Zomaar een herinnering

Geplaatst op 5 juni, 2012 

Ik had vroeger een collega die Dick heette. Dick en ik hadden een droom: we wilden zo graag eens samen aan een internationaal project werken. Samen zouden we dan naar het buitenland reizen voor een bespreking met de opdrachtgever. De Verenigde Staten zou leuk zijn maar dichter bij huis, Engeland, zou ook mooi zijn.

We zouden ons kort en bondig voorstellen als Dick and the Kock en er een mooi project van maken.

Onze wegen zijn inmiddels gescheiden en telkens als ik me in het Engels aan iemand voorstel, mis ik Dick.

Bewaard onder Persoonlijk

Tags:

Reacties

5 Reacties to “Zomaar een herinnering”

  1. Huub Koch on juni 9th, 2012 10:54

    Ben benieuwd of Dick jou ook zo herinnert?

  2. Peter de Kock on juni 9th, 2012 16:29

    @Huub: nee, ik heb hem een paar jaar geleden op een sociaal netwerk terug gevonden en hij had er geen herinneringen meer aan. Opmerkelijk vind ik dat: twee mensen maken hetzelfde mee en de een neemt het gebeurde mee als verhaal en kleurt dat in en de ander laat het achter alsof het nooit gebeurd is.

  3. Ernst on juni 9th, 2012 21:30

    Mooi verhaal. Er zijn overigens aardig wat mannen die Dik Kok heten. Altijd leuk om je in het Engels voor de stellen 🙂

  4. Huub Koch on juni 12th, 2012 22:20

    Oei… deed het pijn? Of liet het je onverschillig?

  5. Peter de Kock on juni 13th, 2012 09:31

    @Huub: ik voelde me eerder verrast en geconfronteerd met mijn aanname dat wat nog levendig is voor mij ook levendig is voor een ander. En dat is natuurlijk niet zo.

Laat je reactie achter!