Samen zwerfafval opruimen nu dat weer mag
Geplaatst op 1 augustus, 2020
Het was van 29 februari geleden dat we in Oosterheide weer samen de straat opgingen om zwerfafval op te ruimen. Wat er is gebeurd? Nou dit wat ik in een ander blogje schreef:
Als een wijk op z’n kont ligt omdat een virus, angst, regels en dreigementen met straf menselijke activiteit haast onmogelijk maken, mept de lelijkheid ervan je hard in je gezicht. Het is dan net een lichaam waar de ziel uit is vertrokken.
Vanaf maart mochten we de straat niet meer op want ja, samenscholing. Eind juni mocht het weer wel maar weerhield een nogal onaangename uitwisseling met onze gemeente over coronaregels me ervan weer aan de gang te gaan.
De laatste zaterdag van juli dan maar vanuit ons eigen Floralia Park. Het weer was niet al te best maar wat dondert dat als je zo’n groep leuke betrokken mensen weer kunt zien en samen weer wat kunt ondernemen.
En dat voelde goed zeg, alsof Oosterheide na drie maanden kontliggen weer stapsgewijs ontwaakt.
En dan sta je daar in de druilerige regen te wachten wie er komen opdagen. Is 15 worstenbroodjes genoeg? Veel te veel. Is 10 worstenbroodjes genoeg? Ook teveel. 5 worstenbroodjes dan? En dan is iedereen er ineens en hoe! Of de keuken van de Floralia tegen twaalf uur toch maar alle 15 worstenbroodjes warm wil maken.
De spirit van wat er in zo’n groep zwerfafval opruimers leeft, is niet beter onder woorden te brengen dan via Rian en Wilfred. Beiden waren op zoek gegaan naar ze fysiek wel kunnen in plaats van zich te laten leiden door wat het niet kan:
.
.
Met de regenmuts op vertrekken we. Iedereen kiest vanaf het Floralia park zelf een richting, sommigen gaan met z’n tweeën, anderen alleen. Jan en ik gaan richting Vijf eikenweg waar Jan met behulp van de Litterati app uitgebreid onderzoek doet naar wat daar zoals langs het fietspad ligt en waar dat mogelijk vandaan komt. Ik gebruik dezelfde app langs het fietspad aan de andere kant van de Vijf eikenweg.
Vooruitlopend op de rapportages blijkt al meteen dat Mc Donalds verpakkingen hier ruim ruim vertegenwoordigd zijn en dan vooral de drinkbekers. In het stukje berm pal naast de Vijf eikenweg liggen vooral blikjes red bull en sigarettenverpakkingen. De leefstijl van de vele vrachtwagenchauffeurs die hier dagelijks rijden laat zich raden.
Om vanaf de rotonde aan de Vijf eikenweg met volle vuilniszakken terug naar het Floralia park te lopen is best een klusje. Dat hebben Wilfred en Rian toch echt beter voor elkaar. In het park zitten de worstenbroodjes dan al in de oven, een mooi moment om ondertussen buiten nog even te tellen en te wegen wat we zoal verzameld hebben en wat de gemeente later die dag komt ophalen: 23 volle vuilniszakken, op een haar na 50kg.
.
Binnen zit iedereen ondertussen in een grote cirkel en dat voel ondanks de gezellige praatjes een beetje anders dan anders. In dat proces van ontwaken zijn we op weg naar de 100% ergens blijven hangen want ook al kan er weer veel, je merkt aan alles dat de we leven met de handrem erop.
De mensen die de Bloemenbuurt waren ingetrokken haalden op grond van hun ervaringen meteen even de aanname flink onderuit dat er door de corona situatie minder zwerfafval op straat ligt. Een betrokken inwoner van de Bloemenbuurt die ik hier niet met naam en toenaam zal noemen maar die zijn ergernis over de vervuiling van zijn buurt regelmatig met niet mis te verstaan fotomateriaal via social media deelt, zal dit zeker bevestigen.
En dat was het dan. Grote woorden als ‘het nieuwe normaal’, ik kan er helemaal niks mee. We zijn eigenlijk gewoon verder gegaan waar we eind februari waren gebleven en zoals ik al zei: dat voelde goed zeg.
Bedankt mensen voor het meedoen en bedankt Floralia voor de gastvrijheid.
Bewaard onder Onze wijk | 2 Comments
Tags: Floralia park, Oosterheide, zappen, zwerfafval
Groep 8 2019/2020: jullie hebben iets unieks gedaan
Geplaatst op 12 juli, 2020
Groep 8, een transitie waar volwassenen doorgaans langdurig duurbetaalde coaches of therapeuten voor inschakelen en waar je als groep 8-er gewoon doorheen rolt. Niet makkelijk maar wel natuurlijk dankzij rituelen als het kamp en de musical en leerkrachten die zo betrokken zijn dat ze een traantje moeten laten als het moment van afscheid is gekomen.
Corona maakte het er dit jaar niet makkelijker op. Groep 8 van Kindcentrum de Ontdekking in Oosterheide kon gelukkig nog net op kamp. Had dit een week later plaatsgevonden, dan was kamp vanwege de lockdown onmogelijk geweest.
Maar dan, een musical? Hoe doe je dat als kinderen verplicht thuis moeten blijven? Hoe doe je dat als je die mooie Talentzaal niet mag gebruiken om een prachtige avond te organiseren, ouders en familie die samen kijken naar de musical van hun zoon of dochter?
.
Meteen na het versoepelen van de lockdown ga je als een bezetene met heel veel creativiteit aan de slag om iets nieuws uit te vinden, je laat jezelf niet uit het veld slaan door de dingen die niet kunnen maar je gaat samen op zoek naar de dingen die wel kunnen.
Op dinsdag 7 juli 2020 liet groep 8 van de Ontdekking hun uitvinding zien. Ik denk dat het een wel heel bijzondere bladzijde in de geschiedenis van de Ontdekking is geworden en in de levens van iedereen die bij deze avond betrokken was, kinderen, leerkrachten, ouders en eigenlijk de hele buurt rondom de Ontdekking.
Om acht uur ‘s avonds verzamelde iedereen buiten bij het Pirateneiland voor het openingslied van groep 8 waarna de ouders in kleine groepjes werden ingedeeld. De kinderen gingen ook in groepjes uiteen, elk groepje naar een eigen plek in de buurt. Zo vormde zich in de buurt rondom de Ontdekking een aaneenschakeling van een aantal korte voorstellingen.
Elke voorstelling had als thema een specifiek jaar uit de 8-jarige schoolcarriere op de Ontdekking en zo ontstonden zeven voorstellingen: een voorstelling met een terugblik op groep1/2, een voorstelling met een terugblik op groep 3 tot en met een voorstelling met een terugblik op groep 8.
De ouders maakten in groepjes een rondwandeling langs alle voorstellingen en dat ging er professioneel aan toe, inclusief een handige app om ervoor te zorgen dat alle voorstellingen steeds op hetzelfde moment zouden beginnen zodat alle ouders steeds synchroon konden doorschuiven naar de volgende voorstelling. Na afloop kwam iedereen weer samen op het Pirateneiland voor het afscheidslied van groep 8.
Er is me sindsdien meerdere keren gevraagd wat ik het allermooiste vond aan deze avond. Ik kan dat onmogelijk zeggen, deze avond was één geheel waarin alles samen kwam. Deze avond was een emotionele tijdreis langs acht jaar Ontdekking en het was ook een sociale gebeurtenis, een viering van het samen zijn. Het was de Ontdekking op z’n best en het was ook de mooist denkbare reclame voor onze wijk Oosterheide.
Twee dingen wil ik er toch graag even uit lichten.
Omdat deze musicalvorm zich in de wijk afspeelde, buiten op straat in diverse tuinen, trok dat ook toeschouwers die je normaal gesproken niet over de vloer krijgt als de voorstelling binnen is. Zo herinner ik me het optreden van het groepje dat ‘groep 7’ speelde en aan de overkant van de straat mensen op de balkons van hun flat zaten om mee te kijken en mee te applaudiseren.
Hoe graag ik deze blogpost had volgehangen met foto’s van deze avond, kinderen en privacy is toch echt iets om rekening mee te houden en te respecteren. Ik heb wel deze foto:
.
De kinderen die ‘groep 5’ speelden, gingen in hun stukje in op het overlijden van hun toenmalige juf. Het decor, net alle alle andere decorstukken zelfgebouwd, bestond uit een herdenkingsaltaar ter nagedachtenis aan hun overleden juf. Het was voor ons groepje ouders het laatste stukje dat we die avond te zien kregen en toen we na afloop terug naar het Pirateneiland liepen en de decorstukken terug naar school sjouwden, was er kippenvel en stilte.
Deze blogpost is wat langer geworden dan ik in gedachten had, een boel woorden om eigenlijk dit te zeggen: Groep 8 van 2019/2020: jullie hebben iets unieks gedaan en ons laten zien en voelen tot hoeveel moois mensen samen in staat zijn.
Dank jullie wel.
Bewaard onder Onze wijk | 4 Comments
Tags: Kindcentrum de Ontdekking, Oosterheide
Het ‘Oosterheide Rocks’ gevoel verliest een flink stuk ziel
Geplaatst op 7 juni, 2020
Als een wijk op z’n kont ligt omdat een virus, angst, regels en dreigementen met straf menselijke activiteit haast onmogelijk maken, mept de lelijkheid ervan je hard in je gezicht. Het is dan net een lichaam waar de ziel uit is vertrokken. Tijdelijk, zo hopen we met z’n allen maar voor Oosterheide heb ik helaas slecht nieuws want daar is een flink stuk ziel definitief verloren gegaan: onze Huiskamer.
Op 1 juni 2016 wordt in Oosterheide ‘de Huiskamer’ geopend, voorheen bekend als Bakkerij Asmus maar dankzij een compleet nieuwe en gedurfde formule in een nieuw pand op Winkelcentrum Zuiderhout, een ontmoetingsplek die we al vanaf de opening dik en dik verdienen.
Een half jaar eerder verliezen we onze wijkbibliotheek. Kapot bezuinigd is niet alleen een plek om te lezen maar ook een plek om samen te zijn, plekken die we in een wijk die het moeilijk heeft niet minder maar juist meer nodig hebben. Een te groot gedeelte van onze gemeenteraad snapt dat helaas niet maar lokale ondernemers zoals Ellenoor gelukkig wel en zo krijgen we er in juni 2016 een prachtplek bij: de Huiskamer.
.
Al snel na de opening vervult de Huiskamer tal van sociale en maatschappelijke functies. Live bloggen bijvoorbeeld door het Oosterhouts Bloggers Collectief wat al snel de aandacht trekt van BNDeStem en de ORTS.
.
Misschien wel de leukste reden om bij de Huiskamer naar binnen te stappen: elkaar ontmoeten, een goeie bak koffie drinken en bedenken hoe onze stad leuker, mooier en beter kan worden. En vooral: wat we daar zelf aan kunnen doen.
.
,
Elke laatste zaterdag van de maand ruimen we in Oosterheide samen zwerfafval op, een activiteit die veel meer is dan alleen maar plastic en blik van de straten rapen. Zwerfafval opruimen is bij uitstek een sociale activiteit die de energie van mensen die om hun wijk geven samen brengt.
De Huiskamer is samen met de Bunthoef en het Floralia Park, een van onze hoofdkwartieren om samen af te spreken en om na het opruimen van zwerfafval, samen gezellig een bakkie koffie te drinken.
Zo staat er in de Huiskamer ineens een heerlijke themataart voor ons klaar:
.
Het leven is er om te vieren en dat doen we dan ook in de Huiskamer. Bijvoorbeeld samen met bewoners het einde van ingrijpende renovatiewerkzaamheden op Zuiderhout vieren. En wat te denken van het jaarlijkse pleinfeest Zuiderhout?
.
.
We hebben hete zomers en hoe maak je daar dan het beste van? Zo doet de Huiskamer dat: bakkie koffie met de voeten in het bad.
.
Moet je voorstellen dat je wijk als pilot wordt aangewezen voor zogenaamd datagericht werken en dat de projectgroep van de gemeente data gaat verzamelen en analyseren van een wijk die het maar amper kent. Hoe geweldig is het dan die projectgroep tijdens een lunch in de Huiskamer kennis te laten maken met mooie verhalen over hoe lokale ondernemers samenwerken, ondernemers die een winkelcentrum veranderen in een ontmoetingsplek, in ‘dorpsplein’ Oosterheide met als mooiste voorbeeld het jaarlijkse pleinfeest.
.
In februari heb ik er nog twee afspraken zoals die vaker plaatsvinden in de Huiskamer: een gesprek met een van de organisatoren van Muziek om de hoek en eentje over buurtgestuurd werken in de Bloemenbuurt van Oosterheide.
De energie van we gaan dit doen, we gaan het hier samen leuker, mooier en leefbaarder maken, gutst nog een keer met volle kracht door de Huiskamer.
Op 2 mei 2020 is het helaas klaar, over en uit. Ik bedank Ellenoor voor… ja, voor wat? Nou, ik weet het wel, voor het meehelpen Oosterheide een ziel te geven, het mooiste geschenk dat je maar kunt geven.
.
Ik koop er nog een zak broodjes. Kan ik nog 5x met mijn ogen dicht doen alsof ik in de Huiskamer zit. Of misschien werkt bladeren door de vele fotoherinneringen nog beter.
Oosterheide verdiende de Huiskamer. En andersom? De Huiskamer verdiende beter dan Oosterheide, ik kan helaas niet anders zeggen.
En dan hoor ik het je denken, dat die lelijkheid waar ik het in de eerste alinea over heb, alweer voorbij is. Want ja, we we mogen alweer wat meer dan een maand geleden. Ik ben daar niet zo zeker van en ik zal je vertellen waarom.
Misschien ken je het nummer Thunderstruck van AC/DC. Nee? Moet je echt de live-versie even beluisteren en dan vooral het moment dat het publiek massaal meezingt met Thunder!.
Nou ken ik iemand die Sander heet en als je, als is het maar één keer, met AC/DC meezingt en in plaats van Thunder, Sander zingt, dan gebeurt er iets dat je misschien achteraf betreurt want vanaf dat moment zul je elke keer als je Thunderstruck hoort van AC/DC en Brian Johnson en het publiek massaal Thunder hoort zingen, hoor je never nooit geen Thunder meer maar Sander. Thunder heeft nooit bestaan, het is altijd Sander geweest.
Bewaard onder Onze wijk | Reageer
Tags: Huiskamer, Oosterheide
Bloemen zonder team bijenlint Oosterheide 2020
Geplaatst op 10 mei, 2020
Gelukkig hebben we de herinneringen nog. Wel een beetje pijnlijk soms die herinneringen. Hadden we vorig jaar tijdens de landelijke zaaidag nog een geweldige ploeg mensen om het bijenlint Oosterheide in te zaaien, dit jaar was er niemand. Want ja, dat virus, dat samenscholingsverbod, en meer van dat soort narigheid maakte het dit jaar helaas niet mogelijk om samen bloemen te zaaien voor de bijen.
Maar de natuur is geen watje en daarom levert het werk van vorig jaar ook dit jaar weer bloemen op.
.
.
.
Maar ja, die herinneringen…. Gelukkig hebben we de beelden nog
Bewaard onder Onze wijk | Reageer
Tags: bijenlint, Oosterheide
Bietje extra zwerfvuil opruimen tijdens Extradag
Geplaatst op 8 maart, 2020
‘’Drie jaar lang heb je niets gedaan op 29 februari. Helemaal niets. Er was namelijk geen 29 februari. Daarom moeten we deze dag goed benutten en een keer iets voor een ander doen.’’
Rob Beckers.
Nu wilde het toeval dat 29 februari op de laatste zaterdag van de maand viel en wie ook maar een beetje volgt wat er in Oosterheide zoal leeft, weet dat het dan ZAPZATERDAG is: samen de straat op om zwerfafval op te ruimen.
Samen de straat op valt aardig binnen het gedachtegoed van wat Rob Beckers ‘Extradag’ heeft genoemd.
Maar het werd nog mooier want zaterdag om 12 uur toen we de volle vuilniszakken verzamelden, stond Rob himself ineens voor onze neus met drie dozen #Extradag worstenbroodjes en appelflappen:
Zapzaterdag tijdens Extradag
En zo sloten we deze editie van ZAPZATERDAG niet alleen samen af met een gezellig bakkie koffie, maar ook met een lekker worstenbroodje of appelflap. Omdat we vrijwillig de rommel van en voor anderen opruimen en Oosterheide blij maken. Wat een mooie woorden Rob.
Rob ‘Extradag’
In activiteitencentrum de Bunthoef deed Rob ‘Extradag’ nog een rondje langs het repair cafe om ook die vrijwilligers te laten weten: hey, wat jullie doen is echt super vet!
Bij het inventariseren van de buit van de dag bleek ook dat een beetje extra te zijn: 111,4 kilo opgeruimd zwerfvuil. En de grootste winst van de dag: een heleboel blije mensen.
Over een paar jaar is het weer Extradag, zet het alvast in je agenda en doe die dag iets voor een ander.
Bewaard onder Onze wijk | Reageer
Tags: Oosterheide, zappen, zwerfafval
Wat buurtgestuurd werken leert van Stichting Bock
Geplaatst op 7 maart, 2020
Tijdens het symposium Buurtgestuurd Werken van 8 oktober vorig jaar, vonden in Oosterhout een aantal workshops plaats waarvoor initiatiefnemers uit andere gemeenten waren uitgenodigd.
Ook onze eigen stad kent volop initiatieven waar we van kunnen leren. Zo sprak ik in voormalig zwembad de Blikken met Pauline Klein Paste, Wilma Rekkers en Juul Langenberg van stichting BOCK over samenwerking en het gebruik van gemeentelijk vastgoed: hun bijzondere plek de Blikken.
In april vieren we onze vierde verjaardag ‘BOCK in Bad’. Vier jaar die ons veel heeft gebracht, zowel op individueel niveau als op groepsniveau.
Foto: Casper van Aggelen
Omdat als je als creatief zelfstandige werkt, bezit je nooit alle kwaliteiten van het hele ondernemerschap, die kwaliteiten vinden we bij elkaar. Casper van Aggelen is een mooi voorbeeld, die heeft een groot netwerk en kan ook goed netwerken, anderen zijn daar misschien wat minder goed in. We bundelen krachten en zo ontstaan er binnen het collectief kleine samenwerkingsverbanden. Dat heeft erg veel opgeleverd.
Maar ook voor daarbuiten want toen we begonnen wilden we geen afgesloten kunstenaarshol worden maar een echte open werksfeer creëren. En als we dan het gevoel hebben dat we veel terug hebben kunnen geven aan de gemeenschap als dank voor dat we hier mogen zitten, dan is dat op allerlei vlakken een grote verrijking.
Zo geven we terug via ons Eastwoodstock project maar we doen ook veel op het gebied van onderwijs. We stellen regelmatig het bad open om zichtbaar te maken wat hier gebeurt zoals de Bockshop waar met Kerst voor iedereen onze deuren open staan om kleine cadeautjes te kunnen kopen. Slotjes Oost is ook een voorbeeld van een groot project dat we met een aantal Bockers hebben gedaan, echt een wijkproject.
Voordat we hier kwamen, hebben we twee jaar lang gesprekken gevoerd met de gemeente. In eerste instantie was er bij verschillende raadsleden weerstand. Om zo’n pand aan een ‘stel gekkies’ te geven en niet wetende wat ermee gaat gebeuren, dat is natuurlijk een groot risico.
In de beginfase toen we hier pas zaten, hadden we een soort van naïviteit op het ontwikkelen van grote projecten en wat zoiets teweeg brengt. Toen was daar dat 365+1 project en dat was zo bijzonder en gonsde helemaal door
En eigenlijk pas na het eerste jaar, en dat was een heel bijzonder jaar met ontzettend veel mensen die hier naar toe wilden komen en hier wilden zijn, begonnen we langzaam te zien dat de gemeente aan het bijdraaien was.
Dat kwam vooral door de energie en ideeën die wij hadden, dat de mensen die hier binnenkwamen voelden en zagen wat hier gebeurde.
Foto: Casper van Aggelen
Vooraf was door de gemeente social return als voorwaarde gesteld: jullie mogen het pand in bruikleen hebben maar dan willen wij wel dat jullie vier keer een social return activiteit organiseren. Het waren er volgens ons 45 in het eerste jaar. Voor de komende tien jaar zijn we klaar 🙂
In het eerste jaar waren alle vormen van berichtgeving over Bock positief en ontstond er een soort positieve bubbel rondom Bock. Dat hebben we mede te danken aan de hulp van mensen voor die graag vergaderen en kleine lettertjes lezen, mensen die Bock een warm hart toedragen en meteen geloofden in wat we hier graag wilden.
Wat we hebben gedaan is een team geformeerd van Bockers aangevuld met adviseurs, mensen die expertise hadden op een gebied waar wij geen kaas van hadden gegeten. Zij hebben ook een deel van de onderhandelingen gedaan met de gemeente en dat werkte.
En we hadden ook geluk met de mensen die toen bij de gemeente aan het roer zaten en een culturele afdeling die zich hard heeft gemaakt voor ons. Waar wij tegenaan liepen was het juridische stuk, ambtenaren die altijd volgens hun eigen weg en regels werkten.
Wat heeft gewerkt is onszelf omringen door adviseurs die de ambtelijke taal spreken. We hadden daarvoor ook wel al bewezen wat we in huis hadden en wat we konden toevoegen en we doen nog steeds erg ons best. Het is geven en nemen en niet alleen nemen. En daar zit ook wel een essentieel verschil waardoor we bij de gemeente veel voor elkaar krijgen want wij doen iets wat zij niet kunnen maar ze willen wel dat het gebeurt in de stad.
Bewaard onder Onze wijk | Reageer
Tags: Bock, buurtgestuurd werken, de Blikken, gemeente, Oosterheide, Oosterhout
Muziek om de Hoek in Oosterheide
Geplaatst op 22 februari, 2020
Grote steden kennen het evenement als ‘Gluren bij de Buren’ en groot als Oosterheide is in samen leuke dingen doen, hebben we hier binnenkort ‘Muziek om de Hoek‘, een evenement georganiseerd vanuit het Floralia park door studenten van de Avans Hogeschool uit Breda.
Reserveer 5 april in je agenda
Muziek om de Hoek is een gratis evenement om samen te genieten van muziek door letterlijk bij elkaar over de vloer te komen. Op zondag 5 april gaat het gebeuren om 14:00 uur vanaf het Floralia park. Van daaruit krijgen alle deelnemers een route mee langs een aantal muzikale huiskamers in Oosterheide om daar te luisteren naar…. ja naar wat eigenlijk?
Dat kan echt van alles zijn, van klassiek tot rock, van muziek om naar te luisteren tot muziek die uitnodigt tot bewegen. Na een huiskamerconcert van een 30 – 60 minuten wandel je weer gezellig verder naar de volgende huiskamer voor een nieuwe muzikale verrassing.
Muziek om de Hoek wordt gedragen door muzikanten die willen spelen, wijkbewoners die hun huiskamer open willen stellen en liefhebbers die graag een mooie voorjaarszondag willen beleven met een rondwandeling langs diezelfde huiskamers met muziek en leuke contacten.
Doe je mee met muziek maken: het maakt niet uit waar je vandaan komt of wat voor soort muziek je speelt, alleen of samen met anderen, het is allemaal welkom.
Doe je mee met je huiskamer: het evenement duurt van 14:00 tot ca. 18:00 uur en de groepjes muziekliefhebbers die rondwandelen door Oosterheide bestaan uit maximaal 10 personen. Eten en drinken wordt door de organisatie verzorgd.
Doe je mee met rondwandelen: meld je aub ook even aan want dat is voor de organisatie wel zo praktisch voor de planning.
Wil je meedoen aan dit bijzondere evenement, maak je graag muziek of heb je een huiskamer die je graag een middagje wilt openstellen of wandel je graag mee langs al die muzikale huiskamers? Meld je dan even aan per e-mail via leergemeenschapgx@gmail.com Of stel via dit e-mail adres gerust je vragen.
We kunnen grote woorden gebruiken als verbinding en sociale cohesie maar zeg muziek en daar zit alles in, vooral op 5 april in Oosterheide. Tot dan!
Bewaard onder Onze wijk | Reageer
Tags: Floralia park, Oosterheide
De buurt, de gemeente en het vertrouwen
Geplaatst op 8 februari, 2020
Afgelopen woensdag vond voor de Oosterhoutse gemeenteraad een informatiebijeenkomst plaats met als onderwerpen de ontwikkeling van de gemeentelijke organisatie en de nieuwe werkwijze in wijken en buurten.
Moest ik deze avond in één zin duiden, dan deze: Oosterhout verlaat het oog van de orkaan en trekt dapper richting turbulentie. Hoogleraar transitiekunde Jan Rotmans schreef er een boek over: ‘In het oog van de orkaan’. In het oog van de orkaan is alles rustig en stil maar dat is niet de plek waar je in deze verandering van tijdperk moet zijn. Waar je wel moet zijn, is in de turbulentie want daar vindt alle verandering plaats. Verandering zo diepgaand dat we spreken van een transitie.
Gezien de rijke vertegenwoordiging deze avond van de vele actieve buurten die Oosterhout rijk is, moeten diezelfde buurten wel iets van een voorgevoel hebben gehad van het buurtgestuurde avontuur waar Oosterhout zich op gaat abonneren.
Tijdens de presentaties was af en toe een sprankeling van de passie te merken waar we op de publieke tribune graag wat meer van hadden meegekregen maar het moet ook gezegd dat het een informatie avond voor de gemeenteraad was en geen inspiratie avond voor de publieke tribune. En informatie was er volop en in die zin een rijke avond.
Wat me achteraf het meest heeft bezig gehouden, waren de kritische vragen van de raadsleden deze avond. Gelukkig stonden de raad en de voorzitter het toe dat ook het publiek enkele vragen mocht stellen en ook die waren kritisch.
Om die kritische vragen van de raadsleden en het publiek beter te kunnen begrijpen, heb ik me afgevraagd vanuit welke achterliggende behoefte deze vragen kwamen. Ik kan me enorm vergissen maar ik kwam uit op de behoefte aan vertrouwen. Logisch eigenlijk want er staat nogal wat te gebeuren.
De uitkomst van een transitie laat zich niet of nauwelijks voorspellen. Konden we dat wel, dan hadden we er niet zo’n moeite mee. Hebben we het over vertrouwen, dan is het belangrijk vooral vertrouwen in elkaar te hebben. Vertrouwen dat als we samen optrekken, we ontdekken dat die hele transitie niet iets is om bang voor te zijn maar iets is dat ons vooruit helpt.
Amper twee dagen later publiceerde BN DeStem over de renovatie van de burgemeester Holtroplaan: dat het ontwerp voor deze renovatie naar aanleiding van zorgen uit de buurt terug naar de tekentafel gaat.
De magnifieke eik die dankzij het herzien van de plannen geen parkeerplaats wordt maar behouden blijft
En als je het dan over vertrouwen hebt, vertrouwen om samen op te trekken, dan heb je hier dat vertrouwen. Een plan, een buurt die zich daarover laat zien en horen en een gemeente die daar goed naar luistert en besluit het plan te gaan herzien. Gejuich in Oosterheide maar de winnaar in deze is niet Oosterheide, niet de betrokken buurtbewoners en ook niet de betrokken ambtenaren, raadsleden en wethouder. Het samen optrekken, dat is de grote winnaar.
Tijdens de informatie avond zei een van de sprekers dat er in Oosterheide al is begonnen met buurtgestuurd werken. Op de tribune keken we elkaar met wat verbazing aan want over de pilot buurtgestuurd werken in Oosterheide is voor zover ons bekend nog geen besluit genomen. Maar wie weet heeft de spreker deze Holtoplaan affaire voor ogen gehad. Dat een buurt zich laat zien en horen en dat een gemeente daar serieus naar luistert is een prachtige aanloop richting buurtgestuurd werken.
Eerder geblogd: Reconstructie Holtroplaan / Vondellaan: die inloopavond moet opnieuw
Bewaard onder Mening, Onze wijk | Reageer
Tags: buurtgestuurd werken, gemeenteraad, Oosterheide, Oosterhout, veranderen, vertrouwen
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.