Stofzuiger

Geplaatst op 18 november, 2022 

K*t onderburen met die k*t stofzuiger.

Dat was wat ik hoorde, een k*t stofzuiger en dat was wat ik dacht, k*t onderburen.

Maar het was geen k*t stofzuiger van mijn k*t onderburen. Het was een stuk zwart vinyl dat 33 rondjes per minuut maakte. In mijn eigen kamer. Ergens eind ’85.

Vandaag jarig want 18 november 1985 is de geboortedatum van Psychocandy van the Jesus and Mary Chain.

 
Het was een rare tijd. Terugkijkend mooier dan het werkelijk was.

Ik hoop zo ooit ook terug te kijken op 2022, mooier dan het werkelijk was.

Mildheid en met het hart en zo.

Bewaard onder Muziek | Reageer

Tags:

Geen band maar wel een band

Geplaatst op 30 oktober, 2022 

Met uitzondering van wat we de Corona-jaren zijn gaan noemen en waarin we weinig mochten en veel moesten, komen we elk jaar een keertje samen.

We zijn met z’n vijven en worden soms aangezien voor een band. Vijf totaal verschillende mannen met een onderlinge chemie die doet denken aan een knetterende creatieve muzikale expressie. En dat klopt ook wel, niet dat we een band vormen maar we hebben wel een band, eentje die naarmate de jaren verstrijken steeds beter lijkt te worden, eerlijker, openhartiger en gedurfder.

Hoe bijzonder zo’n relatie is realiseer ik me vaak pas achteraf.

Dit jaar was anders. Mooier, beter en eerlijker. Hoef ik niet een jaar of langer te wachten om me te realiseren hoe waardevol het samen zijn was, dat realiseerde ik me al met met jullie erbij.

Mannen, wow, ik hou van jullie.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags:

Nu je er niet meer bent: bedankt broeder

Geplaatst op 15 oktober, 2022 

De laatste keer dat ik je zag was afgelopen zomer. Een feestje zoals ik dat van andere jaren ken, werd het die avond helaas niet want je had veel pijn en dacht er met wat fysiotherapie weer bovenop te komen.

Helaas had jouw pijn een oorzaak die niet veel later je hele lichaam opeiste. Nu ik dit schrijf ben je er helaas niet meer.

Als ik aan kwam wandelen scande ik altijd vlug alle gezichten, of mijn vrienden er  ook waren. Als jij er was, wist ik dat het een heerlijke avond zou worden.

Muziek was jouw ding. Telefoon in de asbak om die als versterker te gebruiken om via je horloge uit je oneindige playlist de nummers te kiezen waar je ons op wilde trakteren.

De laatste foto herinnering die ik van je heb

Als ik volgende zomer weer gezichten scan, is dat van jou er niet meer bij. Ik heb het daar een beetje moeilijk mee want ik had gerekend op een wonder, jou volgend jaar weer als vanouds in je rol als terras-dj te zien.

Ik hoop dat ik je al die keren dat jij er was, met mijn plezier heb kunnen duidelijk maken wat jij voor mij betekende. Ik ga jou missen broeder. Dank je wel.

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags: ,

Verbinding, het is er gewoon ineens

Geplaatst op 20 augustus, 2022 

Je stond op de markt bij de kaasboer en dankzij je lange haren wist ik meteen dat jij het was. Ik had je al geruime tijd niet meer gezien wat de schuld was van die lelijke coronajaren maar meer nog door wat jouw lichaam jou te rouwen had gegeven.

Toen ik je naam noemde draaide je jezelf om. Oogcontact… maar je lichaam stond niet toe dat je mij herkende. De kaasboer, wat een toffe vent is dat, keek ons allebei aan: ‘Jullie hebben allebei zeker dezelfde kapper?’

Wat jij zei was wat ik zei en we zeiden het allebei op hetzelfde moment op precies dezelfde manier: ‘Ja, geen!’

Het waren de woorden en het oogcontact van dat moment waar we de mond vol van hebben, boeken over schijven en workshops over geven. Verbinding.

Ik zal je vertellen: je hoeft er elkaar niet eens voor te herkennen. Het is er gewoon. Ineens.

Dank je wel broeder.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags:

Groene praatjes

Geplaatst op 6 augustus, 2022 

Ik heb me daar toch een idee zeg! We gaan koffiebekertjes maken, je weet wel, van die handige bekertjes voor eenmalig gebruik.

Hmmm, dat is niet erg duurzaam is het wel?

Hoezo niet? We kunnen er toch wat van die groene praatjes op afdrukken? Als mensen dat dan lezen gaan ze er duurzaam naar handelen. Wel mooi dankzij ons product. En weet je wat? We drukken er ook nog wat reclame op af, dan maken we een of ander bedrijf daar ook weer blij mee. Dubbelslag weet je wel. Ik hou toch zo van marketing.

Maar als zo’n koffiebekertje op straat terecht komt, dan staan we toch hartstikke voor lul met die groene praatjes van ons?

Dat is nou net het mooie van mijn idee: dan staan wij niet voor lul maar dat bedrijf waar we reclame voor maken.

Bewaard onder Fotobloggen | Reageer

Tags: ,

Hoofd of hart

Geplaatst op 31 juli, 2022 

Ik weet niet wat ik moet kiezen zegt ie, ik kom er maar niet uit.

Met je hoofd bedoel je? Nou, wat zegt je hart?

Mijn gevoel zegt dat ik het moet doen.

Nou, doe het dan.

Maar waar gaat je keuze eigenlijk over?

Er volgt uitleg.

Sorry, volg dan toch maar je hoofd en doe het niet.

Ofwel, bemoei je niet met de keuzes van een ander Peter.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags: , ,

Ali & Ava

Geplaatst op 29 juli, 2022 

Eerder deze maand zag ik de film Ali & Ava, een mooi kijkcadeautje op fietsafstand dankzij Film op locatie en H19.

Ik vond het een lieve film waarin de liefde voor muziek een belangrijke rol speelt in het leven van twee mensen en die elkaar vinden mede dankzij die liefde. Mede dankzij die liefde want er is nog een andere kracht in het spel en dat is pijn, relatiepijn. Pijn kan een vruchtbare bodem zijn waar iets moois uit op kan bloeien.

Hun pijn is niet klein maar eerder een zwart gat waar ze elke dag mee moeten leven. Aan een zwart gat kan in het heelal door de enorme zwaartekracht zelfs geen licht ontsnappen. Ali & Ava hebben elkaar nodig om hun pijn naar elkaar in de openheid te brengen en daardoor weet hun licht wel aan dat zwarte gat te ontsnappen.

Zou ik de film in een enkele zin moeten samenvatten, dan deze: een film over twee verschillende mensen die door muziek en pijn bij elkaar komen. Maar zo zakelijk als het hier staat is de film niet, verre van dat:

Verder niet over nadenken maar gewoon gaan kijken naar Ali & Ava.

Bewaard onder Films, Muziek | Reageer

Tags: , ,

Burgerberaad in Oosterhout

Geplaatst op 16 juli, 2022 

Nee, er komt geen burgerberaad in Oosterhout, niet nu in ieder geval. In de toekomst misschien ook niet maar aan wie dat in ieder geval niet zal liggen is Eva Rovers, schrijfster van het boek Nu is het aan ons – Oproep tot echte democratie.

Een boek over het burgerberaad waarin ze beargumenteert dat we politiek niet teveel aan politici moeten overlaten omdat onze problemen daarvoor te complex zijn en waarom burgers cruciaal zijn voor het oplossen van de grootste uitdagingen van deze tijd.

Dinsdag 5 juli vertelde ze erover in de raadzaal van de gemeente Oosterhout.

Na een heldere en voor iedereen gemakkelijk te begrijpen uiteenzetting van de tekortkomingen van de democratie zoals we die de dag van vandaag kennen, biedt ze met het burgerberaad een uitweg aan.

Een uitweg, niet de uitweg want wat haar vertelling zo toegankelijk maakte, zelfs voor de grootste lokale sceptici, was een zekere mate van ingetogenheid waarmee ze vertelde.

Ik hou van deze manier van vertellen die ook iets van kwetsbaarheid uitdraagt want ook al heeft ze gedegen onderzoek gedaan naar het burgerberaad, het gaat over iets nieuws, over een verandering.

Nieuwe dingen en veranderingen zijn nou meestal niet bepaald de dingen waar we voor op tafel gaan staan dansen, liever duiken we ervoor weg, onder de tafel.

Het meest indrukwekkende voorbeeld van een geslaagd burgerberaad wat ook in haar boek uitvoerig aan bod komt, is dat van het burgerberaad in Ierland over de abortuswetgeving. Polarisatie alom, politiek en maatschappelijk, tot een groep burgers de politiek een handje gaat helpen. Dat handje werd een burgerberaad. En het werkte.

De presentatie van Eva Rovers redde die avond mijn week, gaf het nieuwe energie en vertrouwen. Niet dat Oosterhout met het burgerberaad aan de slag gaat want dat zie ik net als EVR het deze week in zijn artikel ‘In Oosterhout een burgerraad? in weekblad Oosterhout schreef, zo 1,2,3 niet gebeuren.

Maar wat doet het er ook toe. Wat er toe doet is de nieuwe energie, de  nieuwe vibratie die ons wereldwijd op alle gebieden een stroom aan nieuwe mogelijkheden brengt.

Een paar dagen later had ik met een andere bezoeker aan deze burgerberaad avond een gesprek over afgehaakt Nederland, groepen mensen die het gevoel gevoel hebben dat zij er niet toe doen voor de politiek en daarom democratisch afhaken. Oosterhout doet hier volgens de kaart van afgehaakt Nederland ook flink aan mee.

Ik ben niet afgehaakt zo vertrouwde hij mij toe, ik ben gewoon ergens anders aangehaakt.

Ik denk dat het burgerberaad zo’n ander haakje kan zijn.

Meer weten? Kijk eens bij

Of bestel het boek van Eva Rovers: https://kiosk.decorrespondent.nl/products/nu-is-het-aan-ons-eva-rovers

Griffie van de gemeente Oosterhout: dank jullie wel voor het organiseren van deze burgerberaad avond met Eva Rovers. Nu is het aan ons.

Bewaard onder Boeken, Mening | Reageer

Tags: , , , ,

← Vorige PaginaVolgende Pagina →