Bewonersbrief van de gemeente
Geplaatst op 21 oktober, 2009
Zaterdagochtend lag er ineens een brief van de gemeente op de mat. De brief was gericht aan alle omwonenden en winkeliers van het buurtcentrum. De brief opende met vetgedrukte letters dat er een samenscholingsverbod van kracht is en dat deze maatregel een uiting is van zero tolerance beleid.
In het kort komt de inhoud van de brief erop neer dat een samenscholingsverbod is ingesteld omdat na een aantal incidenten rond het buurtcentrum sprake zou zijn van een veiligheidsprobleem. Het gedrag van een relatief kleine groep vraagt volgens de brief om een hardere aanpak. Die aanpak betekent onder andere dat het in de hele wijk niet is toegestaan om met meer dan drie mensen bij elkaar te zijn.
Ik had zaterdag geen idee wat precies het veiligheidsprobleem was. Ik woon vlakbij dat buurtcentrum en het enige wat mij de afgelopen weken was opgevallen, was het geknal van vuurwerk dat soms zo luid was dat het zelfs met oud en nieuw nog vragen zou opgeroepen of het niet wat minder kan.
Ik dacht eerst dat de brief een zieke grap was omdat de brief door niemand was ondertekend. Om te checken wat er aan de hand was, ben ik wat gaan Googelen. Via verschillende Internetbronnen begreep ik de achtergrond van de brief en ook dat steeds meer gemeenten het dwangmiddel van het samenscholingsverbod gebruiken en misbruiken.
Met een andere opzet en inhoud van de brief had ge gemeente zichzelf en de wijkbewoners een dienst kunnen bewijzen. Hier een aantal aanbevelingen om van ‘even een bewonersbrief schrijven’ de overstap te maken naar echt communiceren met de wijkbewoners.
1. Onderteken de brief. Zeker als het gaat om een brief met een ernstige strekking als een samenscholingsverbod, dan hoort daar de naam en handtekening onder van de verantwoordelijke ambtenaar. Mij lijkt dat de burgemeester deze brief had moeten ondertekenen. Een naam en handtekening maken de brief persoonlijker en geloofwaardiger.
2. Bezorg de brief op tijd. De brief lag pas in de bus een dag nadat het samenscholingsverbod was ingegaan.
3. Zorg dat een verwijzing naar beleid herkenbaar is. In de brief wordt verwezen naar het zogenaamde zero tolerance beleid. Volgens de Wikipedia is het zero tolerance beleid een beleid waarbij zelfs het kleinste vergrijp (hard) wordt bestraft. In de wijk waar ik woon is dit beleid totaal onherkenbaar. Het aanhalen van zero tolerance beleid maakt de brief in dit geval ongeloofwaardig. Ofwel deze term gebruiken en met herkenbare voorbeelden duidelijk maken, ofwel deze term niet gebruiken. In dit geval lijkt het mij beter deze term niet te gebruiken vanwege de geloofwaardigheid.
4. Benoem feiten. In de brief staat dat door diverse incidenten de onrust rond het buurtcentrum zo is toegenomen dat gesproken kan worden van een veiligheidsprobleem. Benoem concreet en specifiek enkele van die incidenten zodat de lezer van de brief ook tot de conclusie kan komen dat er een veiligheidsprobleem is. Nu moest ik op Internet zelf op onderzoek uit om te ontdekken wat er was gebeurd. Een andere reden om de feiten te benoemen is dat de buurtbewoners zelf kunnen inschatten of zij eventueel gevaar lopen. Als ik lees dat ik in een wijk woon met een veiligheidsprobleem, dan wil ik weten of mijn gezin en ik risico’s lopen en welke deze risico’s zijn. Ik wil weten wat er aan de hand is zodat ik eventueel maatregelen kan treffen.
5. Voorkom oordelend taalgebruik. In de bief wordt onder andere gesproken over ‘asociaal gedrag’. Benoem in plaats van het oordeel over het gedrag (asociaal) het concrete gedrag zelf: wat is dat gedrag en hoe ziet het eruit? Als het gaat om het afsteken van vuurwerk, noem dit dan. Als het gaat om brandstichting, noem dit dan. Oordelend taalgebruik werkt als olie op het vuur en dat wil je in zo’n situatie juist voorkomen.
6. Licht de consequenties toe. Maak duidelijk was het betekent dat het niet is toegestaan met meer dan drie mensen samen te zijn. Betekent dit ook dat een gezin bestaande uit vader, moeder en twee kinderen, niet samen de straat op mogen? In de buurt is een trapveldje waar kinderen voetballen. Mag dat ook niet? Ergens anders in de brief staat weer dat het verbod gericht is op mensen die overlast veroorzaken. Betekent dit dat het samenscholingsverbod alleen voor mensen geldt die overlast veroorzaken en dus niet voor iedereen? Maak van de lezers geen spoorzoekers maar wees volstrekt helder en duidelijk.
7. Maak duidelijk waarom zo’n zware maatregel voor een hele wijk nodig is om het probleem op te lossen. Het politiebureau staat op 100m afstand van het betreffende buurtcentrum, vanuit de bovenste verdieping van het politiebureau is er direct zicht op het buurthuis en de directe omgeving. Zijn er dan echt geen andere oplossingen? Als die er wel zijn en ook al zijn uitgeprobeerd, benoem deze dan. Hierdoor ontstaat een groter draagvlak voor de afgekondigde maatregel. Beargumenteer de gemaakte keuzes en doe dit open en integer, het gaat immers om vrijheidsbeperkende maatregelen die een hele wijk treffen. Toon ook begrip en inlevingsvermogen voor de consequenties van die maatregelen.
8. Vraag om hulp. Vraag de wijkbewoners of zij nog ideeën of suggesties hebben die bijdragen aan veiligheid en woonplezier. Zo nodig je de wijkbewoners uit om mee te denken en mee te doen.
9. Communiceer, communiceer en communiceer. Open een forum op de website van de gemeente of communiceer bijvoorbeeld via Twitter. Een contactpersoon en telefoonnummer is nog geen open communicatie. Maak het de mensen zo gemakkelijk mogelijk hun stem te laten horen. Ga als gemeente actief de dialoog aan met de wijkbewoners en schakel Internet daarvoor in. Vermeld deze communicatie mogelijkheden in de brief.
Bewaard onder Actualiteit, Communicatie
Tags: Communicatie, Oosterhout, veiligheid, vrijheid
Reacties
3 Reacties to “Bewonersbrief van de gemeente”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
Dan hoop ik dat je dit epistel ook naar het gemeentebestuur hebt toegestuurd, hebt verspreid hebt in de wijk en natuurlijk naar alle lokale kranten hebt gestuurd!
Dank Petra, ik het het wel naar de gemeente gestuurd en ze gevraagd om reactie. Kranten? Nee, niet aan gedacht. Hmmm, even aan de binnenkant van mijn ogen bekijken of ik dat wil en waarom.
[…] e-mailtje naar de gemeente naar aanleiding van de bewonersbrief over het samenscholingsverbod is nog steeds niet beantwoord. Daarom een extra […]