Het verloedert hier

Geplaatst op 10 december, 2015 

De eerste vijf minuten van het hardlopen wandel ik altijd. Gewoon de straat uitlopen, voelen of het warm of koud is, hoe de wind staat en hoe sterk, naar de lucht kijken of het droog blijft en zwerfafval oprapen.

Met een flink stuk plastic in mijn hand stop ik bij een huis waar iemand in de tuin aan het werk is. Niet zomaar tuinieren maar echt iets moois maken met kunst.

Daar hou ik van als mensen iets moois doen in hun eigen straat want dat heeft uiteindelijk effect op hele wijk.

Oh ja zegt ie en wijst op hondenpoep op de stoep.

Laatst kwam, hier een mevrouw voorbij met een hondje dat precies voor mijn huis op de stoep poepte. Kan gebeuren. Maar daarna liep ze gewoon verder, niks geen opruimen. Ik heb de poep opgeschept en achter haar aangebracht. Mevrouw u vergeet iets.

Deze reactie had ik niet verwacht.

En toch denk ik dat een mooie tuin ertoe bijdraagt dat er minder snel op de stoep wordt gepoept en dat er minder snel plastic en blik op straat wordt gegooid. 

Ik hou het stuk plastic omhoog als een soort trofee. Jij maakt iets moois van je tuin, ik ruim dit stuk plastic op. Als we allemaal iets moois doen, iets kleins, dan helpt dat.

Woont u zelf in Oosterheide? Ik woon hier al 45 jaar en Oosterheide verloedert. Dat komt voor een deel ook door de gemeente, die zetten hier steeds meer mensen met aanpassingsproblemen bij elkaar.

Nu valt mijn oog op een prachtig aangelegde boomspiegel. Duidelijk te zien geen werk van de gemeente.

Heeft u dit aangelegd?

Ja zegt ie. En de gemeente vond dat ik het allemaal weg moest halen omdat anders deze boom dood zou gaan.

Ik snap het even niet. Hoe kunnen mooie plantjes een boom om zeep helpen?

We nemen afscheid want het is in hardloopkleren te koud om lang stil te staan. Op weg naar de eerstvolgende afvalbak kom ik veel meer zwerfafval tegen dan ik met twee handen kan meenemen. Misschien heeft die man gewoon gelijk.

Ik hou van dit soort straatverhalen. Misschien kan ik beter vaker de straat op om praatjes te maken, net als met deze man, en er dan over bloggen. Veel leuker dan burgerinitiatieven die tegen regels, procedures, voorschriften en ontheffingen botsen die er zogenaamd zijn om chaos te voorkomen.

Maar ook die regels, procedures, voorschriften en ontheffingen zijn niet tegen de verloedering opgewassen, niet hier. Misschien moeten we de minieme kans op chaos verkiezen boven de verloedering.

Desondanks gaat hij door met het moois in zijn tuin en ik met zwerfafval. Ik doe dit voor mezelf zei hij er nog bij. Misschien is dat de manier om niet te verdrinken in frustratie en irritatie: doe het voor jezelf.

Bewaard onder Verhaaltjes | 4 Comments

Tags: , , , , , , ,

Operatie kaalslag

Geplaatst op 27 maart, 2015 

Operatie kaalslag werd het deze week nog genoemd door een medewerker van de gemeente.

Operatie kaalslag

Operatie kaalslag

Wat is er aan de hand? In onze stad wordt 20% van alle heesters verwijderd om plaats te maken voor gras. Reden: besparen op de kosten voor onderhoud.

In totaal 9ha heesters minder waaronder beplanting die bijzonder nuttig is voor de bijen, vlinders en vogels. Wat een treurnis.

Treurnis? Welnee! Wat zullen de koeien blij zijn met al die extra graas-hectares en de honden met 9ha extra schijtruimte.

Goed weekend allemaal.

Bewaard onder Fotobloggen | 7 Comments

Tags: , ,

Snoeien tot de dood erop volgt

Geplaatst op 13 september, 2013 

Het standpunt van de gemeente Oosterhout is veelbelovend: die  bosjes blijven staan want er is al zo weinig groen. Dus wordt vanwege de verkeersveiligheid besloten ze alleen te snoeien.

Kijk, dat vind ik nou een win-win situatie: het groen blijft behouden en het zicht voor de automobilisten wordt verbeterd. Iedereen blij?  Ja. Nee, toch niet want iemand mompelt nog dat er misschien ‘per ongeluk’ maar wat zoutzuur over de bosjes moet.

En dan breekt een mooie lange warme en droge zomer aan en roept de gemeente iedereen op om zelf voor het groen in de buurt te zorgen en het water te geven. Goed idee gemeente Oosterhout, ik doe mee en deel flinke gieters water uit.

En dan is die zomer ineens voorbij. Regen, veel regen, het lijkt wel herfst. Aan water geen gebrek meer.

De bosjes liggen zielloos langs de kant van de weg, met wortel en tak weggerukt van de plaats waar ze stonden. Het verhaal van de gemeente is dat het snoeien zodanig is gebeurd dat de bosjes het niet hebben overleefd.

In vind het een droevig verhaal.

Over een tijdje wordt er nieuw groen geplant, dat weer wel. Dus waar maak ik me druk om? Waar ik me druk om maak is dat niet meer mensen zich druk maken om wat er in hun eigen buurt gebeurt.  Alsof ze vergeten zijn dat de buurt waar ze wonen niet van de gemeente is maar van wie er woont. De gemeente mag daar zorgtaken uitvoeren waar de bewoners in de vorm van allerlei belastingen en heffingen stevig voor betalen. En over die zorgtaken is afstemming nodig, niet op de kantoren van het gemeentehuis maar in de buurt, met de bewoners.

Lees ook: Buurtdemocratie

Bewaard onder Mening, Persoonlijk | 6 Comments

Tags: , ,

← Vorige pagina