Het ‘Oosterheide Rocks’ gevoel verliest een flink stuk ziel

Geplaatst op 7 juni, 2020 

Als een wijk op z’n kont ligt omdat een virus, angst, regels en dreigementen met straf menselijke activiteit haast onmogelijk maken, mept de lelijkheid ervan je hard in je gezicht. Het is dan net een lichaam waar de ziel uit is vertrokken. Tijdelijk, zo hopen we met z’n allen maar voor Oosterheide heb ik helaas slecht nieuws want daar is  een flink stuk ziel definitief verloren gegaan: onze Huiskamer.

Op 1 juni 2016 wordt in Oosterheide ‘de Huiskamer’ geopend, voorheen bekend als Bakkerij Asmus maar dankzij een compleet nieuwe en gedurfde formule in een nieuw pand op Winkelcentrum Zuiderhout, een ontmoetingsplek die we al vanaf de opening dik en dik verdienen.

Een half jaar eerder verliezen we onze wijkbibliotheek. Kapot bezuinigd is niet alleen een plek om te lezen maar ook een plek om samen te zijn, plekken die we in een wijk die het moeilijk heeft niet minder maar juist meer nodig hebben. Een te groot gedeelte van onze gemeenteraad snapt dat helaas niet maar lokale ondernemers zoals Ellenoor gelukkig wel en zo krijgen we er in juni 2016 een prachtplek bij: de Huiskamer. 

.

Al snel na de opening vervult de Huiskamer tal van sociale en maatschappelijke functies. Live bloggen bijvoorbeeld door het Oosterhouts Bloggers Collectief wat al snel de aandacht trekt van BNDeStem en de ORTS. 

.

Misschien wel de leukste reden om bij de Huiskamer naar binnen te stappen: elkaar ontmoeten, een goeie bak koffie drinken en bedenken hoe onze stad leuker, mooier en beter kan worden. En vooral: wat we daar zelf aan kunnen doen.

.

,

Elke laatste zaterdag van de maand ruimen we in Oosterheide samen zwerfafval op, een activiteit die veel meer is dan alleen maar plastic en blik van de straten rapen. Zwerfafval opruimen is bij uitstek een sociale activiteit die de energie van mensen die om hun wijk geven samen brengt.

De Huiskamer is samen met de Bunthoef en het Floralia Park, een van onze hoofdkwartieren om samen af te spreken en om na het opruimen van zwerfafval, samen gezellig een bakkie koffie te drinken.

Zo staat er in de Huiskamer ineens een heerlijke themataart voor ons klaar:

.

Het leven is er om te vieren en dat doen we dan ook in de Huiskamer. Bijvoorbeeld samen met bewoners het einde van ingrijpende renovatiewerkzaamheden op Zuiderhout vieren. En wat te denken van het jaarlijkse pleinfeest Zuiderhout?

.

.

We hebben hete zomers en hoe maak je daar dan het beste van? Zo doet de Huiskamer dat: bakkie koffie met de voeten in het bad.

.

Moet je voorstellen dat je wijk als pilot wordt aangewezen voor zogenaamd datagericht werken en dat de projectgroep van de gemeente data gaat verzamelen en analyseren van een wijk die het maar amper kent. Hoe geweldig is het dan die projectgroep tijdens een lunch in de Huiskamer kennis te laten maken met mooie verhalen over hoe lokale ondernemers samenwerken, ondernemers die een winkelcentrum veranderen in een ontmoetingsplek, in ‘dorpsplein’ Oosterheide met als mooiste voorbeeld het jaarlijkse pleinfeest.

.

In februari heb ik er nog twee afspraken zoals die vaker plaatsvinden in de Huiskamer: een gesprek met een van de organisatoren van Muziek om de hoek en eentje over buurtgestuurd werken in de Bloemenbuurt van Oosterheide.

De energie van we gaan dit doen, we gaan het hier samen leuker, mooier en leefbaarder maken, gutst nog een keer met volle kracht door de Huiskamer.

Op 2 mei 2020 is het helaas klaar, over en uit. Ik bedank Ellenoor voor… ja, voor wat? Nou, ik weet het wel, voor het meehelpen Oosterheide een ziel te geven, het mooiste geschenk dat je maar kunt geven.

.

Ik koop er nog een zak broodjes. Kan ik nog 5x met mijn ogen dicht doen alsof ik in de Huiskamer zit. Of misschien werkt bladeren door de vele fotoherinneringen nog beter.

Oosterheide verdiende de Huiskamer. En andersom? De Huiskamer verdiende beter dan Oosterheide, ik kan helaas  niet anders zeggen.

En dan hoor ik het je denken, dat die lelijkheid waar ik het in de eerste alinea over heb, alweer voorbij is. Want ja, we we mogen alweer wat meer dan een maand geleden. Ik ben daar niet zo zeker van en ik zal je vertellen waarom.

Misschien ken je het nummer Thunderstruck van AC/DC. Nee? Moet je echt de live-versie even beluisteren en dan vooral het moment dat het publiek massaal meezingt met Thunder!.

Nou ken ik iemand die Sander heet en als je, als is het maar één keer, met AC/DC meezingt en in plaats van Thunder, Sander zingt, dan gebeurt er iets dat je misschien achteraf betreurt want vanaf dat moment zul je elke keer als je  Thunderstruck hoort van AC/DC en Brian Johnson en het publiek massaal Thunder hoort zingen, hoor je never nooit geen Thunder meer maar Sander. Thunder heeft nooit bestaan, het is altijd Sander geweest.

Bewaard onder Onze wijk | Reageer

Tags: ,

Bloemen zonder team bijenlint Oosterheide 2020

Geplaatst op 10 mei, 2020 

Gelukkig hebben we de herinneringen nog. Wel een beetje pijnlijk soms die herinneringen. Hadden we vorig jaar tijdens de landelijke zaaidag nog een geweldige ploeg mensen om het bijenlint Oosterheide in te zaaien, dit jaar was er niemand. Want ja, dat virus, dat samenscholingsverbod, en meer van dat soort narigheid maakte het dit jaar helaas niet mogelijk om samen bloemen te zaaien voor de bijen.

Maar de natuur is geen watje en daarom levert het werk van vorig jaar ook dit jaar weer bloemen op.

.

.

.

Maar ja, die herinneringen…. Gelukkig hebben we de beelden nog

 

Bewaard onder Onze wijk | Reageer

Tags: ,

Wat kunnen we van Stichting BOCK leren over werken in en met een wijk?

Geplaatst op 3 mei, 2020 

Tijdens het symposium Buurtgestuurd Werken van 8 oktober vorig jaar, vonden in Oosterhout een aantal workshops plaats waarvoor initiatiefnemers uit andere gemeenten waren uitgenodigd.

Ook Oosterhout kent volop initiatieven om van te leren. Wilma Rekkers en Pauline Klein Paste van Stichting BOCK vertellen over hun project in Slotjes Oost en de samenwerking met de bewonersorganisatie Slotjes Oost.

Foto: Bewonersorganisatie Slotjes Oost

Peter: Hoe zijn jullie bij Slotjes Oost terecht gekomen?

Wilma: Ik ben daar drie en een half jaar geleden komen wonen en toen zei iemand tegen mij: ge gaat toch ni op de Veurrai wonen? Toen dacht ik nou ja zeg, het is een hartstikke leuke wijk. Wat is daar mis mee? Ik kende de geschiedenis natuurlijk wel maar het is een hartstikke mooie wijk die ook heel sociaal is. Ik stapte naar mijn mede Bockers en we bedachten daar een project te gaan doen. Wij zijn in eerste instantie in contact gekomen met de bewonersorganisatie van Slotjes Oost. Die hadden in het begin wel zoiets van wat willen die allemaal? Nu zijn ze allemaal super enthousiast.

Peter: Vertel eens wat je project inhield.

Wilma: Collega Bocker Juul Langenberg en ik zijn in eerste instantie begonnen met bewoners interviewen. Dat was toen nog niet echt een project, dat is gaandeweg ontstaan. Voor de nieuwjaarsborrel hadden we een brievenbus gemaakt zodat mensen briefjes konden insturen en de mensen van de bewonersorganisatie waren zo vriendelijk om te laten zien dat het niet eng is, dat het OK is en dat het met goede intenties wordt gedaan. En zo is het balletje gaan rollen. Op een gegeven moment wilde de bewonersorganisatie graag een boek over de wijk uitgeven. Uiteindelijk bedachten we een expositie door de wijk heen zodat je de wijk dan ook echt beleeft, met dat boek erbij natuurlijk.

Peter: Jullie hebben daar best veel PR mee gekregen.

Ik denk dat dat heel sterk is, echt kijken naar zo’n wijk. Wat wil die wijk nou en wat kunnen we ermee?

Pauline: Ik denk dat dat ook echt de kracht van dit project is. Juul en Wilma zijn gestart met een bepaalde intentie en hebben gekeken naar die wijk, waar behoefte aan is en wat er kan in zo’n wijk. Ik denk dat dat heel sterk is, echt kijken naar zo’n wijk. Wat wil die wijk nou en wat kunnen we ermee? En hoe kunnen we dat samen met de bewoners vormgeven en tot iets positiefs maken? Als je daar een soort bruis van maakt…

Wilma: Het is ook wel dat Slotjes Oost een overzichtelijke wijk is, het is bijna een dorpje an sich binnen Oosterhout. Als je bijvoorbeeld kijkt naar Oosterheide, dan is dat supergroot. Maar dat enthousiasme van de mensen….. We waren nog niet zo heel lang bezig met het project en het had nog niet echt vorm, dat ik bedacht dat het ook wel leuk zou zijn om een muziekpodium te maken. Dat mailde ik naar het bestuur vinden jullie dat wat? Ja, doen! En dan gaat dat ineens helemaal lopen en stromen. Toen heeft Juul me heel erg geholpen want voor mij was subsidieland helemaal nieuw. We hebben daar voor het eerst een buurtpodium weggezet. Ik was eigenlijk te laat met subsidie aanvragen en ik weet nog dat de voorzitter van de bewonersorganisatie op een gegeven moment zei, dan betalen we het buurtpodium zelf. Omdat hij en al die mensen in die organisatie het zo belangrijk vinden.

Foto: Bewonersorganisatie Slotjes Oost

Pauline: We hadden ook een aantal quotes van bewoners op de schutting achter het speeltuintje. Om van dat speeltuintje ook echt een plek te maken komt ook van de bewoners zelf, een plek die veilig is voor kinderen om te spelen en niet een of andere racebaan of afvalberg. De teksten waren quotes van de bewoners en om die op de schuttingen te spuiten, gaf een positieve impuls aan het project. Dat zijn een soort van warmlopertjes geweest voor de uiteindelijke foto expositie.

Foto: Bewonersorganisatie Slotjes Oost

Peter: Je vertelde in het begin dat je op zoek was naar wat die bewoners eigenlijk zelf wilden maar wat wilden ze eigenlijk zelf?

Wilma: Wat ze vanuit de bewonersorganisatie Slotjes Oost zelf willen is dat zij het heel belangrijk vinden om betrokken te zijn bij hun wijk en dat graag over willen brengen op andere mensen.

Peter: De kring groter maken, hoe is dat met jullie project op gang gekomen?

Wilma: Dat blijft volgens mij wel het probleem, dat mensen wel komen maar om echt mee te helpen…. ? Het gebeurt ook nog wel dat mensen zeggen kunnen jullie dit niet een keer doen? Maar het is niet de bedoeling dat de bewonersorganisatie in opdracht van buurtbewoners handelt. Kom met je plan en gaan we je helpen maar het is niet zo dat we alle plannetjes kunnen uitvoeren. Mensen bij elkaar krijgen lukt wel maar om ze vast te houden dat ze volgende keer ook meedoen is een tweede.

Pauline: Het is gewoon de tijdgeest, je merkt dat in welke groep je ook zit. We hebben de mooiste plannen met elkaar, we kunnen uren met elkaar praten maar de volgende stap zetten, in actie komen en het uit gaan voeren, en dan hopen dat het opgepakt wordt, ik denk dat dat bijna illusie is.

Peter: Hoe zou jullie project eraan hebben bijgedragen dat dat wel een beetje op gang is gekomen?

Wilma: Volgens mij waren er op de opening tachtig mensen of zo, op die manier maak je een eerste stap. Mensen die bij elkaar komen en elkaar leren kennen, met elkaar kletsen, dat is in elk geval al een begin.

Dus je moet zorgen dat je ze inspireert en je stuurt een beetje mee maar je probeert zoveel mogelijk vanuit henzelf te laten komen.

Peter: Uiteindelijk moet zo’n buurt het zelf doen.

Pauline: Zeker. Waar wij als team ook wel mee zitten is dat je de verwachting moet loslaten dat zij de ideeën gaan creëren. Dat is gewoon niet zo, en als zij dat wel doen is dat heel mooi maar je kunt het niet verwachten. Dus je moet zorgen dat je ze inspireert en je stuurt een beetje mee maar je probeert zoveel mogelijk vanuit henzelf te laten komen.

Wilma: Met de rondleidingen die we hadden georganiseerd, hadden wij bedacht dat het wel leuk zou zijn als buurtbewoners zelf de rondleidingen zouden geven. Of in elk geval aansluiten zodat zij vanuit hun geschiedenis een persoonlijk verhaal kunnen vertellen. Maar dan wordt er toch nog op ons geleund en zijn wij uiteindelijk degenen die de rondleidingen geven.

Foto: Bewonersorganisatie Slotjes Oost

Peter: Stel voor dat we zoiets in de Bloemenbuurt van Oosterheide zouden doen waar ik woon, wat zou ik kunnen leren van jullie project om daar bewoners te organiseren en die buurt wat meer zichtbaar te maken? Jullie vragen?

Pauline: Ja dat mag altijd. Maar ga in eerste instantie maar eens waarnemen. Wat komt er en wat speelt er bij de mensen. Wat komt er los als ik aanbel en vraag of ik een kopje thee mag drinken? De waarnemers stand: wat heeft zo’n wijk eigenlijk nodig? Wat zijn de behoeften? Wat missen ze? Dus veel meer de vraag ophalen in plaats van zelf een idee bedenken wat wel leuk is om te doen. We hebben daar in Slotjes Oost veel tijd voor genomen. Uit dit project zijn ook weer dingen naar boven gekomen voor een vervolg zoals het gemis van een buurthuis in Slotjes Oost. Een buurthuis dat sociale functies vervult, dat is daar dus niet. Er is wel een buurthuis in Slotjes midden maar dat is niet hun buurthuis. Dat is een andere buurt en voelt anders. Dus ja, ik zou in een Bloemenbuurt als waarnemer gaan kijken en praten met mensen.

Wilma: Waar we ook wel eens aan voorbij gaan is dat mensen hier geen behoefte aan hebben. Die wonen in Slotjes Oost ook wel: ik hoef zo’n project niet, ik leef mijn eigen leven. Die mensen heb je overal.

Pauline: je hebt een paar kartrekkers nodig. Eerst onderzoek en daarna wat kartrekkers die hetzelfde gemeenschappelijke doel hebben.

Wilma: En ga ergens maar gewoon iets doen. Dan gaan mensen vanzelf nadenken of aanhaken zo van dat is best wel grappig, misschien wil ik dat ook wel.

Haal dat resultaat eraf en hou het open. Voor een gemeente zijn dat natuurlijk bizarre vragen. Geef ons het vertrouwen dat wij iets kunnen neerzetten in die wijk maar haal het resultaat eraf.

Pauline: Wat voor mij ook heel erg een regel is, is haal het resultaat eraf. Als je begint met ik moet zoveel mensen bereiken of ik moet zoveel mensen met elkaar verbinden… Haal dat resultaat eraf en hou het open. Voor een gemeente zijn dat natuurlijk bizarre vragen. Geef ons het vertrouwen dat wij iets kunnen neerzetten in die wijk maar haal het resultaat eraf. We hebben het niet over cijfers maar over mensen. En inderdaad, je zult er maar net twee of drie bereiken die door jouw project ineen veel meer contact hebben met overburen of zo. Dan is er al iets in gang gezet.

…..hoe kun je dan zeggen minstens honderd mensen? Je moet al bij zijn met vijf of zo. Als je die wakker krijgt en aangespoord, mensen die trots zijn op hun buurtje, dan is dat toch al fantastisch?

Peter: Die prestatie, dat zie je ook terug in vragen over het buurtgestuurd werken. Wat gaat het opleveren, hoe weet je dat zeker, hoe meten we dat?

Pauline: Dat weet je dus niet. Dat is de tijdgeest waarin we allemaal resultaatgericht zijn. Als je dit soort projecten draait en je bouwt steeds meer vertrouwen op met de gemeente, dan wordt het wat makkelijker om je gang te gaan omdat je al iets in beweging hebt gebracht en al iets positiefs in gang hebt gezet.

Wilma: Als je in jouw Bloemenbuurt iets wil gaan doen, hoe kun je dan zeggen minstens honderd mensen? Je moet al bij zijn met vijf of zo. Als je die wakker krijgt en aangespoord, mensen die trots zijn op hun buurtje, dan is dat toch al fantastisch?

Alle gebruikte afbeeldingen zijn van de bewonersorganisatie Slotjes Oost en met toestemming gebruikt waarvoor dank.

Wil je meer lezen over dit project in Slotjes Oost?

Bewaard onder Onze wijk | Reageer

Tags: , , ,

Bietje extra zwerfvuil opruimen tijdens Extradag

Geplaatst op 8 maart, 2020 

‘’Drie jaar lang heb je niets gedaan op 29 februari. Helemaal niets. Er was namelijk geen 29 februari. Daarom moeten we deze dag goed benutten en een keer iets voor een ander doen.’’

Rob Beckers.

Nu wilde het toeval dat 29 februari op de laatste zaterdag van de maand viel en wie ook maar een beetje volgt wat er in Oosterheide zoal leeft, weet dat het dan ZAPZATERDAG is: samen de straat op om zwerfafval op te ruimen.

Samen de straat op valt aardig binnen het gedachtegoed van wat Rob Beckers ‘Extradag’ heeft genoemd.

Maar het werd nog mooier want zaterdag om 12 uur toen we de volle vuilniszakken verzamelden, stond Rob himself ineens voor onze neus met drie dozen #Extradag worstenbroodjes en appelflappen:

Zapzaterdag tijdens Extradag

En zo sloten we deze editie van ZAPZATERDAG niet alleen samen af met een gezellig bakkie koffie, maar ook met een lekker worstenbroodje of appelflap. Omdat we vrijwillig de rommel van en voor anderen opruimen en Oosterheide blij maken. Wat een mooie woorden Rob.

Rob ‘Extradag’

In activiteitencentrum de Bunthoef deed Rob ‘Extradag’ nog een rondje langs het repair cafe om ook die vrijwilligers te laten weten: hey, wat jullie doen is echt super vet!

Bij het inventariseren van de buit van de dag bleek ook dat een beetje extra te zijn: 111,4 kilo opgeruimd zwerfvuil. En de grootste winst van de dag: een heleboel blije mensen.

Over een paar jaar is het weer Extradag, zet het alvast in je agenda en doe die dag iets voor een ander.

Bewaard onder Onze wijk | Reageer

Tags: , ,

Wat buurtgestuurd werken leert van Stichting Bock

Geplaatst op 7 maart, 2020 

Tijdens het symposium Buurtgestuurd Werken van 8 oktober vorig jaar, vonden in Oosterhout een aantal workshops plaats waarvoor initiatiefnemers uit andere gemeenten waren uitgenodigd.

Ook onze eigen stad kent volop initiatieven waar we van kunnen leren. Zo sprak ik in voormalig zwembad de Blikken met Pauline Klein Paste, Wilma Rekkers en Juul Langenberg van stichting BOCK over samenwerking en het gebruik van gemeentelijk vastgoed: hun bijzondere plek de Blikken.

In april vieren we onze vierde verjaardag ‘BOCK in Bad’. Vier jaar die ons veel heeft gebracht, zowel op individueel niveau als op groepsniveau.

Foto: Casper van Aggelen

Omdat als je als creatief zelfstandige werkt, bezit je nooit alle kwaliteiten van het hele ondernemerschap, die kwaliteiten vinden we bij elkaar. Casper van Aggelen is een mooi voorbeeld, die heeft een groot netwerk en kan ook goed netwerken, anderen zijn daar misschien wat minder goed in. We bundelen krachten en zo ontstaan er binnen het collectief kleine samenwerkingsverbanden. Dat heeft erg veel opgeleverd.

Maar ook voor daarbuiten want toen we begonnen wilden we geen afgesloten kunstenaarshol worden maar een echte open werksfeer creëren. En als we dan het gevoel hebben dat we veel terug hebben kunnen geven aan de gemeenschap als dank voor dat we hier mogen zitten, dan is dat op allerlei vlakken een grote verrijking.

Zo geven we terug via ons Eastwoodstock project maar we doen ook veel op het gebied van onderwijs. We stellen regelmatig het bad open om zichtbaar te maken wat hier gebeurt zoals de Bockshop waar met Kerst voor iedereen onze deuren open staan om kleine cadeautjes te kunnen kopen. Slotjes Oost is ook een voorbeeld van een groot project dat we met een aantal Bockers hebben gedaan, echt een wijkproject.

Voordat we hier kwamen, hebben we twee jaar lang gesprekken gevoerd met de gemeente. In eerste instantie was er bij verschillende raadsleden weerstand. Om zo’n pand aan een ‘stel gekkies’ te geven en niet wetende wat ermee gaat gebeuren, dat is natuurlijk een groot risico.

In de beginfase toen we hier pas zaten, hadden we een soort van naïviteit op het ontwikkelen van grote projecten en wat zoiets teweeg brengt. Toen was daar dat 365+1 project en dat was zo bijzonder en gonsde helemaal door

En eigenlijk pas na het eerste jaar, en dat was een heel bijzonder jaar met ontzettend veel mensen die hier naar toe wilden komen en hier wilden zijn, begonnen we langzaam te zien dat de gemeente aan het bijdraaien was.

Dat kwam vooral door de energie en ideeën die wij hadden, dat de mensen die hier binnenkwamen voelden en zagen wat hier gebeurde.

Foto: Casper van Aggelen

Vooraf was door de gemeente social return als voorwaarde gesteld: jullie mogen het pand in bruikleen hebben maar dan willen wij wel dat jullie vier keer een social return activiteit organiseren. Het waren er volgens ons 45 in het eerste jaar. Voor de komende tien jaar zijn we klaar 🙂

In het eerste jaar waren alle vormen van berichtgeving over Bock positief en ontstond er een soort positieve bubbel rondom Bock. Dat hebben we mede te danken aan de hulp van mensen voor die graag vergaderen en kleine lettertjes lezen, mensen die Bock een warm hart toedragen en meteen geloofden in wat we hier graag wilden.

Wat we hebben gedaan is een team geformeerd van Bockers aangevuld met adviseurs, mensen die expertise hadden op een gebied waar wij geen kaas van hadden gegeten. Zij hebben ook een deel van de onderhandelingen gedaan met de gemeente en dat werkte.

En we hadden ook geluk met de mensen die toen bij de gemeente aan het roer zaten en een culturele afdeling die zich hard heeft gemaakt voor ons. Waar wij tegenaan liepen was het juridische stuk, ambtenaren die altijd volgens hun eigen weg en regels werkten.

Wat heeft gewerkt is onszelf omringen door adviseurs die de ambtelijke taal spreken. We hadden daarvoor ook wel al bewezen wat we in huis hadden en wat we konden toevoegen en we doen nog steeds erg ons best. Het is geven en nemen en niet alleen nemen. En daar zit ook wel een essentieel verschil waardoor we bij de gemeente veel voor elkaar krijgen want wij doen iets wat zij niet kunnen maar ze willen wel dat het gebeurt in de stad.

Bewaard onder Onze wijk | Reageer

Tags: , , , , ,

Muziek om de Hoek in Oosterheide

Geplaatst op 22 februari, 2020 

Grote steden kennen het evenement als ‘Gluren bij de Buren’ en groot als Oosterheide is in samen leuke dingen doen, hebben we hier binnenkort ‘Muziek om de Hoek‘, een evenement georganiseerd vanuit het Floralia park door studenten van de Avans Hogeschool uit Breda.

Reserveer 5 april in je agenda

Muziek om de Hoek is een gratis evenement om samen te genieten van muziek door letterlijk bij elkaar over de vloer te komen. Op zondag 5 april gaat het gebeuren om 14:00 uur vanaf het Floralia park. Van daaruit krijgen alle deelnemers een route mee langs een aantal muzikale huiskamers in Oosterheide om daar te luisteren naar…. ja naar wat eigenlijk?

Dat kan echt van alles zijn, van klassiek tot rock, van muziek om naar te luisteren tot muziek die uitnodigt tot bewegen. Na een huiskamerconcert van een 30 – 60 minuten wandel je weer gezellig verder naar de volgende huiskamer voor een nieuwe muzikale verrassing.

Muziek om de Hoek wordt gedragen door muzikanten die willen spelen, wijkbewoners die hun huiskamer open willen stellen en liefhebbers die graag een mooie voorjaarszondag willen beleven met een rondwandeling langs diezelfde huiskamers met muziek en leuke contacten.

Doe je mee met muziek maken: het maakt niet uit waar je vandaan komt of wat voor soort muziek je speelt, alleen of samen met anderen, het is allemaal welkom.

Doe je mee met je huiskamer: het evenement duurt van 14:00 tot ca. 18:00 uur en de groepjes muziekliefhebbers die rondwandelen door Oosterheide bestaan uit maximaal 10 personen. Eten en drinken wordt door de organisatie verzorgd.

Doe je mee met rondwandelen: meld je aub ook even aan want dat is voor de organisatie wel zo praktisch voor de planning.

Wil je meedoen aan dit bijzondere evenement, maak je graag muziek of heb je een huiskamer die je graag een middagje wilt openstellen of wandel je graag mee langs al die muzikale huiskamers? Meld je dan even aan per e-mail via leergemeenschapgx@gmail.com Of stel via dit e-mail adres gerust je vragen.

We kunnen grote woorden gebruiken als verbinding en sociale cohesie maar zeg muziek en daar zit alles in, vooral op 5 april in Oosterheide. Tot dan!

Bewaard onder Onze wijk | Reageer

Tags: ,

De buurt, de gemeente en het vertrouwen

Geplaatst op 8 februari, 2020 

Afgelopen woensdag vond voor de Oosterhoutse gemeenteraad een informatiebijeenkomst plaats met als onderwerpen de ontwikkeling van de gemeentelijke organisatie en de nieuwe werkwijze in wijken en buurten.

Moest ik deze avond in één zin duiden, dan deze: Oosterhout verlaat het oog van de orkaan en trekt dapper richting turbulentie. Hoogleraar transitiekunde Jan Rotmans schreef er een boek over: ‘In het oog van de orkaan’. In het oog van de orkaan is alles rustig en stil maar dat is niet de plek waar je in deze verandering van tijdperk moet zijn. Waar je wel moet zijn, is in de turbulentie want daar vindt alle verandering plaats. Verandering zo diepgaand dat we spreken van een transitie.

Gezien de rijke vertegenwoordiging deze avond van de vele actieve buurten die Oosterhout rijk is, moeten  diezelfde buurten wel iets van een voorgevoel hebben gehad van het buurtgestuurde avontuur waar Oosterhout zich op gaat abonneren.

Tijdens de presentaties was af en toe een sprankeling van de passie te merken waar we op de publieke tribune graag wat meer van hadden meegekregen maar het moet ook gezegd dat het een informatie avond voor de gemeenteraad was en geen inspiratie avond voor de publieke tribune. En informatie was er volop en in die zin een rijke avond.

Wat me achteraf het meest heeft bezig gehouden, waren de kritische vragen van de raadsleden deze avond. Gelukkig stonden de raad en de voorzitter het toe dat ook het publiek enkele vragen mocht stellen en ook die waren kritisch.

Om die kritische vragen van de raadsleden en het publiek beter te kunnen begrijpen, heb ik me afgevraagd vanuit welke achterliggende behoefte deze vragen kwamen. Ik kan me enorm vergissen maar ik kwam uit op de behoefte aan vertrouwen. Logisch eigenlijk want er staat nogal wat te gebeuren.

De uitkomst van een transitie laat zich niet of nauwelijks voorspellen. Konden we dat wel, dan hadden we er niet zo’n moeite mee. Hebben we het over vertrouwen, dan is het belangrijk vooral vertrouwen in elkaar te hebben. Vertrouwen dat als we samen optrekken, we ontdekken dat die hele transitie niet iets is om bang voor te zijn maar iets is dat ons vooruit helpt.

Amper twee dagen later publiceerde BN DeStem over de renovatie van de burgemeester Holtroplaan: dat het ontwerp voor deze renovatie naar aanleiding van zorgen uit de buurt terug naar de tekentafel gaat.

De magnifieke eik die dankzij het herzien van de plannen geen parkeerplaats wordt maar behouden blijft

En als je het dan over vertrouwen hebt, vertrouwen om samen op te trekken, dan heb je hier dat vertrouwen. Een plan, een buurt die zich daarover laat zien en horen en een gemeente die daar goed naar luistert en besluit het plan te gaan herzien. Gejuich in Oosterheide maar de winnaar in deze is niet Oosterheide, niet de betrokken buurtbewoners en ook niet de betrokken ambtenaren, raadsleden en wethouder. Het samen optrekken, dat is de grote winnaar.

Tijdens de informatie avond zei een van de sprekers dat er in Oosterheide al is begonnen met buurtgestuurd werken. Op de tribune keken we elkaar met wat verbazing aan want over de pilot buurtgestuurd werken in Oosterheide is voor zover ons bekend nog geen besluit genomen. Maar wie weet heeft de spreker deze Holtoplaan affaire voor ogen gehad. Dat een buurt zich laat zien en horen en dat een gemeente daar serieus naar luistert is een prachtige aanloop richting buurtgestuurd werken.

Eerder geblogd: Reconstructie Holtroplaan / Vondellaan: die inloopavond moet opnieuw

Bewaard onder Mening, Onze wijk | Reageer

Tags: , , , , ,

Citygard: hoe afval jouw buurt kan helpen

Geplaatst op 31 december, 2019 

Moet je nou eens voorstellen dat afval jouw buurt of wijk helpt om schoner en mooier te worden en ook bijen, hommels en tal van ander bestuivers aan voedsel helpt zodat ze hun nuttige taak kunnen vervullen.

Stop maar meteen met dromen want het kan echt en het bestaat al: de CityGard.

Foto: Room for Concepts

De CityGard transformeert een ondergrondse afvalcontainer tot een prachtig minituintje. Niks geen nepoplossing met kunstgras en plastic bloemen om bijplaatsing van afval naast afvalcontainers te voorkomen maar een prachtig tuintje met echte planten en bloemen.

Foto: Room for Concepts

De CityGard wordt gemaakt van gerecycled polyropyleen, ook wel PP genoemd, veelal hard plastic dat op straat te vinden is als zwerfafval.

Dus wat gaan we in 2020 in Oosterheide doen?

We gaan net zoals we dat al zes jaar doen, zwerfafval opruimen maar in 2020 raken we helemaal ‘hyper’ als we op straat polypropyleen vinden want met 50 kilo hiervan laten we daar samen met de gemeente Oosterhout, CityGard en Room for Concepts een paar van deze minituintjes van maken.

Foto: Room for Concepts

Klinkt best wel circulair vind je niet? En of het dat is!

Zin om me te doen? Stuur me even een berichtje en ik laat je weten wanneer en waar we in Oosterheide de straat op gaan om grondstof te rapen voor dit mooie project.

Een goed, gezond, schoon en duurzaam 2020 toegewenst en denk niet dat kleine dingen, jouw bescheiden bijdragen, er niet toe doen…

 

Bewaard onder Onze wijk | Reageer

Tags: , , , , , , , , ,

← Vorige pagina — Volgende pagina →