De Blikjesman mag nu ook op de stoep zwerfafval opruimen

Geplaatst op 25 november, 2015 

Fulltime zwerfafvalopruimer ‘Jan de Blikjesman’ werd een paar weken geleden door de politie aangesproken omdat hij met zijn fiets over het voetgangersgebied van Winkelcentrum Zuiderhout reed.

Hij was daar om zwerfafval op te ruimen. Hij fietste daar omdat hij slecht er been is en zijn fiets gebruikt als een soort rollator. Hij kreeg gelukkig geen bekeuring maar wel het advies om via de gemeente voor een ontheffing te zorgen.

Peter, kun jij mij aan zo’n ontheffing helpen? Jan, ik ga het voor je proberen maar wel op een ludieke manier want ik hou niet zo van formulieren waar weer allerlei regels en procedures aan vast zitten.  

En daarom blogde ik erover: Een ontheffing om zwerfafval te mogen opruimen

Het blogje bracht ik via social media onder de aandacht van de gemeente. Binnen 24 uur kreeg ik de toezegging dat de ontheffing geregeld zou worden en een week later werd deze nog persoonlijk bij mij thuis afgeleverd ook. Smetje hierop was dat ik op dat moment knetterdruk bezig was en helaas niet zo gastvrij reageerde als ik had gewild. Sorry.

Ik op mijn beurt heb de ontheffing inmiddels persoonlijk overgedragen aan Jan de Blikjesman die er bijzonder blij was. Hij was ook wel wat verrast, eigenlijk ik ook wel.

Ik zou hier kunnen stoppen want eind goed al goed. De Blikjesman kan met een gerust hart op de stoep zwerfafval blijven opruimen en ik zou er dolgraag bij willen zijn als hij weer wordt aangesproken door een agent en hij met zijn vriendelijke lach de ontheffing tevoorschijn tovert.

Een blog en social media als olifantenpaadje om iets via de gemeente geregeld te krijgen. Ik kan daar blij van worden: ten eerste omdat ik ervan hou om te bloggen en een blog als gereedschap te gebruiken en ten tweede omdat het snel resultaat heeft opgeleverd.

Er is een andere kant waar ik als liefhebber van olifantenpaadjes niet altijd bij stil sta. En dat is dat er op deze manier misschien meer mensen bij de gemeente zijn betrokken bij de afhandeling van de ontheffing dan wanneer ik het contactformulier had gebruikt dat de gemeente voor dergelijke zaken hanteert. Nou kun je denken dat het een zaak van de gemeente is om als iemand probeert een olifantenpaadje te bewandelen dit toch intern efficiënt te stroomlijnen.

Ik ben hier toch wat anders over gaan denken en wel door dit artikel: Bestuurlijk omdenken is een kwestie van lange adem.

Veel overheidsinstanties zijn naar binnen gekeerd en nemen vooral de eigen organisatie als maatstaf en niet de de inwoner die met een probleem zit.

Precies denk ik dan: gemeente, lees dit eens!

De burger neemt juist in toenemende mate zichzelf als referentie, en vindt dat wat de overheid doet, moet passen bij wat hij zelf belangrijk vindt.

Oh wacht even, dit gaat over mij.

Via een blog de ontheffing aanvragen voor Jan de Blikjesman was leuk, voor mij althans en naar ik hoop voor de gemeente ook een beetje. Het is bemoedigend dat een organisatie die, heel begrijpelijk, is ingericht om efficiënt te werken en daarom gebruik maakt van regels, procedures en formulieren, ook in staat en bereid is te handelen naar een vriendelijk blogje. Een menselijke gemeente, daar hou ik van.

Wat de gemeente op het gebied van bestuurlijk omdenken gaat doen, daarop heb ik geen enkele invloed. Wat ga ik zelf doen? Daar waar het kan olifantenpaadjes bewandelen en daar waar dat niet kan iemand zoeken die de formulieren, regels en procedures voor zijn of haar rekening wil nemen.

Zelf aan de slag met de formulieren, regels en procedures gaat niet, dan loop ik al snel vast in irritatie en put ik mijn energiebron uit: het plezier in wat ik doe. Alleen maar olifantenpaadjes bewandelen gaat ook niet want dan krijg ik bij de gemeente uiteindelijk niks meer gedaan.

Tussen olifantenpaadjes enerzijds en formulieren, regels en procedures anderzijds ligt nog een wereld vol mogelijkheden. Die moest ik maar eens verkennen.

Iedereen die bij de gemeente Oosterhout heeft meegeholpen aan de ontheffing voor Jan de Blikjesman: dank jullie wel. Ik waardeer dit zeer, vooral omdat ik denk dat de persoonlijke inzet van een aantal van jullie ervoor heeft gezorgd dat dit zo vlot is geregeld.

Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , , , ,

Een ontheffing om zwerfafval te mogen opruimen

Geplaatst op 10 november, 2015 

OK, de titel is misleidend, ik geef het toe. Maar lees even verder, misschien zit er toch wat waarheid in. Deze blog is trouwens ook helemaal niet voor jou bedoeld maar voor de gemeente Oosterhout.

Welkom gemeente, fijn dat jullie even een moment de tijd willen nemen om dit te lezen.

Jullie kennen in onze stad vast wel Jan de Blikjesman. Nee? Ik stel hem kort even aan jullie voor. Jan is fulltime zapper. Ik ken gelukkig een heleboel zappers maar Jan de Blikjesman is de enige fulltimer. Zappers zijn belangrijk voor onze stad want ze helpen mee de boel een beetje schoon te houden.

Jan is een opvallende verschijning:

Jan de Blikjesman

Jan de Blikjesman, fulltime zapper

Hij is altijd met de fiets,te herkennen aan het oranje vlaggetje achterop en de plastic tassen aan zijn stuur vol zwerfafval. Zwerfafval opruimen doet hij altijd zittend op zijn fiets en dat is niet voor niets: hij is slecht ter been. Zelf zal hij zeggen dat hij best af kan stappen maar dat dan de kans groot is dat hij er niet meer op komt. En daarom blijft hij liefst zitten.

Behalve aan zijn fiets is hij ook te herkennen aan een gave die in onze samenleving helaas schaars is. Als je met hem praat, als is het maar een paar woorden, word je blij. Of het de schittering in zijn ogen is, zijn gevoel voor humor of de eerlijke zachtheid van zijn woorden of een combinatie daarvan, dat weet ik niet maar het werkt wel.

Mensen als Jan moeten we koesteren omdat ze onze stad kleur geven. Maar Jan heeft een probleem en heeft daar hulp bij nodig. Hij is namelijk door de politie aangesproken toen hij op het voetgangersgebied van Winkelcentrum Zuiderhout fietste. Dat deed hij daar met een nobel doel: zwerfafval opruimen. Te voet kan hij dat niet doen en dus doet hij dat op de fiets. Stapvoets rijdt hij van blikje naar flesje, van zakje naar bakje en ruimt het allemaal netjes op.

Van de politie moest hij afstappen maar dat deed hij niet. Jan vertelde netjes waarom. Hij kreeg gelukkig geen bekeuring maar wel het dringende advies voor een ontheffing te zorgen zodat hij fietsend kan blijven zappen. Zijn fiets is zijn zapmobiel waar hij niet zonder kan en wij kunnen niet zonder Jan en daarom beste gemeente deze vraag:

Jullie hebben mijn e-mail adres, stuur mij, en daarvoor hoeven jullie geen webformulier in te vullen en ook niet in te loggen met DigiD of eHerkenning maar gewoon lekker simpel contact, een pfd-je dat ik kan printen en dat ik Jan kan geven als ontheffing om fietsend, ook op het voetgangersgebied, te mogen zappen.

Misschien denken jullie waarom komt Jan dat niet zelf aanvragen? Zien jullie hem het stadhuis al binnen rijden op zijn fiets? Ik kwam gisteren uit Breda gefietst en zag Jan in Teteringen aan het zappen. We maakten een praatje en hij vertelde wat hem was overkomen op Zuiderhout. Of ik voor hem voor zo’n ontheffing kan zorgen? HA! Zeg ik, vergunningen en ontheffingen via de gemeente regelen, dat is nou net mijn sterkste punt. NOT!

Maar voor Jan wil ik het doen, alleen voor hem. En daarom beste gemeente, dit is geen grap maar heel serieus: stuur mij alsjeblieft zo’n pdf-je, stuur mij zo’n ontheffing voor Jan de Blikjesman. Een ja wordt zeer gewaardeerd.

Bedankt!

Hartelijke groet,
Peter de Kock

Bewaard onder Persoonlijk | 6 Comments

Tags: , ,

Hey gemeente

Geplaatst op 10 oktober, 2015 

Hey gemeente, kan ik een organogram krijgen van jullie organisatie zodat we in kaart kunnen brengen wie graag mee doet met al die leuke burgerinitiatieven en wie liever de hakken stevig in het zand zet?

Dat zou ons echt enorm helpen. Bedankt, ik reken op tegengas en medewerking.

Bewaard onder Mening | 4 Comments

Tags: ,

Vindt de gemeente burgerinitiatieven wel leuk?

Geplaatst op 13 september, 2015 

Ja hoor, nou en of. De gemeente juicht het van harte toe als mensen zelf initiatieven nemen om hun buurt een beetje leuker en mooier te maken. Althans, dat is wat de gemeente zegt. Maar is dat wel echt zo?

Ja, dat is echt zo als je bij je initiatief netjes de regels en procedures van de gemeente volgt. Dan kunnen ze bij de gemeente doen wat ze altijd al hebben gedaan en komen ze niet voor verrassingen te staan. Dan is er duidelijkheid en zekerheid en is iedereen gedekt door de regels en procedures mocht er toch iets mis gaan.

Nee, dat is helemaal niet zo als je van de regels en procedures afwijkt. Dan wordt de gemeente uitgedaagd iets te doen wat ze nog nooit eerder hebben gedaan. Dat is eng en gevaarlijk want mocht het mis gaan, dan is er geen dekking van regels en procedures.

Regels en procedures in overvloed.
Wat nou als je tijdens de nationale burendag op een grasveldje een tentje wilt wegzetten om wat eten en drinken in te zetten en naast dat tentje een springkussen voor de kinderen. Of weet je wat, laten we gek doen en er nog een tweede springkussen bij zetten zodat jonge en oudere kinderen een eigen springkussen hebben. Of toch maar één springkussen en in plaats van dat tweede springkussen een stukje houten vloer voor een korte Salsa workshop. Gezellig toch? Goed weer, mensen uit de buurt van verschillende culturen bij elkaar en dan heeft iedereen het naar z’n zin.

Volgens de gemeente moet je dan een evenementenvergunning aanvragen en dat moet je zeer op tijd doen want zo’n aanvraag gaat over tien afdelingen. Evenementenvergunning, daar kan ik me iets bij voorstellen als ik midden in de wijk bijvoorbeeld een vet rockfestival wil organiseren. Moeten er verkeersregelaars zijn, EHBO, een veiligheidsplan, ik snap dat.

Maar een tentje met wat klein vermaak ernaast? Jawel zegt de gemeente want de veiligheidsdiensten zoals de brandweer moeten op de hoogte zijn. Tentje met klein vermaak, brandweer?

Doe je een beroep op het buurtbudget van de gemeente voor de financiering waarvan je al meteen EUR 36 mag aftikken voor de evenementenvergunning. Dat doe je per e-mail want dat gaat lekker snel. Word je aanvraag niet in behandeling genomen omdat je de daartoe bestemde formulieren niet hebt gebruikt.

Het  antwoord: de gemeente geeft je niet zomaar geld.  Waarmee de aandacht wordt verschoven naar wat je met al die vrijwilligers te bieden hebt naar wat je aan bijdrage van de gemeente vraagt. Je zou je bijna schuldig gaan voelen. Vijf ambtenaren die een uurtje vergaderen kosten ook al gauw EUR 500 en met ditzelfde bedrag bouwen wij in de wijk een mooie burendag.

Bewaard onder Mening | 4 Comments

Tags: , , , ,

Een goed gesprek

Geplaatst op 9 september, 2015 

Ik vertel haar waar ik voor bel, dat we op 26 september in de buurt iets leuks willen organiseren ter gelegenheid van de landelijke burendag en dat me is geadviseerd eventueel benodigde vergunningen te checken.

Wat een leuk initiatief, hoe kan ik u daarbij helpen?

En vervolgens hadden we een goed gesprek, althans, dat had gekund want het gesprek liep iets anders.

Ik vertel haar waar ik voor bel, dat we op 26 september in de buurt iets leuks willen organiseren ter gelegenheid van de landelijke burendag en dat me is geadviseerd eventueel benodigde vergunningen te checken.

Daar bent u te laat mee.

Bewaard onder Communicatie | 8 Comments

Tags:

Het bijenlint voor het gemeentehuis staat in bloei

Geplaatst op 12 augustus, 2015 

Eind mei doken er aan de voorzijde van het gemeentehuis ineens 9 houten bakken op met daarin zaaigoed voor een bijenlint. Het was bedoeld als protest tegen het massaal ruimen van heesters, 9 ha in totaal, waaronder ook soorten die bijzonder nuttig zijn voor de bijen.

Ongeveer twee en een halve maand later staan de bloemen in bloei en staat er voor het gemeentehuis een echt bijenlint:

Bijenlint Slotjesveld (1)

De negen bakken fleuren de voorzijde van het gemeentehuis flink op.

Bijenlint Slotjesveld (2)

Een mengsel dat de gemeente niet in de wijken wil hebben uit angst voor klachten van omwonenden dat het onkruid is.

Bijenlint Slotjesveld (3)

In een aantal bakken zaten ook bijen en hommels.

Bijenlint Slotjesveld (4)

En deze bloemetjes kennen we ook van het bijenlint Warandepoort

Bijenlint Slotjesveld (5)

Zelfs de zonnebloemen komen tot bloei in de toch wel kleine bakken

Bijenlint Slotjesveld (6)

Kijk nou zelf: wie kan hier nou bezwaar tegen hebben als dat in plaats van gras wordt ingezaaid?

Bijenlint SLotjesveld (7)

Deze bak zou zelfs in een aangelegde siertuin niet misstaan

Bijenlint Slotjesveld (8)

Het gaat niet alleen om het mooie, ook om de boodschap

Sportief van de gemeente Oosterhout dat ze de bakken hebben laten staan. Dat ‘moesten’ ze ook wel want de bakken hebben geen bodem 🙂

Mooi werk Kees-Jan.

Lees ook: Een bijenlint voor het gemeentehuis

Bewaard onder Fotobloggen | 11 Comments

Tags: , , ,

Guerilla gardening en guerilla maaien

Geplaatst op 22 juli, 2015 

Foto 1: zondag 19 juli 2015

Guerilla gardening (1)

Ik mocht er dit nog wel over Twitteren:

Foto 2: maandag 20 juli 2015

Guerilla gardening (2)

En ik had dat zaad nog wel expres tussen die betonblokken ingezaaid om het buiten het bereik van de maaimachine te houden. Het aangrenzende veld moet je weten, is zo’n plek waar de gemeente de heesters heeft geruimd om te besparen op de kosten voor groenonderhoud.

Er zou gras worden gezaaid want dat is volgens de mensen die er verstand van hebben goedkoper in onderhoud (alleen wel minder goed voor het milieu). Alleen: dat gras zijn ze volgens mij vergeten in te zaaien, misschien om het nog goedkoper te maken. Denk ik: laat die bloemetjes dan staan, is het extra goedkoop en voor ons mooier.

Maar misschien heeft de gemeente dit wel niet gedaan en is het een staaltje guerilla maaien geweest.

Lees ook: Soms kent een burgerinitiatief alleen verliezers

Bewaard onder Fotobloggen | 8 Comments

Tags: , , ,

Avondje verbindend bestuur

Geplaatst op 26 juni, 2015 

Afgelopen woensdagavond vond de door de gemeente Oosterhout georganiseerde bijeenkomst over verbindend bestuur plaats. Gastheren en gastvrouwen waren de crew van Theek5. Om acht uur zat de panoramazaal vol: een aantal wethouders, raadsleden, ambtenaren, burgers en een presentatrice.

Van de inleiding heb ik alleen dit onthouden: In de democratie is de burger uiteindelijk de baas. Het woordje uiteindelijk mag van mij wel weg, dan klinkt ie nog krachtiger.

We gingen in groepen uiteen, iedereen kon kiezen uit het onderwerp burgerparticipatie (burgers die participeren in een initiatief van de gemeente) of overheidsparticipatie (de gemeente die participeert in een initiatief van de burgers). Elke groep kreeg een gespreksbegeleid(st)er mee.

Ik koos voor een groep overheidsparticipatie omdat ik benieuwd was naar de ervaringen van andere burgerinitiatieven en de ondersteuning daarbij vanuit de gemeente.

Uit de wijk Houthaven kwam een verhaal dat haast een kopie leek van wat ik blogde in ‘Ik mis de gemeente van een jaar geleden‘. Vorig jaar waren ze door één van de drie buurtbeheerders uitstekend en enthousiast geholpen en ondersteund bij de oprichting van een wijkteam. Dit jaar was het echter met de gemeente mis gegaan: ze kregen bijvoorbeeld geen toestemming van de gemeente om ergens in de wijk 30cm hoge stukken boomstam te plaatsen om de wijk mooier te maken omdat dit te gevaarlijk zou zijn, kinderen konden daar immers vanaf vallen.

Ook wij kregen in onze wijk Oosterheide in 2014 van alles voor elkaar samen met de gemeente, de ondersteuning was werkelijk prima. Dit jaar liep een initiatief om het bijenlint, bloemen voor de bijen, uit te rollen uit op een mislukking omdat de gemeente bang was voor klachten van omwonenden: Soms kent een burgerinitiatief alleen verliezers. en Wat valt er te leren van een mislukt burgerinitiatief.

Het verschil tussen de gemeente van een jaar geleden en de gemeente van nu is te groot om van toeval te spreken. Er is daar iets veranderd wat voor burgerinitiatieven frustrerend uitpakt. Succesvoorbeelden uit 2014 waren er volop. Uit analyse bleek dat die vooral te danken waren aan de rol van de drie buurtbeheerders. Die kregen dan ook volop mooie complimenten.

Om weer terug bij deze successen te komen werd ervoor gepleit deze buurtbeheerders meer ruimte en bevoegdheden te geven. Maak ze tot accountmanagers van de wijken, zo werd opgemerkt. De buurtbeheerders weten wat er in de wijken speelt en, belangrijk, kennen de emoties die nu eenmaal bij burgerinitiatieven spelen. De buurtbeheerders zijn vaak erg enthousiast over burgerinitiatieven en het is daarom zo jammer als die initiatieven alsnog sneuvelen als de buurtbeheerders ze in de eigen organisatie inbrengen.

Kijk, dat vind ik lekker werken: successen delen, opsporen waar het beter kan en gebaseerd op eerdere succeservaringen een praktische oplossing bedenken.

Dat je met een burgerinitiatief niet altijd braaf de regeltjes moet willen volgen werd ook genoemd. Guerilla gardening bijvoorbeeld. Stoeptegeltje eruit en bloemen erin. Of een boomspiegel veranderen in een minituintje. Geen toestemming voor vragen maar gewoon doen.

Ja maar als iedereen dat gaat doen dan wordt het een zootje, kunnen mensen met een rolstoel er misschien niet maar langs……(vul zelf verder in). Die redenering hoor ik vaker: als iedereen dat gaat doen… Maar waarom zouden we ons zorgen maken over wat er misschien zou kunnen gebeuren als iedereen iets gaat doen? Gaat iedereen dit doen? Nee, natuurlijk niet. Kom op zeg.

Na deze gespreksronde was het weer centraal verzamelen in de panoramazaal. Wat bleek? De rol van de buurtbeheerders en de wens deze meer ruimte en bevoegdheden te geven was ook in de andere groepen ter sprake gekomen. Kijk, dan heb je een mooie rode draad te pakken. Een inkoppertje voor de gemeente hier werk van te maken en waar burgerinitiatieven meteen merkbaar profijt van zullen hebben.

Nadat alle gespreksbegeleid(st)ers een samenvatting hadden gegeven van de gesprekken in de verschillende groepen, gingen we weer uiteen voor een nieuwe ronde. Ik wilde dit keer aansluiten bij een groep burgerparticipatie om die wereld wat meer te verkennen.

Dat liep helaas mis. De gespreksbegeleidster had wat vellen papier op de grond liggen met notities en stelde de vraag: en wat zijn de benodigde actiepunten? Dit was geen nieuwe gespreksronde maar een vervolg op was hier eerder was besproken. Ik kom hier geen aansluiting mee vinden. Erg jammer.

Ook daarna was het weer centraal verzamelen en uitwisselen.

Ik kan terugkijken op een interessante en nuttige avond. Zo’n duidelijke rode draad als die van de rol van de buurtbeheerders is een geschenk om blij mee te zijn. Nog interessanter werd het toen ik tijdens het informeel napraten hoorde dat de afdeling waar de buurtbeheerders vroeger tot behoorden, was opgeheven en dat ze sinds een tijdje bij een andere afdeling zijn ondergebracht.

Wat zei ik: het verschil tussen de gemeente in 2014 en nu is te groot om van toeval te spreken. Het is dus ook geen toeval, er is een verklaring. Maar belangrijker: er is een oplossing.

Bewaard onder Mening | 3 Comments

Tags: , , , ,

← Vorige paginaVolgende pagina →