De macht van de klacht

Geplaatst op 14 maart, 2015 

Gefeliciteerd klagers, jullie hebben het voor elkaar. Niet bij alle bedrijven en organisaties maar wel bij een aantal: ze zijn bang voor jullie.

Ze laten hun doen en laten afhangen van jullie klacht-kracht. Nieuwe dingen, mooie dingen, lekkere dingen, spannende dingen  en frisse dingen worden niet zelden bij voorbaat al afgeserveerd uit angst voor klachten. En met die mooie dingen die deze bedrijven en organisaties wel doen wordt niet naar buiten getreden uit angst voor wat jullie erover zeggen. Jullie namen vallen zelfs tijdens vergaderingen.

Het is niet dat jullie daarmee moeten ophouden, oh nee. Het is dat die bedrijven en organisaties wat meer visie nodig hebben en vooral durf. Eigenlijk helpen jullie dit soort bedrijven en organisaties die durf te ontwikkelingen maar ze pakken jullie uitnodiging niet op.

Op termijn gaan deze bedrijven en organisaties verdwijnen. Niet door jullie, niet dankzij jullie maar door zichzelf.

Bewaard onder Mening | 6 Comments

Tags: , , ,

Dankbaar voor die ellendige verschillen

Geplaatst op 18 november, 2013 

Verschillen, wat een gedoe. Die meneer of mevrouw die zich anders gedraagt dan je zou willen.

Zo zag ik vandaag een stel uit de auto stappen om vervolgens boodschappen te gaan doen. Ze stonden lekker dicht bij de supermarkt geparkeerd en dat was best bijzonder want het was vreselijk druk. Tien flinke passen en ze stonden binnen.  Hoe kregen ze dat voor elkaar? Waarom hadden zij meteen een parkeerplaats en moesten anderen rondjes rijden in afwachting van een plekje? Nou, zij hadden hun auto geparkeerd op een gehandicaptenparkeerplaats. Ik weet niet of ze een handicap hadden maar fysiek was het in ieder geval niet.

Esther Hicks heeft het regelmatig over het afvuren van ‘rockets of desire’. De functie van al die verschillen om ons heen is dat die verschillen ons helpen om verlangens het universum in te slingeren.  Daarom hoef je je nooit lang te ergeren aan iemand die bijvoorbeeld ten onrechte een gehandicaptenparkeerplaats inpikt want zodra die ‘rocket of desire’ is gelanceerd, heeft de situatie het werk gedaan. Het enige dat je hoeft te doen is je voorbereiden op het in ontvangst nemen van het gerealiseerde verlangen door ervoor te zorgen dat je zo lekker mogelijk in je vel zit (Esther noemt dat het verhogen van je vibratieniveau).

Dus als ik maar lekker genoeg in mijn vel zit, heb ik altijd een parkeerplaats en hoef ik daar geen gehandicaptenparkeerplaats voor in te pikken. Tenzij…… ik door blijf gaan met mezelf ergeren aan dat stel dat wel een gehandicaptenparkeerplaats inpikte. Dan gebruik ik dat stel om ervoor te zorgen dat ik mijn verlangen nooit in ontvangst kan nemen.

Jezelf blijven ergeren en ergens over blijven klagen….  Moet je echt doen als je denkt dat dromen bedrog zijn. En als je dan vervolgens gaat klagen dat je dromen nooit maar dan ook echt nooit uitkomen, ben je pas echt ‘goed’ bezig.

Bewaard onder spiritualiteit | 3 Comments

Tags: , , , , , ,

Elke dag zit vol met ‘eend-momenten’

Geplaatst op 6 november, 2013 

Lang geleden, in wat voelt als een ander leven, reed ik in een 2CV, een eend. En wat heb ik er toen op gemopperd. Als je 2CV gaat rijden weet je dat je bepaalde ongemakken voor lief moet nemen en dat deed ik dus niet. Elk ongemak was aanleiding om te mopperen. Als die eend kon praten had ie op een dag gezegd: bekijk jij het maar, jou vervoer ik niet meer, ga maar fietsen. En dat laatste ben ik uiteindelijk ook gaan doen.

Vrijdag reed ik voor het eerst sinds dat vorige leven weer in een eend en het was een goddelijke ervaring. Maar wat een spijt dat ik er vroeger niet meer van kon genieten.

Elke dag zit vol met van die ‘eend-momenten’ waar je over kunt mopperen of van kunt genieten. Kies je voor mopperen, bereid je dan voor dat als het onderwerp van je gemopper er niet meer is, je tot de ontdekking komt dat je het mist, dat het veel mooier was dan je toen kon beseffen.

Dus kies voor genieten.

Lees hierover ook: ‘Geduld‘ van Petra Maartense

Goddelijke 2CV

 

Bewaard onder Fotobloggen, Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , , , ,

De twaalfde man

Geplaatst op 6 februari, 2012 

Ik heb gemakkelijk praten want ik zit lekker warm op de bank met mijn laptop op schoot. Ik hoef er niet op uit met het openbaar vervoer en hoef dus al helemaal niet te koukleumen op een ijskoud station waar geen treinen meer rijden en waar niemand weet of ze nog gaan rijden.

Ik heb gemakkelijk praten als ik op Twitter al die klachten lees over de NS en over Prorail en dan denk: met klagen los je niks op en maak je het misschien alleen maar erger.

Ik heb gemakkelijk praten als ik zeg: probeer eens iets nieuws, ga niet klagen over de NS en Prorail maar ga ze steunen. Stuur warme gedachten naar de medewerkers van deze bedrijven en stuur warme gedachten naar de bevroren wissels en bovenleidingen. Moedig deze mensen aan in plaats van over ze te klagen.

Ik heb gemakkelijk praten als ik zeg dat dit concept al lang en breed bekend en beproefd is en  in de voetballerij bekend staat als ‘de twaalfde man’.

Lees ook: Klagen en erkenning geven

Bewaard onder Actualiteit, Mening | 8 Comments

Tags: ,

Klagen en erkenning geven

Geplaatst op 3 december, 2010 

Vandaag reed ik met de trein. Je weet wel, van die organisatie waar zoveel over wordt geklaagd. Je zult mij niet horen klagen over dat klagen want er zijn genoeg situaties waar de NS niet de service en kwaliteit levert die haar klanten graag willen.

De treinen die ik nodig had reden op het moment dat ze volgens de planning zouden vertrekken en arriveerden zonder vertraging op de plaats van bestemming. De stem die tijdens de reis informatie gaf over de stations van aankomst, klonk voor mij duidelijk en vriendelijk. Ik had een comfortabele zitplek aan het raam en kon tijdens de reis lekker lezen en naar muziek luisteren. Op het station heeft een baliemedewerker van de NS mij precies de hulp en ondersteuning gegeven die ik nodig om  helderheid te krijgen over het gebruik van mijn OV chipkaart.

Klagen kan waardevol zijn omdat het kan fungeren als feedback. Maar wat als de NS nou eens wel die service en kwaliteit levert die je als klant graag wilt, wat dan? Is dat dan vanzelfsprekend? Bij terugkomst ik Breda had ik het verlangen erkenning te geven voor de plezierige reis die ik had gehad. Bij de informatiebalie stonden op dat moment drie medewerkers van de NS een praatje te maken.

Ik begon als volgt: ‘Er wordt op Internet veel geklaagd over de NS…’. Meteen zei één van hen: ‘Ik heb geen Internet’. Misschien was hij bang voor kritiek. Maar ik vertelde dat ik een plezierige reis had gehad en dat ik wilde bedanken voor hun bijdrage daaraan.

Een korte stilte, alsof ze even tijd nodig hadden om over te schakelen van de klacht die ze verwachtten naar de erkenning die ze kregen. En toen blije gezichten. Eentje riep me nog na: ‘Daar kunnen we een heel weekend op teren hoor’.

Ik voel me nog blij als ik aan die drie terugdenk. Laten we niet vergeten dat we met mensen te maken hebben. Een klacht kan waardevol zijn. Erkenning geven ook.  Doe mee aan de terugkeer van de menselijkheid en geef zo af en toe eens wat erkenning.

Bewaard onder Mening, Persoonlijk | 11 Comments

Tags: , ,