De ballenbakouders

Geplaatst op 8 september, 2015 

Je hebt in de binnenspeeltuin drie soorten ouders:

  1. De ouders in korte broek en op slippers of ander makkelijk schoeisel. Dat zijn de ouders die thuis al hebben besloten dat ze hun kind niet alleen of met andere kinderen laten spelen. Met voorbedachte rade kruipen ze samen met hun kind de ballenbak in.
  2. De ouders die daar niet op zijn voorbereid en ter plaatse beslissen dat ze hun kind niet alleen of met andere kinderen laten spelen. Deze categorie herken je eraan dat ze zich met ongemakkelijk zittende kleding door de binnenspeeltuin voortbewegen waar ze met hun veel te grote lijven de hele boel blokkeren voor de kinderen.
  3. De ouders die aan de kant zitten en zich ergeren en die hopen dat die veel te grote lijven van categorie 2 ergens vast komen te zitten.

Toen diezelfde ouders zelf kind waren gingen ze de straat op om met andere kinderen te spelen. Ja, daar gebeurde wel eens wat. Een ruzie, een bloedneus, een geschaafde knie. Vallen, opstaan, pleister, kusje en weer verder spelen. Die binnenspeeltuinen die aan god mag weten hoeveel veiligheidseisen moeten voldoen bestonden toen niet. Kinderen klommen in echte bomen en vielen daar wel eens uit ja.

En nu, als ouders, zijn ze bang om hun kind alleen of met andere kinderen te laten spelen, bang dat er wat gebeurt. Het is juist de bedoeling dat er wat gebeurt, daar is spelen voor bedoeld! En die kinderen hebben echt niet bij elke poep of scheet aanmoedigingen nodig hoor. Moet je voorstellen dat je vroeger zelf in een boom klom en dat je ouders je onderaan die boom staan te roepen: je kunt het, kom op, je bent er bijna, ja goed zo, toppie! En waar je vriendjes/vriendinnetjes bij staan natuurlijk. Je zou je toch kapot schamen?

Maar goed, ik moest even naar het toilet en bedacht me dat ik erover zou gaan bloggen. Dat geeft dan toch nog wat zin en betekenis aan zo’n binnenspeeltuinervaring. Ik loop even later terug naar de plek waar ik zat en zie hoe een moeder met haar kind in de ballenbak ligt.

Ze maakt een selfie die over twee seconden wel op Facebook zal staan. Tijd om dringend naar huis te gaan.

Bewaard onder vaderschap, Verhaaltjes

Tags: , , ,

Reacties

4 Reacties to “De ballenbakouders”

  1. Ingrid on september 9th, 2015 09:54

    Je hebt ook nog een vierde soort: de ouders die hun kinderen laten spelen, proberen een boekje te lezen maar steeds afgeleid zijn omdat ze het zo heerlijk vinden om te zien wat een plezier de kinderen hebben!

  2. Peter de Kock on september 9th, 2015 21:11

    @Ingrid: Daar kun jij dan weer over bloggen

  3. Daan de tekenaar on september 9th, 2015 10:50

    vroeger genoeg buiten geravot, buurjongens met gebroken armen, buik vol schaafwonden omdat je zelfgemaakte schans toch te wankel was om met je fietsje overheen te gaan, wc? Kijken wie het verste in de sloot kon plassen, op de bouwplaats klauteren in de half gebouwde woningen en rollen glaswol om je val op te vangen. Dat ik nog leef is een wonder, dan heb ik het nog eens over wat ik op het spoor uitspookte die nog geen tien meter van ons huis lag..

  4. Peter de Kock on september 9th, 2015 21:14

    @Daan: Haha, ja, dat soort werk. Dan te bedenken dat ouders die dat als kind deden nu hun eigen inderen zo nodig moeten begeleiden tot in de ballenbak.

Laat je reactie achter!