Diagnose schrijver
Geplaatst op 29 juli, 2010
Tijdens de motorvakantie heb ik bij mezelf de diagnose ‘schrijver’ gesteld. Het was niet moeilijk want de symptomen waren overduidelijk.
Ik heb altijd een schrift en pen bij me, zelfs als ik op de motor rij.
Als ik tijdens de motorvakantie niet op de motor reed, las of schreef ik. Lekker ouderwets met een pen in een schrift schrijven. Op elke terrasje of waar het maar kon kwam het schrift op tafel. Opschrijven wat ik die dag had gedaan of schrijven over nieuwe ideeën die opborrelden. Ik herkende overal verhaaltjes in. Soms was één zin die ik ergens hoorde al genoeg om er een blog bij te bedenken. Ja, ik ben een schrijver.
“You Are a Writer” Guided Meditation by Mark David Gerson
Bewaard onder Persoonlijk, Schrijven | 8 Comments
Tags: motorvakantie
Emotionele heling als reden om te bloggen
Geplaatst op 14 juli, 2010
Er zijn een heleboel redenen om te bloggen. Of om het juist niet te doen 🙂
Deze week las ik het artikel “Personal Blogging for Emotional Healing – 7 Tips for Bloggers” . De titel klonk veelbelovend en de inhoud viel me tegen. Toch wil ik het artikel hier noemen omdat emotionele heling een zeldzame reden is om te bloggen. Zeldzaam maar wel zeer gezond.
Misschien heb je gemerkt dat als je gaat bloggen er allerlei ‘bijwerkingen’ zijn. Emotionele heling kan zo’n bijwerking zijn. Als die bijwerking je bevalt, kun je je er in je blog meer op richten en je blog zelfs gebruiken als gereedschap voor emotionele heling.
Twee quotes uit het artikel:
“Secrecy prevents healing”
Dit klopt en het is geen toeval dat dit aansluit op stap 4 en vooral stap 5 van het spirituele twaalf stappen programma. Het twaalf stappen programma is een waardevol en zeer krachtig gereedschap als het om emotionele heling, verslaving of codependency gaat (deze drie zijn met elkaar verbonden). Dingen op een gezonde manier naar buiten brengen, maakt de weg vrij voor heling (let op: op een gezonde manier!).
“Blogging’s cheaper than therapy, lasts longer than mastu***tion (….)”.
Slecht nieuws voor de therapeuten en goed nieuws voor jou want door te bloggen kun je je eigen therapeut worden.
Lees ook: ‘Schrijven is jezelf ontmoeten op papier‘.
Bewaard onder Bloggen, Codependency, Schrijven | 3 Comments
Tags: codependency, heling, twaalf stappen programma
De lege pagina als sprong in het duister
Geplaatst op 21 juni, 2010
Al eerder schreef ik over Mark David Gerson en zijn kijk op het schrijfproces. Op zijn blog vond ik een korte video waarin hij vertelt hoe hij de lege pagina ziet en benadert: elke lege pagina is een sprong in het duister, een sprong in het mysterie, in de leegte, in het creatieve onbekende, in het oneindige waar magie leeft en wonderen gebeuren.
Als ik ga schrijven heb ik meestal al een globaal idee waar ik over wil schrijven. Het schrijfproces gaat dan over het in woorden en zinnen vormgeven van een idee, het vertalen van het onzichtbare (het idee) naar het zichtbare (de tekst). Dat schrijfproces gaat ook gepaard met wat innerlijke strijd met de oordelen (lukt het wel, is het wel goed genoeg, wil iemand dit wel lezen). Maar omdat het idee er al is komt er vrijwel altijd een bruikbare tekst uit, ook al is die soms toch anders dan in de idee-vorm.
Anders is het als ik zonder idee ga schrijven. Geconfronteerd met de leegte die Mark David Gerson noemt, voel ik me bijzonder ongemakkelijk. Ik voel de spanning in mijn lichaam en wil daar zo snel mogelijk vanaf. De oordelen die dan beginnen te stromen interpreteer ik dan meestal als een rood stoplicht: stop met schrijven en ga iets anders doen. Maar die oordelen hebben niets te maken met of het wel of niet lukt om te schrijven. Die oordelen zijn verbonden met een dieper liggend oordeel dat bepaalde gevoelens er niet mogen zijn. Ook al weet ik rationeel dat alle gevoelens er mogen zijn en dat er geen positieve en negatieve gevoelens bestaan, diep van binnen werkt het soms toch anders.
Weten, voelen en doen zijn echt totaal verschillende dingen.
Zoals veel Amerikaanse blogs doen, zou ik deze blog kunnen afsluiten met vijf tips om innerlijke oordelen te overstijgen: 1. voel het gevoel, 2. herken de oordelen, 3. accepteer het gevoel, 4. laat de oordelen los, 5. ga schrijven. Maar voor mij werken die lijstjes en tips niet dus gauw een streep er doorheen.
Lees ook:
Bewaard onder Persoonlijk, Schrijven | 8 Comments
Tags: creativiteit, gevoelens, oordelen
Dagboek
Geplaatst op 31 mei, 2010
Deze maand is het zeven jaar geleden dat ik een dagboek begon. Vanuit de behoefte aan een uitlaatklep waren daar ineens de eerste zinnen van een dagboek.
In die zeven jaar is mijn dagboek uitgegroeid tot een plek om feestjes en successen te vieren, frustraties en irritaties van me af te schrijven, antwoorden te vinden door mezelf vragen te stellen. Het is ook een plek om af en toe terug te bladeren en tot de ontdekking te komen dat welke problemen of situaties er ook speelden, alles steeds op z’n pootjes terecht is gekomen. Kortom, een dagboek is een multifunctionele oplossingsgerichte self help tool.
Nu ik erop terugkijk kan ik zeggen dat die eerste zinnen zeven jaar geleden me uiteindelijk ook aan het schrijven en bloggen hebben gezet. Een klein stapje met grote gevolgen.
Ik had zeven jaar geelden ook een andere uitlaatklep kunnen bedenken zoals de boel af en toe eens kort en klein slaan maar dat geeft zo’n rommel na afloop.
Bewaard onder Persoonlijk, Schrijven | 8 Comments
Waar zal ik over schrijven (2)
Geplaatst op 15 maart, 2010
In deel 1 van ‘Waar zal ik over schrijven’ gebruikte ik een metafoor van Steve Rother. En die metafoor raakt me. Niet zozeer als bron van inspiratie om te bepalen waar ik over ga schrijven want er bestaan allerlei methoden en vraagstellingen om een schrijfonderwerp te kiezen. Huub Koch gaf als voorbeeld van zo’n vraagstelling: welke vraag leeft er bij je lezers, die je nog niet beantwoord hebt… Afhankelijk van de vraag die je jezelf stelt, kom je bij een schrijfonderwerp.
Het bepalen van het schrijfonderwerp ervaar ik niet als een probleem want ik zit zelden om inspiratie verlegen. Waar ik soms wel mee worstel is de fase daarna: het onderwerp ook goed genoeg vinden en blijven vinden om er daadwerkelijk iets mee te doen. Veel onderwerpen belanden in een notitieblok als ideeën voor later en telkens als ik dat notitieblok doorblader denk ik dat het idee niet goed genoeg is (of dat wel was maar nu niet meer is).
Ik denk dat elke ondernemer of kunstenaar wel ideeën heeft die nooit verder komen dan de ideefase. De vraag is dan: wat doe je met al die ideeën? Erwin Blom geeft op zijn blog een inspirerend antwoord:
Een idee zonder executie blijft een idee. En wordt nooit meer. Het krijgt geen vervolg, het krijgt geen uitvoering, het krijgt geen publiek. Zonde. Als je er zelf niks mee doet, vertel het dan op zijn minst verder. Misschien kan een ander er iets mee of inspireert het tot andere zaken.
De reden dat die metafoor van Steve Rother me raakt is dat hij me confronteert met de dood. Veel ideeën in mijn notitieblok blijven ideeën voor later maar ik kan natuurlijk niet bezig blijven allerlei ideeën voor me uit te schuiven voor later want er komt misschien geen later. Sinds ik die metafoor van Steve Rother las, stel ik mezelf de vraag wat ik als het ware over mijn dood heen wil tillen en doorgeven aan anderen en hoe ik dat wil doen, in welke vorm.
Ik denk dat wat Steve Rother bedoelt met zijn metafoor over een specifieke vorm van schrijven gaat, namelijk om het doorgeven van een wezenlijke boodschap aan anderen. Schrijven over dat wat jij en ik als unieke wezens aan unieke inzichten en ervaringen hebben opgedaan in dit leven. Ik denk dat we allemaal wel met zo’n verhaal rondlopen.
En ik denk ook dat we allemaal met kritiek over dat unieke verhaal rondlopen, namelijk dat ons unieke verhaal helemaal niet zo bijzonder is, dat het vanzelfsprekend is en oninteressant voor anderen. Maar dat is het wel, het is wel bijzonder, het is bijzonder genoeg om door te vertellen en door te geven. Voor een vis is water bijzonder heel vanzelfsprekend, een vis kan zich geen leven voorstellen zonder water. Voor een ander is water wel heel bijzonder. Als je erg dorstig bent bijvoorbeeld.
Er zijn volop mensen die dorstig zijn naar wat voor jou en mij vanzelfsprekend is.
There is no greater agony than bearing an untold story inside you.
Maya Angelou
Credits: ik vond het citaat van Maya Angelou op de blog van Mark David Gerson
Bewaard onder Citaten, Persoonlijk, Schrijven | 6 Comments
Tags: Huub Koch, verhalen vertellen
Waar zal ik over schrijven?
Geplaatst op 5 maart, 2010
De vraag die volgens mij elke blogger, elke schrijver bezig houdt: waar zal ik over schrijven? Hoe kies je uit de oneindigheid dat ene onderwerp waar je over wilt schrijven?
In de Virtual Light Broadcast van maart 2010 segment 5, vertelt Steve Rother het volgende:
Stel je voor dat er in je familie een nieuw kleinkind of een nieuw kind is geboren. Het is een gloednieuwe baby en jij hebt net de diagnose ‘kanker’ gekregen. De doktoren verwachten dat je niet lang meer te leven hebt. Wat zou je dat kind willen vertellen? Wat is belangrijk voor jou om door te geven aan dat kind voordat je sterft?
Wat je dat kind wilt vertellen, dat is waar je over moet schrijven.
En daarom is er vandaag geen blogpost in de categorie ‘Vraag en Antwoord’. Ik vind die categorie erg leuk en ben altijd weer benieuwd met welke vragen mensen via Google op mijn blog terecht komen. Maar als ik wist dat ik niet lang meer te leven had, dan zou ik het kind uit de metafoor van Steve Rother, daarover niet vertellen.
Ik weet al een tijdje wat ik in zo’n geval zou doorgeven aan dat kind. Ik zou iets doorgeven wat geen enkele school of opleiding je leert en wat in het leven misschien wel het allerbelangrijkste is. Ik zou het kind doorgeven dat het allerbelangrijkste om te leren is om voor jezelf te zorgen. En dat voor jezelf zorgen veel verder gaat dan alleen de zorg voor je fysieke lichaam in de vorm van eten, drinken en slapen.
En nu weet ik dus ook waar ik eigenlijk over wil schrijven. Diep van binnen weet ik het al een tijdje. Begin dit jaar heb ik wat onderhoud gepleegd aan mijn blog en maakte toen een nieuwe categorie ‘codependency’ aan. Het ging vanzelf en toen die categorie er eenmaal was schrok ik ervan. Ik vind het namelijk een heftig etiket om aan een blogpost te hangen. Maar omdat codependency meteen raakt aan het belang van voor jezelf zorgen, raakt het ook aan wat ik wil schrijven. Wordt vervolgd…
En nou is er toch nog een soort van ‘vraag en Antwoord’ blogpost ontstaan namelijk: hoe kies je waar je over gaat schrijven…
Bewaard onder Codependency, Schrijven | 16 Comments
Tags: codependency, keuzes
Vraag en antwoord: wie of wat is Homer Hickam?
Geplaatst op 19 februari, 2010
In de serie ‘Vraag en antwoord’ de lezersvraag: Wie of wat is Homer Hickam?
Homer Hickam de hoofdpersoon is in de film ‘October sky’. Homer heeft een passie voor raketten bouwen maar zijn vader vindt dat maar niks en wil dat Homer net als hij in de mijnen gaat werken.
Maar Homer Hickam is veel meer dan dat: October sky is namelijk gebaseerd op een waargebeurd verhaal, Homer Hickam bestaat echt.
Het vraagt een hoop moed om tegen je vader te zeggen ‘Coal mines are your life, it’s not mine’ en dan vervolgens raketten gaan bouwen.
Homer Hickam is iemand die, zoals Paulo Coelho het noemt, zijn persoonlijke legende vindt en leeft en daarmee de reden van zijn bestaan vervult. In iedereen schuilt een ‘Homer Hickam’. In de één is ‘Homer Hickam’ in diepe slaap en in de ander is ‘Homer Hickam’ alive and kicking. Maar iedereen heeft een persoonlijke legende, iedereen heeft een reden van bestaan en iedereen heeft een ‘Homer Hickam’ om zijn persoonlijke legende te vinden en te leven.
Hoe vind en leef je jouw persoonlijke legende? Paulo Coelho zegt hierover onder andere het volgende:
- Geloof in de ziel van de wereld. Alles in de wereld is met elkaar verbonden. Alles wat je doet beïnvloedt al het andere.
- Luister naar de stem van je hart. Volg je gevoel en intuïtie, ook al begrijp je het niet helemaal.
- Wees trouw aan je dromen. Het pad naar het leven van je persoonlijke legende is geen gemakkelijk pad maar je moet de tests doorstaan om de beloningen te krijgen.
- Geef jezelf over aan het universum. Stel jezelf open voor het herkennen van de tekenen en symbolen die het universum jouw kant opstuurt en leer ervan.
In het boek ‘De Alchemist’ van Paulo Coelho komen al deze punten en nog veel meer in een prachtig verhaal tot uitdrukking.
Enkele van mijn persoonlijke suggesties:
- Om nieuwe dingen te gaan doen en avonturen te beleven moet je ruimte creeëren. Ik ben om deze reden minder gaan werken.
- Af en toe iets doen waar je al lang van droomt maar wat je steeds hebt uitgesteld. Voor mij was dat onder andere leren motorrijden.
- Teleurstellingen verwerken en successen vieren. Ik doe dat onder andere door een dagboek bij te houden. Handig ook om als het even tegen zit terug te lezen naar wat je al hebt bereikt.
- Jezelf een heleboel vragen stellen. Vragen stellen nodigt het antwoord uit zich te manifesteren. Ook hiervoor maak ik gebruik van mijn dagboek. Bijzonder inspirerend als er dan later ineens iets gebeurt wat precies het antwoord is op een eerder gestelde vraag.
- Aan het begin van het jaar opschrijven wat je dat jaar allemaal wilt meemaken. Ik doe dat sinds een jaar of zes en vind het vaak verbluffend achteraf te merken hoe een aantal dingen ook echt gebeuren.
- Nieuwe dingen leren. Zo heb ik in ‘Geweldloze Communicatie’ een enorme hefboom werking ervaren.
Lees ook:
Bewaard onder Boeken, Films, Persoonlijk, Schrijven, Vraag en antwoord | 4 Comments
Aikido als spirituele gids naar vrijheid
Geplaatst op 16 februari, 2010
Ik ben een prachtig mooi boek aan het lezen: ‘The practice of freedom’ van Wendy Palmer. Het boek heeft als subtitel: ‘Aikido principles as a Spiritual Guide’.
In het kort komt het erop neer dat Wendy Palmer de Akido principes aanhaalt als kompas en als bron van inspiratie voor het alledaagse leven. Hoe kunnen we ons besef van vrijheid, vitaliteit en integriteit behouden onder de druk van het leven? Hoe kunnen we onze negativiteit in liefde transformeren en hoe bewegen we van reageren (op een situatie) naar vrijheid? Dat zijn vragen waar de principes van Aikido antwoord op geven.
Het is niet een boek om even snel te lezen, integendeel. Het is een boek om na elke bladzijde even pauze te nemen om het te laten inwerken. Het is een boek vol herkenning van ‘Oh ja, dit wil ik ook anders doen, en dat ook en…’.
Wat me vooral opvalt tijdens het lezen, is op hoeveel momenten ik dagelijks reageer vanuit weerstand. Weerstand tegen wat er om me heen gebeurt, weerstand tegen wat er in mij gebeurt. Weerstand, weerstand en nog eens weerstand. En dat is precies waar de principes van Aikido een uitweg bieden: overgave. Overgave als vorm van empowerment.
Afgelopen weekend las ik een stukje dat precies aansluit bij mijn creatieve schrijfproces en de angst en opwinding die ik daarbij ervaar. Wendy Palmer schrijft:
‘An ordeal, such as a black belt test (….) can be a challenging and exciting event when we face it willingly. In this case there is some foreknowledge, some sense that the upcoming event will have moments that will be difficult, even frightening, or painful. Nonetheless, participants willingly submit to the situation, encouraged by the possibility of growth.’
En verder: ‘But by going through the process, we face this fear and become stronger‘.
En dat is wat niemand je vertelt voordat je jezelf in een nieuw avontuur stort met onbekende afloop.
En dat is maar goed ook. Ik herinner me nog mijn hardlooptrainingen. Aan het begin van de training vroegen we de trainer altijd naar zijn programma voor die dag. Hoe vaak we het ook vroegen, hij vertelde het ons nooit. Na de training, als we helemaal stuk zaten, vroeg hij wel eens: ‘Als jullie van te voren hadden geweten dat jullie dit gingen doen, was het dan ook gelukt?’. Ons antwoord was: ‘Nee’. Als we van te voren hadden geweten wat we die dag gingen trainen, dan waren sommigen er misschien niet eens aan begonnen. Als je van te voren niet weet wat je te wachten staat, kun je meer.
Het enige dat je kunt doen is accepteren wat voor je ligt en daar het beste maken, aangemoedigd door de mogelijkheid ervan te leren en te groeien.
En denk niet dat dit slappe hap is:
Bewaard onder Boeken, Persoonlijk, Schrijven, spiritualiteit | 12 Comments
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.