Bangmakende energiemannetjes

Geplaatst op 25 maart, 2016 

Ze boften maar die twee energiemannetjes want ik had gisteren net de VPRO Tegenlichtdocumentaire ‘Doorbraak van duurzaam‘ gezien.

Ze waren een flinke berg gas- en elektriciteitsmeters aan het overladen in een kleine vrachtwagen toen ik kwam aanlopen. Ze noemden dat ‘oude’ energiemeters want ze hadden deze vervangen door van die smart energiemeters die op afstand kunnen worden uitgelezen.

Ik zeg dat ik het niet zo op al die smart spullen heb en noem als voorbeeld een recent bericht over een smart thermostaat die op hol is geslagen.

Ik heb al vijf jaar zo’n smart energiemeter en heb nog nooit een probleem gehad. Je mag zo’n nieuwe meter twee keer weigeren en daarna moet je ervoor betalen. In 2022 zijn ze trouwens voor iedereen verplicht dus ook voor jou. Aldus het energiemannetje dat al die meters heeft vervangen.

Alleen als je zonnepanelen hebt kun je beter zo lang mogelijk je oude energiemeter houden want die draait terug als je energie aan het net levert, die smart energiemeters doen dat niet.

Goh, lekker smart.

Hebben jullie de VPRO Tegenlichtdocumentaire over duurzame energie gezien? Nee? Nou, 2022 zou wel eens heel anders kunnen uitpakken dan jullie denken.

En noem als voorbeeld die man in Utrecht die zijn zonnepanelen heeft vervangen door nieuwe die zo’n hoge opbrengst hebben dat hij meer  energie opwekt dan hij nodig heeft. Deze man heeft bedacht om het overschot aan energie op te slaan in de accu’s van elektrische auto’s en deze energie op een zwaar bewolkte dag weer te gebruiken om het tekort aan energie in huis aan te vullen. Waar blijft in dit verhaal het energiebedrijf met al die smart energiemeters? Hallo beste energiemannetjes, in 2022 hebben we misschien wel helemaal geen energiemeters meer nodig.

Met 2022 laat ik me niet bang maken. Als er iets is om niet bang voor te zijn dan is het wel de toekomst.

Goed Paasweekend allemaal.

Bewaard onder Verhaaltjes | 6 Comments

Tags: ,

Maak van parkeren een beleving

Geplaatst op 19 maart, 2016 

Ik heb nog nooit een brandbrief geschreven maar toen ik las dat Oosterhoutse ondernemers er eentje naar de fracties van de gemeenteraad hadden gestuurd over het verlagen van de parkeertarieven naar EUR 1,- dacht ik: dit gaat niet goed, helemaal niet goed. En daarom ook van mijn kant een brandbrief.

Als de ondernemers er niet in slagen om de binnenstad weer te laten bruisen, dan moet dat bruisen maar uit een andere hoek komen. En daarom: waarom het parkeren de binnenstad niet laten bruisen? Maak van parkeren een beleving waarvoor mensen naar de binnenstad van Oosterhout komen. Parkeren is te lang gezien als middel, als instrument, maar maak het tot doel.

Hier mijn eenvoudige plan:

1. Een parkeertarief vragen van EUR 1,- is bespottelijk. Kijk naar Winkelcentrum Zuiderhout, daar is parkeren gratis en zelfs daar staan enkele panden leeg. Hoe kun je dan aankomen met EUR 1,- per uur? Zeg dan dat je er zelf niet meer in gelooft beste ondernemers. De lat moet omhoog. Om van parkeren een beleving te maken waarvoor men graag naar de Oosterhoutse binnenstad komt, moet de automobilist EUR 2,- per uur KRIJGEN. Ja KRIJGEN.

2. Iedere auto die twee uur staat geparkeerd, wordt gratis gewassen.

3. En iedere auto die vier uur staat geparkeerd, krijgt gratis een kleine onderhoudsbeurt.

Moet je voorstellen dat een gezin zo rond de middag in Oosterhout arriveert. Laten we zeggen dat de parkeermeter 13:00 uur klokt. Zo rond 17:00 uur keert het gezin met volle boodschappentassen terug naar de auto. Die staat daar te stralen en te blinken van een grondige wasbeurt en is technisch helemaal tip top in orde na een onderhoudsbeurt. De parkeermeter keert netjes 4 x 2 = EUR 8,- uit en voilà: een tevreden gezin dat gegarandeerd terug komt.

Bij het verlaten van de stad wordt ons gezin feestelijk uitgezwaaid door een haag van centrumbewoners die langs de kant van de weg enthousiast staan te wapperen met vlaggetjes ‘Oosterhout parkeerstad’.

Het is even omdenken en dat gaat de een wat makkelijker af dan de ander maar als je het eenmaal ziet gaat er een wereld aan kansen en mogelijkheden voor je open. Meer omdenkers nodig? Ik bedenk ze graag voor je.

Bewaard onder Verhaaltjes | 10 Comments

Tags: , , , ,

Deze blog is van eind april 2016

Geplaatst op 18 maart, 2016 

Inderdaad, 18 maart 2016 een blogje posten van eind april, waarom ook niet? Social media heeft er schijt aan: de chronologische timeline. Onder het mom van optimale gebruikerservaring bepaalt een algoritme wat we te zien krijgen en ik welke volgorde en daar ga ik bloggend graag in mee.

Begin maart vond ik tijdens een eenvoudige wandeling twee cent op straat. Niet opzienbarend maar voor mij wel want ik dacht net even daarvoor nog aan geld. Law of attraction dames en heren, law of attraction.

This is it dacht ik nog: vandaag twee cent, morgen vijf cent, overmorgen tien cent, daarna 20, 50, een hele Euro, twee Euro…

Niemand die me wilde geloven en de dag daarna vond ik niks en de dag daarna ook niks. Maar dan, twee weken later, vond ik een hele portemonnee op straat. Op zoek naar gegevens van de rechtmatige eigenaar vond ik vijf Euro.

Wacht even, misschien klopte mijn reeks gewoon niet. In plaats van 2 cent, de volgende dag 5 cent, de dag daarna 10 cent en ga zo maar door, is de reeks misschien wel deze: 2 cent en twee weken daarna EUR 5,-. Een factor 250 in een periode van twee weken!

Ik mag deze reeks wel en sla aan het extrapoleren: 2 cent, twee weken daarna EUR 5,-, twee weken daarna EUR 1.250, twee weken daarna EUR 312.500 en twee weken daarna weer EUR 78.125.000.

Denk niet dat ik sinds 18 maart lekker op mijn luie kont heb gezeten, integendeel, ik heb het superdruk gehad met het bedenken wat voor moois ik hier allemaal mee ga doen.

Bewaard onder Verhaaltjes | 2 Comments

Tags: ,

Ik heb zo’n hekel aan boodschappen doen en ik hou er zo van

Geplaatst op 17 maart, 2016 

Ik vind het helemaal niet leuk om hier bij jullie boodschappen te doen.

Ja, dat ga ik zeggen als ik één van de managers zie. En dan wordt me gevraagd naar het waarom want misschien vallen er met mijn feedback nog wat processen te optimaliseren.

Ja wat denk je, dat het leuk is hier al die ingewikkelde keuzes te maken wat ik vanavond ga koken? Dieetwens hier, dieetwens daar en dan al die verschillende voorkeuren en dat het ook nog gezond moet zijn. Oh ja, en lekker.

Maar eenmaal in de supermarkt zie ik geen manager. Wel iemand anders.

Hoe zit dat nou allemaal met die discussie over parkeren en nu dat afval? Wordt blik nou opgehaald of moeten we het zelf wegbrengen naar de milieustraat? En papier, hoe gaat dat dan? En ik zou zo graag een oplossing hebben voor de gescheiden inzameling van gft voor de hoogbouw. En ook mini milieustraten in plaats van alleen een hele grote aan de rand van de stad waar veel mensen niet heen kunnen. Nee, hier in de wijk bij het winkelcentrum, daar gaat toch iedereen heen, daar zou zo’n mini milieustraat prima passen. Wat een hondenbaan hebben jullie toch, altijd gedoe. En dan die mensen die altijd tegen je aan praten omdat je in de politiek zit. Ik ga hier niet over Twitteren hoor, dit gesprek heeft nooit plaatsgevonden. We ontkennen alles.

Bij de kassa merk ik dat ik toch een keuze heb kunnen maken wat te eten als ik zie wat de jongeman achter de kassa allemaal voor me scant. Achter me is een man alvast bezig zijn keuzes uit het  winkelmandje te halen. Een stapel maaltijdsalades, een flink aantal bakjes met gehaktballetjes en een hoeveelheid Cola die ik in mijn hele leven nog niet op heb. Zo, die is voor een week onder de pannen. You lucky bastard.

De jongeman achter de kassa opent het doosje eieren om te checken of ze helemaal heel zijn. Wat een service dat je dat voor me doet, ik check dat nooit. Wat goed.

Een hoofdkassière vraagt of ik van de Ontdekking ben. Hoezo? We sparen hier voor de Ontdekking moestuintjes en de zuil zit bijna vol. Kan iemand die meenemen? Bedankt, ga ik regelen.

Hoi Peter…  Ik draai om. Man, wat goed jou te zien. Heb je die vacature onlangs gezien? Dat is toch echt wat voor jou. En ik krijg inside informatie die ik met niemand mag delen maar waar ik wel blij van word.

Buiten kom ik iemand tegen die heel veel vrijwilligerswerk voor de Ontdekking doet. Zou jij alsjeblieft die moestuintjes mee willen nemen voor school? Aan de kassa wordt ze aan een doos geholpen om al die moestuintjes in te stoppen. Nou Peter je had gelijk hoor, als je met zwerfafval opruimen begint kun je niet meer stoppen. Oh ja, en volgende week komen een aantal jongeren van de Ideeënstarter naar de koffieochtend op de Ontdekking, moet je ook komen.

Nou, ik weet niet of ik daar nog naar toe durf, met alleen maar moeders voel ik me toch een beetje ongemakkelijk.

Hoi Elles, jij ook hier? Kijk, als Elles met me mee gaat naar de koffieochtend durf ik wel. En over zwerfafval opruimen gesproken: dat doen we de laatste zaterdag van de maand weer, zin om mee te doen?

We aten uiteindelijk een uur later dan gewoonlijk. Niet omdat al die mogelijkheden en dat kiezen zoveel tijd vroegen. Nee, het waren de ontmoetingen. Wat maakt dat boodschappen doen leuk.

Bewaard onder Verhaaltjes | 6 Comments

Tags: ,

Een bouwfeest vier je niet met ballonnen

Geplaatst op 11 maart, 2016 

”Wat nou weer? Ik ben zo ontzettend klaar met die de Kock. Hebben we deze week een hartstikke leuk bouwfeestje gevierd, heeft ie weer wat te zeiken over de gemeente. Dat er ballonnen zijn opgelaten. Wat is daar mis mee? Dat ze in het milieu terecht komen? Ja en?

Volgende week is het de week van Nederland Schoon, gaan in Oosterhout bijna 1700 mensen de straat op om zwerfafval op te ruimen, kunnen ze mooi die ballonnen opruimen. We hebben het oplaten van die ballonnen juist hartstikke milieuvriendelijk gepland zo net voor de week van Nederland Schoon.

En anders ruimen die Zappers de boel wel op, die meer dan honderd vrijwilligers die regelmatig zwerfafval opruimen. Die kiezen er zelf voor hoor om met hun vuilniszak en prikstok de straat op te gaan. Die willen toch zwerfafval opruimen? Wat zitten die dan te klagen over ballonnen. Ruim ze op in plaats van erover te klagen. En als zwaar geschut hebben we onze Glutton, de zwerfafval stofzuiger, om zwerfafval op te ruimen. Echt, waar maakt die de Kock zich druk om.

Stuur even een interne notitie naar die afdeling die zo lekker loopt te leuren met ‘Samen maken we Oosterhout schoon’. Schrijf dat ze dat de PR campagne voor een schone stad in de overdrive moet want als die de Kock ook maar één groene of paarse ballon vindt gaat ie weer tekeer. Gaat ie er vast weer over bloggen en zo. Heeft die vent niks beters te doen? Nee, dat laatste moet je er niet in zetten. 

En nou moet ik snel naar een volgende meeting. Oh ja, en bestel nog wat dozen met ballonnen want binnenkort is er weer een feestje. Nee, niet biologisch afbreekbaar, dat natuurrubber kan er ook jaren over doen voor het is afgebroken. Nee doe dat spul maar dat nooit vergaat, hebben die Zappers het idee dat ze goed bezig zijn.”

Er werken bij de gemeente fantastische mensen die hun uiterste best doen voor Oosterhout. Ik heb dit verhaaltje dan ook helemaal verzonnen, alleen de aanleiding is echt gebeurd. De titel is ook echt.

Goed weekend allemaal.

Bewaard onder Verhaaltjes | 7 Comments

Tags: , ,

Doen alsof

Geplaatst op 6 maart, 2016 

Zaterdagmiddag mochten Sander, Leo, en ik in het ORTS programma Oosterhout Vandaag op Zaterdag een half uurtje vertellen over onze gekte voor muziek. Gastheer Peter de Hoogh stelde de vragen en de gekte deed de rest.

We mochten ieder één liedje uitkiezen voor de uitzending. Onmogelijk natuurlijk maar vooruit, het werd voor mij Life of Agony ‘Let’s pretend’.

Ja zeg, laten we doen alsof je van me houdt, laten we doen alsof je me kent. Ik vind het hartverscheurend en daarom mijn keuze want muziek moet je niet alleen raken, het moet je omver blazen.

Bewaard onder Muziek | 4 Comments

Communicatievermaak

Geplaatst op 1 maart, 2016 

Een aflevering van het kookprogramma Masterchef…

Estafette koken in teams van twee personen. Terwijl de één kookt mag de ander helpen door aanwijzingen te geven en na enkele minuten worden de rollen omgedraaid. De teamgenoten moeten samen één gerecht klaar maken.

Twee deelnemers coachen elkaar om beurten bijna volgens het boekje. Bij twee andere deelnemers is het bijna constant vloeken en tieren op elkaar. Was het een wedstrijd communiceren geweest, dan had het eerste team glansrijk gewonnen. Maar het was geen communicatiewedstrijd, het was een kookwedstrijd.

Dan gaat de jury proeven en keuren. Het eerste team dat zo lekker met elkaar communiceerde en zo harmonieus samenwerkte had een bord bagger gekookt en het tweede team waarvan de twee vechters elkaar niet konden uitstaan had de jury een heerlijk gerecht voorgezet.

Bewaard onder Communicatie | 6 Comments

Tags: