Wie doet nou zoiets?
Geplaatst op 2 april, 2012
Donderdagmiddag 16:53 uur bij de kassa van de Albert Heijn. Mijn telefoon gaat. Ik vind het weinig respectvol als mensen voor de neus van de cassière telefoneren dus ik neem niet op.
Terug thuis beluister ik mijn voicemail:
‘Ik wou even een klapje met je doen om het op z’n Vlaams te zeggen naar aanleiding van je laatste blog want volgens mij heb je even wat support nodig, dat hebben we op z’n tijd allemaal wel eens. Zou je me willen terugbellen? Heel veel liefs en een fijne dag.’
Dus ik bel terug.
Wat volgt is een gesprek dat me eraan herinnert dat je altijd kunt krijgen wat je als kind tekort bent gekomen. Aan de andere kant van de lijn neemt iemand me te laten weten dat afzien van expressie tot depressie leidt, dat hij mijn blogs graag leest en dat ze bijdragen aan de verrijking van zijn leven.
Wie doet nou zoiets?
A. Een echte vriend
B. Henny Bos
C. Henny Bos die een echte vriend is
Alle antwoorden zijn goed maar antwoord C is het meeste goed. Henny: bedankt vriend.
Je vindt Henny Bos onder andere hier:
Website/blog: http://hennybos.com/
Twitter: https://twitter.com/#!/lieveheersbeesj
Bewaard onder Persoonlijk
Tags: Henny Bos, vriendschap
Reacties
20 Reacties to “Wie doet nou zoiets?”
Laat je reactie achter!
Zulke vrienden zijn het water in ons leven!
@Es: Precies, voel me er ook heel dankbaar voor. Maakte me ook helder dat ik inderdaad behoefte had aan wat steun, was me daar eerst niet zo van bewust.
Hallo Peter,
Dank je voor je mooie woorden, ik ervaar jouw vriendschap ook als heel verrijkend en inspirerend, dank je wel daarvoor!
Goed dat je weer terug bent, @Peter!
En dankjewel @Henny, dat je namens de blogfans van Peter (als ik zo vrij mag zijn…) even in de telefoon geklommen bent om te verwoorden wat op dat moment nodig was!
Dank jullie wel @Petra en #Henny. Zoals ik gisteren op Twitter schreef als bijdrage aan de #malewishlist : To have friends who say ‘get up’ when I feel like giving up on something which is important to me. Ben ik even dankbaar dat deze wens al is vervuld.
Hallo Peter,
Sommige mensen met een sterk ontwikkelde intuitie voelen aan wat je nodig hebt.
Mogelijk is Henny een zielsverwant van je?
Wens je veel van zulke mensen toe.
Correct van je dat je tijdens het kassa-gebeuren de telefoon niet opnam.
Maak nogal eens mee dat ik met iemand aan het bellen ben en de mobiel bij die persoon gaat ook over.
O zegt die ander dan,mijn mobiel gaat.
Kies maar zeg ik dan.
Die ander belt wel terug als het belangrijk is,vlgs mijn motto.
Hartelijke groet,Alice
@Alice: Dank je wel. Toen Henny en ik elkaar de eerste keer ontmoetten, zaten we naast elkaar op een bankje, keken elkaar aan en hadden de beleving dat we vroeger als indianen rondom een kampvuur al eens eerder nast elkaar hadden gezeten. Dus zielsverwant? Het zou zomaar kunnen.
Het kan inderdaad een vorig leven verhaal zijn.
Sterk dat jullie beiden deze associatie hadden.
Kwamen er bij jullie nog meer beelden boven?
@Alice: Verder dan dat ene beeld hebben we het niet uitgediept. Ik denk dat muziek ook een rode draad is (we spelen allebei gitaar) en allebei houden we ons met codependency bezig. Maar dat is in dit leven, wie weet ook in andere levens.
Die gitarensympathie is ook opvallend.
Codependency houdt jullie ook beiden bezig.Uit interesse of persoonlijke ervaring?
Mocht dat het geval zijn begrijp ik dat je hier niet en plein public over wilt spreken.
Dergelijke psychologische processen verband houdend met iemands verleden boeien mij ook erg.
Waarom doet de mens zoals hij/zij doet?
Alles weten is begrijpen denk ik.
@Alice: Codependency houdt ons allebei bezig vanuit interesse en persoonlijke ervaring. In eerste instantie vanuit persoonlijke ervaring en dan groeit het verlangen erover te leren, en het stapje voor stapje te helen.
Heel goed dat je dit bestudeert en ook goed het bij anderen te herkennen denk ik.
Dan kijk je er vanaf een afstand naar en zie je meer.
Chapeau
@Alice: Dank je wel. Herkennen bij anderen lijkt in eerste instantie gemakkelijk maar is lastiger dan het lijkt omdat het niet zozeer gaat om wat iemand doet maar meer om vanuit welke intentie het gebeurt. Als ik iemand help vanuit mijn beleving van overvloed op dat moment, dan is er niets aan de hand. Als ik echter iemand help omdat ik graag wil dat anderen me aardig vinden, dan gebruik ik als het ware de ander.
Klopt,als je helpt om aardig gevonden te worden komt het niet uit het hart en is het niet meer zuiver omdat we dan met het ego bezig zijn.
Als je vanuit het hart geeft ontvang je veel terug.Vanuit het ego niet,want dan houdt het contact geen stand omdat het vastloopt op onechtheid.
@Alice: Precies. Daarom is oordelen over gedrag zo gevaarlijk als je de onderliggende intenties niet kent.
En dan krijg je een ongenuanceerd oordelen want alles weten is begrijpen.
Ik ben daarom heel voorzichtig met oordelen en merk het ongemerkt toch weer te doen hoewel ik dat niet wil. Dit komt meestal voort uit het feit dat ik dan een onplezierig gevoel bij iemand heb.
Het gaat dan zo snel en is dan sterker dan mijzelf.
Ik probeer wel eens open vragen aan de betreffende persoon te stellen maar niet iedereen kan hiermee omgaan.
Dit is het leerpad dat ik nu volg.
@Alice: Oordelen doen we allemaal en ze kunnen en nuttige functie hebben als we ze weten te vertalen naar onvervulde behoeften.
Goede opmerking om te kijken naar onvervulde behoeften.
Als iemand het steeds beter meent te weten dan ik dan kan ik niet bedenken wat hierin mijn onvervulde behoefte zou kunnen zijn.
Maar goed,ik zal er op focussen.
Dank je!
@Alice: In jouw voorbeeld kan ik me voorstellen dat je behoefte aan erkenning voor jouw mening en/of je behoefte te worden gehoord om vervulling vragen. Of misschien zijn het andere behoeften.
Ja,klopt,het is zo simpel he.
Ik was de jongste in een gezin van 5 kinderen en moest me er verbaal nogal eens bovenuit vechten. Geeft niks,heb er veel van geleerd.
Ben ervan overtuigd dat een mens niet voor niets in en bepaald gezin terecht komt.
Ook zonder woorden kom je een eind weet ik nu.