Straten, buurten en wijken vol gewonde poesjes

Geplaatst op 21 augustus, 2016 

Ik wist zeker dat als iemand een gewond poesje langs de kant van de weg ziet liggen, het poesje de hulp zou krijgen die het nodig heeft al is het maar een telefoontje naar de dierenambulance. Niemand laat een gewond poesje liggen, niemand en ik wist het zeker. Zorg dragen zit diep ingeworteld in ons systeem en we kunnen het als de beste en daarom wist ik het zo zeker.

Onze straten, buurten en wijken liggen vol met situaties die vragen om zorg, allemaal gewonde poesjes. De meeste van die poesjes gaan dood. Niet omdat ze over het hoofd worden gezien, zeker niet, maar omdat vaker dan niet de vraag wordt gesteld van wie dat poesje is. Niet van mij, dan hup, doorlopen.

Wat je op straat vindt, mag je houden. Ja, dan is de straat ineens wel van ons allemaal. Maar nu ligt er op straat een gewond poesje in de vorm van een plastic flesje of een blikje en dat is dan ineens van degene die het daar heeft weggegooid of het is natuurlijk de taak van de gemeente er iets aan te doen. Hop, redenen om niks te doen.

Ik denk niet dat ik de kracht van zorg dragen heb onderschat, wel heb ik de kracht onderschat van de vraag van wie is dit probleem. Het is mede om deze reden dat mensen graag willen weten wie de initiatiefnemer is, wie de leiding heeft,  want dat is dan meteen degene die maar voor de poesjes moet zorgen waar de straat, buurt en wijk vol mee ligt.

Maar laat ik positief afsluiten want ze zijn er wel, enkelingen die zich niet afvragen van wie een probleem is maar die in actie komen: sterren.

Look for the stars

Bewaard onder Fotobloggen, Mening | 2 Comments

Tags: , , ,

Wat je kunt leren van je motor

Geplaatst op 15 juli, 2016 

Motorvakantie 2016 begon heel anders dan de tien voorgaande edities namelijk met een motor die geen enkele kik gaf. Ik had mijn motor natuurlijk ook eerder uit de stalling moeten halen dan een dag voor mijn geplande vertrek maar aan die wijsheid had ik op dat moment helemaal niks.

De accu bleek overleden. Opladen, reanimeren, het hielp allemaal niks. Er moest een nieuwe accu komen en die kwam er dankzij fantastische hulp van Motoport uit Breda.

Een dag later dan gepland stond ik op de camping, klaar voor de 2016 editie van wat motorvakantie is gaan heten. Diezelfde avond op het terras begreep ik het al: mijn eigen accu was niet zozeer overleden maar wel dringend toe aan een flinke oplaadbeurt.  Zoals ik mijn motor had toevertrouwd aan de deskundige handen van Motorport Breda, was het nu aan mij om zorg te dragen voor mijn eigen accu.

Een motor kun je in december een winterbeurt geven en daarna aan de druppellader hangen maar dat is niet voldoende. Alles heeft zorg en aandacht nodig, een motor maar ook zijn berijder.

En wat helpt deze berijder dan beter dan een weekje motorvakantie? Het kwam als geroepen!

Bewaard onder Persoonlijk | 6 Comments

Tags: , ,

Het hart van de buurtmoestuin

Geplaatst op 21 mei, 2014 

Afgelopen zaterdag hebben we een enorme buurtmoestuin aangelegd. Je kunt dit hele project volgen op de wijkblog Oosterheide via de tag buurtmoestuin.

Bij een buurtmoestuin denk je misschien aan een lap grond middenin een woonwijk met groenten en fruit erop.

©SjoerdFotografie_SVD_0700s

Foto: Sjoerd Fotografie

Kwetsbaarheid, dat is wat ik zie. Kwetsbaarheid als grote uitnodiger om eraan bij te dragen, om er voor te zorgen, om er samen aan te werken.  We hebben nu zoiets kostbaars in handen in de wijk. Deze buurtmoestuin heeft de potentie alles hier te veranderen. De buurtmoestuin heeft een hart, een hart dat roept om het mijne en het jouwe.

Gisteren waren er twee harten op het veld die hieraan gehoor hadden gegeven, twee mensen die, zonder dat iemand het ze had opgedragen of gevraagd, met emmers naar het veld waren gekomen om de planten water te geven:

Water geven buurtmoestuin

Foto: Anneleen Mulder

Dit is wat ik erover zei via Twitter en Facebook: Er zijn helden gespot bij de buurtmoestuin. Ze zijn te herkennen aan een gieter en/of emmer waarmee ze planten water geven.

Lees ook: Toeval kun je een handje helpen

Bewaard onder Fotobloggen, Mening | 1 Comment

Tags: , , , ,

Help!

Geplaatst op 13 maart, 2012 

Dat is niet wat er stond maar wel wat ik las. Dus ik denk na: kan ik helpen? Ja. Kost het me veel inspanning? Nee. Dus ik bied mijn hulp aan. Blijkt het ineens een geintje te zijn.

Voel ik me boos dat ik zo naïef was geweest. Naïef, een woord met een negatieve lading maar met een positieve betekenis: kinderlijk, natuurlijk, eenvoudig en ongevaarlijk.

Voel ik me blij dat ik zorgzaamheid heb laten overwinnen in plaats van achterdocht en onverschilligheid.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags:

Laat jezelf niet vergiftigen

Geplaatst op 29 november, 2011 

Hoewel ik geen kranten lees en geen journaal kijk, liet ik me via Twitter verleiden een artikeltje te lezen over de financiële crisis en over de machten en krachten die via het financiële systeem proberen ons onder controle te houden.

Ik weet niet of het waar is wat ik las maar ik kon meteen de impact van het artikel voelen in mijn lijf. Stress, spanning en angst. Ook mijn gedachten begonnen overuren te maken in de vorm van zorgen maken.

Op zo’n moment weet ik dat ik ergens zit waar ik niet wil zijn. Dan ben ik net een schipper die zijn boot de storm instuurt in plaats van een route te kiezen waar het weer wat rustiger is.

Over detachment gesproken…

Ik laat me niet vergiftigen, ook niet door het nieuws. Als je iets eet of drinkt waar je lichaam grote moeite mee heeft, dan kotst het letterlijk en figuurlijk alles weer uit om je te beschermen. Als je je blootstelt aan nieuws dat een giftige uitwerking heeft, laat je lichaam dat ook luid en duidelijk voelen. De gevoelens van stress, spanning en angst zeggen je dit: wegwezen.

Lees ook:

Bewaard onder Actualiteit, Persoonlijk | 30 Comments

Tags: ,

Jezelf zorgen maken vanuit betrokkenheid

Geplaatst op 20 juli, 2010 

Vraag aan mensen waarom ze zich zorgen maken en je zult onder andere horen dat ze zo betrokkenheid zijn en dat  ze ergens mee begaan zijn. Dat klinkt mooi: betrokkenheid en ergens mee begaan zijn.

Natuurlijk geven we allemaal (OK, er zijn uitzonderingen) om de aarde, het milieu en onze medemens. En om daar uiting aan te geven maken we ons zorgen.

Maar als je je geen zorgen maakt, ben je dan onverschillig en harteloos? Kan het je dan niks schelen? In de ogen van mensen die zich vaak en veel zorgen maken is dat zo ja. Als je zorgeloos kunt zijn, zien zij je als ongeïnteresseerd en niet betrokken. Zorgeloosheid scoort goed op de irritatieschaal van hen die overlopen van de zorgen.

Maar of je echt betrokken bent en begaan bent met het lot van de aarde, het milieu en de medemens, wordt niet bepaald door jezelf er zorgen over te maken. Het deel van ons brein dat zich zorgen maakt, kan zich letterlijk overal zorgen over maken. Om alles. Maar denk je dat dat deel van het brein dat doet vanuit betrokkenheid? I don’t think so.

Jezelf zorgen maken is een leuke afleidingsmanoeuvre van het brein om niet in het hier en nu te zijn. Het haalt je uit balans en uit je kracht en berooft je van je energie. Jezelf zorgen maken kan ook een leuk surrogaat zijn voor actie. Niks doen en jezelf zorgen maken scoort dan toch nog vrij aardig op de schaal van betrokkenheid zo wil het brein dan doen geloven (en daarmee zeg ik niet dat mensen die zich zorgen maken niks doen).

Worry never robs tomorrow of its sorrow, it only saps today of its joy. Leo Buscaglia

Bewaard onder Citaten, Mening | 12 Comments

Tags: , ,

Zorgeloos leven

Geplaatst op 19 juli, 2010 

Zorgeloos leven willen we allemaal.

Ik had vandaag zo’n moment van zorgeloosheid, zo’n goddelijk moment dat alles OK is. Niet dat alles dan perfect is op dat moment, maar een moment van acceptatie, overgave en aanwezig zijn. Maar laat ik het niet te technisch maken want ik wil naar het volgende toe.

Als je ook eens zo’n moment hebt, moet je voor de gein eens een experimentje doen. Zoek op YouTube een video op over de problemen op aarde. Je weet wel: iets over de economie en het milieu en dat het met de aarde zo slecht gaat en dat als we met z’n allen niet heel snel anders gaan leven, we zullen uitsterven. Zo’n filmpje moet je dan even bekijken op een moment van zorgeloosheid.

Wat denk je dat er gebeurt? Dikke kans dat je je weer zorgen gaat maken. Maar er is nog een andere mogelijkheid en die ervaarde ik vandaag. Ik zat naar zo’n filmpje te kijken en begon me inderdaad zorgen te maken. Maar niet over dat het met de aarde zo slecht gaat en dat we uitsterven en zo, maar dat ik zo zorgeloos was. Ja, ik maakte me zorgen over mijn zorgeloosheid. Zo van: is dat wel normaal, zou ik me niet beter zorgen gaan maken, ben ik nou niet vreselijk onverschillig? Amazing!

Dus we willen wel allemaal zorgeloos leven maar we willen het niet helemaal. Een deel van ons wil door blijven gaan met zorgen maken. Dat deel is super creatief in het bedenken van dingen waar het zich zorgen over wil maken. En als het niks kan vinden omdat je net even heerlijk zorgeloos bent, dan grijpt het de zorgeloosheid aan om zich zorgen over te maken.

Nou snap ik ook waarom het niet werkt als iemand zegt: ‘Je hoeft je geen zorgen te maken’. Maar als je je dan toch zorgen maakt, doe het dan zorgeloos. Want als je je zorgen kunt maken om zorgeloosheid, dan kan het andersom ook: zorgeloos zijn over je bezorgdheid.

Bewaard onder Persoonlijk | 5 Comments

Tags: ,