Verbinding, het is er gewoon ineens

Geplaatst op 20 augustus, 2022 

Je stond op de markt bij de kaasboer en dankzij je lange haren wist ik meteen dat jij het was. Ik had je al geruime tijd niet meer gezien wat de schuld was van die lelijke coronajaren maar meer nog door wat jouw lichaam jou te rouwen had gegeven.

Toen ik je naam noemde draaide je jezelf om. Oogcontact… maar je lichaam stond niet toe dat je mij herkende. De kaasboer, wat een toffe vent is dat, keek ons allebei aan: ‘Jullie hebben allebei zeker dezelfde kapper?’

Wat jij zei was wat ik zei en we zeiden het allebei op hetzelfde moment op precies dezelfde manier: ‘Ja, geen!’

Het waren de woorden en het oogcontact van dat moment waar we de mond vol van hebben, boeken over schijven en workshops over geven. Verbinding.

Ik zal je vertellen: je hoeft er elkaar niet eens voor te herkennen. Het is er gewoon. Ineens.

Dank je wel broeder.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags:

Mijn wijk is een kapot gesneden taart

Geplaatst op 26 december, 2018 

Wat een prachtig mooi en rijk opgemaakte taart. Of je die even wilt aansnijden.

Sure.

Hoeveel stukken?

Kak, dat zijn er best veel.

En je begint te snijden. Helften worden kwarten, kwarten worden achtsten en ga zo maar door. Wat je uiteindelijk over houdt en nauwelijks meer durft te serveren, is kapot gesneden taartprut.

De plek waar we wonen is die taartprut. Wat een prachtig mooi en rijk opgemaakte wijk kan zijn, is kapot gesneden door wegen en straten waar onophoudelijk auto’s doorheen razen.

Verbinding, we hebben er de mond vol van en zetten dapper in op buurthuizen, sociale wijkteams en burgerinitiatieven om mensen met elkaar in contact te brengen. Allemaal klein bier als je het mij vraagt.

Verander wegen en straten in fietspaden, wandelstroken, pleintjes, groenstroken en parkjes en wat kapot is gesneden wordt weer heel, word je wijk weer die prachtig mooi en rijk opgemaakte taart.

 

Kerst 2018: buiten spelen op een blikarme parkeerplaats

En die verbindingen? Die ontstaan weer vanzelf.

Bewaard onder Mening, Onze wijk | 4 Comments

Tags: ,

Op zoek naar wat we al weten

Geplaatst op 12 februari, 2017 

Op het tijdstip dat ik vanochtend ook nog lekker lui op één oor had kunnen liggen, zaten Sjoerd en ik in de bioscoop voor de film ‘Down to Earth‘.

Nou is bioscoop een wat groot woord voor ons eigen Oosterhoutse filmcafé maar ik hou ervan lekker op de fiets te genieten van de kleinschaligheid dicht bij huis in plaats van grote zalen in Breda of Antwerpen. En laat die voorkeur nou ook nog eens aardig aansluiten op het gedachtegoed van de film….

Over de film niks dan goeds. Liefst zou je alle wijsheid die voorbij komt opschrijven, het achteraf nog eens nalezen en op een knop drukken dat je het niet alleen voor eens en voor altijd weet maar ook dat je alles voortaan ook echt toepast.

Wat me dan zo aansprak? Zoveel, misschien wel alles. De beelden zijn fantastisch maar de woorden die gesproken worden overtreffen alles. Deze raakt me het meest: we zijn running people. We haasten en we haasten en we hebben nergens echt tijd voor. Zijn we ergens mee bezig, bijvoorbeeld ons kind naar bed brengen, zijn we in gedachten al met het volgende bezig. Dat opjagen doen we zelf, gevoed door een samenleving waarin druk, druk, druk, consumptie, consumptie, consumptie, meer, meer, meer de norm is en die ons en onze planeet uitput.

Tijdens de pauze was iedereen er als een raket vandoor om niet te lang in de rij te hoeven staan voor een kop koffie. Hallo, hebben we niet net iets geleerd over running people? Net als wij bleven er op de achterste rij nog een paar mensen zitten om even rustig na te praten in plaats van aan te sluiten bij de drukte in de foyer.

Worden we toch na enige tijd door de organisatie erop gewezen dat er ook voor ons koffie klaar staat met lekkers, zit bij de prijs van het kaartje inbegrepen. Wij naar de foyer. Geen rij meer en we zijn meteen aan de beurt. Koffie, slagroom, bonbon, mini gebakje en een klein glaasje koffie likeur.

Dit is de film ten top. Niet haasten, niet de running people uithangen, en dan komt dat waar je eerst voor denkt te moeten haasten vanzelf naar je toe.

Na afloop van de film was er nog gelegenheid tot napraten. Dat deden wij ook maar niet in het filmcafé maar bij de open haard van café de Beurs:

Fuller’s Honey Dew: cheers!

Down to Earth is een film die je moet zien, een film over de zoektocht naar datgene wat we diep van binnen al weten maar elke dag weer vergeten.

Bedankt voor de uitnodiging Sjoerd, dit was een geweldige zondag.

Bewaard onder Films | 4 Comments

Tags: , , ,

Een wijk heeft een naam

Geplaatst op 25 juni, 2016 

Dit is het kanaal met rechts Oosterhout en links Oosterheide.

 

Het kanaal

Het Wilhelminakanaal

Stel dat jij Hans heet en je vader Paul en je moeder Astrid, wil je dan Hans worden genoemd of liever zoon van Paul en Astrid? Tuurlijk wil je Hans genoemd worden want dat is je naam.

En zo wil Oosterheide graag Oosterheide worden genoemd en niet Oosterhout Zuid. Net zoals andere karaktervolle wijken in Oosterhout ook graag bij hun echte naam genoemd willen worden: de Besterd is de Besterd en niet Slotjes Midden en de Vurhaai is de Vurhaai en niet Slotjes Oost.

Oosterhout Zuid werkt vervreemdend, Oosterheide verbindend. Gebruik van een naam gaat over authenticiteit en daar erkenning aan geven. Niet onbelangrijk.

Bewaard onder Fotobloggen, Mening | 4 Comments

Tags: , , , ,

Werken aan verbindingen

Geplaatst op 3 januari, 2016 

Plekken waar toevallige ontmoetingen kunnen ontstaan kunnen we niet genoeg hebben in de wijk. De  openbare ruimte zou zodanig moeten zijn ingericht dat deze één grote ontmoetingsplaats is en niet een middel om zo snel mogelijk op een plek te geraken waar je je geld kunt uitgeven.

Overal heb je mensen met een hart voor hun wijk die keihard werken om verbindingen tot stand te brengen.

En dat is mooi, fantastisch en broodnodig.

Maar het is geen goed teken voor hoe onze openbare ruimte is ingericht en hoe onze samenleving functioneert.

Alle moois toegewenst voor 2016 en in het bijzonder veel prachtige toevallige ontmoetingen.

 

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags: , , ,

Mijn oma’s Twitter

Geplaatst op 11 oktober, 2015 

Mijn oma…. Ze leeft al lang niet meer maar wist precies waar het met Twitter en Facebook om draaide. Niet dat ze deze netwerken gebruikte, zeker niet. Toen ze stierf bestonden deze netwerken nog niet eens.

Wat ze wel wist was dit: elke dag je stoepje vegen.

En dat is wat ze deed. Elke dag trok ze er ’s morgens met een bezem op uit om haar stoepje te vegen.  Die stoep zag er onberispelijk uit maar daar ging het haar niet om. Het ging haar om de contacten met iedereen die haar stoepje passeerde. Iedereen kende haar en zij kende iedereen.

Die bezem was haar manier van inloggen op haar sociale netwerk.

Ik hou van de bezem, symbool van het langzame mensenwerk. De bladblazer vind ik helemaal niks, veel en snel resultaat maar zonder datgene waar het echt om draait: om ons, wij mensen.

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags: , , , ,

Geef contact

Geplaatst op 8 oktober, 2015 

Als je wat voor iemand wilt doen: geef contact.

Eigenlijk wilde ik het bij dit ene zinnetje laten om het een keer simpel te houden. Dingen ingewikkeld en groot maken doen we al zo vaak en dan weten we niet meer wat te doen of hoe te beginnen. Dus onthou alleen dit: geef contact.

En nou denkt er vast iemand: doe dat zelf eens wat vaker. Ja, zo ben ik dan ook wel weer.

Alvast een goed weekend.

Bewaard onder Persoonlijk | 3 Comments

Tags: ,

De schietbaantest voor burgerinitiatieven

Geplaatst op 10 juni, 2015 

Op 24 juni organiseert mijn gemeente een bijeenkomst over verbindend bestuur.

Ik heb hier alvast een bijdrage over hoe als gemeente om te gaan met die systeem tartende burgerinitiatieven. De oplossing is: doe de schietbaantest. Deze test is bijzonder eenvoudig.

Stel als gemeente aan de initiatiefnemers de volgende vraag: gaan jullie midden in jullie wijk een schietbaan aanleggen?

Is het antwoord JA, trek dan als gemeente alle juridische lades open, volg alle denkbare procedures en neem daar gerust een jaar of wat de tijd voor.

Is het antwoord NEE, laat dan al die juridische lades dicht en bypass alle procedures door te zeggen: Ga het maar doen, ook al vinden wij het hier en daar een beetje eng. Ga het maar doen maar hou ons wel  af en toe op de hoogte.

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags: , , ,

Volgende pagina →