Zo gaat dat dus met creativiteit

Geplaatst op 22 maart, 2012 

Eerst is creativiteit iets dat je gewoon doet, is het een vorm van spelen. Later, geprogrammeerd door opvoeding, onderwijs, religie, werk en media, is creativiteit iets waar je over leest en over nadenkt. En als je geluk hebt, droom je er nog over.

Waar gaat het dan mis? Het gaat mis telkens als je een boek uit de kast pakt in plaats van verf of een gitaar.

Bewaard onder Persoonlijk | 16 Comments

Tags:

Bloggen leuk?

Geplaatst op 20 mei, 2011 

Gisteren alweer het derde afspraakje met de bloggers Michael Minneboo en Jooper.  Natuurlijk spraken we over bloggen en waarom bloggers bloggen. De meeste bloggers bloggen omdat ze het leuk vinden.

Ik vind bloggen niet leuk.

Dat wil zeggen, bloggen is voor mij een creatief proces, een proces dat ik graag vergelijk met het proces van een bevalling vanaf de conceptie tot en met het moment dat het kindje geboren wordt. Wat ik wel heel erg leuk vind aan bloggen is het ontstaan van het idee, als een soort van helderziende de volgende blog die dan nog niet geschreven is, ineens voor me zien.

Maar daarna wordt het creatieve proces net als bij een zwangerschap anders. Er moet gewerkt worden: schrijven, veranderen, deleten, opnieuw, schrijven… En tijdens dat proces is er twijfel, frustratie, irritatie, verwondering, blijdschap, teleurstelling, dankbaarheid, afzien, doorzetten, willen opgeven, toch maar doorzetten.

Ik kan niet zeggen dat ik alles aan dat proces leuk vind.  Niet alles aan bloggen vind ik leuk. Maar de conceptie, het idee,  vind ik heerlijk net als het laatste duwtje als ik op de ‘publish knop’ druk.

Bewaard onder Bloggen, Schrijven | 12 Comments

Tags: , , , ,

Creatieve handen

Geplaatst op 21 maart, 2011 

‘Papa, papa, kom kijken…’. Aan tafel zat mijn dochter te knippen, te plakken en te verven terwijl ik op de bank zat met mijn laptop op schoot. Ik vind het belangrijk om haar aandacht te geven als ze ergens enthousiast over is of als ze iets wil delen. En nee, dat lukt me niet altijd.

Ze riep voor de vijfde keer. Ik wilde eigenlijk verder werken aan een tekst maar besloot om even naast haar aan tafel te gaan zitten.

Nou wil ik haar niet het voorbeeld geven dat je met waterverf op je huid moet gaan verven, maar ineens verfde ik een paarse stip op mijn arm. ‘Papa, wat doe je nou?’ Op zo’n moment kan ik niet meer zeggen dat ze niet mag doen wat ik wel doe, zoiets werkt niet. Dus ik verf een stipje op haar hand en zij een stipje op mijn hand. Ineens hadden we creatieve handen.

Bewaard onder vaderschap | 8 Comments

Tags: , ,

De lege pagina als sprong in het duister

Geplaatst op 21 juni, 2010 

Al eerder schreef ik over Mark David Gerson en zijn kijk op het schrijfproces. Op zijn blog vond ik een korte video waarin hij vertelt hoe hij de lege pagina ziet en benadert: elke lege pagina is een sprong in het duister, een sprong in het mysterie, in de leegte, in het creatieve onbekende, in het oneindige waar magie leeft en wonderen gebeuren.

Als ik ga schrijven heb ik meestal al een globaal idee waar ik over wil schrijven. Het schrijfproces gaat dan over het in  woorden en zinnen vormgeven van een idee, het vertalen van het onzichtbare (het idee) naar het zichtbare (de tekst). Dat schrijfproces gaat ook gepaard met wat innerlijke strijd met de oordelen (lukt het wel, is het wel goed genoeg, wil iemand dit wel lezen). Maar omdat het idee er al is komt er vrijwel altijd een bruikbare tekst uit, ook al is die soms toch anders dan in de idee-vorm.

Anders is het als ik zonder idee ga schrijven. Geconfronteerd met de leegte die Mark David Gerson noemt, voel ik me bijzonder ongemakkelijk. Ik voel de spanning in mijn lichaam en wil daar zo snel mogelijk vanaf. De oordelen die dan beginnen te stromen interpreteer ik dan meestal als een rood stoplicht: stop met schrijven en ga iets anders doen. Maar die oordelen hebben niets te maken met of het wel of niet lukt om te schrijven. Die oordelen zijn verbonden met een dieper liggend oordeel dat bepaalde gevoelens er niet mogen zijn. Ook al weet ik rationeel dat alle gevoelens er mogen zijn en dat er geen positieve en negatieve gevoelens bestaan, diep van binnen werkt het soms toch anders.

Weten, voelen en doen zijn echt totaal verschillende dingen.

Zoals veel Amerikaanse blogs doen, zou ik deze blog kunnen afsluiten met vijf tips om innerlijke oordelen te overstijgen: 1. voel het gevoel, 2. herken de oordelen, 3. accepteer het gevoel, 4. laat de oordelen los, 5. ga schrijven. Maar voor mij werken die lijstjes en tips niet dus gauw een streep er doorheen.

Lees ook:

Bewaard onder Persoonlijk, Schrijven | 8 Comments

Tags: , ,

Schrijven in een zwart gat

Geplaatst op 6 januari, 2010 

Sinds de hele andere kijk op schrijven van Mark David Gerson wilde ik zijn manier van schrijven wel eens uitproberen.   Tijdens de kerstvakantie opende ik enthousiast en nieuwsgierig een leeg document op mijn computer: laat maar komen dat verhaal, laat het zichzelf maar vertellen.

Mark David Gerson zegt dat je vrienden moet worden met het verhaal door er tegen te praten. Dat praten deed ik  schrijvende, alsof ik aan het chatten was. Dat ging in het begin best leuk:  ik schreef een vraag op en ook het antwoord, ik speelde de rol van vragensteller en beantwoorder. Deze manier van schrijven voelde vertrouwd omdat ik op dezelfde manier wel eens in mijn dagboek schrijf.

Het voelde me wat te vertrouwd, het was niet het grote loslaten waar Mark David Gerson het over had.  Ik stelde teveel vragen en  probeerde daarmee de boel onder controle te houden. Door vragen te stellen wilde ik de richting van het verhaal bepalen.

Sinds een paar dagen stel ik geen vragen meer of alleen een open vraag aan het begin als: wat heb je te vertellen? En dan schrijf ik op wat er in me opkomt. Ik begin nu te ervaren wat Mark David Gerson bedoelt met het verhaal de touwtjes in handen geven. Ik vind het doodeng, alsof ik een zwart gat in ga. Het zwarte gat van de creativiteit. Het zwarte gat dat begint waar controle ophoudt.

Bewaard onder Persoonlijk, Schrijven | 12 Comments

Tags: , ,

Mijn eigen slavendrijver

Geplaatst op 29 december, 2009 

Ik heb vakantie en hoef helemaal niets. Er is niemand die me dwingt iets te doen wat ik niet wil doen of om meer hooi op mijn vork te nemen dan ik aankan. Er zijn ook geen deadlines. Ik heb vakantie en toch voel ik me af en toe gespannen en gestrest.

Die spanning en stress komen van binnenuit, door wat ik van mezelf verwacht en de verplichtingen die ik mezelf opleg, door de verhalen die ik mezelf vertel over wat ik nog ‘moet’ doen. Ik ben mijn eigen slavendrijver.

Gisteravond voor het naar bed gaan wilde ik nog een blogpost schrijven, ik vond dat ik nog een blogpost MOEST schrijven. Met moeite schreef ik een paar zinnen en zat mezelf te forceren die paar zinnen online te zetten, ook al hadden ze niet die kwaliteit die ik graag wilde. Maar ja, als ik ze online zou zetten was mijn slavendrijver tenminste tevreden en hield hij hopelijk op met zeuren.  Na anderhalf uur ploeteren met een paar zinnen hakte ik de knoop door om geen blogpost te schrijven en ging naar bed.

Nu ben ik blij dat ik gisteren geen blogpost heb geschreven. Had ik dat wel gedaan en die paar zinnen wel gepubliceerd, dan had mijn slavendrijver nu waarschijnlijk gejammerd ‘het is niet goed genoeg’.  Gisteravond was de bron leeg en nu, na een nachtje slapen, weer opgevuld en heb ik wel  ideetjes om over te schrijven. Creativiteit en een actieve slavendrijver gaan niet samen.

Credits: deze blogpost is geïnspireerd door ‘Verhalen in mijn hoofd’ van Ingrid Greitemann.

Bewaard onder Persoonlijk, Schrijven | 9 Comments

Tags: ,

Hele andere kijk op schrijven

Geplaatst op 8 december, 2009 

Via de Virtual light broadcasts van Steven en Barbara Rother ontdekte ik een bijzonder inspirerend interview met Mark David Gerson.

Wat me bijzonder intrigeerde is zijn advies om het verhaal dat je wilt schrijven de touwtjes in handen te geven, om het verhaal achter het stuur te laten zitten. En om als schrijver aan de kant te gaan en ruimte te maken voor het verhaal. Ook een leuke suggestie vond ik om regelmatig een wandeling te maken met je verhaal en er een praatje mee te maken. Een bijzonder interview over schrijven, creativiteit en spiritualiteit.

Bewaard onder Inspiratie, Schrijven, spiritualiteit | 7 Comments

Tags: , ,

Creatief idee

Geplaatst op 5 november, 2009 

Gisteren had ik een creatief  idee, zomaar ineens. Beetje brainstormen, wat woordjes opschrijven op een vel papier, andere woordjes zoeken, woordjes samenvoegen en ineens was daar dat idee. Het  idee had de uitwerking van een zaadje in vruchtbare grond: het schoot wortel en begon te groeien. Het idee groeide uit tot plaatjes en verhaaltjes en ik voelde me blij en enthousiast.

Ik deelde het idee snel met iemand anders en kreeg als reactie er eerst nog maar eens een nachtje over te slapen.  Ergens een nachtje over slapen werkt altijd goed maar ik had gehoopt op een andere reactie: WOW, doen!

Vanochtend was datzelfde idee op sterven na dood, het was met wortel en al uit de vruchtbare grond getrokken. Ik vroeg me af hoe dat kwam. Gaf ik die ander de macht over mijn idee omdat ik hem als specialist zie, als deskundige? Was mijn idee misschien toch niet zo goed als ik dacht? Was het idee misschien een tussenstapje naar een nog veel beter idee? Ik hoop op dit laatste.

Misschien heb ik mijn idee te vroeg gedeeld met iemand anders, had ik het eerst wat meer tijd moeten geven zodat het sterker kon groeien, stevigere wortels dieper in de grond. Maar als zich snel een beter idee aandient treur ik er niet meer over.

Bewaard onder Persoonlijk | 14 Comments

Tags:

← Vorige paginaVolgende pagina →