Respect en erkenning

Geplaatst op 2 mei, 2009 

Vorige week waren mijn partner en ik bij de Praxis om een traphekje uit te zoeken. De veiligheid was haar inbreng in de keuze en de eenvoud van bevestiging was mijn inbreng. Op zoek dus naar een traphekje dat beide kwaliteiten bezit.

Binnen no time hadden we onenigheid over de werking van een bepaald type traphekje. We hadden het traphekje van alle kanten bekeken en ook de afbeelding op de verpakking en interpreteerden de werking verschillend.

So what? Inderdaad: So What? Maar vorige week reageerde ik daar toch anders op. Ik voelde me geïrriteerd. Irritatie met de potentie uit te groeien naar boosheid. Om een traphekje….

Mijn irritatie ging natuurlijk niet over dat traphekje. Op weg naar huis kon ik nog zeggen dat ik behoefte had aan respect en erkenning voor mijn mening. Respect en erkenning, twee voor mij herkenbare behoeften.

En waar moet die invulling van deze behoeften dan vandaan komen? Van die ander? Nee dus! Het is nodig dat die invulling in eerste instantie uit mijzelf komt. En dat was wat er naar mijn idee gebeurde in de Praxis. Als ik mijn eigen idee over hoe een traphekje werkt werkelijk respecteer en erken, kan het dan gebeuren dat ik me geïrriteerd voel als iemand anders het niet met me eens is en een andere kijk heeft? Nee, ik denk van niet.

Ik voelde me geïrriteerd omdat ik de mening van de ander belangrijker maakte dan die van mijzelf. Ik was, naar mijn idee, zeker over mijn kijk op de werking van het traphekje en toch liet ik me raken door die andere mening.

Irritatie en boosheid zijn voor mij signalen dat ik behoefte heb aan respect en erkenning. Signalen ook dat ik iets wat een ander doet, denkt of zegt belangrijker en groter maak dan  wat ik doe, denk of zeg. Signalen dat ik mijn eigen kracht uit handen geef omdat ik mijzelf identificeer met wat ik doe, denk of zeg. Signalen dat ik mijzelf niet in die mate respecteer en erken zoals ik dat graag wil.

In zijn blogpost ‘The mirror game’ zegt Chris Brogan het als volgt:

Listening to people’s opinions is a tricky thing. One reason we fall into low self-esteem is by paying more attention to what others say about us versus being guided from within.

 

En zo heeft dat ene traphekje, dat we overigens wel hebben gekocht, een nuttige rol vervuld.

Bewaard onder Communicatie, Persoonlijk

Tags: , , ,

Reacties

Laat je reactie achter!