Zelfs een mini ontmoetingsplaats werkt

Geplaatst op 10 september, 2016 

Lopend vanuit Breda. Had er net een auto afgeleverd bij autobedrijf van Riel en ze bedankt voor een geweldige service.

Nog volop in de vakantiestemming besloot ik daarom op het gemak naar Teteringen te wandelen en daar de bus naar Oosterhout te nemen. Het is heerlijk wandelen daar tussen al die prachtige waterpartijen tussen Breda en Teteringen en  binnen een kwartier sta je in Teteringen.

Maar vakantiestemming zei ik dus in plaats van een bushalte zocht ik in Teteringen een gezellig plekje voor koffie en dat vond ik:

Brood gewoon Teteringen

Brood Gewoon – Teteringen

Brood Gewoon heet het, een combinatie van een bakker, broodjeszaak en bezorgservice waar je ook uitstekende koffie kunt drinken.

Buiten op het mini terrasje zie je meteen hoe belangrijk zo’n plek is. Mensen worden begroet, er wordt geïnformeerd hoe het gaat, een grapje of een bemoedigende klop op de schouder, het komt er allemaal voorbij.

Al snel had ik er zelf ook contact met twee mensen die ook uit Oosterhout  bleken te komen. Ze drinken vaak bij Brood Gewoon een bakkie koffie omdat ze het er zo’n gezellig plekje vinden, ze gaan er speciaal vanuit Oosterhout voor naar Teteringen.

Kijk zeg ik ze, dit is wat ik nou zo leuk vind aan een ontmoetingsplaats in een woonstraat: dat het werkt. Twee kleine tafeltjes buiten, wat stoelen erom heen en binnen no time heb je contact met elkaar. En niet in een speciaal daarvoor bestemd horeca gebied zoals in Oosterhout de Heuvel, de Markt of de Klapepijstraat, nee gewoon in een woonstraat in Teteringen.

Voor ontmoetingen wil je niet speciaal naar het centrum toe, ontmoeten wil je ook in je eigen straat.

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags: , , , , ,

Voor goedheid zijn ontmoetingsplaatsen nodig

Geplaatst op 9 augustus, 2016 

Natuurlijk heb ik ook Aken weer bezocht en er rondgehangen alsof ik er voor de eerste keer kwam. In Aken voel ik mij onverklaarbaar lekker op mijn gemak en gelukkig hoef ik dat ook niet te verklaren.

Ik vond er dat pleintje weer dat me in de zomer van 2013 op het idee bracht dat elke buurt wel zo’n pleintje kan gebruiken waar buurtbewoners regelmatig de gang van zaken in de buurt bespreken om ook echt iets te doen om het leven in de buurt aangenamer te maken. Samen voor de eigen buurt staan en ik noemde dat buurtdemocratie.

Buurtdemocratie pleintje in Aken (1)

Pleintje in Aken…

Buurtdemocratie pleintje in Aken (2)

… buurtdemocratie

Die wandeling daar in 2013 en wat ik daarna ben gaan bloggen over buurtdemocratie heeft heel wat teweeg gebracht, de wijkblog Oosterheide is er de getuige van.

Plekken waar mensen samen kunnen komen, waar mensen elkaar kunnen ontmoeten zoals dit pleintje, zijn zo belangrijk voor een samenleving. Een voorbeeld hiervan vond dicht bij huis plaats.

Moet je voorstellen dat een bijzonder dierbaar familielid in het buitenland komt te overlijden en dat je niet naar de crematie kunt omdat je niet over de middelen beschikt om een flinke reis te maken. Je vertelt hierover op zo’n gezellige plek waar mensen uit de wijk samen komen en ter plekke wordt een oplossing gevonden: iemand biedt spontaan aan dat je zijn auto een paar dagen mag lenen en een ander biedt aan via crowdfunding voor de brandstof te zorgen.

Zoveel goedheid! Je leest er nooit over in de krant want journalisten schrijven liever over dingen die mis gaan en missen daardoor juist de dingen die er echt toe doen zoals dit voorbeeld wat echt is gebeurd.

Maar goedheid alleen is niet genoeg want er is wel een plek nodig waar die goedheid kan stromen naar degene die het nodig heeft. Een ontmoetingsplek is zo’n plek, een plek waar verhalen worden uitgewisseld en waar problemen oplossingen worden. En als die oplossingen er niet zijn, dan zijn wij er, voor elkaar.

Bewaard onder Persoonlijk | 10 Comments

Tags: , , , , , ,

Ontmoeten doe je in de Huiskamer

Geplaatst op 29 juni, 2016 

Begin dit jaar had ik ook zo’n periode, eentje die me steeds weer doet denken aan zo’n geleide meditatie die ik eens heb uitgeprobeerd.

De Huiskamer (1)

Wat doet die foto hier? Lees verder…

Dat je visualiseert dat je langs het strand loopt, het is vloed en alles wat je nodig hebt is er voor je: de vloed van overvloed. Je voelt je heerlijk, rijk en helemaal verbonden met het leven. Maar dan…. Het wordt eb en alles waar je van genoot lijkt ineens weg te trekken.

Waar net nog water was, zie je nu op het strand van alles en nog wat liggen, dingen die eerst door het water aan je oog waren onttrokken. Wat je ziet is niet bepaald hiep hiep hosanna maar precies datgene wat je het liefst wegstopt, negeert of ontkent, aspecten van jezelf die je nu mag zien, accepteren en integreren. Volgens de geleerden is zoiets helend maar zo voelt het absoluut niet: weg met dat vervloekte eb en laat komen die vloed!

Begin dit jaar had ik dus ook zo’n periode die meestal, net zoals in de meditatie, volgt op een periode van drukte waarin van alles en nog wat gebeurt. Ontmoetingen, samenwerking en wijkinitiatieven die weer leiden tot inspirerende verhalen daarover zie op hun beurt weer nieuwe ontmoetingen, samenwerking en wijkinitiatieven doen ontsteken.

Maar dan wordt het eb en lijkt al dat moois ineens verdwenen. Afspraken gaan om tal van redenen ineens niet door,  e-mails worden niet meer beantwoord of worden helemaal verkeerd begrepen en wijkinitiatieven zitten ineens vast of snakken naar een nieuwe richting die nog verborgen is in een dikke mist.

En dat is nog niet het ergste maar dan ga je twijfelen aan jezelf: misschien heb ik iets verkeerd gedaan, misschien moet ik harder werken, of misschien toch overal mee stoppen en iets heel anders gaan doen maar wat dan?

Ik herken dit soort perioden inmiddels wel want ze doen zich regelmatig voor, net zoals eb en vloed elkaar voortdurend afwisselen en de natuur niet permanent in de zomerstand verkeert maar ook herfst, winter en lente kent.

Een remedie of shortcut om zo’n periode even versneld door te spoelen ken ik niet, is er ook niet. Op dit moment heb ik hier zelfs extreem veel vrede mee want live, terwijl ik dit blog, zit ik in ‘de Huiskamer’ op Zuiderhout in mijn wijk Oosterheide.

De Huiskamer (2)

Live bloggen in de Huiskamer

Om mij heen bijzonder goed gezelschap. Leo de Jager die ook blogt maar geen laptop bij zich heeft om even een blogje te tikken maar ondertussen wel geweldige foto’s maakt. Walther Ligtvoet die sinds een half jaar blogt en zichzelf daarmee als een raket gelanceerd heeft als blogger van verhalen, gedichten en podcasts. Oosterheide promotor Eugene Springer die vast nog wel eens t-shirts gaat verkopen met het opschrift ‘Oosterheide rocks’.  En Annemiek Eggermont die ook een blog heeft maar hier heel authentiek lekker met een schetsblok zit in plaats van een laptop.

De ‘Huiskamer’ dus, de plek om even te zijn als je gezelschap nodig hebt, bijvoorbeeld omdat het leven aanvoelt als eb. De plek om even niks te hoeven van jezelf of van een ander, een gezellige plek ook, precies de plek die we in Oosterheide nog niet hadden en nu al niet meer kunnen missen.

Deze blog gaat niet over meditaties, eb en vloed, ups en downs of vallen en opstaan. Deze blog gaat over het wezenlijke belang van ontmoetingsplaatsen in de wijk, plekken waar mensen elkaar toevallig of met opzet kunnen ontmoeten.

Zonder ontmoetingen wordt ons lijf ziek, zonder ontmoetingsplekken wordt onze wijk ziek. Ontmoetingen hebben enorme helende power en voor heling is een plek nodig: een ontmoetingsplek.

De andere blogjes die vanochtend in de Huiskamer zijn ontstaan lees je hier:

Een impressie van ‘de Huiskamer’ waar dit allemaal is ontstaan vind je op het wijkblog Oosterheide: Zuiderhout is een gezellige huiskamer rijker

Bewaard onder Persoonlijk | 6 Comments

Tags: , , , , , , , , ,