De zachte maan is dood
Geplaatst op 20 januari, 2024
Best een mooi menselijk trekje dat de dood van iemand die je niet persoonlijk hebt gekend je zo kan raken.
Het was deze zomer dat ik hier in het park werd aangesproken op wat er op mijn T-shirt stond. Meteen werden favoriete nummers uitgewisseld en ging de telefoon aan op zoek naar dat gevoel dat een paar minuten muziek teweeg kan brengen, dat gevoel dat je leeft, ook echt leeft, dat gevoel rechtstreeks vanuit je hart.
Het T-shirt leeft nog.
Hier in de kast.
De zachte maan niet.
Die is dood.
Gisteren.
Ineens.
Dead love was een van de eerste nummers dat ik leerde kennen van The Soft Moon en Become the lies het laatste.
Het was raak Luis Vasquez, het was raak. Recht in mijn hart.
Goed gemikt, dank je wel.
Bewaard onder Muziek, Persoonlijk | Reageer
Tags: dood, hart, menselijkheid
Nu je er niet meer bent: bedankt broeder
Geplaatst op 15 oktober, 2022
De laatste keer dat ik je zag was afgelopen zomer. Een feestje zoals ik dat van andere jaren ken, werd het die avond helaas niet want je had veel pijn en dacht er met wat fysiotherapie weer bovenop te komen.
Helaas had jouw pijn een oorzaak die niet veel later je hele lichaam opeiste. Nu ik dit schrijf ben je er helaas niet meer.
Als ik aan kwam wandelen scande ik altijd vlug alle gezichten, of mijn vrienden er ook waren. Als jij er was, wist ik dat het een heerlijke avond zou worden.
Muziek was jouw ding. Telefoon in de asbak om die als versterker te gebruiken om via je horloge uit je oneindige playlist de nummers te kiezen waar je ons op wilde trakteren.
De laatste foto herinnering die ik van je heb
Als ik volgende zomer weer gezichten scan, is dat van jou er niet meer bij. Ik heb het daar een beetje moeilijk mee want ik had gerekend op een wonder, jou volgend jaar weer als vanouds in je rol als terras-dj te zien.
Ik hoop dat ik je al die keren dat jij er was, met mijn plezier heb kunnen duidelijk maken wat jij voor mij betekende. Ik ga jou missen broeder. Dank je wel.
Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments
Tags: dood, vriendschap
Het kan ineens klaar, over en uit zijn (2)
Geplaatst op 27 mei, 2017
Alles sterft. Peter Steele zong het met zijn band Type O Negative. Hij stierf en niemand had het verwacht.
50 jaar geleden maakten the Beatles hun iconische album ‘Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band‘. Één van de makers, John Lennon, zei over de dood ooit: I’m not afraid of death because I don’t believe in it. It’s just getting out of one car, and into another. Toen hij daadwerkelijk overstapte in een andere auto had niemand het verwacht.
Deze maand stierf Chris Cornell, zanger en gitarist van Soundgarden, Audioslave en Temple of the Dog. Niemand had het verwacht.
Tegen het onverwachte is niemand opgewassen. Wat we kunnen doen tot het zover is, is onszelf zijn. Wat een geschenk is dat!
Thx Chris
Lees ook: Het kan ineens klaar, over en uit zijn
Bewaard onder Muziek | 2 Comments
Tags: dood
Leeg en niks meer
Geplaatst op 23 maart, 2017
Vorige week donderdag, wat lijkt dat alweer lang geleden, samen met Sjoerd naar ons eigen filmcafé naar Manchester by the Sea: Oosterheide maakt even een uitstapje naar het centrum.
Toen Sjoerd me vroeg of ik zin had om mee te gaan herinnerde ik me alleen de trailer die ik even daarvoor had gezien. Geen feel good movie had hij er nog bij gezegd. Nou so what, dan maken we er een feel good napraat van.
Meestal laat een trailer de belangrijkste momenten van de film zien maar de trailer van Manchester by the Sea laat deze momenten juist weg zo ontdekten we tijdens de film. Mijn god, wat een filmavond werd dit zeg.
Het moment dat mij het meeste greep was niet toen het huis in de fik stond met daarin de kinderen van Lee. Ook niet toen later bleek dat Lee, goed bedoeld vanwege de kou, de open haard had aangestoken en daarbij het haardscherm was vergeten te plaatsen. En ook niet het moment toen hij de politie vertelde dat ie dat waarschijnlijk was vergeten na een avondje feesten met zijn vrienden met alcohol en drugs. Toen Lee het wapen van één van de agenten ontfutselde in een mislukte poging zichzelf door zijn hoofd te schieten was ook dat niet het moment dat mij het zwaarst pakte.
Als alle flashbacks achter de rug zijn die het verhaal vertellen van hoe Lee Lee is geworden, komt hij zijn ex-vrouw tegen die de brand heeft overleefd maar die in de brand haar kinderen heeft verloren. Zij heeft inmiddels een nieuwe partner en is weer moeder geworden. Het wordt me een gesprek zeg:
Het moment van de film dat mij de hele verdere avond en de dag erna en ook nu nog terwijl ik dit blogje tik bij de keel pakt is als Lee haar zegt: ‘There is nothing there’.
We willen graag geloven dat nare dingen alleen de bad guys overkomt en dat is niet zo: iedereen kan iets naars overkomen. En Lee was trouwens helemaal geen bad guy, integendeel.
De film was goed, erg goed, en inderdaad, geen feel good movie. Dat hebben we tijdens de napraat nog even rechtgezet.
Sjoerd: avondje hoor!
Tags: dood, hart, liefde, pijn, relaties, rouwen
Het leven is kwetsbaar
Geplaatst op 6 mei, 2016
We denken aan straks en morgen maar wie weet houdt ons hart er nu al mee op. Omdat het oud en versleten is of omdat het er gewoon geen zin meer in heeft
De dood
De dood is nooit ver weg, het leven ook niet. Onthou vooral dat laatste en doe nog wat voor jezelf, je geliefden en je buurt voordat het niet meer kan.
Bewaard onder Fotobloggen | 4 Comments
Majestueuze aftakeling
Geplaatst op 2 september, 2015
In het voorjaar word je als zaadje in de grond van de buurtmoestuin gestopt. De grond is erg arm maar je doet je uiterste best er vocht en voedingsstoffen uit te halen.
De meeste zaadjes redden het niet maar jij, samen met nog enkele anderen, wel.
Je groeit hard en al snel ben je met je prachtige en grootse bloem een welkome plek voor bijen en hommels.
Als de herfst in aantocht is en jij het beste en mooiste hebt gegeven, vloeien langzaam de krachten uit je mooie lijf weg. Je kunt de zwaartekracht niet langer trotseren en je zomerse kleuren maken plaats voor stemmige herfsttinten. Majestueus takel je af.
Je hoort ze wel, die voorbijgangers: ‘Het ziet er niet uit‘. Maar dat ligt niet aan jou hoor mooie zonnebloem. Stadsmensen snappen de natuur niet, die willen alleen groei en bloei zien en ook maar alleen als die recht en strak is als een liniaal. Mensen zijn ook bang om zelf af te takelen en jij herinnert ze eraan dat aftakeling nu eenmaal bij het leven hoort.
Sommigen willen dat je uit de grond wordt gerukt en verdwijnt. Misschien gebeurt dat ook maar niet door mij. Ik ga je laten staan en geef je alle tijd om op je eigen tempo neer te zakken op aarde. Diezelfde aarde zal jou liefdevol in zich opnemen en op het plekje waar jij hebt gestaan zal de grond volgend jaar weer een stukje vruchtbaarder zijn.
Bedankt schoonheid.
Bewaard onder Verhaaltjes | 4 Comments
Tags: aftakeling, dood, leven, natuur, schoonheid
Als ik sterf
Geplaatst op 31 juli, 2015
Ze noemen zich speed painters en in een paar minuten tijd of korter nog, kwakken ze ogenschijnlijk willekeurig verf op een doek.
Tot het laatste moment heb je als kijker geen idee wat ze aan het doen zijn tot in de allerlaatste seconde de camera uitzoomt en de speed painter zijn kunstwerk een halve slag draait……….
Uitzoomen, anders kijken naar wat je al die tijd hebt gezien en je ziet het! Zomaar ineens.
Elke dag doe ik maar wat. Van de dag van vandaag kan ik nog wel soep koken maar al die andere dagen, weken, maanden en jaren, hoe zit het daarmee? Waarom waren sommige dagen zo licht en andere zo donker?
Uitzoomen en anders kijken, dat is wat er gebeurt als ik sterf, dan zie ik het geheel. Tot die tijd kwak ik nog wat verf op het doek, iedereen, inclusief mezelf, in verwarring achterlatend: WTF is die aan het doen?
Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments
Vandaag nemen we afscheid
Geplaatst op 25 november, 2013
Vandaag nemen we afscheid. De laatste keer dat ik je zag vroeg ik of je nog terug naar de aarde wilt komen. Je zei toen dat je graag naar een planeet gaat waar de mensen aardiger tegen elkaar zijn. Het zal mij niet verbazen als dat toch weer de aarde wordt want er is hier veel aan het veranderen.
Je verzoek om tijdens het afscheid vooral kleurige kleding te dragen zegt veel want als er een boodschap is die je hebt nagelaten, dan is het deze: ‘Leef! Geniet!’.
Bedankt, het ga je goed.
Bewaard onder Persoonlijk | 3 Comments
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.