Vliegtuigloze zondag

Geplaatst op 19 april, 2010 

Vanwege een wolk met volkaanas uit IJsland was het Nederlands luchtruim een aantal dagen gesloten voor alle vliegverkeer. Omdat ik het vrijdag en zaterdag druk had, viel het me toen niet zo op dat er geen vliegverkeer was maar zondag  des te meer: wat een ruimte ineens in de lucht.

In plaats van gesloten leek het luchtruim me eerder open.  Heerlijk om van de blauwe lucht te genieten zonder overvliegende vliegtuigen. Het had iets van een lang vergeten puurheid en schoonheid. Moeder aarde heeft zo haar manieren ons daar aan te herinneren.

Voor de mensen die dagen op Schiphol bivakkeerden was het natuurlijk geen pretje maar wat mij betreft komt er regelmatig een soort van vliegtuigloze zondag. Ook goed voor het milieu.

Bewaard onder Actualiteit | 2 Comments

Tags:

Wat zullen de buren denken?

Geplaatst op 16 april, 2010 

Ouders gebruikten vroeger, sommigen nu nog, allerlei soorten geschut om hun kinderen te controleren en te manipuleren. Deze week hoorde ik een voorbeeld van zo’n methode voorbij komen: de wat-zullen-de-buren-denken-methode.

Voor alle kinderen die geconfronteerd worden met deze methode heb ik de volgende tip.

Als je ouders zeggen: ‘Wat zullen de buren denken?’, dan antwoord je met ‘Wat zullen de buren denken?’. Inderdaad, jouw buren zitten ook te denken aan wat hun buren zullen denken. Jouw buren hebben het zo druk met nadenken over wat hun buren zullen denken, dat ze echt geen tijd hebben om na te denken over wat jij aan het doen bent.

Want dat is wat buren doen: denken over wat de buren zullen denken. Iedereen denkt na over wat een ander ervan zal denken. En daar heeft iedereen het vreselijk druk mee. Jouw ouders bijvoorbeeld.

Tot zover deze kindertip. Ik wou dat ik hem vroeger had gekend 🙂

Bewaard onder vaderschap | 18 Comments

Tags:

De comeback van ‘Knaapje Jan’ als ‘Vandelin Fooled’

Geplaatst op 15 april, 2010 

Herinner je je Knaapje Jan nog, de singer/songwriter die zijn muzikale talent en humor inzette om geld in te zamelen voor KIKA (Kinderen Kankervrij)? Zo nee, dan hier twee geheugensteuntjes:

Nou ken ik Knaapje Jan als een liefhebber van wat ik de betere popmuziek noem. Met The Editors, Interpol of The National kun je gerust bij Knaapje Jan aankloppen en voor een bijzondere opname van REM komt hij ’s nachts gegarandeerd zijn bed uit. Ik was dan ook niet verrast deze week het volgende van hem bericht te lezen:

Persbericht – Bergen op Zoom

Comeback van het jaar? Het zou zomaar kunnen! Ruim twee jaar geleden hoorden we voor het laatst van Knaapje Jan. Geheel in de lijn van zijn vrijgevige karakter, gingen de opbrengsten van zijn voorjaarshit “Van Sonja Bakker Mag Je Alles Eten” naar een goed doel.

Deze keer is alles anders. Zijn nieuwe nummer ‘I Walked Back Home’, een Engelstalig nummer zoals de titel al doet vermoeden, zal zijn vaste schare fans verrassen, al dan niet aangenaam. “Ik voelde de behoefte om mijn grenzen te verleggen”, aldus Knaapje Jan. “Dan kom je al snel bij de Engelse taal terecht. Bijkomend voordeel is dat het minder opvalt wat voor een onzin je eigenlijk uitkraamt.” Ook qua genre is Knaapje Jan een andere weg ingeslagen. Niet langer domineren blaasinstrumenten zijn muziek. Snerpende gitaren vormen de climax van ‘I Walked Back Home’, een nummer dat gedragen wordt door een blaasorgeltje dat doet denken aan de muziek die je in de Efteling bij het land van Laaf kunt horen.

Bij een dergelijke doorstart hoort ook een nieuwe, internationaal klinkende, naam moet het voormalige Knaapje gedacht hebben. Voortaan gaat hij door het leven onder de naam ‘Vandelin Fooled’. “Een ‘vandelin’ klinkt voor mij als een vrouwelijke vandaal, wat ik wel een geinige gedachte vind. Waar dat ‘Fooled’ vandaan komt puzzelen de fans zelf maar uit!”

Een nieuw project is overigens al in de maak, eveneens een twee jaar oud idee, waar een nieuw passend jasje bij gezocht is. Titel: Sophisticated Burglar. We zijn benieuwd!

Nieuwsgierig naar het nieuwste werk van ‘Vandelin Fooled’? Luister hier naar de Internet primeur van ‘I walked back home’:

Ik kan niet wachten het nummer live te horen. Dat wordt nog een hele toer toer voor Vandelin Fooled want hij speelde alle partijen op ‘I walked back home’ helemaal zelf in. Ik hou me aanbevolen de gitaarpartij aan het eind van het nummer mee te spelen. Met de distortion knop van mijn Boss ‘Metal Zone’ op max. gaat dat zeker lukken 🙂

En het allerlaatste nieuws van Vandelin Fooled is dat er plannen zijn voor een YouTube video.

Bewaard onder Muziek | 9 Comments

Het fabriekssysteem – een voorbeeld

Geplaatst op 13 april, 2010 

Op een productie afdeling werkt iemand aan een technische installatie. Het is een bijzondere installatie en nog nooit eerder zo gemaakt. Het ontwerp klopt niet helemaal en er zijn extra onderdelen nodig en improvisatie. Wat nu? De meneer die de installatie bouwt, besluit de onderdelen te gaan halen bij een technische groothandel op vijf minuten loopafstand. Bij terugkomst komt hem dit op een officiële waarschuwing te staan omdat hij zonder toestemming van zijn leidinggevende de deur uit was gegaan.

Op aangeven van de leidinggevende deelt het hoofd personeelszaken de waarschuwing uit en komt er een officiële notitie in het personeelsdossier. Om deze case compleet te maken: op het moment dat de onderdelen nodig waren, was de leidinggevende niet bereikbaar omdat hij in vergadering was.

Het gebeurde lang geleden maar er zijn maar zat bedrijven waar het nog steeds gebeurt. Het zijn dezelfde bedrijven waar het management klaagt over gebrek aan eigen initiatief en ondernemersgeest. Maar het fabriekssysteem is niet bedacht om eigen initiatief en ondernemersgeest te stimuleren. Het is bedacht om de regeltjes te volgen. Het is bedacht om van mensen vervangbare productie-eenheden te maken.

Sinds ik Seth Godin in Antwerpen heb horen spreken en zijn boek ‘Linchpin’ aan het lezen ben, kan ik een aantal dingen beter begrijpen. Zoals waarom kinderen al op jonge leeftijd leren binnen de lijntjes kleuren en toestemming vragen als ze naar de wc willen. De leidinggevende en het hoofd personeelszaken uit het voorbeeld zullen dat als kind voorbeeldig hebben gedaan.

Lees ook:

Bewaard onder Boeken, Mening, Ondernemen | 4 Comments

Tags: , , ,

Leren (doen wat je gezegd wordt)

Geplaatst op 12 april, 2010 

Op de terugweg naar huis na een inspirerend avondje Seth Godin in Antwerpen, had ik een overstap op station Roosendaal. Op het perron hoorde ik een vrouw iemand vragen naar de trein naar Vlissingen. De vrouw, nog steeds niet gerust over hoe ze in Vlissingen moest komen, liep verder.

Net toen ik het informatiebord wilde bekijken om mijn aansluitende trein richting Breda te checken, stond ze ineens achter me en vroeg naar de trein naar Vlissingen. Ik zocht op het bord en liet mijn vinger rusten bij haar trein. Ze keek nauwelijks met me mee maar wilde alleen maar horen op welk tijdstip en vanaf welk perron haar trein zou vertrekken. Ik gaf haar de informatie en weg was ze.

Seth’s woorden over hoe het onderwijs een rol heeft gespeeld bij het in stand houden en voeden van het fabriekssysteem, het systeem van instructies opvolgen, procedures volgen en doen wat je gezegd wordt, hadden die avond indruk op me gemaakt. Onderwijs is dus niet die nobele instantie die ik dacht dat het was (ja, ik erken ook dat er positieve uitzonderingen zijn). Eigenlijk heb ik dat altijd wel geweten maar om het voor mezelf te erkennen is toch andere koek. Ik heb het wel eventjes over zo’n 18 jaar van mijn leven. Wat het systeem vraagt, dat leveren de scholen: mensen die doen wat ze gezegd word.

In zijn boek ‘Linchpin’ zegt Seth Godin hierover:

“We’ve been trained to belief that mediocre obedience is a genetic fact for most of the population, but it’s interesting to note that this trait doesn’t show up until after a few years of schooling.”

De vrouw op het station wilde helemaal niet leren hoe het informatiebord werkt. Als ze mijn vinger had gevolgd had ze kunnen zien hoe ze het bord werkt.  Ze wilde alleen tijdstip en perron horen van een ander.

Ik dacht snel terug aan het voorbeeld dat Seth Godin eerder die avond gaf. Hij vertelde dat hij vanuit een vliegtuig dat gestrand was, via zijn laptop een huurauto bestelde. Het was slechts twee uur rijden en dan zou hij thuis zijn. Hij bood drie mensen in het vliegtuig aan om met hem mee te rijden. Niemand wilde met hem mee. Liever bleven ze in het vliegtuig zitten zodat ze de vliegmaatschappij de schuld konden geven als ze niet op tijd thuis zouden zijn.

De vrouw op het station kan mij de schuld geven als ze in plaats van Vlissingen in Amsterdam terecht is gekomen. Ik denk dat ze in Vlissingen is aangekomen en dat ze nog steeds niet weet hoe een informatiebord op het station werkt.

En dat is waarom het fabriekssysteem ten einde loopt, omdat er geen behoefte meer is aan mensen die alleen maar kunnen doen wat ze gezegd wordt. Er zijn mensen nodig die problemen kunnen op lossen en die zelf kunnen uitzoeken wat gedaan moet worden. En het goede nieuws is dat je alles wat je hebt afgeleerd weer kunt aanleren. En alles wat je hebt aangeleerd kun je weer afleren. En je hoeft er niet voor naar school. Godzijdank.

Lees ook:

Bewaard onder Boeken, Mening, Ondernemen, Persoonlijk | 8 Comments

Tags: , , ,

De dinosaurussen van deze tijd

Geplaatst op 9 april, 2010 

Ik probeer me voor te stellen wat er miljoenen jaren geleden omging in de dinosaurussen toen ze met bosjes het bijltje erbij neerlegden. Ik bedoel, op een gegeven moment ging er eentje dood en nog eentje, het werden er tien, honderd, duizend, honderdduizend en het ging maar door tot de laatste aan toe. Wat hebben de nog levende dinosaurussen gedacht en gedaan toen ze steeds meer dode soortgenoten zagen en een enorme lijklucht de atmosfeer vulde? Dat moet ze toch zijn opgevallen?

Dachten ze dat het probleem wel zou overwaaien? Klaagden en mopperden ze? Gaven ze andere diersoorten de schuld? Probeerden ze de boel in de doofpot te stoppen, met camouflagekleurige bodybags bijvoorbeeld zodat niemand de lijken zag? Richtten ze onderzoekscommissies op?

Ik denk dat de dinosaurus van toen zijn lot moedig heeft aanvaard zo van: ‘OK, we hebben miljoenen jaren geleefd en we hadden het goed. Aan alles komt een eind, let it be.’

De meest gangbare theorie over het uitsterven van de dinosaurussen is dat een meteorietinslag de oorzaak is geweest. Niet alleen de dinosaurussen maar alle landdieren zwaarder dan 5kg legden het loodje

Wat is precies de meteorietinslag geweest die de dinosaurussen van nu aan het wankelen brengt? Is de financiële crisis de meteoriet of zijn de financiële systemen de dinosaurus zelf? En welke zware landdieren zijn er nog meer aan het wankelen? Kerk, bedrijfsleven, politiek, onderwijs, media? Feit is dat de dinosaurussen van nu zijn heel wat minder moedig zijn dan de dinosaurussen van toen. Waardig sterven is een kunst.

De meeste dinosaurussen van toen wogen net zoveel als één of twee olifanten maar een stevige Argentinosaurus kwam overeen met het gewicht van maar liefst dertien olifanten. Afslanken tot 5kg had ze het leven kunnen redden maar zoveel jaren evolutie om dit voor elkaar te krijgen, had deze soort niet.

Maar er is goed nieuws voor de zwaargewichten van nu, de dinosaurussen van deze tijd. Door heel snel heel veel lichter te worden, kunnen ze het redden. Lichter worden door alles wat gebaseerd is op macht, manipulatie, leugens, uitbuiting en geweld los te laten.

Zo niet: bye bye dino’s.

Bewaard onder Actualiteit, Mening | 6 Comments

Tags: ,

Drama here, drama there, drama everywhere

Geplaatst op 8 april, 2010 

Als je menselijk gedrag wilt bestuderen, kan ik je een laboratorium aanbevelen waar je gratis allerlei interessante vormen van menselijk gedrag kunt observeren: de supermarkt. Ik denk dat @jooper zou zeggen dat de trein het laboratorium bij uitstek is maar ik zweer bij de supermarkt.

Vorige week net voor Pasen even snel boodschappen doen bij de C1000.

In een gangpad staan een oudere man en vrouw met elkaar te praten. Ik kom dichterbij en zie  dat de man voor het rek staat waar de koekjes liggen die ik wil hebben. Omdat ik hun gesprek niet wil onderbreken, beweeg ik mijn arm zachtjes langs de rug van de man en pak de koekjes. Er is heel even lichaamscontact. Ik loop door en hoor de vrouw roepen: ‘Je kunt het ook vragen hoor in plaats van duwen’.

Heel even aarzel ik of ik erop zal reageren. Het eerste woord dat bij me opkomt is drama. Heb ik daar zin in? Nee, mij niet gezien en ik loop rustig verder.

We hadden natuurlijk een reuze interessant gesprek kunnen voeren over de definitie van duwen. Er was zacht lichaamscontact maar zeker geen duw en ik denk dat de man het ook zo heeft ervaren want hij zei niets.

Eigenlijk was de vrouw degene die de man wegduwde. Ze was met hem in gesprek en in verbinding en had aandacht voor hem. En wat deed ze? Ze verbrak het gesprek en verbinding met de man en richtte haar aandacht niet langer op hem maar op mij. Dat noem ik nog eens iemand van je afduwen.

En de man zei nog steeds niks. De arme sloeber was in enkele seconden tijd twee keer weggeduwd: één keer fysiek door mij en één keer psychisch door de vrouw. Ik hoop maar dat hij er bovenop komt.

Een aantal symptomen van dramaverslaving zijn overdreven reageren met paniek, boosheid of bezorgdheid, ‘caretaking’, anderen proberen te redden in dramatische situaties, overmatig roddelen, anderen de schuld geven, een gevoel van machteloosheid over de omstandigheden in het leven, voortdurend crisis ervaren. Ik noem het soap-gedrag.

De werkelijke verslaving van de drama junk zijn niet de ups en downs van zichzelf en een ander maar het kunnen spelen van de rol van verzorger, redder en helper.

De vrouw heeft in ieder geval weer volop gespreksstof over de vergaande verloedering en verruwing van de samenleving, over zinloos geweld en hoe zij een man heeft gered in de supermarkt.

Nou overdrijf ik natuurlijk zelf ook maar dat heeft niets met drama te maken maar alles met de artistieke vrijheid van de schrijver om zijn verhaal levendig te maken 🙂

Bewaard onder Persoonlijk, Verhaaltjes | 8 Comments

Tags: ,

De taal van het reptielenbrein

Geplaatst op 6 april, 2010 

In zijn nieuwste boek ‘Linchpin’ schrijft Seth Godin onder andere over het reptielenbrein, een stukje van onze hersenen dat ons saboteert. De sabotage activiteiten van het reptielenbrein zijn te herkennen aan de taal die het gebruikt zoals:

Of allerlei varianten. Een bekende is zeggen dat je eerst x, y en z moet doen voordat je kunt doen wat je graag wilt. Als je graag wilt schilderen heb je niet eerst een compleet ingericht atelier nodig. Als je wilt schrijven heb je niet eerst een computer nodig.

Soms klinkt het reptielenbrein ronduit stoer zoals mensen die zeggen: ‘Motorrijden is niks voor mij want dan rij ik me echt helemaal dood’. Alsof ze de moed hebben om überhaupt motor te rijden. Maar die moed hebben ze niet. Het is het reptielenbrein dat praat en dat doodsbang is om zelfs maar rijlessen te nemen.

Ook oneliners uit de zwarte pedagogie zoals  ‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ en ‘Als je voor een dubbeltje geboren bent, word je nooit een kwartje’ behoren tot de taal van het reptielenbrein.

Telkens als je deze taal gebruikt, breng je een stukje van je eigen genie om zeep of het genie van een ander. We zijn getraind en gehersenspoeld om dit te doen zodat we beter in het systeem zouden passen omdat dit gediend is met vervangbare (middelmatige) mensen in plaats van met onmisbare (geniale) mensen.

Telkens als je deze taal gebruikt, dien je een systeem dat dood is. Als je goed luistert naar de berichten in de media kun je er de overlijdensadvertenties van het systeem in herkennen.

Lees ook:

Bewaard onder Boeken, Communicatie, Mening | 9 Comments

Tags: , , , ,

← Vorige paginaVolgende pagina →