Wat die hoogspanningsleidingen weerspiegelen

Geplaatst op 9 september, 2014 

Hoogspanningsleidingen, waar staan die voor, wat spiegelen ze ons terug? Om eens drie dingen te noemen:

Want laat dat nou precies zijn wat diezelfde hoogspanningsleidingen hier in de wijk teweeg brengen:

Natuurlijk is er verzet tegen de plannen om die hoogspanningsleidingen rakelings langs de wijk te laten lopen en zijn de hoogspanningsleidingen de ‘vijand’ die bestreden moet worden’. Maar nu die leidingen er nog niet zijn, is het ook een ‘vriend’ die ons helpt aan verbinding, energie en voeding. Een mooie symboliek die hoogspanningsleidingen.

Zou het dan ook zo werken dat als we ons maar genoeg focussen op verbinding, energie en voeding in de wijk, die hoogspanningsleidingen hun rol hebben gespeeld en ze niet meer nodig zijn? We zullen het zien. Op dit moment gonst het van de verbindingen en knettert het van de energie en voeding in de wijk.

Lees hierover ook: ‘Het beste wat jullie kan overkomen

Bewaard onder Mening | 4 Comments

Tags: , , ,

De oversteek

Geplaatst op 18 september, 2009 

Een drukke straat midden in Rotterdam. Een groep ganzen heeft het plan bedacht om van de vijver aan de ene kant van een drukke straat naar de vijver aan de andere kant te lopen. Waggelend beginnen ze aan hun reis.

Ze naderen de rijbaan. Er komt een auto aanrijden waarvan de bestuurder haast heeft. Het wordt spannend. Een oude vrouw zwaait driftig met haar arm om de chauffeur te waarschuwen, met haar andere arm houdt ze zichzelf vast aan haar rollator. Het ziet er vertederend uit. De automobilist ziet het signaal, remt en stopt. De ganzen waggelen vrolijk naar de middenberm. Aan de andere kant moeten ze een tweede rijbaan oversteken. Ook daar is iemand bezig het verkeer te regelen. Een man brengt het verkeer tot stilstand en gebaart de ganzen over te steken. Na hun oversteek moeten de ganzen alleen nog onder een hekje door en de bestemming is bereikt.

Ik was geraakt te zien hoe midden in een drukke stad mens en dier zo harmonieus met elkaar samen werken. Het tafereeltje was behalve vertederend ook symbolisch. Met de hulp van de wijze sjamaan Gertrud Althausen ontdekte ik dat er zoiets bestaat als dieren geboorte totems. Ben je net als ik geboren tussen 22 december en 19 januari, dan is de gans je geboorte totem.

Net als die ganzen ben ook ik een oversteek aan het maken. Die ganzen kregen tijdens hun oversteek hulp. Ik krijg bij mijn oversteek ook hulp, sommige hulp zichtbaar en andere hulp onzichtbaar.

Vanmiddag, meteen na het ganzentafereeltje, kreeg ik zichtbare hulp van Huub Koch, oprichter van Zichtbare Zaken (geen toeval: zichtbare hulp van zichtbare zaken). Huub gaat me met zijn creativiteit helpen met het ontwerpen van een woordmerk en een nieuwe vormgeving voor mijn blog. Allemaal activiteiten die deel uitmaken van mijn oversteek. En Huub helpt om tijdens mijn oversteek dingen (mezelf) zichtbaar te maken.

Nieuwsgierig geworden naar mijn oversteek, waarheen ik een oversteek maak? Join the club want ik ben zelf ook ontzettend nieuwsgierig. Maar dat ik net als die ganzen met een oversteek bezig ben, dat is wel zeker. En ook dat ik er hulp bij krijg. Zoals van Huub Koch en van Gertrud Althausen. Fijn weekend.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags: ,

Appeltjes

Geplaatst op 16 september, 2009 

Behalve rupsje Nooitgenoeg kreeg ik gisteravond nog een onverwachte boodschapper op bezoek. Dit keer was het geen rupsje maar waren het appeltjes.

Iemand had twee zakken vol met appeltjes meegenomen naar de Tai Chi zwaardles. Uit eigen tuin, ongespoten, puur natuur. Wie er zin in had kon appeltjes meenemen, gratis en voor niks. ‘Als je ze oppoetst gaan ze prachtig glimmen’ zei ze erbij. Ze lachte. Blij omdat ze zichzelf het werk had bespaard van het maken van appelwijn. Blij omdat ze haar overvloed kon delen met anderen.

Meteen toen ik haar met die appeltjes zag wist ik dat dit niet alleen om de appeltjes ging. Het was alsof er een reclamebord begon te knipperen: LET OP, DIT IS EEN BOODSCHAP. De betekenis die ik er op dat moment aan kon geven was die van een goedmakertje. Misschien wilde het Universum iets goedmaken, iets compenseren voor de afgelopen dagen die zo zwaar hadden gevoeld. Het gevoel dat hoort bij het in een wachtkamer zitten zonder te weten waar je op wacht of hoe lang je nog moet wachten.

’s Avonds laat las ik op de blog van Gertrud Althausen het artikel ‘Sense-less’. Ik had het idee dat ik een berichtje moest achterlaten over die appeltjes. Ik twijfelde over het nut ervan maar weer ging er zo’n reclamebord knipperen: DOE HET NOU MAAR. Ik schreef haar in het kort over die appeltjes.

Vanochtend las ik haar reactie over die appeltjes. Appels staan symbool voor het nieuwe schrijft ze.

Mooie boodschappers die appeltjes en ze smaakten heerlijk.

Bewaard onder Persoonlijk | 1 Comment

Tags: , , ,

Rups spiritueel

Geplaatst op 15 september, 2009 

‘Rups spiritueel’ stond er vandaag in het lijstje met zoektermen waarmee mensen op mijn blog terecht waren gekomen. En, toevallig of niet, mijn dochter had vandaag een nieuw speeltje gekregen: rupsje Nooitgenoeg.

Ik las haar het verhaaltje voor van rupsje Nooitgenoeg en dacht na afloop aan die zoekterm ‘Rups spiritueel’. Ik dacht ook terug aan mijn uitstapje met een sjamaan en moest toegeven: dat rupsje heeft me wat te vertellen.  Gertrud zei het me laatst al: alles heeft een betekenis. Maar wat is dan precies de boodschap van het rupsje? Het heeft met verandering te maken maar wat precies en hoe/waar/wanneer en waarom, dat zal de tijd onthullen. Hopelijk een beetje snel want ik voel me wat ongeduldig.

Toen ik eerder vandaag naar huis fietste had ik onderweg nog een gesprek met God. Ik zei: ‘Als jij mij in een wachtkamer plaatst zonder dat je me laat weten waar ik op wacht of hoe lang ik nog moet wachten, dan veroorzaakt dat problemen hier op aarde, zoiets kan hier echt niet. Er moet gewerkt worden, brood op de plank en nog een heleboel meer. Dus geef me maar eens wat informatie… .’ Nou, toen ik thuis kwam was daar ineens dat rupsje.

Iemand anders was vandaag dus op zoek naar de spirituele betekenis van de rups. Dankzij het boekje van rupsje Nooitgenoeg kan ik die persoon en mezelf geruststellen: de transformatie van rups tot vlinder valt best mee.

Het rupsje wordt piepklein en hongerig geboren en begint zich een weg te eten dwars door een heleboel lekker fruit. Daarna eet hij zich ook nog dwars door een heleboel andere lekkere dingen zoals een stuk chocoladetaart, ijs, een stuk kaas en een stuk vlaai.  Het rupsje is dan een grote dikke rups geworden en bouwt een cocon waar hij twee weken in blijft zitten. En als hij er weer uit komt is het rupsje een prachtige vlinder geworden.

Best leuk toch? Eerst allemaal lekkere dingen eten en dan een slaapje van twee weken. Er zijn ergere dingen.

Bewaard onder Persoonlijk, spiritualiteit | 9 Comments

Tags: , , ,

Het universum communiceert via symbolen: Sinterklaas bijvoorbeeld

Geplaatst op 5 december, 2008 

Woensdag had ik uit angst en schrik ‘Nee’ gezegd tegen een cadeautje dat het universum mij wilde aanbieden. Meteen daarna had ik de angstmakende gedachte dat het universum mij nu vast en zeker geen nieuwe cadeautjes meer zou aanbieden.

Niet veel later diezelfde dag zaten mijn reisgenoot en ik in de trein op weg naar huis. Het was druk in de trein en we zaten op het balkon waar nog voldoende plaats was om te zitten. Een Sinterklaas en twee zwarte pieten stapten ook in die zelfde trein. Ik had Sinterklaas op het perron al even gezien en hem gezegd dat aanstaande vrijdag mijn dochter van tien en een halve maand voor het eerst kennis met hem gaat maken. Hij vroeg me of ze wel lief was geweest en ik antwoordde hem dat ik niet meer in lief en stout geloof en dat ik denk dat ongehoorzaamheid de nieuwe deugd is. Sinterklaas, blijkbaar nog een type van de oude stempel, antwoordde me dat ik dan maar mee moest in de zak.

In de drukke trein kwam diezelfde Sinterklaas naast me zitten. De twee pieten zochten ook een plekje op het balkon, ze deelden pepernoten uit. Toen even later de conducteur kwam vertelde deze dat er vooraan in de trein ook een Sinterklaas zat. Lachen natuurlijk. Sinterklaas had wat moeite met het vinden van zijn treinkaartje onder al die kleding. Ik stootte hem aan en zei dat ik me slap zou lachen als zou blijken dat hij zwart reed.

“Sint” zeg ik hem ”Ik wil van jou wel een Ducati, een rode”. “Die wil ik ook wel” zegt Sint me terug. “Hoezo, rijd je ook motor”. “Nee” antwoordt Sint, “ik rijd paard, Amerigo”. De man bleef trouw aan zijn rol. .

’s Avonds vertelde ik het verhaal van de treinreis met Sinterklaas aan mijn partner. “Nou” zegt ze “da’s ook een mooie symboliek”. Meteen krijg ik zo’n lightbulb moment. Het universum had HET SYMBOOL van gulheid en overvloed op me afgestuurd: Sinterklaas. En de boodschap achter deze symboliek: het universum droogt nooit op qua gulheid en overvloed, dus heb geen angst.

Vanavond zie ik Sinterklaas weer. Ben benieuwd of hij die Ducati bij zich heeft.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags: , , ,