Soms moet je een probleem juist wel groter maken

Geplaatst op 19 november, 2016 

Problemen moet je niet groter maken dan ze zijn want doe je dat toch, dan kom je al gauw terecht in machteloosheid en laat je je leven door het probleem. Not good.

Op het blogje ‘Voordat de eerste steen door de lucht vliegt…..‘ kreeg ik onder andere als feedback dat ik het probleem van de vernielingen aan het voormalige pand van de wijkbibliotheek, onderdeel maak van een groter probleem. De vraag was: helpt dat?

In dit geval wel want door de vernielingen in verband te brengen met de leefomgeving komen er ineens een heleboel deeloplossingen in beeld.

Iets soortgelijks doet zich voor bij het probleem dat zwerfafval heet. Ik ken mensen die vinden dat we vooral diegenen moeten aanpakken die het blikje of flesje op straat flikkeren. Kun je doen ja, je daar op richten. Pakkans nihil en je maakt jezelf blind voor al die andere factoren (en dus tevens oplossingen!) die een rol spelen zoals de statiegelddiscussie, de rol van de verpakkings- en frisdrankenindustrie, bezuinigingen op het onderhoud van de openbare ruimte, veranderende eet- en drinkgewoonten, beleid en regelgeving en ook maatschappelijke ontwikkelingen.

Dus ja, soms is het echt nodig een probleem groter te maken om het te kunnen oplossen.

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags:

Zachte en harde problemen

Geplaatst op 30 december, 2014 

Een zacht probleem is als de sneeuw die hier in het zuiden viel de dag na Kerst. Lekkere zachte plaksneeuw die je, als je meteen de sneeuwschep pakt, met groot gemak kunt opruimen.

Een hard probleem is diezelfde sneeuw een dag later. Na een nachtje vorst, mensen die door de sneeuw zijn gelopen en auto’s die er doorheen zijn gereden, hebben van dat zachte spul een keiharde dikke ijslaag gemaakt. Wil je dan je stoep of straat begaanbaar maken, dan heb je veel meer kracht en energie nodig dan wanneer je dat meteen na het vallen van de sneeuw had gedaan.

En zo is dat met de meeste problemen:  ze beginnen als lieve schatjes en als je maar lang genoeg wacht omdat je ze bijvoorbeeld eerst uitgebreid wilt analyseren of wilt weten naar wie je met je vinger kunt wijzen of omdat je denkt een ander lost het wel op, dan worden het keiharde monsters.

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags:

Laat alles maar naar de kloten gaan

Geplaatst op 27 juni, 2014 

Wat is dat toch, die houding van ‘laat alles maar naar de kloten gaan‘ ? Vorige week kregen we tijdens een overigens mooi evenement in de wijk, een aantal van dat soort reacties op het onderwerp zwerfafval opruimen.

Zwerfafval opruimen, ik? Ben je besodemieterd! En wat volgde was een opsomming van de ‘schuldigen’: de medemens, de maatschappij, de politiek en de gemeente met als afsluiter ‘Laat alles maar naar de kloten gaan‘.

En misschien krijgen ze op een dag gelijk, dat alles ook echt naar de kloten is. Dan hebben ze het gelijk waar ze altijd al op hoopten maar tegen welke prijs?

Ik zeg niet dat iedereen maar verplicht zwerfafval moet opruimen al zou één stuk zwerfafval per dag al een wereld van verschil maken. Wat ik zeg is dat als je ergens last van hebt, het enorm helpt als je in beweging komt. Spreek desnoods die medemens erop aan, de politiek, de gemeente, maar doe wat. De beste manier een probleem in stand te houden is naar schuldigen wijzen en op de bank blijven hangen.

Goed weekend allemaal.

Lees ook: vermomde uitnodigingen iets te doen

 

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: , ,

Een probleem is meer dan een probleem

Geplaatst op 14 maart, 2014 

Dit bedacht ik me zondagmiddag toen ik die prachtige tocht door boswachterij Dorst maakte.

In het bos had ik dat Eckhart Tolle momentje. Later, op weg terug naar huis, zag ik aan de rand van het bos langs de weg en paden weer zwerfafval liggen. Pijnlijk.

Tegelijkertijd bedacht ik me dat dit zwerfafval veel meer is dan alleen een probleem. Het is namelijk ook een uitnodiging om in beweging te komen, om iets te gaan doen. Het is behalve een probleem, want dat is het echt, ook een geschenk dat samenwerking tot stand brengt en verbindingen.

Ik kan zelfs zeggen dat ik er wel het een en ander aan te danken heb.

Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , , , ,

Wijkproblemen

Geplaatst op 17 februari, 2014 

Woon je in een wijk: problemen. Word je actief in je wijk: nog meer problemen. Simpel zat: hoe meer je gaat zien, hoe meer leuke dingen je ziet en dingen die er dringend naar verlangen leuke dingen te worden…. Snap je?

Mijn punt is dit: je hoeft al die problemen niet op te lossen. Wat wel nodig is, is dat je het netwerk in je wijk vergroot en versterkt zodat op een dag de oplossingen die je zoekt ineens vanuit het netwerk komen.

Bewaard onder Mening | 4 Comments

Tags: , ,

Misschien is het al te laat

Geplaatst op 13 januari, 2014 

Gekleurd door een weekje griep. Zo’n weekje dat problemen weer gewoon problemen zijn in plaats van uitdagingen. Zo’n weekje dat mensen die de aarde om zeep helpen weer gewoon klootzakken zijn in plaats van meesters die ons leren onvoorwaardelijk  lief te hebben.

Na zo’n weekje wilde ik dit even kwijt:

Al die problemen, zo veel en zo groot. Misschien zijn we al te laat om te veranderen, om de problemen die we zelf hebben veroorzaakt aan te pakken en op te lossen. Misschien moeten we dan toch erkennen dat onze destructieve krachten het gewonnen hebben van onze constructieve krachten.  Misschien hebben we nog net genoeg tijd het eindfeest te organiseren.

Ben benieuwd hoe ik dit teruglees als de griep helemaal voorbij is.

Lees ook:

Bewaard onder Mening, Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , , , , ,

Bouwoverlast in de wijk, probleem of tragiek?

Geplaatst op 18 oktober, 2013 

Als er midden in je wijk wordt gebouwd, kun je overlast verwachten. Veel overlast zelfs.

Volgens Paul Frissen, schrijver van het boek ‘De fatale staat’, mag je een probleem pas een probleem noemen als er een oplossing voor is. Is er geen oplossing, dan is er geen sprake van een probleem maar van tragiek. Tragiek kun je niet oplossen, je kunt je er alleen mee verzoenen.

Dus is overlast als gevolg van een bouwproject in je wijk een probleem of tragiek? De overlast is vervelend maar onvermijdelijk. Sommige overlast is wel degelijk te vermijden, ik noem uit eigen ervaring een paar voorbeelden.

Om half zes ’s morgens wordt een zware machine aangevoerd. Die machine wordt pas rond de middag op de bouwlocatie ingezet. Door de machine aan te voeren op het moment dat deze nodig is, is de overlast een stuk minder.

Vrachtwagens rijden af en aan, dat is onvermijdelijk als er gebouwd wordt. Die vrachtwagens moeten soms enkele minuten tot een half uur wachten voordat ze worden gelost of geladen en dat gebeurt vaak met draaiende motor. Door tijdens het wachten (en ook tijdens het laden en lossen) de motor uit te schakelen, is de overlast een stuk minder.

Aannemers komen vaak met busjes. Onvermijdelijk. Maar die hoeven echt niet op de stoep te worden geparkeerd waar ze de doorgang blokkeren. Verkeersregels zijn er ook voor aannemers toch? Leef ze na en de overlast is minder.

Een aannemer bezorgt huis aan huis een korte brief met daarin de mededeling dat ze de volgende dag al rond vijf uur ’s morgens beginnen met het opstellen van een betonpomp. Als reden geven ze aan dat ze genoodzaakt zijn zo vroeg te beginnen omdat het zo druk is bij de betoncentrale. Die brief wordt ’s avonds bezorgd. Zie dan nog maar eens maatregelen te treffen zoals bij voorbeeld je kinderen een nachtje bij oma laten logeren. Door zo’n brief eerder te bezorgen kan de overlast worden verminderd.

Nou moet je weten dat elke aannemer weet dat als je net voor de bouwvak een flinke fundatie wilt storten, je te maken hebt met drukte bij de betoncentrales. Om dan te zeggen dat ze vanwege die drukte helaas genoodzaakt zijn is de boel omdraaien. Ze zijn in die drukte terechtgekomen omdat ze een planning hebben gemaakt om precies voor de bouwvak het beton voor de fundatie te storten.

Later geeft via Twitter een andere aannemer als reden op dat ze vanwege de warmte zo vroeg moesten beginnen omdat het beton anders te hard droogt. Eerlijk zijn kan ook bijdragen aan het verminderen van de overlast.

Onvermijdelijke overlast is vervelend maar nog vervelender is de vermijdbare overlast. Het is juist deze vermijdbare overlast die ophoudt te bestaan als de aannemer zich beseft gast te zijn in de wijk en zich als goede gast gedraagt. Niks geen tragiek maar een probleem want het is oplosbaar.

Een spoedcursus volgen ‘verzoenen met het onvermijdelijke’ is natuurlijk ook altijd handig.

Credits: de tip over ‘De fatale staat’ van Paul Frissen kreeg ik van stripjournalist en blogvriend Michael Minneboo. Michael bedankt.

Een interview met Paul Frissen over zijn boek kun je bekijken via Uitzending Gemist.

Lees ook: Bouwen in harmonie met de omgeving

Bewaard onder Boeken, Mening | 2 Comments

Tags: , , , , , , , ,

Liefde lost alle problemen op

Geplaatst op 5 februari, 2013 

Wat nou als we de economische crisis en alle financiële problemen kunnen oplossen door meer van elkaar te houden? Wat nou als we alle hongersnood in de wereld kunnen oplossen door meer van elkaar te houden? Wat nou als we alle oorlog de wereld uit kunnen krijgen door meer van elkaar te houden.

En wat nou als dat ook geldt voor iedereen die deze problemen veroorzaakt.

Want wat nou als de oorzaken niet alleen bij deze mensen liggen maar ook bij iedereen die deze mensen zijn/haar liefde onthoudt?

Bewaard onder Mening, Muziek | 3 Comments

Tags: ,

Volgende pagina →