, als je wilt met een kort eigen
verhaaltje erbij. Welke valkuilen ben jij tegengekomen en hoe heb je het opgelost? Wat is het belangrijkste om op te letten?

Petra verzamelt materiaal voor een boekje met tips en adviezen voor mensen die twijfelen of ze het wel kunnen, zelfstandig ondernemer zijn, en of het niet heel erg zwaar is.

Als je zin hebt om ook een bijdrage te leveren aan haar boekje, neem dan contact op met Petra Maartense. Haar contactgegevens staan op haar blog ‘De vliegende schildpad‘.

Hier mijn kijk op ondernemen:

Over ondernemen zijn ontelbaar veel boeken en websites vol geschreven. Allemaal wijsheid, kennis, inzichten en ideeën van ANDEREN. Ook voor degene die dit stukje leest: jij leest over iets dat werkt voor een ander. Die ander dat ben ik, de schrijver van dit stukje. Wat voor jou, de lezer werkt, weet ik niet. Misschien werkt wat voor mij werkt ook voor jou. Misschien ook niet. Dit is de tijd, niet alleen op het gebied van ondernemen, om alles wat anderen zeggen en schrijven te gebruiken als hulpmiddel bij het ontdekken van wat er in JOU leeft! Ontdekken van JOUW waarheid! Ontdekken van JOUW innerlijke ondernemer! Als Columbus het advies van andere ondernemers had opgevolgd had hij Amerika echt niet ontdekt.

Ik heb een ondernemingsplan bestaande uit maar een paar woorden:
‘Ik doe waar ik blij van word. En als jij daar ook blij van wordt, dan doen we samen waar we blij van worden.’

Dat is bij alles wat ik wil doen, bij alle keuzes, bij alle stappen, mijn wegwijzer. Het is de wegwijzer die me wegvoert van de weg van anderen. Het is de wegwijzer die me mijn eigen weg wijst. Door daar trouw aan te zijn en daarover steeds opnieuw te reflecteren, is ondernemen voor mij een intuïtief avontuur geworden. Bijzondere kansen, mogelijkheden, mensen, zogenaamde toevalligheden, stromen in overvloed.

Door mezelf letterlijk en figuurlijk af te stemmen op mijn gevoel, het gevoel in mijn lijf, krijg ik de feedback die ik nodig heb. De feedback die mij vertelt of ik mijn ‘ondernemingsplan’ trouw ben, of ik wel doe wat ik leuk vind en of ik er wel blij van word.

Door daar trouw aan te zijn omzeil ik ook de grootste valkuilen: de weg van een ander volgen. De weg van een ander volgen lijkt soms verleidelijk. Vooral als die ander een zogenaamde ‘expert’ is en al veel ervaring heeft en het klappen van de zweep kent. Wat voor die ander werkt hoeft voor jou niet te werken. En de tijd verandert steeds sneller. Wat gisteren werkte, werkt morgen misschien niet meer.

Een andere beruchte valkuil bij het ondernemen is geloven in schaarste. Geloof in overvloed! Bedenk je eigen economie, een economie gebaseerd op ondernemen vanuit overvloed, vanuit gelijkwaardigheid, vanuit respect voor mensen en de planeet, vanuit respect voor het leven. Vier en dien het leven en het leven viert en dient jou. Herdefinieer het begrip succes. Als succes alleen betekent een hoop geld, dan is dat een armoedige vorm van succes. Alles wat je met plezier doet, waar je blij van wordt, alle waarde die je bijdraagt aan anderen en de planeet, is succes. Herdefinieer alles.

De planeet schreeuwt het uit om mensen die hun eigen weg gaan. Obstakels zul je tegenkomen tijdens je weg. Elk obstakel en elk probleem is je bondgenoot en helpt je om te leren en te groeien, om sterker te worden en om vooruit te komen.

Randy Pausch zei het als volgt:
“Muren zijn er om de mensen tegen te houden die het niet graag genoeg willen. Ze zijn er om de ánderen tegen te houden.”

De omstandigheden om te gaan ondernemen zijn nog nooit zo ideaal geweest als nu. Ga aan het roer staan en laat de wind en de zeilen je meenemen. Maar stuur zelf.

Bewaard onder Mening, Ondernemen, Persoonlijk | 2 Comments

Tags: , , , , , , ,

Overvloed en beperking

Geplaatst op 25 maart, 2009 

Het gebeurt wel eens dat ik zoveel ideeën heb dat ik gewoon niet weet hoe en waar te beginnen om ze te realiseren. In de wereld van de gedachten en beelden waar ik dan in verkeer is alles in overvloed en prachtig mooi. Maar hoe deze overvloed en schoonheid te vertalen naar de fysieke wereld en vormgeven in bijvoorbeeld een blog, een verhaal of boek? Het lijkt wel of die overvloed aan schoonheid in de wereld van de gedachten en beelden door een trechter  moet worden geperst.

Die trechter is dan mijn fysieke lichaam dat nu eenmaal beperkingen kent. Zo heb ik maar twee handen en kan ik maar één tekst tegelijk schrijven. Mijn lichaam heeft ook tijd nodig voor eten en drinken en rusten. Ik kan dus niet alle tijd besteden aan het schrijven van wat ik in gedachten en beelden heb gezien. Ik zou er natuurlijk heel lang over kunnen doen maar ondertussen blijven de ideeën gewoon stromen. Met mijn fysieke lichaam kan ik al die ideeën niet bijbenen.

Niet alles wat ik in de wereld van gedachten en beelden ervaar kan ik neerzetten in de fysieke wereld. Veel van de gedachten en beelden blijven achter in hun wereld en stromen niet door naar de fysieke wereld. En dat besef blokkeert me wel eens om er toch maar aan te beginnen. Waarom zou ik aan een creatief proces beginnen als ik van te voren al weet dat er veel van de schoonheid achter blijft? En wat heb ik aan al die overvloed aan schoonheid als ik de bijbehorende gedachten en beelden niet kan vertalen naar de fysieke wereld?

Sinds kort weet ik het antwoord. Die overvloed aan prachtige gedachten en beelden die ik heb, vertaal ik via mijn lichaam naar een blog, een verhaal of boek. Een deel van de schoonheid blijft achter als gedachte en als beeld. Een ander deel neemt via mijn lichaam de vorm aan van een leesbare tekst.

Dit lijkt een beetje armzalig maar dat is het niet. Want wat gebeurt er als iemand die tekst leest? Juist, die krijgt daar weer allerlei gedachten en beelden bij! Van de overvloed aan schoonheid verdwijnt niets! De tekst is alleen maar een tussenvorm tussen de schoonheid van de gedachten en beelden van de schrijver en die van de lezer. De overvloed aan schoonheid blijft behouden en stroomt via de tekst van de schrijver naar de lezer.

En daarom heb ik toch maar besloten om dit op te schrijven.

Bewaard onder Persoonlijk, Schrijven | 2 Comments

Tags: , ,

Geven maakt lichter

Geplaatst op 14 maart, 2009 

Ik was vanochtend al vroeg op pad om boodschappen te doen. Bij de winkelwagentjes naast de supermarkt speelde  een muzikant accordeon, we groetten en wensten elkaar een fijn weekend.

Terug thuis merkte ik dat ik zin had om wat te geven, om iets weg te geven. Gisteren was een dag van ontvangen geweest, een verrassing die zomaar uit de lucht was komen vallen en vanochtend had ik zin om wat weg te geven. 

Ik liep terug naar het winkelcentrum en kocht er bloemen voor iemand die een periode vol veranderingen doorleeft. Bloemen als blijk van erkenning en steun. Deze boodschap die ik de bloemen wilde laten vertellen maakte de bloemen nog mooier dan ze al waren. Ik passeerde de muzikant weer en deed wat geld in het doosje dat hij op de grond had liggen. 

Onderweg naar huis had ik de beleving van mezelf lichter te voelen, letterlijk en figuurlijk lichter. Geven, als het vanuit het hart is, maakt lichter en het doet de overvloed stromen. Door het geld te laten rollen kunnen de bloemmist en de muzikant daar op hun beurt ook weer leuke dingen mee doen. De gedachte daaraan maakt geld uitgeven nog leuker dan het al is.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags: , ,

Concurrentie is UIT, Co-creatie is IN

Geplaatst op 11 februari, 2009 

De geluiden die ik in het bedrijfsleven opvang over concurrentie zeggen dat concurrentie de zaak wakker en scherp houdt en dat zonder concurrentie de boel maar zou indutten. Er wordt wel gezegd dat concurrentie moordend kan zijn. Ik denk dat bedoeld wordt dat concurrentie moordend is voor onze planeet en moordend voor ons welzijn.

Volgens de zo geprezen marktwerking leidt concurrentie tot betere producten tegen lagere prijzen. Maar ik geloof daar nu niet meer in. Concurrentie is voor mij een dogma uit een oude doos.

De meest wezenlijke behoefte die wij mensen met elkaar delen is de behoefte om een bijdrage te leveren. Deze behoefte vertaalt zich naar co-creatie, participeren in het samen creëren. Één van de meest inspirerende ontwikkelingen op dit gebied vindt momenteel  plaats op het Internet waar steeds meer innovatieve producten en diensten ontstaan. Mensen vormen er  intelligente groepen en leveren in flexibel netwerkverband een bijdrage.

Co-creatie gaat over het samen delen en over het geloof in overvloed. Concurrentie gaat over het tegen elkaar strijden en het geloof in schaarste. Concurrentie is UIT. Co-creatie is IN.

Bewaard onder Mening, Ondernemen | 2 Comments

Tags: ,

Het universum communiceert via symbolen: Sinterklaas bijvoorbeeld

Geplaatst op 5 december, 2008 

Woensdag had ik uit angst en schrik ‘Nee’ gezegd tegen een cadeautje dat het universum mij wilde aanbieden. Meteen daarna had ik de angstmakende gedachte dat het universum mij nu vast en zeker geen nieuwe cadeautjes meer zou aanbieden.

Niet veel later diezelfde dag zaten mijn reisgenoot en ik in de trein op weg naar huis. Het was druk in de trein en we zaten op het balkon waar nog voldoende plaats was om te zitten. Een Sinterklaas en twee zwarte pieten stapten ook in die zelfde trein. Ik had Sinterklaas op het perron al even gezien en hem gezegd dat aanstaande vrijdag mijn dochter van tien en een halve maand voor het eerst kennis met hem gaat maken. Hij vroeg me of ze wel lief was geweest en ik antwoordde hem dat ik niet meer in lief en stout geloof en dat ik denk dat ongehoorzaamheid de nieuwe deugd is. Sinterklaas, blijkbaar nog een type van de oude stempel, antwoordde me dat ik dan maar mee moest in de zak.

In de drukke trein kwam diezelfde Sinterklaas naast me zitten. De twee pieten zochten ook een plekje op het balkon, ze deelden pepernoten uit. Toen even later de conducteur kwam vertelde deze dat er vooraan in de trein ook een Sinterklaas zat. Lachen natuurlijk. Sinterklaas had wat moeite met het vinden van zijn treinkaartje onder al die kleding. Ik stootte hem aan en zei dat ik me slap zou lachen als zou blijken dat hij zwart reed.

“Sint” zeg ik hem ”Ik wil van jou wel een Ducati, een rode”. “Die wil ik ook wel” zegt Sint me terug. “Hoezo, rijd je ook motor”. “Nee” antwoordt Sint, “ik rijd paard, Amerigo”. De man bleef trouw aan zijn rol. .

’s Avonds vertelde ik het verhaal van de treinreis met Sinterklaas aan mijn partner. “Nou” zegt ze “da’s ook een mooie symboliek”. Meteen krijg ik zo’n lightbulb moment. Het universum had HET SYMBOOL van gulheid en overvloed op me afgestuurd: Sinterklaas. En de boodschap achter deze symboliek: het universum droogt nooit op qua gulheid en overvloed, dus heb geen angst.

Vanavond zie ik Sinterklaas weer. Ben benieuwd of hij die Ducati bij zich heeft.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags: , , ,

Een nieuw jaar van overvloed

Geplaatst op 2 januari, 2008 

Dat we in een universum van overvloed leven is me tijdens de afgelopen feestdagen nog eens extra duidelijk geworden. Wonderlijk en gewoon. Ik wens iedereen een nieuw jaar toe van overvloed, van welzijn en zingeving, van leven in respect en harmonie. Universum bedankt.

Foto: I. Greitemann

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags: ,

← Vorige pagina