Verbeelding brengt je overal

Geplaatst op 28 december, 2017 

Dit is ‘m dan dames en heren, de tas vol boeken voor de minibieb Oosterheide:

Een donatie van Fabiola, haar tas vol boeken mocht ik eerder deze maand uit Middelburg meenemen voor de de minibieb Oosterheide. Deze boeken arriveren hier in een wijk waar ze verslonden worden, waar boeken enkele dagen in de minibieb bivakkeren voordat ze overgaan in andere handen en opnieuw gelezen en gedeeld worden.

Een bibliotheek hebben we hier helaas niet meer, die is twee jaar geleden gesloten maar aan verbeelding hier gelukkig geen gebrek. Aan mensen met een groot hart ook niet, sommigen wonen niet eens in Oosterheide maar hebben zich er in hun hart wel mee verbonden: bedankt Fabiola.

Bewaard onder Fotobloggen | 2 Comments

Tags: , , , ,

Damned, een volgend leven? Middelburg dan maar!

Geplaatst op 7 december, 2017 

Net als een heleboel vorige jaren was ik vorige week weer in Middelburg voor de traditionele winterterrasborrel in de hut. En wel op precies het goeie moment want Günter en Fabiola, twee van de liefste mensen die ik ken, namen er afscheid. Terwijl ik dit blogje zit te tikken wonen zij al in Duitsland maar heb ik wel mooi uitzicht op een enorme tas boeken die Fabiola me heeft meegegeven voor de minibieb Oosterheide.

Uit het oog uit het hart, stom gezegde trouwens en het klopt ook niet. Als ik deze zomer met de motor weer op avontuur ga, zoek ik ze graag op in hun nieuwe thuis. En met een beetje mazzel keren ze eind 2018 voor eventjes terug naar Middelburg voor weer een nieuwe winterterrasborrel.

Ik vind Middelburg mooi en kom er graag. Elk jaar ontmoet ik er weer andere mensen die ik eenmaal terug in Oosterhout dan weer zo mis. En dan die verhalen, betrokkenheid bij de stad, bij de bieb, bij de mensen, bij de weet ik veel wat….. Het gras aan de overkant lijkt groener maar soms is het dat ook echt.

Middelburg Winterstad

En daarom heb ik besloten dat als reïncarnatie bestaat en het echt absoluut noodzakelijk is dat ik na dit leven weer opnieuw terugkeer naar planeet aarde, God alsjeblieft bespaar me dit, dat ik dan het liefst in Middelburg terecht kom. ‘Wij zijn de Stad‘ (Lees: Edwin), steek dit gerust als een dik compliment in je achterzak.

Een feestje gaat dat niet worden want als de gevolgen van de klimaatveranderingen echt flink uitpakken, en dat doen ze, ligt Middelburg dan niet meer vlak bij zee, ook niet aan zee maar in zee. Doe daarom maar snel flink minder met CO2.

Alvast een goed weekend allemaal.

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags:

3x betrokkenheid in Middelburg

Geplaatst op 27 december, 2016 

Zes jaar geleden is het een traditie geworden, elk jaar mezelf een keertje helemaal onderdompelen in Middelburg: omdat het zo’n gezellige stad is en omdat er van die betrokken mensen wonen waar het bijzonder goed mee afspreken is. De laatste drie jaar kom ik er net voor Kerst vanwege Middelburg Winterstad.

Middelburg Winterstad

Maar laat ik eerlijk zijn: het gaat me om de mensen en om dat ene winterterras van Seventy Seven waar ik me in een heuse blokhut vol oude bankstellen, jaren 70 schemerlampen en een platenspeler waar iedereen plaatjes op mag draaien helemaal thuis voel.

Vorige week donderdag mocht ik er weer zijn, samen met Fabiola, Sonja en Edwin en we hadden het wel ergens over ja…… Ik noem drie dingen maar er waren er 30 of misschien wel 300.

Betrokken bij de bieb
De wereld die ik zelf helaas ook ken: van gemeenten die willen bezuinigen en dan de bibliotheek aanpakken. Lekker makkelijk want bibliotheekbezoekers gaan doorgaans niet rellen of demonstreren, dus ja, pak die bieb maar als eerste aan want daar komt weinig last van. Het speelt nu in Vlissingen waar de bieb dreigt te worden uitgekleed en gedegradeerd tot wat in Oosterhout de zogenaamde bibliotheekvoorzieining is genoemd, een mooi woord voor een paar boekenkasten.

De bieb, en dat is volgens mij de grootste kracht ervan, is een beetje van ons allemaal. En daarom heeft net zoals over het Nederlands voetbalelftal, bijna iedereen er een mening over. Dat is goed, heel goed, moet je als bieb trots op zijn en wat mee doen. Maar dat wil de bieb niet meer, daar wat mee doen. Zo worden er op de ledenvergadering van de Vereniging Openbare Bibliotheken geen externe relaties en media vertegenwoordigers meer toegelaten en moeten uitingen via social media via de afdeling communicatie om te waarborgen dat alleen positief nieuws naar buiten wordt gebracht. De bieb moet weer de bieb worden, dat is wat ik ervan denk. Aan betrokkenheid geen gebrek, doe daar wat mee bieb!

Betrokken bij krimp
Dankzij het project Deel&Ulrum mochten Edwin en ik in 2014 kennis maken met het fenomeen krimp. We waren toen een weekje te gast in Ulrum om daar te leren en te bloggen over krimp.

Accepteren dat je woon- en leefomgeving onderhevig is aan krimp en in de niet zo heel verre toekomst misschien wel helemaal ophoudt te bestaan, er dan ondertussen ook nog het beste van maken zodat wat overblijft zo leefbaar mogelijk is, dat is nogal wat…

Het project Deel& Ulrum bood een unieke kans voor mensen uit het hele land om kennis te maken met Ulrum en met krimp en ook om de actieve gemeenschap in Ulrum met eigen inbreng van dienst te zijn.

Het project Deel & Ulrum loopt ten einde en het leek ons hilarisch om in het ‘pand Luth’ waar alle deelnemers aan dit project mochten logeren, een eindfeest te organiseren met daarbij natuurlijk alle deelnemers.

Maar de projectorganisatie heeft een idee dat beter aansluit bij de aard van dit project: volgend jaar een toer door Nederland langs alle deelnemers maken. Daar moeten zeker mooie blogjes uit voortkomen. Wees welkom in Oosterhout.

Betrokken bij de stad
‘Wij zijn de stad’, begonnen in 2014 als een pilotproject voor ondernemers in het centrum van Middelburg en in die korte tijd uitgegroeid tot de grootste online promotor van Middelburg die tot ver buiten Middelburg wordt gevolgd.

Middelburg is qua aantal inwoners vergelijkbaar met Oosterhout maar er zijn grote verschillen. In Oosterhout veel woorden over het centrum dat moet gaan bruisen, in Middelburg hoor je ze daar niet over maar krijgen ze gewoon dingen voor elkaar en al jaren lang. Neem nou Middelburg Winterstad of de drukste stapavond van het jaar: Kerstavond.  Jawel, Kerstavond, de avond dat je in andere steden een kanon kunt afvuren zonder dat iemand er last van heeft.

Wij zijn de stad lijkt zo eenvoudig in elkaar te zitten maar laat zich maar moeilijk kopiëren met behoud van het resultaat. Het geheim is dat je voor zo’n platform iemand nodig hebt die zo van zijn/haar stad houdt, dat ie er maar moeilijk uit te krijgen is, iemand voor wie zijn/haar stad een hele wereld is. Iemand die natuurlijk ook het klappen van de zweep kent als het om de inzet van social media gaat en iemand die ook nog eens een hoge gunfactor heeft. Ja, vindt die maar eens. Middelburg heeft er eentje….

Betrokken bij verandering
Ik vind betrokkenheid eigenlijk niet zo’n passend woord voor de berg aan energie die loskomt als mensen ergens zielsveel om geven. Betrokkenheid is niet iets dat per definitie gemak brengt, noch voor de betrokken mensen zelf, noch voor wie met ze in aanraking komt want uit betrokkenheid komen botsingen voort, vroeg of laat, hoe dan ook. En dat is precies de bedoeling. Betrokkenheid sleept en sleurt ook anderen mee in een woeste stroom van ideeën en vooral actie en ook dat is precies de bedoeling. Zonder betrokkenheid geen verandering.

En dan is het tijd om te gaan, niet mijn sterkste punt, maar dat ik dankzij Fabiola een volle tas mooie kinderboeken mocht meenemen voor de minibieb Oosterheide maakt het wat gemakkelijker.

Beelden van deze toch wel onstuimige bijeenkomst kun je zien via de volgende tweets:

Fabiola, Sonja, Edwin, Middelburg: bedankt!

Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , , , , ,

Mijn volgende stad is Arnhem of Middelburg

Geplaatst op 9 april, 2015 

Oosterhout is als ik het goed tel mijn zesde woonplaats. Mijn volgende wordt Arnhem of Middelburg.

Kijk, ik heb de smaak wel een beetje te pakken van ergens te wonen waar ook echt wat gebeurt, waar mensen ook echt iets van hun leefomgeving willen maken, desnoods door de verhalen over diezelfde leefomgeving net iets mooier te maken dan de werkelijkheid. Mooie verhalen als self fulfilling prophecies zijn toegestaan, ja zelfs noodzakelijk.

En daarom zou ik kiezen voor Arnhem of Middelburg, omdat daar de verhalen vandaan komen waar ik voor val. In Arnhem komen ze van Paul de Bruijn en in Middelburg van Edwin Mijnsbergen. Ze bloggen, Twitteren en Facebooken over hun stad als over een geliefde. Niet dat ze alles aan hun stad even geweldig vinden hoor, oh nee. Hun stad is meer een geliefde waar je al enige tijd mee samen bent als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik val voor hun verhalen en daardoor val ik val op Arnhem en Middelburg. En weet je, al die online berichten over deze steden leveren nog geld op ook. Lees dit maar eens: Online berichten over Arnhem ruim 33 miljoen waard

Wat nou als diezelfde organisatie die deze 33 miljoen heeft berekend, zou vaststellen dat de online berichten over mijn wijk Oosterheide een miljoen of twee waard zouden zijn? Raar is het niet: aantal inwoners Oosterheide gedeeld door aantal inwoners Arnhem maal 33 miljoen.  Dus ik ga stug door met de wijkblog Oosterheide om die twee miljoen te cashen en het daarna in Arnhem of Middelburg eens goed uit te geven…

Paul en Edwin en hun verhalen over Arnhem en Middelburg zijn onder andere hier te vinden:

Urban Inspiration
Coehoorn Centraal

Mijns inziens
Wij zijn de stad Middelburg
Middelburg dronk

Plus nog hun talloze Twitter- en Facebook accounts.

Online platformen als de cashcows voor de stad. Ja, laten we het in Oosterhout hebben over de parkeertarieven, lekker belangrijk.

Alvast een goed weekend allemaal.

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags: , , , , , ,

Van bloggen word je rijk

Geplaatst op 27 december, 2013 

Sinds ik voor het wijkblog Oosterheide blog, is mijn interessegebied flink verschoven. Zo las ik een tijdje geleden over het project ‘Coehoorn Centraal’ in Arnhem, misschien wel het grootste project op het gebied van een door burgers gedreven stadsontwikkeling. Na het lezen over dit bijzondere project dacht ik als eerste aan die lelijke bouwput in Middelburg die deze mooie stad alweer tien jaar bezig houdt. Zouden burgerinitiatieven daar misschien een oplossing kunnen bieden net zoals dat in Arnhem is gebeurd?

Via Twitter informeerde ik blogvriend Edwin Mijnsbergen over Coehoorn Centraal en die tipte vervolgens Wim Kiezenberg over dit project. Wat volgde was een afspraak in Middelburg om hier eens over van gedachten te wisselen. Als je weet dat een probleem te groot en diepgeworteld is om het eventjes op te lossen, wordt een gesprek erover eigenlijk heel gemakkelijk en vooral leuk: je begint gewoon te praten en de ideetjes beginnen vanzelf te stromen.

Het is geweldig dat overheden en al lang bestaande systemen en structuren geen oplossingen meer hebben voor hedendaagse problemen omdat het alle ruimte biedt aan initiatieven van mensen die bereid zijn de regie over eigen straat, buurt en wijk weer in eigen hand te nemen. Als je doorvraagt kent iedereen daar wel een aantal voorbeelden van.

Het zijn gouden tijden voor pioniers en avonturiers. Gouden tijden ook voor je gevoel volgen, je intuïtie. Problemen en vraagstukken zijn soms zo complex dat logisch nadenken of proberen de boel te vertalen naar visie, missie en doelen, niet meer werkt en ook niet meer inspireert. Wat dan rest is je gevoel volgen, iets doen omdat je voelt dat het goed is het te doen zonder dat je het kunt beredeneren. Zoals zo’n afspraakje in Middelburg afgelopen maandag. Hoe het allemaal verder gaat weten we niet maar begin volgend jaar gaan we een kijkje nemen in Arnhem om te leren van ‘Coehoorn Centraal’, wat daar is gerealiseerd en hoe de mensen dat voor elkaar hebben gekregen. Omdat het goed voelt om zonder routekaart een proces in te duiken met onbekende afloop.

Het vloeit allemaal voort uit bloggen. Bloggen is veel meer dan alleen die stukjes het net op slingeren. Door te bloggen sluit je jezelf aan bij een ecosysteem van mensen die zoveel energie, ideeën en oplossingen genereren dat je er soms door ondersteboven geblazen wordt. Van bloggen word je rijk.

Tussendoor hackten we in Middelburg ook nog even een caravan.

Bewaard onder Bloggen, Mening | 3 Comments

Tags: , , , , , , , , ,

Hack een caravan

Geplaatst op 26 december, 2013 

Plaats: Middelburg
Iets nauwkeuriger: Seventy Seven
Datum: 23 december 2013
Tijd:  zal zo rond half zes ’s avonds zijn geweest
Wie: @emijnsbergen, @wkiezenberg, @langejanne en @peterdekock
Wat: operatie hack een caravan

Midden op de Markt staat een flinke ijsbaan en aan de kant waar de horeca zit is de hele boel overdekt: één grote partytent. Binnen in deze tent branden hier en daar gezellig vuurtjes, houden hete lucht kanonnen de boel een beetje op temperatuur,  zijn gezellig zit- en lighoekjes ingericht compleet met fauteuils en bankstellen met voor wie het koud heeft warme dekentjes en…..in het hoekje bij Seventy Seven staat een caravan. Voor de caravan staan houten kratten vol met LP’s en er staat ook een platenspeler, een versterker en een flinke luidsprekerbox. Wie dat wil kan er zelf een plaatje draaien.

Dus dat willen wij wel. Probleem is dat de naald van de platenspeler is verdwenen. En terwijl @emijnsbergen, @wkiezenberg en @peterdekock zitten te bedenken hoe ze aan een naald kunnen komen, pakt @langejanne z’n laptop en loopt naar de caravan. @peterdekock er achteraan. Eerst maar eens uitzoeken hoe aan stroom te komen.  @langejanne vindt in de caravan een kabelhaspeltje en @peterdekock prutst met wat snoertjes. @langejanne draait aan wat knoppen en…… Mariah Carey door de tent met ‘All I want for Christmas  is You’.

Meteen iemand van Seventy Seven erop af: ‘Geen Slayer‘. Op dat idee waren we nog niet eens gekomen maar nu wel. Bedankt voor de tip 🙂 Een laptop met wifi en een eenvoudige maar doeltreffende audio set biedt mogelijkheden. Wat te denken van vijf Euro voor een verzoeknummer en de opbrengst naar Serious Request? Zover komt het helaas niet want @langejanne wordt gesommeerd te stoppen. Heel erg jammer.

Toch is dit Middelburg op z’n best want terwijl heel Nederland op kerstavond is uitgestorven is het hier de drukste, gekste en gezelligste avond van het jaar. Ik was er een dag eerder maar ik heb genoeg gezien om me er een levendig beeld van te vormen…

Bewaard onder Verhaaltjes | Reageer

Tags: , , ,

Over #BCM13: de kwaliteit van klein

Geplaatst op 26 augustus, 2013 

Na mijn eerste bezoek aan Edwin Mijnsbergen twee jaar geleden en het tweede bezoek vorig jaar samen met Michael Minneboo, ontstond het begrip bloggersconferentie Middelburg. Afgelopen vrijdag was editie #BCM13 aan de beurt. Beter weer konden we niet hebben. Het was zomers en alleen om die reden al een dag met een hoog vakantiegevoel gehalte.

In de trein op weg naar Middelburg lukt het me maar niet het kopje koffie aan de man te brengen dat ik onverwachts over heb. Een mevrouw die ik aanspreek of zij misschien interesse heeft neemt niet eens de moeite om oogcontact te maken en loopt door alsof ik niet besta. Misschien spreek ik wel Chinees en verstaat ze me niet, dat kan natuurlijk. Volgende keer toch maar eens Zeeuws leren.

Vanuit Roosendaal rijden elk uur twee treinen tot in Vlissingen. Volgens de NS zijn dat intercity’s maar ik noem het stoptreinen, ze stoppen namelijk op alle stations. Ook station Kruiningen – Yerseke doen we aan. Ik heb er vroeger menig somber verblijf ondergaan. Een vrolijke boel is het er nog steeds niet en die gore frietlucht van een tegenoverliggende fabriek blijft me gelukkig bespaard omdat de ramen in de trein niet open kunnen. Wat wel veranderd is, is dat de bussen naar het veerpont Kruiningen – Perkpolder niet meer rijden. Ik mis het niet.

In Middelburg lopen Michael en ik vanaf het station naar de Grote Markt waar we Seventy-Seven opzoeken, de stamhut van Edwin Mijnsbergen. Als we net aan de koffie en de thee zitten komt Edwin ook. Met de herinneringen aan #BCM12 nog vers in het geheugen is het net alsof een heel jaar in slechts een week tijd is verstreken.

We doen eerst een blogrondje, dat wat ons in eerste instantie samen heeft gebracht. Michael schrijft, blogt, interviewt en publiceert zoveel dat hij gewoon de  stripjournalist van Nederland is. Bij strips denk ik in eerste instantie aan Michael en pas daarna aan de strips die ik vroeger las zoals Asterix & Obelix. Edwin vertelt over allerlei nieuwe projecten waar hij dankzij het bloggen en prachtige initiatieven als Middelburg Dronk , een online encyclopedie over de geschiedenis van drinken en uitgaan in Middelburg, toen en nu, in is gerold. De namen van enkele zeer gerenommeerde bedrijven en organisaties in combinatie met de rechtdoorzee aanpak van Edwin, doen verlangen naar een nieuw bezoek volgend jaar.

Als ik vertel gaat het al snel over dingen die ik heb meegemaakt en een pittig verhaal over heb, maar waar ik niet over blog. Waarom niet? Ik weet dat niet precies, misschien omdat ik het idee heb dat sommige dingen niet op mijn blog passen. Ik word aangemoedigd en aangespoord juist wel over die dingen te bloggen. Eerst publiceren en dan pas nadenken herhaalt Edwin zijn woorden van vorig jaar nog eens.

Edwin trakteert ons op een heerlijke lunch. Hij neemt ons mee naar de Kloverniersdoelen waar we in een prachtige binnentuin zitten. Als ik niet zou weten waar ik was en iemand zou me zeggen dat ik op een mooie wijnboerderij in Zuid-Frankrijk zat, zou ik het meteen geloven.

Na de lunch maken we een wandeling. Edwin leidt ons over de bolwerken die Middelburg omgeven. Het is de plaats en het moment voor de première van mijn gedicht dat je zowel snelseks-gedicht als snel-seksgedicht kunt noemen (voor wie nieuwsgierig is naar dit gedicht: voor een tientje stuur ik het je toe). We passeren een hekje. Het verhaal gaat dat er wel eens mensen overheen hangen om seks te hebben. Het hekje is niet bijzonder, het uitzicht wel. Het verhaal ook.

Onderweg passeren we ook de prachtige plek waar vroeger miniatuur Walcheren  stond en wat is verplaatst naar een veel minder mooie locatie buiten de stad. En ook een lelijke bouwput middenin de stad komt voorbij. De lelijke betonnen bak staat vol water en er is weinig fantasie of creativiteit voor nodig om voor deze plek een beter lot te verzinnen. Een paar dikke slangen die het water in de bak doen borrelen moeten voorkomen dat hier een muggenplaag ontstaat. De bouwput is er al jaren zonder dat er iets gebeurt. Ook dat is Middelburg.

Terug bij de stamhut hebben we nog een uurtje voor drankjes en verhalen. Omdat Michael een flink stuk treinen voor de boeg heeft, nemen we op tijd afscheid van Edwin en van zijn mooie stad en zijn verhalen.

Michael en ik stappen weer in de intercity stoptrein en een uur later kan ik er in Roosendaal uit om over te stappen. Ik heb nog geen zin om naar huis te gaan en besluit naar de Oude Markt te lopen en daar op een terras nog even stil te zitten bij  vandaag.

In vind het heerlijk om van mezelf minder van alles en nog wat te moeten. Die innerlijke slavendrijver doet het na al die jaren eindelijk wat rustiger aan. Maar wat nog fijner is, is dat vrienden je welgemeend aanmoedigen om iets te gaan doen waarvan je denkt: het klinkt zo logisch dit te gaan doen, waarom het heb ik er zelf niet aan gedacht? Dan zijn vrienden echte vrienden. Hun aansporing heb ik veel liever dan die van mijn slavendrijver.

Lees over #BCM13 ook:

Aan de blogpost van Edwin heb ik de titel voor de mijne ontleend: de kwaliteit van klein.

Over #BCM12 en #BCM11 lees je in:

Is BCM nou een conferentie of een conventie? Het is als grap geboren en ik heb gemerkt dat ik beide begrippen door elkaar gebruik. Conferentie is het meest passende woord maar  ook dat dekt de lading voor geen meter. Het gaat voor 100% over vriendschap.

Bewaard onder Persoonlijk | 3 Comments

Tags: , , , ,

Filosofische bespiegelingen over twaalf huishoudelijke apparaten

Geplaatst op 23 augustus, 2012 

Het is alweer even geleden dat Michael Minneboo en ik in Middelburg op bezoek waren bij Edwin Mijnsbergen. Ik blogde er eerder over in ‘Passie is ook niet alles‘.

Michael maakt prachtige filmpjes. Zo heeft hij een serie filmpjes op zijn blog waarin hij andere bloggers interviewt. In Middelburg interviewde en filmde hij Edwin, je kunt het resultaat hier zien: Video: Blogger Edwin Mijnsbergen.

Toen we na afloop van een lang verblijf op het terras van Edwin’s stamhut een wandeling door de stad maakte, had ik niet in de gaten dat Michael nog steeds aan het filmen was.

Laat jezelf rondleiden door Middelburg en charmeren door stadsgids, stadsdichter en stadsblogger Edwin Mijnsbergen:

Eind dit jaar blog ik vijf jaar. Bloggen heeft me een heleboel opgeleverd om dankbaar voor te zijn maar in het bijzonder ben ik dankbaar voor mijn blogvrienden.

Bewaard onder Bloggen | 8 Comments

Tags: , , , , ,

Volgende pagina →