Bietje extra zwerfvuil opruimen tijdens Extradag
Geplaatst op 8 maart, 2020
‘’Drie jaar lang heb je niets gedaan op 29 februari. Helemaal niets. Er was namelijk geen 29 februari. Daarom moeten we deze dag goed benutten en een keer iets voor een ander doen.’’
Rob Beckers.
Nu wilde het toeval dat 29 februari op de laatste zaterdag van de maand viel en wie ook maar een beetje volgt wat er in Oosterheide zoal leeft, weet dat het dan ZAPZATERDAG is: samen de straat op om zwerfafval op te ruimen.
Samen de straat op valt aardig binnen het gedachtegoed van wat Rob Beckers ‘Extradag’ heeft genoemd.
Maar het werd nog mooier want zaterdag om 12 uur toen we de volle vuilniszakken verzamelden, stond Rob himself ineens voor onze neus met drie dozen #Extradag worstenbroodjes en appelflappen:
Zapzaterdag tijdens Extradag
En zo sloten we deze editie van ZAPZATERDAG niet alleen samen af met een gezellig bakkie koffie, maar ook met een lekker worstenbroodje of appelflap. Omdat we vrijwillig de rommel van en voor anderen opruimen en Oosterheide blij maken. Wat een mooie woorden Rob.
Rob ‘Extradag’
In activiteitencentrum de Bunthoef deed Rob ‘Extradag’ nog een rondje langs het repair cafe om ook die vrijwilligers te laten weten: hey, wat jullie doen is echt super vet!
Bij het inventariseren van de buit van de dag bleek ook dat een beetje extra te zijn: 111,4 kilo opgeruimd zwerfvuil. En de grootste winst van de dag: een heleboel blije mensen.
Over een paar jaar is het weer Extradag, zet het alvast in je agenda en doe die dag iets voor een ander.
Bewaard onder Onze wijk | Reageer
Tags: Oosterheide, zappen, zwerfafval
Wat buurtgestuurd werken leert van Stichting Bock
Geplaatst op 7 maart, 2020
Tijdens het symposium Buurtgestuurd Werken van 8 oktober vorig jaar, vonden in Oosterhout een aantal workshops plaats waarvoor initiatiefnemers uit andere gemeenten waren uitgenodigd.
Ook onze eigen stad kent volop initiatieven waar we van kunnen leren. Zo sprak ik in voormalig zwembad de Blikken met Pauline Klein Paste, Wilma Rekkers en Juul Langenberg van stichting BOCK over samenwerking en het gebruik van gemeentelijk vastgoed: hun bijzondere plek de Blikken.
In april vieren we onze vierde verjaardag ‘BOCK in Bad’. Vier jaar die ons veel heeft gebracht, zowel op individueel niveau als op groepsniveau.
Foto: Casper van Aggelen
Omdat als je als creatief zelfstandige werkt, bezit je nooit alle kwaliteiten van het hele ondernemerschap, die kwaliteiten vinden we bij elkaar. Casper van Aggelen is een mooi voorbeeld, die heeft een groot netwerk en kan ook goed netwerken, anderen zijn daar misschien wat minder goed in. We bundelen krachten en zo ontstaan er binnen het collectief kleine samenwerkingsverbanden. Dat heeft erg veel opgeleverd.
Maar ook voor daarbuiten want toen we begonnen wilden we geen afgesloten kunstenaarshol worden maar een echte open werksfeer creëren. En als we dan het gevoel hebben dat we veel terug hebben kunnen geven aan de gemeenschap als dank voor dat we hier mogen zitten, dan is dat op allerlei vlakken een grote verrijking.
Zo geven we terug via ons Eastwoodstock project maar we doen ook veel op het gebied van onderwijs. We stellen regelmatig het bad open om zichtbaar te maken wat hier gebeurt zoals de Bockshop waar met Kerst voor iedereen onze deuren open staan om kleine cadeautjes te kunnen kopen. Slotjes Oost is ook een voorbeeld van een groot project dat we met een aantal Bockers hebben gedaan, echt een wijkproject.
Voordat we hier kwamen, hebben we twee jaar lang gesprekken gevoerd met de gemeente. In eerste instantie was er bij verschillende raadsleden weerstand. Om zo’n pand aan een ‘stel gekkies’ te geven en niet wetende wat ermee gaat gebeuren, dat is natuurlijk een groot risico.
In de beginfase toen we hier pas zaten, hadden we een soort van naïviteit op het ontwikkelen van grote projecten en wat zoiets teweeg brengt. Toen was daar dat 365+1 project en dat was zo bijzonder en gonsde helemaal door
En eigenlijk pas na het eerste jaar, en dat was een heel bijzonder jaar met ontzettend veel mensen die hier naar toe wilden komen en hier wilden zijn, begonnen we langzaam te zien dat de gemeente aan het bijdraaien was.
Dat kwam vooral door de energie en ideeën die wij hadden, dat de mensen die hier binnenkwamen voelden en zagen wat hier gebeurde.
Foto: Casper van Aggelen
Vooraf was door de gemeente social return als voorwaarde gesteld: jullie mogen het pand in bruikleen hebben maar dan willen wij wel dat jullie vier keer een social return activiteit organiseren. Het waren er volgens ons 45 in het eerste jaar. Voor de komende tien jaar zijn we klaar 🙂
In het eerste jaar waren alle vormen van berichtgeving over Bock positief en ontstond er een soort positieve bubbel rondom Bock. Dat hebben we mede te danken aan de hulp van mensen voor die graag vergaderen en kleine lettertjes lezen, mensen die Bock een warm hart toedragen en meteen geloofden in wat we hier graag wilden.
Wat we hebben gedaan is een team geformeerd van Bockers aangevuld met adviseurs, mensen die expertise hadden op een gebied waar wij geen kaas van hadden gegeten. Zij hebben ook een deel van de onderhandelingen gedaan met de gemeente en dat werkte.
En we hadden ook geluk met de mensen die toen bij de gemeente aan het roer zaten en een culturele afdeling die zich hard heeft gemaakt voor ons. Waar wij tegenaan liepen was het juridische stuk, ambtenaren die altijd volgens hun eigen weg en regels werkten.
Wat heeft gewerkt is onszelf omringen door adviseurs die de ambtelijke taal spreken. We hadden daarvoor ook wel al bewezen wat we in huis hadden en wat we konden toevoegen en we doen nog steeds erg ons best. Het is geven en nemen en niet alleen nemen. En daar zit ook wel een essentieel verschil waardoor we bij de gemeente veel voor elkaar krijgen want wij doen iets wat zij niet kunnen maar ze willen wel dat het gebeurt in de stad.
Bewaard onder Onze wijk | Reageer
Tags: Bock, buurtgestuurd werken, de Blikken, gemeente, Oosterheide, Oosterhout
Muziek om de Hoek in Oosterheide
Geplaatst op 22 februari, 2020
Grote steden kennen het evenement als ‘Gluren bij de Buren’ en groot als Oosterheide is in samen leuke dingen doen, hebben we hier binnenkort ‘Muziek om de Hoek‘, een evenement georganiseerd vanuit het Floralia park door studenten van de Avans Hogeschool uit Breda.
Reserveer 5 april in je agenda
Muziek om de Hoek is een gratis evenement om samen te genieten van muziek door letterlijk bij elkaar over de vloer te komen. Op zondag 5 april gaat het gebeuren om 14:00 uur vanaf het Floralia park. Van daaruit krijgen alle deelnemers een route mee langs een aantal muzikale huiskamers in Oosterheide om daar te luisteren naar…. ja naar wat eigenlijk?
Dat kan echt van alles zijn, van klassiek tot rock, van muziek om naar te luisteren tot muziek die uitnodigt tot bewegen. Na een huiskamerconcert van een 30 – 60 minuten wandel je weer gezellig verder naar de volgende huiskamer voor een nieuwe muzikale verrassing.
Muziek om de Hoek wordt gedragen door muzikanten die willen spelen, wijkbewoners die hun huiskamer open willen stellen en liefhebbers die graag een mooie voorjaarszondag willen beleven met een rondwandeling langs diezelfde huiskamers met muziek en leuke contacten.
Doe je mee met muziek maken: het maakt niet uit waar je vandaan komt of wat voor soort muziek je speelt, alleen of samen met anderen, het is allemaal welkom.
Doe je mee met je huiskamer: het evenement duurt van 14:00 tot ca. 18:00 uur en de groepjes muziekliefhebbers die rondwandelen door Oosterheide bestaan uit maximaal 10 personen. Eten en drinken wordt door de organisatie verzorgd.
Doe je mee met rondwandelen: meld je aub ook even aan want dat is voor de organisatie wel zo praktisch voor de planning.
Wil je meedoen aan dit bijzondere evenement, maak je graag muziek of heb je een huiskamer die je graag een middagje wilt openstellen of wandel je graag mee langs al die muzikale huiskamers? Meld je dan even aan per e-mail via leergemeenschapgx@gmail.com Of stel via dit e-mail adres gerust je vragen.
We kunnen grote woorden gebruiken als verbinding en sociale cohesie maar zeg muziek en daar zit alles in, vooral op 5 april in Oosterheide. Tot dan!
Bewaard onder Onze wijk | Reageer
Tags: Floralia park, Oosterheide
De buurt, de gemeente en het vertrouwen
Geplaatst op 8 februari, 2020
Afgelopen woensdag vond voor de Oosterhoutse gemeenteraad een informatiebijeenkomst plaats met als onderwerpen de ontwikkeling van de gemeentelijke organisatie en de nieuwe werkwijze in wijken en buurten.
Moest ik deze avond in één zin duiden, dan deze: Oosterhout verlaat het oog van de orkaan en trekt dapper richting turbulentie. Hoogleraar transitiekunde Jan Rotmans schreef er een boek over: ‘In het oog van de orkaan’. In het oog van de orkaan is alles rustig en stil maar dat is niet de plek waar je in deze verandering van tijdperk moet zijn. Waar je wel moet zijn, is in de turbulentie want daar vindt alle verandering plaats. Verandering zo diepgaand dat we spreken van een transitie.
Gezien de rijke vertegenwoordiging deze avond van de vele actieve buurten die Oosterhout rijk is, moeten diezelfde buurten wel iets van een voorgevoel hebben gehad van het buurtgestuurde avontuur waar Oosterhout zich op gaat abonneren.
Tijdens de presentaties was af en toe een sprankeling van de passie te merken waar we op de publieke tribune graag wat meer van hadden meegekregen maar het moet ook gezegd dat het een informatie avond voor de gemeenteraad was en geen inspiratie avond voor de publieke tribune. En informatie was er volop en in die zin een rijke avond.
Wat me achteraf het meest heeft bezig gehouden, waren de kritische vragen van de raadsleden deze avond. Gelukkig stonden de raad en de voorzitter het toe dat ook het publiek enkele vragen mocht stellen en ook die waren kritisch.
Om die kritische vragen van de raadsleden en het publiek beter te kunnen begrijpen, heb ik me afgevraagd vanuit welke achterliggende behoefte deze vragen kwamen. Ik kan me enorm vergissen maar ik kwam uit op de behoefte aan vertrouwen. Logisch eigenlijk want er staat nogal wat te gebeuren.
De uitkomst van een transitie laat zich niet of nauwelijks voorspellen. Konden we dat wel, dan hadden we er niet zo’n moeite mee. Hebben we het over vertrouwen, dan is het belangrijk vooral vertrouwen in elkaar te hebben. Vertrouwen dat als we samen optrekken, we ontdekken dat die hele transitie niet iets is om bang voor te zijn maar iets is dat ons vooruit helpt.
Amper twee dagen later publiceerde BN DeStem over de renovatie van de burgemeester Holtroplaan: dat het ontwerp voor deze renovatie naar aanleiding van zorgen uit de buurt terug naar de tekentafel gaat.
De magnifieke eik die dankzij het herzien van de plannen geen parkeerplaats wordt maar behouden blijft
En als je het dan over vertrouwen hebt, vertrouwen om samen op te trekken, dan heb je hier dat vertrouwen. Een plan, een buurt die zich daarover laat zien en horen en een gemeente die daar goed naar luistert en besluit het plan te gaan herzien. Gejuich in Oosterheide maar de winnaar in deze is niet Oosterheide, niet de betrokken buurtbewoners en ook niet de betrokken ambtenaren, raadsleden en wethouder. Het samen optrekken, dat is de grote winnaar.
Tijdens de informatie avond zei een van de sprekers dat er in Oosterheide al is begonnen met buurtgestuurd werken. Op de tribune keken we elkaar met wat verbazing aan want over de pilot buurtgestuurd werken in Oosterheide is voor zover ons bekend nog geen besluit genomen. Maar wie weet heeft de spreker deze Holtoplaan affaire voor ogen gehad. Dat een buurt zich laat zien en horen en dat een gemeente daar serieus naar luistert is een prachtige aanloop richting buurtgestuurd werken.
Eerder geblogd: Reconstructie Holtroplaan / Vondellaan: die inloopavond moet opnieuw
Bewaard onder Mening, Onze wijk | Reageer
Tags: buurtgestuurd werken, gemeenteraad, Oosterheide, Oosterhout, veranderen, vertrouwen
Citygard: hoe afval jouw buurt kan helpen
Geplaatst op 31 december, 2019
Moet je nou eens voorstellen dat afval jouw buurt of wijk helpt om schoner en mooier te worden en ook bijen, hommels en tal van ander bestuivers aan voedsel helpt zodat ze hun nuttige taak kunnen vervullen.
Stop maar meteen met dromen want het kan echt en het bestaat al: de CityGard.
Foto: Room for Concepts
De CityGard transformeert een ondergrondse afvalcontainer tot een prachtig minituintje. Niks geen nepoplossing met kunstgras en plastic bloemen om bijplaatsing van afval naast afvalcontainers te voorkomen maar een prachtig tuintje met echte planten en bloemen.
Foto: Room for Concepts
De CityGard wordt gemaakt van gerecycled polyropyleen, ook wel PP genoemd, veelal hard plastic dat op straat te vinden is als zwerfafval.
Dus wat gaan we in 2020 in Oosterheide doen?
We gaan net zoals we dat al zes jaar doen, zwerfafval opruimen maar in 2020 raken we helemaal ‘hyper’ als we op straat polypropyleen vinden want met 50 kilo hiervan laten we daar samen met de gemeente Oosterhout, CityGard en Room for Concepts een paar van deze minituintjes van maken.
Foto: Room for Concepts
Klinkt best wel circulair vind je niet? En of het dat is!
Zin om me te doen? Stuur me even een berichtje en ik laat je weten wanneer en waar we in Oosterheide de straat op gaan om grondstof te rapen voor dit mooie project.
Een goed, gezond, schoon en duurzaam 2020 toegewenst en denk niet dat kleine dingen, jouw bescheiden bijdragen, er niet toe doen…
Bewaard onder Onze wijk | Reageer
Tags: afval, bloemen, circulair, citygard, duurzaamheid, gemeente, groen, Oosterheide, Oosterhout, zwerfafval
Reconstructie Holtroplaan / Vondellaan: die inloopavond moet opnieuw
Geplaatst op 23 december, 2019
Dinsdagavond 10 december, inloopavond van de gemeente Oosterhout over het project Holtroplaan / Vondellaan, een ingrijpende reconstructie middenin het hart van onze buurt. Hard geraakt en dan loop je na afloop met zoveel blogzinnen rond dat je niks kunt schrijven.
Op de fiets naar huis had ik een half uur lang redenen zitten bedenken om niet naar deze bijeenkomst te hoeven gaan. Geen zin is meestal een afleidingsmanoeuvre voor iets anders. Geen zin mezelf druk te maken? Al iets beter maar nog steeds een afleidingsmanoeuvre voor de vrees om na zo’n avond weer machteloos met lege handen te staan.
Een compromis dan maar. Ik ga me niet inhoudelijk met het project bemoeien maar interview bezoekers voor een artikel voor de website Buurtgestuurd Werken Oosterhout over hoe onze gemeente anno 2019 verbinding met de bewoners maakt en ze bij een project in hun eigen buurt betrekt. Goeie deal: geen lege handen vrees maar wel een buurtgestuurd blogje.
Buurtslagvelden
In een zaaltje van activiteitencentrum de Bunthoef twee lange tafels met grote tekeningen en daar omheen mensen die niet zo blij kijken. Ah!, dat wordt een kritisch blogje want waar is die mooie 3D impressie, die maquette, of die VR brillen waarmee we in het project kunnen rondlopen en rondkijken? Mag het alsjeblieft een beetje moeite kosten gemeente?
.
Aan de kant zit een oude vrouw met een rollator, ze is van de overkant van de Holtroplaan hierheen gekomen. Ze heeft schrik want de gemeente heft beide zebrapaden over de Holtroplaan op. Hoe moet ik hier dan straks komen? Ik wil nog wel wat jaren blijven leven.
Aan de zijkant van het zaaltje zie ik nog een tekening liggen, er staat niemand. Als ik nou eens op die tekening kijk en niet aan die praattafels ga staan, dan hou ik mezelf toch nog een beetje uit de wind. Ik kijk en zie een heleboel rode kruisjes in mijn buurt. Geen legenda die vertelt wat die rode kruisjes zijn maar ik zie het meteen want daarvoor ken ik mijn buurt te goed: rode kruisjes zijn plaatsen waar nu prachtige bomen staan en die in het plan dood moeten.
In de Holtroplaan is een kolossale rotonde ingetekend en ook daar een boel rode kruisjes. De huidige zebrapaden zijn inderdaad verdwenen. Fietsers en voetgangers die de Holtroplaan willen oversteken moeten allemaal over die rotonde net als alle auto’s, vrachtwagens en bussen. Ook de kwetsbare oudjes uit de Buurstede die op Zuiderhout boodschappen willen doen, naar de bushalte willen of naar de prikpost moeten voor bloedafname.
Niet één maar twee slagvelden: de Holtroplaan en de Vondellaan. De Holtroplaan valt ten prooi aan een rotonde en de Vondellaan wordt opgeofferd aan parkeerplaatsen. Het aantal rode kruisjes is om gek van te worden. Zowat alle bomen vanaf de Lidl tot aan de Holtroplaan moeten dood. Ook die honderdjarige magnifieke eik, die prachtige eyecatcher van de straat? Ja ook die. Dood. Voor een rotonde en parkeerplaatsen.
Ik draai me om naar de twee lange praattafels en ineens sta ik daar. Hoe het mogelijk is dat we meer bomen nodig hebben en minder autogebruik, en dat Oosterhout met dit plan precies het tegenovergestelde doet. Hoe het mogelijk is dat we de uitstoot van CO2, fijnstof en stikstofoxide flink moeten reduceren, en dat we met dit plan precies het tegenovergestelde doen. Hoe het mogelijk is dat de Europese Unie net laat weten twee miljard bomen te willen planten om ervoor te zorgen dat Europa in 2050 klimaatneutraal is, en dat we hier prachtige gezonde bomen doden.
Een rotonde is veilig en bomen worden gecompenseerd, verder geen antwoorden. Ik probeer het nog een keer: wie wordt er blij van dit plan? Ik herhaal de vraag drie keer, geen antwoord van de ambtenaren. En dat is niet helemaal correct want ik krijg wel antwoord: dat ik maar beter naar de andere tafel kan gaan met mijn vragen.
De tweede praattafel is een heel ander verhaal. Hier krijg ik van een ambtenaar een eerlijk verhaal te horen: we hebben vijf verschillende scenario’s uitgewerkt en het scenario dat hier op tafel ligt, heeft ook niet mijn voorkeur.
Er blijkt ook een scenario te zijn waarbij het versterken van de openbare ruimte als uitgangspunt is genomen door het aantal parkeerplaatsen aan de zuidkant van winkelcentrum Zuiderhout te beperken en in te zetten op een pleinfunctie waar mensen aangenaam kunnen verblijven en elkaar kunnen ontmoeten. Nondedju, waarom staan we niet naar een tekening van dat plan te kijken?
We gaan ons vastketenen aan die bomen hoor ik zeggen en als ik samen met een oudere buurtbewoonster naar buiten loop, hoor ik zorgen hoe ze straks vanaf het Paterserf veilig op winkelcentrum Zuiderhout komt en hoe het met de bewoners van de Buurstede moet die dezelfde oversteek moeten maken?
Als ik thuis kom vraagt mijn partner hoe het in de Bunthoef was. Beter dat ik je dat niet vertel maar ga zelf nog even kijken, de informatie avond duurt nog tot half acht. En weg is ze. Zeker weten dat als ze straks thuis komt, ze in de eerste zin het woord ‘bomen’ laat vallen. Hadden jij en ik daar een weddenschap over afgesloten, dan had ik ik die veel te gemakkelijk gewonnen.
Deze reconstructie mist een flinke dot lef de mens voorop te stellen en niet de auto. Logisch dat niemand enthousiast is, ambtenaren niet en buurtbewoners nog minder. Op de Holtroplaan met een rotonde inzetten op veiligheid en tegelijkertijd op de Vondellaan met nog meer parkeerplaatsen inzetten op meer autogebruik, is op de rem trappen en tegelijkertijd gas geven.
Niemand heeft het die avond gemakkelijk en wie er desondanks toch is: respect.
Proces
Ik zou graag willen dat de inloopavond begin volgend jaar opnieuw wordt georganiseerd maar dit keer met alle vijf de scenario’s op tafel. Tijdens de inloopavond heb ik geleerd dat er voor dit project vijf verschillende scenario’s zijn uitgewerkt. Ik vond het bijzonder jammer dat we er daarvan maar eentje te zien kregen. Oosterhout wil graag werk maken van buurtgestuurd werken en buurten veel meer eigen regie geven. Om hiermee een begin te maken wordt volgend jaar in Dorst en Oosterheide Oost (Bloemenbuurt, Schrijversbuurt en Natuurkundigenbuurt) een pilotproject gestart.
Het zou onredelijk zijn om te verwachten dat vanuit dit pilotproject buurtgestuurd werken, alle plannen voor de renovatie opnieuw worden gemaakt. Ik vind het wel zeer redelijk en ook nodig dat we vanuit onze buurt via een nieuwe inloopavond kennis mogen maken met alle vijf scenario’s en dat onze stem ook wordt meegewogen bij de uiteindelijke keuze.
Oosterhout gaat wethouders toewijzen aan de verschillende wijken van de stad om, zo is het idee, het buurtgestuurd werken extra kracht te geven Ik onderschrijf dit volledig. Het opnieuw organiseren van een inloopavond met alle scenario’s op tafel en het meewegen van de stem van onze buurt, biedt een extra kans voor het slagen van dit renovatieproject en glans voor het buurtgestuurd werken.
Inhoud
Dat er iets gedaan moet worden aan de verkeersveiligheid in onze buurt, daarover is iedereen het wel eens. Punt voor mij is dat het project teveel aan die veiligheid wordt opgehangen, alsof het alleen daarom gaat. Veiligheid is onderdeel van iets groters, iets belangrijkers. Ik noem dat welzijn. Het is niet moeilijk voorbeelden te verzinnen waarbij er wel sprake is van veiligheid maar niet van welzijn. Ik vind dat het aspect welzijn niet of nauwelijks wordt meegewogen in dit project.
Ik herhaal nu wat ik tijdens de inloopavond ook heb gedeeld aan beide praattafels. Wat we in Oosterhout hard nodig hebben is minder autogebruik. Minder autogebruik leidt tot meer veiligheid op straat en minder uitstoot van CO2, fijnstof en stikstofoxiden. Behalve minder autogebruik hebben we ook minder versteend oppervlak nodig. En waar we vooral meer, heel veel meer, van nodig hebben, zijn bomen en hun positieve impact op onze gezondheid en het klimaat.
Het project zoals ik het tijdens de inloopavond heb leren kennen, doet precies het tegenovergestelde van wat we zo hard nodig hebben en wel op alle punten die ik hierboven heb genoemd. Ik vind dat niet acceptabel. Steeds meer steden doen wel wat nodig is om autogebruik te ontmoedigen en groen te stimuleren. Dat doen deze steden ook voor ons, voor Oosterhout, want een stad is geen glazen stolp. Wij zijn daarom moreel verplicht hieraan mee te doen en wel met volle kracht en overtuiging. We zijn verplicht hieraan mee te doen voor ons welzijn en dat van onze kinderen en hun kinderen.
Doe eens gedurfd
Oosterhout, doe eens iets gedurfds met openbare ruimte, durf eens positief op te vallen. Er kan zoveel meer en beter met de openbare ruimte dan deze opofferen aan autogebruik. Dat Oosterhout geen grote stad is, wil niet zeggen dat we geen grootse dingen kunnen doen. Ik verzin even iets.
Maak van de Holtroplaan een groene corridor die Oosterheide oost en west met elkaar verbindt in plaats van dat deze Oosterheide in tweeën splijt. Betrek hierbij ook de huidige groenstrook tussen de Holtroplaan en de Lodewijk Napoleonlaan. Maak er een bos van met door dat bos een promenade voor fietsers en voetgangers en waar ook auto’s welkom zijn maar wel als gast. Ken je de Boulevard van Vlissingen? Ja, zoiets, maar dan in het groen.
Mij hart gaat uit naar mijn dappere buurtbewoners, dat ze zich hebben durven laten raken omdat ze zo van onze buurt houden.
Bewaard onder Onze wijk | Reageer
Tags: buurt, buurtgestuurd werken, gemeente, Oosterheide, Oosterhout
Het zesde kaarsje op de ZAPZATERDAG taart
Geplaatst op 7 december, 2019
Bij het zesde kaartje op de ZAPZATERDAG taart vieren we niet zozeer dat het zes jaar geleden is dat ZAPZATERDAG is geboren: elke laatste zaterdag van de maand de straat op in Oosterheide om samen zwerfvuil op te ruimen.
Waar we dit keer extra bij stil staan is dat sommigen van ons het dit jaar moeilijk en zwaar hadden of hebben. Dierbaren die overlijden of ernstig ziek worden, levens die van de ene op de andere dag een heel andere wending krijgen en werelden die instorten.
Het is het zwerfvuil dat ons samen brengt om ook dat, vooral dat, met elkaar te delen. En dan vraag ik mezelf wel eens af: zijn we niet beter bezig als we in plaats van twee uur zwerfafval opruimen en een half uurtje koffie drinken, een half uurtje zwerfafval opruimen en twee uur koffie drinken?
Maar het is goed zoals het is. In zes jaar ZAPZATERDAG heb ik mensen zien komen en gaan. Soms denk ik zelf wel eens zal ik er mee doorgaan? Maar dan wordt het weer ZAPZATERDAG en merk ik hoeveel het iedereen brengt en kijk ik weer uit naar de volgende keer want er is zoveel moois dat ons samen brengt.
Wijkbeauty
Ik vind dit een mooi proces. Misschien wel omdat het zo kwetsbaar is, we rekenen er immers op elkaar volgende maand weer te zien maar zo vanzelfsprekend is dat allemaal niet. Was eerst het zwerfvuil de drijfveer, nu zijn het de mensen: jullie!
Bedankt allemaal.
Bewaard onder Onze wijk | 2 Comments
Tags: Oosterheide, zappen, zwerfafval
Wat buurtgestuurd werken leert van ‘de Eetkamer’
Geplaatst op 29 november, 2019
Tijdens het symposium Buurtgestuurd Werken van 8 oktober, vonden in Oosterhout een aantal workshops plaats waarvoor initiatiefnemers uit andere gemeenten waren uitgenodigd.
Ook onze eigen stad kent volop betrokken bewoners en initiatieven waar we van kunnen leren. Zo sprak ik met Eugene Springer, initiatiefnemer van ‘de Eetkamer van Oosterheide‘.
Eugene Springer – Foto: Sjoerd Fotografie
Het initiatief van de Eetkamer is tot stand gekomen vanuit het feit dat ik een maaltijd maakte voor mijn vrouw en mezelf en mijn vrouw zei ‘dit is bepaald geen bijstandsmaaltijd’. En toen zei ik dat het EUR 1,72 heeft gekost. Toen heb ik bij mezelf gedacht als ik nou eens een bordje eten ga maken voor drie EURO om mensen te laten zien dat je goed, gezond, lekker en vers kunt eten voor drie piek. Voorgesteld aan de Bunthoef, daar was de enige voorwaarde dat ik het volhield. Het is toen begonnen met een clubje van 20 mensen met vrienden en kennissen en later toen ik een keer een rijsttafel heb gemaakt werden het er 70 en nu is het elke week tussen de 70 en de 100.
Heel belangrijk bij zo’n burgerinitiatief is dat je het doet. Op een gegeven moment krijg je allerlei hulp aangeboden zoals welzijnsinstellingen die je willen sponsoren of de gemeente die wil sponsoren en dat moet je allemaal weigeren. Dan blijf je autonoom en voorkom je overleg- en vergaderstructuren. Zo hou je het project volledig autonoom en dat blijf ik zo doen tot ik het niet meer leuk vind.
Het mooie van het hele initiatief , en dat heb ik geleerd van het symposium Buurtgestuurd Werken, is dat elk burgerinitiatief een ecosysteem heeft. Ik vind dat een heel prettige gedachte. De Eetkamer staat nu in volle bloei en er zal op een gegeven moment een herfst intreden en dan laat ik rustig de bladeren op de verse grond vallen en ontstaat er wel weer een ander leuk idee.
Ik ben er eindeloos trots op dat het gelukt is, daar gaat het niet om, maar je moet niet blijven hangen aan je idee. Je wordt heel vaak voor van alles gevraagd en mensen willen je een platform bieden maar dat platform heb je al: je eigen initiatief. In onze gemeente word je al gauw op een schild gehesen maar je doet iets omdat je het leuk vindt.
Behalve het doen is het belangrijk om klein te beginnen. Op een gegeven moment krijg je een clubje om je heen van mensen die je gaan helpen. Dat zijn vrijwilligers en zo blijft het ook leuk. Ik noem het mijn team de Eetkamer en dat ontstaat vanzelf. Het is een soort inktvlek.
Een uitvloeisel is dat er meer initiatieven komen in de stad waarbij er ook gegeten wordt met elkaar zoals in Arkendonk en de Pannehoef. Dan word ik wel eens gebeld ‘je krijgt concurrentie’ maar zo zie ik dat helemaal niet. Ik help die initiatieven een stukje op weg: begin klein met vrienden en kennissen en 1x per maand. Ik ga binnenkort eens kijken hoe het er gaat. En niets is zo leuk als dat je eigen initiatief wordt ingehaald door anderen. Als zij het beter kunnen krijg ik tijd voor iets anders.
Ik vond het symposium Buurtgestuurd Werken een heel leuk en interessant symposium. Ik heb vijf jaar geleden een keer een blogje geschreven ‘van onder naar boven’ en dat je ergens klein moet beginnen vanuit je eigen wijk en op een gegeven moment rolt zoiets door. Ik geloof niet zo in theorie, je hebt mensen nodig die vanuit enthousiasme ergens induiken. En dan hoop je dat het mee gaat en als dat niet gebeurt is het ook goed.
Je ziet tijdens zo’n symposium ook angst zo van het gaat straks allemaal anders. Maar het simpel houden en soms ook een beetje stout sprak me wel aan. 28 december ga ik uit dank voor alle mensen van de Eetkamer op winkelcentrum Zuiderhout twee flinke emmers erwtensoep uitdelen: de Eetkamer trakteert. Niet omdat het moet maar omdat het leuk is, verder zit daar geen gedachte achter.
De enige hoop, want ik ga met open vuur werken, is dat ik gearresteerd word want dat mag namelijk niet. Maar het is een schoolvoorbeeld van hoe ik Buurtgestuurd Werken zie. We gaan met elkaar voor de buurt iets leuks doen en goed lachen met twee flinke ketels en ik hoop ook sneeuw. Ik leen die ketels trouwens van de burgemeester dus als ik gearresteerd wordt zeg ik dat ik die ketels van het hoofd van de politie heb.
Het is wat ik vind van Buurtgestuurd Werken: begin ergens, maakt niet uit waar. Een aantal voorbeelden zie je ook in het Floralia park zoals een aantal dames die daar gaan zitten handwerken. Die komen hier uit de buurt om samen te handwerken en het worden er steeds meer en die lenen wol aan elkaar uit en zo moet je het doen, ambitieuzer ook niet.
Het gevaar van het symposium is dat we straks weer een hoop rapporten hebben: het kaft is mooi en nu verder. Gewoon ergens beginnen. En ambtenaren: wees gewoon niet bang, dat is het allerbelangrijkste. Als je een fout maakt, dan maak je ‘m maar. En je hebt een burgemeester die erachter staat, daar mag je fouten van maken.
Ik heb ooit in 1977 van mijn toenmalige bazin geleerd: Eus, neem nou een beslissing want geen beslissing is altijd verkeerd. En als je een fout hebt gemaakt kun je altijd bijsturen. En als het echt fout gaat dan zeg je dat tegen elkaar en dan drink je samen een biertje en lach je en begin je opnieuw. Gewoon ergens beginnen en een fout maken en die ambtenaren die moeten gewoon faciliteren. Niet alles natuurlijk want er lopen ook mafklappers rond die weet ik veel wat willen doen. Maar als je een beetje nuchter nadenkt en er is een plan: doe gewoon lekker mee. En als het niet helemaal klopt, wat gaat er dan mis? We moeten af van die angstcultuur.
Bewaard onder Onze wijk | 2 Comments
Tags: burgerinitiatieven, buurtgestuurd werken, de Eetkamer, Eugene Springer, gemeente, Oosterheide, Oosterhout
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.