Stadsliefde

Geplaatst op 27 juli, 2016 

Hoe kun je van anderen verwachten dat ze genoeg van jouw stad houden om deze eens te bezoeken? Dat ze er tijd door te brengen, geld uitgeven, enthousiast zijn, familie en vrienden vertellen hoe leuk het er is en daarna graag nog eens terugkeren.

Tijdens een wandeling in Vaals kwam ik in een straatje terecht waar ik graag even stopte om eens goed te kijken:

Groene gevel Vaals

Groene gevel Vaals

Juist, je moet eerst zelf van je stad houden en laten zien dat je er heel graag een groot deel van je leven doorbrengt. Bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat de stad schoon is en dat er heel veel groen en bloemen zijn. Zoiets doe je natuurlijk samen maar je kunt prima zelf beginnen zoals op je eigen stoepje.

Net over de Duitse grens vond ik dit voorbeeld, op deze manier toch net iets meer dan zomaar een garagebox:

Groen dak Vaals

Groen dak Vaals

Trekt je stad niet genoeg bezoekers? Dan weet je nu wat er aan de hand is en hoe dit op te lossen.

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags: , , , , , ,

Leren van toerisme: schoon, groen en bloemen werken

Geplaatst op 23 juli, 2016 

Vaals heeft natuurlijk een aantal voordelen die mijn stad Oosterhout niet heeft. Vaals ligt middenin de schoonheid van het Zuid-Limburgse heuvellandschap, ligt vlakbij prachtige steden als Aken en Maastricht en trekt een boel toeristen vanwege het drielandenpunt.

Prachtig Vaals

Prachtig Vaals

Maar Oosterhout kan wel van Vaals leren. Vaals weet net als andere steden waar toerisme een belangrijke rol speelt, dat drie dingen belangrijk zijn:

Natuurlijk is deze lijst nog veel langer maar ik kies deze drie omdat ik ze zelf ook belangrijk vind en omdat ze vrij eenvoudig zijn te realiseren en resultaat hebben.

Wie als toerist vanuit Nederland Vaals binnen rijdt, komt via de Maastrichterlaan. De eerste kennismaking met Vaals is dan al meteen aangenaam. Ondanks het feit dat door de reconstructie van de Maastrichterlaan veel groen is verdwenen, zijn er meteen veel nieuwe bomen aangeplant. Het is er schoon en er zijn mooie bloemrijke perken aangelegd. Zo kom je een stad graag binnen.

Wie als toerist Oosterhout binnen rijdt, komt waarschijnlijk vanuit het zuiden omdat daar net buiten de stad vakantieparken als Katjeskelder, het Haasje, de Eekhoorn en de Hannebroeck liggen. De eerste kennismaking van deze toeristen met Oosterhout is Oosterheide. Mede door de aanwezigheid van drie grote supermarkten, een Mc Donalds en nog enkele andere eet- en drink gelegenheden, is Oosterheide niet bepaald het toonbeeld van schoon en dan zeg ik het nog netjes. Welkom in Oosterhout beste toerist, hoeveel zwerfafval heeft u gezien op uw weg richting centrum? Dit kan beter, veel beter. Een eerste indruk van een stad moet goed zijn en op z’n minst schoon. Een schoon centrum heeft weinig zin als de weg daarheen bezaaid is met plastic en blik.

Hoe zit het met het groen in Oosterhout? Rondom de stad ligt gelukkig een heleboel groen zoals landgoed Oosterheide, boswachterij Dorst en de Vrachelse heide en dat is fantastisch. En ook al heeft de gemeente vorig jaar 20% van alle heesters in de stad geruimd, er is in de stad nog aardig wat groen. Maar willen we leren van toerisme, dan moeten de ambities hier flink omhoog. We hebben veel meer groen nodig, misschien wel tot aan de grens van overdrijving aan toe want groen brengt sfeer, gezelligheid en in de zomer de steeds belangrijker wordende verkoeling. Waar is in Oosterhout het eerste groene dak?

Dit jaar hebben we in Oosterhout, alleen in het centrum helaas, een aantal mooie bloembakken en op de markt enkele hanging baskets. Ook hier kan de ambitie flink omhoog want neem nou een karakteristieke plek als de markt. Of je het nou leuk vindt of niet, één gebouw is daar bijzonder dominant aanwezig: de Sint-Janbasiliek. Een muur van bakstenen is niet bepaald mijn idee van een mooie stadservaring:

Markt Oosterhout

De Markt in Oosterhout

Dat het heel anders kan zag ik in Vaals:

Groene kerk Vaals

Groen en bloemen maken het verschil

Niet alleen een stuk mooier en gezelliger maar je bewijst er ook de bestuivers een dienst mee:

Bestuivers Vaals

Bestuivers hebben bloemen nodig

Dus Oosterhout, verwijder op de Markt langs de basiliek 2 – 3m bestrating en maak er een plantvak boordevol groen en bloemen.

Wat me ook bevalt aan Vaals is dat de horeca er in tegenstelling tot Oosterhout niet op een kluitje zit. Daardoor is er in Vaals meer op- en neer geloop wat te beleving van levendigheid ten goede komt. Zo staat in Vaals midden tussen de woningen Taverne Chalet waar omwonenden ’s avonds gezellig een biertje drinken en contact maken.

De gemeente Vaals herkent dit belang maar al te goed want ook op plekken als bij Taverne Chalet staan bloemen:

Bloembakken Vaals

Bloemen: niet alleen in het centrum

Schoon, groen, bloemen, dat is echt heel makkelijk te onthouden. Maar nog beter: makkelijk te realiseren.

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: , , , , , , ,

Boomspiegels, hoe gaat dat in andere gemeenten?

Geplaatst op 17 juli, 2016 

Niet zo lang voordat ik vertrok voor een retraite, want dat is motorvakantie ook, had ik via Twitter een wat eigenaardig contact met de gemeente Oosterhout.

Aanleiding waren twee boomspiegels die ik samen met een vriend had ingezaaid met bloemenmengsel voor een mooi bijenlint. Net toen de bijen zich tegoed deden aan de eerste bloemen, werden deze tijdens groen onderhoud rücksichtslos kapot gemaaid.

Risico van het vak als je op eigen initiatief wat moois gaat maken van boomspiegels. Helemaal waar maar met deze conclusie houdt het natuurlijk niet op. En daarom probeerde ik via Twitter met de gemeente iets eenvoudigs af te spreken zoals een stukje lint om de boom of een bordje met een symbool erop zodat voor de onderhoudsploeg duidelijk is: deze boomspiegel met rust laten.

Het antwoord: de gemeente heeft geen bloemen staan bij de boomspiegels en daar wordt dan ook geen rekening mee gehouden.

Ja goh, dat is helemaal niet wat ik vroeg. Denk eens om gemeente: bewoners die hun steentje bijdragen aan een groene stad en de gemeente gratis onderhoud uit handen nemen. Een weekje weg uit Oosterhout vond ik het dan ook bijzonder intrigerend te zien hoe andere gemeenten omgaan met boomspiegels.

Voorbeeld 1: een gemeente die wel degelijk zorgt voor bloemrijke boomspiegels.

Gemeenten die het van toerisme moeten hebben weten het: bloemen werken. In Oosterhout wordt hier wel eens minachtend over gedaan in de zin van dat wat bloembakken het centrum niet gaan redden. Bloembakken redden niks, dat klopt, maar ze werken wel. In Vaals weten ze dat en daarom zorgt de gemeente er daar wel voor dat in het oog springende boomspiegels rijkelijk zijn voorzien van bloemen:

Boomspiegel Vaals (1)

Bloemrijke boomspiegel van de gemeente Vaals

Boomspiegel Vaals (2)

Bloemrijke boomspiegel van de gemeente Vaals

Voorbeeld 2: Burgers die een boomspiegel helemaal zelf onder handen nemen.

Ook dit voorbeeld komt uit Vaals, gevonden in een zijstraat van de Maastrichterlaan:

Boomspiegel Vaals (3)

Bloemrijke boomspiegel guerilla gardening

Deze boomspiegel is door omwonenden voorzien van bloemen. Hoog in de boom hebben ze zelf een  informatiebordje opgehangen. 100% DIY.

Boomspiegel Vaals (4)

Bloemrijke boomspiegel guerilla gardening

Laat mij hier staan, precies!

Voorbeeld 3: Een gemeente en burgers die het samen regelen.

Dit voorbeeld komt uit Aken waarbij burgers voor de boomspiegel zorgen en de gemeente de boomspiegel markeert met een duidelijk informatiebordje:

Boomspiegel Aken (1)

Groene boomspiegel Aken

En wat staat er op het informatiebordje:

Boomspiegel Aken (2)

Groene boomspiegel Aken

Dus ja gemeente Oosterhout, kijk eens om je heen hoe andere gemeenten omgaan met boomspiegels. Hou wat meer van groen en bloemen en van wat burgers zelf proberen bij te dragen aan een groene stad.

de gemeente heeft geen bloemen staan bij de boomspiegels en daar wordt dan ook geen rekening mee gehouden.

Zo vanzelfsprekend is dit helemaal niet.

Gelukkig kwam er na wat het bot klinkende antwoord nog een welkome handreiking van de kant van de gemeente om toch tot een oplossing te komen. Hiermee kunnen we hopelijk in het voorjaar van 2017 toch weer wat moois maken van een aantal boomspiegels waarbij mijn voorkeur op dit moment uitgaat naar  een zo hoog mogelijk DIY-gehalte.

Bewaard onder Mening | 10 Comments

Tags: , , , , , , , , , ,

Wat je kunt leren van je motor

Geplaatst op 15 juli, 2016 

Motorvakantie 2016 begon heel anders dan de tien voorgaande edities namelijk met een motor die geen enkele kik gaf. Ik had mijn motor natuurlijk ook eerder uit de stalling moeten halen dan een dag voor mijn geplande vertrek maar aan die wijsheid had ik op dat moment helemaal niks.

De accu bleek overleden. Opladen, reanimeren, het hielp allemaal niks. Er moest een nieuwe accu komen en die kwam er dankzij fantastische hulp van Motoport uit Breda.

Een dag later dan gepland stond ik op de camping, klaar voor de 2016 editie van wat motorvakantie is gaan heten. Diezelfde avond op het terras begreep ik het al: mijn eigen accu was niet zozeer overleden maar wel dringend toe aan een flinke oplaadbeurt.  Zoals ik mijn motor had toevertrouwd aan de deskundige handen van Motorport Breda, was het nu aan mij om zorg te dragen voor mijn eigen accu.

Een motor kun je in december een winterbeurt geven en daarna aan de druppellader hangen maar dat is niet voldoende. Alles heeft zorg en aandacht nodig, een motor maar ook zijn berijder.

En wat helpt deze berijder dan beter dan een weekje motorvakantie? Het kwam als geroepen!

Bewaard onder Persoonlijk | 6 Comments

Tags: , ,

Beslissinkjes: I love it

Geplaatst op 19 juli, 2015 

Tien jaar motorvakantie heeft me een overvloed aan moois gebracht, van prachtige landschappen en steden tot echte vriendschappen. Tien weken retraite want zo voelt motorvakantie. Nieuwe inzichten, verlangens en dromen die zich laten zien omdat daar ineens zoveel ruimte voor is.

Als je eens een week geen rekening hoeft te houden met anderen (dat doe je natuurlijk altijd wel een beetje als is het maar dat je ’s avonds even naar huis belt) weet je zeker dat er in die ruimte nieuwe dingen gaan ontstaan. Misschien niet diezelfde week al maar misschien weken of maanden later maar dan wel vanuit dat zaadje dat in die ene week was.

Naarmate die week vordert voel je weer wat je al die andere weken ook al hebt gevoeld: dat je weer een beetje extra verliefd bent op het leven dat je leeft. Je hoeft daar niet naar op zoek te gaan, het komt vanzelf. Je kunt dat gevoel niet vasthouden en dat hoeft ook niet, geloof gewoon dat het een proces in gang zet waarin die nieuwe verlangens en dromen bij je terugkeren maar dit keer als realiteit.

Ik ben dan ook erg dankbaar voor de motorvakanties. Voor de beslissing ooit op motorrijles te gaan. Het is maar een klein stapje om een rijschool te bellen en je aan te melden maar met wat een nasleep zeg! Maar wie weet heeft de conceptie voor al dat moois al veel eerder plaatsgevonden. Zo had ik als kind naast mijn bed een poster van Barry Sheene hangen. Barry wie? Barry Sheene!

Ik mag graag geloven dat het allemaal daar al is begonnen. Zoiets simpels als een poster naast je bed hangen en daar dan tientallen jaren later vruchten van plukken, zoveel dat je kunt blijven plukken.

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags: , , , ,

Kies desnoods een willekeurige richting

Geplaatst op 12 juli, 2015 

Maandag, de dag voordat de week echt heet zou worden. Misschien wel de enige verantwoorde dag om Vaals –> Trier –> Moezeldal –> Koblenz –> Vaals te rijden. De Koninginnenrit heb ik het wel eens genoemd omdat ie zo mooi is en best lang. Tijdens een warme dag betekent best lang ook best zwaar.

De fun zat hem dit keer in de staart. Als ik dan in Koblenz arriveer ben ik voor mijn gevoel al klaar maar dat is goed mis. Moet dan nog wel even terug naar Vaals. Ik rij zonder navigatie en stoppen om de kaart te checken doe ik alleen als het niet anders kan dus zodra ik een bordje Bonn zie ben ik in gedachten al bijna thuis. Stukje autobahn richting Bonn en zoals ik het me van de kaart herinner komt er dan ergens een afslag voor de richting Aken.

En ik ben onderweg naar Bonn. So far so good. Maar niet over de autobahn. Rechts van me zie ik de Rijn en voor me een binnendoorweggetje dwars door allerlei dorpjes. Maar wel richting Bonn. En dan rij ik ineens Bonn binnen. Dit was niet de bedoeling, helemaal niet de bedoeling. Het is er warm, het is er druk en ik wil hier meteen weg maar welke kant op?

Ik weet dat ik naar het westen moet rijden maar bordjes noord-oost-zuid-west bestaan niet. De aandrang zo snel mogelijk Bonn te verlaten is zo groot dat ik beslis het eerste het beste bordje te volgen richting een plaatsje dat ik niet ken. Misschien ga ik wel helemaal de verkeerde kant op maar alles beter dan de drukte van de grote stad.

Een half uurtje later sta ik in dat plaatsje. Dit is dan wel een moment om even te stoppen en de kaart te pakken. Er zijn twee mogelijkheden: ik ontdek dat ik in de juiste richting ben gereden of ik ontdek dat ik de verkeerde kant op ben gegaan. Kaart pakken, plaatsnaam opzoeken en…. opluchting! Ik zit nog steeds aan de zuidkant van Bonn en ben naar het westen gereden.

Ik stap weer op en rij verder. Niet veel later zie ik plaatsnamen die ik ken van vorige routes. Veel later dan verwacht kom ik weer op de camping.

Verdwalen, niet weten hoe verder, is in de hectiek van een wereld in chaos en transformatie, ja zelfs revolutie, bijna de orde van de dag. Gewoon een richting kiezen zonder te weten of het de juiste is maakt dat je de situatie weer de baas wordt. En van daaruit komt het goed, hoe dan ook. Soms met een omweg. Vergeet dan niet van het uitzicht te genieten.

Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , , ,

Als je vertraagt zie je meer

Geplaatst op 10 juli, 2015 

Als je motor rijdt zie je meer van de omgeving dan wanneer je in de auto zit. Je zit niet gevangen in een kooi maar zit open en bloot middenin het landschap waar je doorheen rijdt waardoor je zintuigen veel meer opvangen van wat daar te beleven is.

Op donderdag zou het zo heet worden dat ik geen zin had om op de motor te stappen en ook niet om me in de drukte van Aken te begeven. Wat dan? Dat stuk naar het Drielandenpunt kan ik wel dromen maar te voet legde ik deze weg nog nooit af. Wat als ik ’s morgens nou eens vanaf de camping naar dat Drielandenpunt wandel en daar op het terras ga ontbijten?

Als je gaat lopen neem je andere weggetjes en paadjes dan wanneer je met de auto of motor rijdt. Alleen daardoor al zie je ineens heel andere dingen dan wanneer je met de auto of motor naar dezelfde eindbestemming rijdt. Hoewel ik dat stuk naar het Drielandenpunt met de motor al vele tientalen keren heb gereden, ontdek ik er lopend een wandelpad naar boven. Dat wandelpad is wonderschoon en voert veel steiler dan de weg waarlangs ik al zo vaak was gereden naar het hoogste punt van Nederland. Door dit pad zit ik al binnen een uur bovenop de Vaalserberg aan de kersenvlaai en de koffie met een panorama uitzicht over de stad Aken.

Uitzicht vanaf Vaalserberg

Aken vanaf de Vaalserberg

Na nog meer koffie en ook een lunch vertrek ik weer naar beneden. Het wandelen bevalt me zo goed dat ik nog een stukje van de Mergelland route meepik. Bij het kasteel Vaalsbroek gaat die rechtsaf richting Holset maar ik ga daar rechtdoor weer omhoog de heuvel op naar het Vijlenerbos. Ook dit stuk ken ik, vanuit de andere richting en vanaf de motor, erg goed.

Maar lopend is echt alles anders en onderweg sta ik dan ook regelmatig stil om te genieten van het landschap dat ik meen al zo goed te kennen…. vanaf de motor ja maar niet lopend. Neem een iets ander weggetje of paadje omdat je te voet gaat in plaats met de motor of auto en je ziet zoveel meer. Te voet gaan betekent ook dat je veel langzamer gaat en dat je vertraagt en dat doet wat met je.

Onderweg moet ik denken aan mijn Tai Chi lerares. Tijdens de les wijst ze ons er vaak op om eens een andere plaats in de zaal in te nemen of om tijdens een vergadering op kantoor eens op een heel andere plek te gaan zitten. Kleine dingetjes veranderen en kijken wat het met je doet, kijken wat er gebeurt. Hier in Zuid-Limburg is dat amazing. Ga met aandacht naar je bewegingen door nog verder te vertragen, ook dat hoor ik haar in gedachten zeggen terwijl ik daar loop.  Het is hier één grote Tai Chi oefening die ik aan het beoefenen ben en I love it.

Het eerstvolgende terras is dat van Lodge7 en het uitzicht is verrukkelijk. In de verte zie ik de top van de Vaalserberg waar ik vandaan ben gekomen.

Uitzicht vanaf Vijlenerbos

De Vaalserberg gezien vanuit het Vijlenerbos

Het is niet uit te leggen maar elke keer als in in Zuid-Limburg ben voel ik hoe het me een beetje verandert als mens. Als ik op jacht ga naar die verandering gebeurt er niets maar als ik vertraag en geniet van al dat moois voel ik het gebeuren. En daarom, Vaals zo bedacht ik me, betekent Verliefd Als Alle Liefde Samen.

Bewaard onder Fotobloggen, Persoonlijk | 6 Comments

Tags: , , ,

Niet van nep te onderscheiden

Geplaatst op 8 juli, 2015 

Motorvakantie was heet, lekker heet. Naarmate ik ouder word kan ik steeds beter met hitte omgaan en er zelfs van genieten. Dus ja, vorige week was alleen wat het weer betreft al een tien.

Het neerploffen op gezellige en schaduwrijke terrasjes heb ik dan ook goed kunnen oefenen. Voor het personeel dat aan het werk is natuurlijk heel anders dan voor mij die daar alleen de toerist hoeft uit te hangen. Dan zie je wel eens iemand werken die er echt last van heeft. Ik vroeg haar ernaar. ‘Ik haat dit weer‘. Ja, mijn inschatting van haar was juist.

Terwijl ik iets kouds naar binnen werkte en wat ik mijn vakantiedagboekje schreef, gaf zij de plantjes water. Ook de plastic bloemen die op de tafeltje stonden. Ik ken die bloemen want ik had eerder in de week al gezien hoe een hommel al op een meter afstand van de bloemen rechtsomkeer maakte en ik had aan de blaadjes gevoeld. Zet dan toch echte neer dacht ik nog.

Maar OK, ze had flink last van de hitte en misschien is het water geven van plastic daar een symptoom van. Terwijl ze met het laatste tafeltje bezig was checkte ik het plastic op het mijne nog eens. Wat denk je? Niet van nep te onderscheiden!

Bewaard onder Persoonlijk | 6 Comments

Tags:

← Vorige paginaVolgende pagina →