Je leven riskeren of iets tegendraads doen
Geplaatst op 6 maart, 2009
Op de Psychologie scheurkalender las ik gisteren het volgende nogal confronterende artikeltje van J. Brenninkmeijer:
Wat doen we liever: ons leven riskeren of iets tegendraads doen?
Volgens de psychologen Darley en Latané riskeren we liever ons leven. In een van hun experimenten zetten de psychologen individuele proefpersonen samen met een acteur in een kamer om vragenlijsten in te vullen. De kamer vulde zich langzaam met rook en de acteur had de opdracht gekregen om hier niet op te reageren. De echte proefpersonen reageerden allemaal gealarmeerd; ze keken verontrust naar de rook, liepen naar de airconditioninginstallatie om deze te controleren, of vroegen aan hun collega of hij dacht dat dit normaal was. De acteur haalde slechts zijn schouders op en bleef zijn vragenlijst invullen. De rook werd dusdanig hevig dat het een kriebelhoest opwekte en een dun laagje stof op de lippen en haren van de proefpersonen vormde, maar geen van de proefpersonen sloeg alarm. Ze bleven allemaal in de rokerige kamer hun vragenlijst invullen tot ze door de examinator werden opgehaald. Ook achteraf maakte slechts een enkeling melding van het rookincident. Als de proefpersoon daarentegen zonder acteur in de kamer was, sloeg hij of zij ogenblikkelijk alarm zodra er rook werd gesignaleerd.
Waarom vind ik dit artikel confronterend? Omdat we dus liever ons leven riskeren dan dat we eigen verantwoordelijkheid nemen en onze eigen autonomie en autoriteit inzetten om ervoor te zorgen dat we veilig zijn. We leven in een samenleving waarin het lijkt alsof er voor elk probleem een specialist is die het kan oplossen. We zien een witte jas, horen een titel, zien wat diploma’s aan de muur en hup, weg geven we onze eigen verantwoordelijheid. Hup, weg eigen kracht. Liever alles overhevelen naar die ander dan zelf na te denken en te handelen.
In onze persoonlijke grondwet hoort op de eerste plaats te staan dat we het recht hebben om gehoor te geven aan onszelf.
Lees ook:
Bewaard onder Mening | Reageer
Tags: eigen verantwoordelijkheid, ongehoorzaamheid
Ongehoorzaamheid de nieuwe deugd
Geplaatst op 25 november, 2008
Op Managementsite staat een heerlijk artikel van Edwin de Bree. In het artikel stelt Edwin een aantal vragen die een feest der herkenning zijn voor iedereen die in een organisatie werkt.
Hier mijn absolute favoriet uit het artikel:
Waarom voeren we oorlogen om democratie te brengen en zijn onze organisaties autocratisch georganiseerd? (Edwin de Bree)
Ik zag ooit eens iemand met een T-shirt met als opdruk ‘Only sheep need a leader’. Ik geloof dat het waar is. Ongehoorzaamheid is de nieuwe deugd.
Bewaard onder Mening, Ondernemen | 7 Comments
Tags: ongehoorzaamheid
Wees eens ongehoorzaam
Geplaatst op 13 september, 2008
Kinderen worden van jongs af aan getraind en gedrild om te gehoorzamen en ze leren al snel dat ongehoorzaamheid vervelende consequenties kan hebben. Als ze niet gehoorzamen worden ze gestraft ‘voor hun eigen bestwil’. Niks is daarbij te gek, zelfs het concept ‘hel’ wordt erbij gehaald als potentiële eeuwige verblijfplaats voor diegenen die hun ouders niet gehoorzamen.
Als volwassenen blijven we gehoorzamen. We gehoorzamen de wet, de bijbel, kerkleiders, politici en allerlei soorten managers. We gehoorzamen iedereen in een uniform en we gehoorzamen hen die ‘ervoor gestudeerd’ hebben. We gehoorzamen allerlei aangeleerde regeltjes, zelfs als die regeltjes ons niet meer dienen. We geven onze autonomie uit handen en ook onze eigen kracht. Het meest extreme voorbeeld van de gevolgen van al die gehoorzaamheid is oorlog.
Een droevig voorbeeld van gehoorzaamheid is het experiment van Milgram:
Maar de hel is niet de plaats waar we naar toe gaan als we anderen niet gehoorzamen. De hel is de plaats waar we zijn als geen gehoor geven aan onszelf, aan onze eigen waarnemingen, gevoelens en behoeften.
Never do anything against conscience even if the state demands it. (Albert Einstein)
Disobedience, in the eyes of any one who has read history, is man’s original virtue. It is through disobedience that progress has been made, through disobedience and through rebellion. (Oscar Wilde)
An individual who breaks a law that conscience tells him is unjust, and who willingly accepts the penalty of
imprisonment in order to arouse the conscience of the community over its injustice, is in reality expressing the highest respect for the law. (Martin Luther King)
Bewaard onder Mening | Reageer
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.