Ontmoeten doe je in de Huiskamer

Geplaatst op 29 juni, 2016 

Begin dit jaar had ik ook zo’n periode, eentje die me steeds weer doet denken aan zo’n geleide meditatie die ik eens heb uitgeprobeerd.

De Huiskamer (1)

Wat doet die foto hier? Lees verder…

Dat je visualiseert dat je langs het strand loopt, het is vloed en alles wat je nodig hebt is er voor je: de vloed van overvloed. Je voelt je heerlijk, rijk en helemaal verbonden met het leven. Maar dan…. Het wordt eb en alles waar je van genoot lijkt ineens weg te trekken.

Waar net nog water was, zie je nu op het strand van alles en nog wat liggen, dingen die eerst door het water aan je oog waren onttrokken. Wat je ziet is niet bepaald hiep hiep hosanna maar precies datgene wat je het liefst wegstopt, negeert of ontkent, aspecten van jezelf die je nu mag zien, accepteren en integreren. Volgens de geleerden is zoiets helend maar zo voelt het absoluut niet: weg met dat vervloekte eb en laat komen die vloed!

Begin dit jaar had ik dus ook zo’n periode die meestal, net zoals in de meditatie, volgt op een periode van drukte waarin van alles en nog wat gebeurt. Ontmoetingen, samenwerking en wijkinitiatieven die weer leiden tot inspirerende verhalen daarover zie op hun beurt weer nieuwe ontmoetingen, samenwerking en wijkinitiatieven doen ontsteken.

Maar dan wordt het eb en lijkt al dat moois ineens verdwenen. Afspraken gaan om tal van redenen ineens niet door,  e-mails worden niet meer beantwoord of worden helemaal verkeerd begrepen en wijkinitiatieven zitten ineens vast of snakken naar een nieuwe richting die nog verborgen is in een dikke mist.

En dat is nog niet het ergste maar dan ga je twijfelen aan jezelf: misschien heb ik iets verkeerd gedaan, misschien moet ik harder werken, of misschien toch overal mee stoppen en iets heel anders gaan doen maar wat dan?

Ik herken dit soort perioden inmiddels wel want ze doen zich regelmatig voor, net zoals eb en vloed elkaar voortdurend afwisselen en de natuur niet permanent in de zomerstand verkeert maar ook herfst, winter en lente kent.

Een remedie of shortcut om zo’n periode even versneld door te spoelen ken ik niet, is er ook niet. Op dit moment heb ik hier zelfs extreem veel vrede mee want live, terwijl ik dit blog, zit ik in ‘de Huiskamer’ op Zuiderhout in mijn wijk Oosterheide.

De Huiskamer (2)

Live bloggen in de Huiskamer

Om mij heen bijzonder goed gezelschap. Leo de Jager die ook blogt maar geen laptop bij zich heeft om even een blogje te tikken maar ondertussen wel geweldige foto’s maakt. Walther Ligtvoet die sinds een half jaar blogt en zichzelf daarmee als een raket gelanceerd heeft als blogger van verhalen, gedichten en podcasts. Oosterheide promotor Eugene Springer die vast nog wel eens t-shirts gaat verkopen met het opschrift ‘Oosterheide rocks’.  En Annemiek Eggermont die ook een blog heeft maar hier heel authentiek lekker met een schetsblok zit in plaats van een laptop.

De ‘Huiskamer’ dus, de plek om even te zijn als je gezelschap nodig hebt, bijvoorbeeld omdat het leven aanvoelt als eb. De plek om even niks te hoeven van jezelf of van een ander, een gezellige plek ook, precies de plek die we in Oosterheide nog niet hadden en nu al niet meer kunnen missen.

Deze blog gaat niet over meditaties, eb en vloed, ups en downs of vallen en opstaan. Deze blog gaat over het wezenlijke belang van ontmoetingsplaatsen in de wijk, plekken waar mensen elkaar toevallig of met opzet kunnen ontmoeten.

Zonder ontmoetingen wordt ons lijf ziek, zonder ontmoetingsplekken wordt onze wijk ziek. Ontmoetingen hebben enorme helende power en voor heling is een plek nodig: een ontmoetingsplek.

De andere blogjes die vanochtend in de Huiskamer zijn ontstaan lees je hier:

Een impressie van ‘de Huiskamer’ waar dit allemaal is ontstaan vind je op het wijkblog Oosterheide: Zuiderhout is een gezellige huiskamer rijker

Bewaard onder Persoonlijk | 6 Comments

Tags: , , , , , , , , ,

Zo ga je pijn te lijf

Geplaatst op 19 februari, 2013 

‘Find a place where there is joy and the joy will burn out the pain’ – Joseph Campbell

Emotionele wonden helen is eigenlijk heel simpel en daarom is het zo moeilijk. Of misschien is het andersom. Zo herinner ik me een interview met Frank Rijkaard toen hij trainer werd van Barcelona. Op een vraag of dat niet heel moeilijk is om trainer te zijn van zo’n grote club antwoordde hij dat als je dat van te voren weet, het ook weer heel simpel is.

Want waarom zou wonden helen zo moeilijk zijn? Omdat de professionals het zeggen? Niet zozeer het helen van de wonden is moeilijk maar het tegenhouden, het blokkeren van je helende krachten.  Daar gaat zoveel energie in zitten, energie die verloren gaat en wat maakt dat we ons moedeloos en hulpeloos voelen. En dat schrijven we dan weer toe aan die verrekte emotionele wonden. Helemaal eerlijk is dat niet.

Lees ook: Klaar voor gebruik: vreugde

Bewaard onder Citaten, Mening | Reageer

Tags: , , , ,

Robert Burney vertelt over de dans van gewonde zielen

Geplaatst op 30 augustus, 2012 

Robert Burney, schrijver van het boek ‘Codependence-De-Dans-van-Gewonde-Zielen‘ heeft een aantal korte filmpjes gemaakt waarin hij vertelt over een aantal onderwerpen uit zijn boek zoals codependency, angst, positieve affirmaties, het helingsproces, relaties en liefde.

Zijn werk heeft de afgelopen tien jaar veel voor mij betekend en doet dat nu nog. Ik ben dan ook bijzonder dankbaar voor deze menselijke engel en zijn werk.

Bewaard onder Codependency | 2 Comments

Tags: , , , , , , ,

Je spoken onder ogen zien

Geplaatst op 17 augustus, 2012 

Nog een mooi ‘nakomertje’ van de blogpost van gisteren over Rick Belden:

Meer video’s van Rick vind je hier: http://www.youtube.com/user/rickbeldenpoet

Lees ook: Eerlijkheid is het nieuwe goud

Bewaard onder Inspiratie | Reageer

Tags: , ,

Eerlijkheid is het nieuwe goud

Geplaatst op 16 augustus, 2012 

Tien jaar geleden kwam ik voor het eerst in aanraking met Amerika’s belangrijkste ‘exportproduct’: het werk van mensen als Robert Burney en Melody Beattie.

Mensen die, vaak vanuit een diepe persoonlijke crisis, hun leven over een compleet andere boeg gooien. Hoewel ik onmogelijk een definitie van ze kan geven, herken je ze meteen als je ermee in contact komt. Ze zijn eerlijk, ontzettend eerlijk. Eerlijk in de zin van emotioneel eerlijk, kwetsbaar eerlijk en liefdevol eerlijk. Ze zijn ook ontwapenend eerlijk, als je met ze in contact bent voel je je uitgenodigd meer van jezelf te ontdekken en te laten zien.

Er zijn meer dan genoeg mensen die ons allemaal graag willen leren hoe we de kwaliteit van ons leven kunnen verbeteren, hoe we onze emotionele wonden kunnen helen en hoe we ons op persoonlijk en spiritueel niveau kunnen ontwikkelen. Ze laten zichzelf volledig buiten schot zodat het soms net is alsof ze van een andere planeet komen waar de problemen wij mee worstelen niet bestaan. Voor mij werkt dit niet.

Er zijn er echter maar weinig die daarin zichzelf laten zien, die in hun lessen hun eigen wonden, pijn en kwetsbaarheid laten zien. Mensen zoals Robert Burney en Melody Beattie waren voor mij tien jaar geleden de eersten die ik dit zag doen en ik voelde me door hun voorbeeld uitgenodigd een compleet nieuwe wereld binnen te stappen, een wereld die voor mij wel werkt.

Vorig jaar leerde ik via de Twitter hashtag #malewishlist Rick Belden kennen. Op zijn visitekaartje schrijft hij:

men’s issues and masculine psychology
poetry, dreams, and the body

Rick is ook schrijver van het boek ‘Iron Man Family Outing – poems about transition into a more conscious manhood’.

Toen ik zijn boek in handen kreeg was het lang geleden dat ik poëzie had gelezen en was misschien daarom niet helemaal voorbereid op wat poëzie over iemands diepste wonden en pijn met je doet. Het was zoiets als naar het zwembad gaan met de bedoeling eerst alleen even met je voeten in het water te zitten om rustig te wennen aan het water maar dan ineens tot de ontdekking komen dat je van de hoge duikplank bent gesprongen en in het diepe plonst.

Met Rick’s poëzie ga je samen met hem kopje onder in een wereld die een regelrechte confrontatie is met je eigen wonden en pijn. Ik zou kunnen zeggen: daar moet je tegen kunnen, daar moet je klaar voor zijn. Maar ik denk dat het beter klinkt en er ook meer waarheid in leg als ik zeg dat het een kwestie is van genoeg van jezelf houden om dit boek te lezen, te voelen en te ervaren. Het in contact komen met je eigen wonden en pijn is het mooiste emotionele cadeau dat je jezelf kunt geven omdat het helend werkt.

Het werk van Rick behoort voor mij net zoals dat van Robert Burney en Melody Beattie tot Amerika’s belangrijkste exportproduct. Zij hebben iets dat je nergens kunt kopen, al ben je miljardair: eerlijkheid.

Eerlijkheid is het nieuwe goud zeg ik wel eens en ik denk dat het waar is.

Wil je meer weten over Rick Belden en over zijn werk, je vindt hem hier:

Je kunt ‘Iron Man Family Outing – poems about transition into a more conscious manhood’ bestellen via Ricks website of via Amazon.com.

Enkele artikelen van Rick Belden:

Bewaard onder Boeken | 9 Comments

Tags: , , , , , , , ,

Weer verliefd op een oude liefde

Geplaatst op 8 augustus, 2012 

Over de vierde, vijfde en zesde dag van mijn motorvakantie kan ik kort zijn: ik ben in Aken geweest en Aken was in mij. Als je verliefd bent wil je elkaar graag zien en dat had ik dus met Aken. Vanwege de warmte maakte ik ’s morgens een paar mooie motortochtjes door Zuid Limburg en door de Duitse Eifel. ’s Middags pakte ik dan de bus naar Aken.

Aken herinnert me eraan om één dag tegelijk te leven, de dag van vandaag, en om gisteren achter me te laten en morgen voor me. Wat brengt dat een rust. Ik hoef even niks meer met plannen en ambities waar ik nu toch niks mee kan en met de teleurstellingen over dingen die zo anders zijn gelopen dan gehoopt hoef ik nu ook niks.

Ik denk aan mijn schooltijd en dat ik daar wel eens over klaag er alleen maar zinloze dingen te hebben geleerd. Maar ik ben blij dat ik me hier met mijn middelbare school Duits verstaanbaar kan maken en dat ik anderen kan verstaan en teksten kan lezen. Ik hoef niet de lompe toerist te zijn die in een kapel waar duidelijk staat aangegeven dat het voor gebed en stilte is en niet voor bezichtiging, luidruchtig om zich heen fotografeert omdat hij geen Duits kan lezen.

Uren loop ik door de stad, door het centrum dat gedomineerd wordt door de toeristen, door het winkelgebied dat net zo goed de Kalverstraat kan zijn door en het gebied daarbuiten waar kleine vage pakjes en geld snel van eigenaar wisselen en waar grote flessen bier worden gedronken.

Bij de Dom staat een straatmuzikant te spelen. Ik ga er even voor zitten en hoor hoe hij ‘Like a Hurricane’ speelt van Neil Young, ‘Message in a Bottle’ van the Police en ‘Imagine’ van John Lennon. Zijn gitaarspel is niet bijzonder en zijn zang ook niet maar hij valt op: hij zingt en speelt vanuit zijn hart. Hem geef je met plezier, een bedelaar vanuit schuld.

Een moment stel ik me voor hoe het op die mooie pleinen bij de Dom en het stadhuis was tijdens de tweede wereldoorlog. Doodeng. Ik druk de beelden snel weg.

Op het terras kennen ze me al. Ik drink er een Pott Kaffee, soms twee. Ik lees en schrijf er en kijk veel om me heen.  Het is op dit terras dat ik de titel voor deze blogpost bedenk: weer verliefd op een oude liefde. Dat zal vast veel lezers trekken 🙂 Maar het is waar: met oude liefde bedoel ik het leven. Motorvakantie is voor mij weer verliefd worden op het leven, er weer vertrouwen in hebben en ervan genieten. Steeds één dag tegelijk.

In mijn Twitter bio staat dat ik bloggend door het alledaagse zwerf om vriendschap te sluiten met het leven en ook om er af en toe een beetje ruzie mee te maken. Ruzie heb ik gemaakt, nu is het weer tijd voor vriendschap.

Ik lees er veel in het boek dat ik van Henny Bos heb gekregen over het helen van trauma en begin te begrijpen waarom dankbaarheid soms niet werkt, waarom het soms zelfs ongepast is. Dankbaar zijn voor bijvoorbeeld het trauma van je kindertijd is verraad tegen je innerlijke kind, het nog een trap na geven. Passender is dan dankbaar zijn voor alle gereedschappen die je hebt te helen.

Als het tijd is om afscheid te nemen van Aken, doe ik nog een laatste rondje en nog één en nog één. Ik kan hier niet weg. Als het de laatste dag van de vakantie regent ga ik weer naar Aken, is het droog dan zoek ik een blogvriend op in Kerkrade. De droefheid van afscheid nemen laat zich voelen. Hoe zal het verder gaan met alles wat ik hier heb gevoeld en ervaren, hoe gaat het verder met alle nieuwe inzichten? De antwoorden liggen in mij en ik ben klaar voor ze te leren kennen. Aken heeft me er klaar voor gemaakt, steeds één dag tegelijk. Zo werkt Aken. Zo werkt de liefde.

Bewaard onder Persoonlijk | 5 Comments

Tags: , , , , , , ,

Veel Zen, weinig motoronderhoud

Geplaatst op 2 augustus, 2012 

‘Alvast een fijn Zen en de kunst van het Motoronderhoud weekje gewenst!’ Dat schreef Huub Koch me, geïnspireerd door de klassieker ‘Zen en de kunst van het motoronderhoud’ van  Robert Maynard Pirsig.

De motorvakantie is me een Zen-weekje van jewelste geworden. En motoronderhoud, dat laat ik jaarlijks in december uitvoeren zodat ik me tijdens de motorvakantie volledig kan richten op de Zen-kant van het motorrijden 🙂

Ik heb tijdens de motorvakantie een half schrift volgeschreven en ga in een aantal blogposts verslag doen van mijn ervaringen en inzichten. Dit is de eerste en meteen een samenvatting van hoe het was: veel Zen.

Een weekje in je eentje op motorvakantie betekent dat er in je geest veel ruimte komt, ruimte die normaal gesproken volgepropt is met alledaagse dingen. Is die ruimte er eenmaal, dan vult die zich vanzelf. Niet met alledaagse beslommeringen en afleidingen zoals social media, maar met allerlei nieuwe inzichten en ideeën . Sommige inzichten zijn pijnlijk maar oh zo helend.

Je kunt je geld uitgeven aan dure coaches en therapeuten maar voordat je dat doet, probeer eerst eens een weekje motorvakantie.

Lees ook: Het begint weer te jeuken

Bewaard onder Persoonlijk | 10 Comments

Tags: , , , ,

Emotionele reacties

Geplaatst op 6 maart, 2012 

‘Hoe je emotioneel reageert is in iedere situatie een keuze.’
Judith Orloff

Zoals ik het zie en ervaar, is hoe je emotioneel reageert pas een keuze als je je bewust bent van je emotionele wonden en je die wonden voldoende hebt geheeld. Is dat nog niet het geval, dan reageer je vanuit je oude programmeringen die je als kind hebt aangeleerd om te overleven.

Quotes zoals die van Judith Orloff worden niet zelden misbruikt als antwoord op iemands emotionele reactie. Het staat flink  om dan met zo’n quote voor de dag te komen waar kwetsbaarheid veel meer kracht heeft.

Lees ook:

Bewaard onder Citaten, Mening | 7 Comments

Tags: , , ,

Volgende pagina →