Nu hoor jij er ook bij

Geplaatst op 30 augustus, 2013 

Bij de Griek wil ik die schotel met veel tzatziki.

Oh maar wacht even… ik heb vanavond nog een verjaardagsfeest. Met een aura vol knoflook naar een feestje lijkt me geen passende combinatie.

Rekening houden met anderen, dat kun je ook teveel doen en ik bestel alsnog die schotel. Alles wat op mijn bord ligt eerst even flink door de tzatziki laten zwemmen en dan pas opeten. Het is mijn vakantie en het is mijn adem. Soms hoor ik die echo van lang geleden nog, dat ‘Wat zullen de buren wel niet denken’ gelul.

Een gave hoor, rekening houden met anderen, maar je kunt jezelf er ook helemaal mee uit balans krijgen door jezelf tekort te doen. Dan zit je in code oranje. En als rekening houden met anderen voortkomt uit aardig gevonden willen worden, is het code diep rood.

Dus ik naar dat feest met een knoflookaura. Niemand zegt er wat van. Wist ik wel. Er is een vriendengroep die al tientallen jaren met elkaar bevriend zijn, al vanaf de middelbare school en sommige vrienden kennen elkaar al vanaf de basisschool. Ze zijn allemaal van ver naar Vaals gekomen, eentje zelfs helemaal uit Vlissingen.

Dan is vriendschap niet iets vanzelfsprekends maar iets om even stil van te worden. Als je ergens middenin zit  heb je vaak niet in de gaten hoe bijzonder het is. Net zoiets als met gezondheid. Als je gezond bent sta je er amper bij stil maar zodra iets onschuldigs als een griepje toeslaat….

Ik ga op tijd weer weg want vandaag is mijn laatste avond in Vaals en ik wil graag hier en daar nog afscheid nemen van wat mensen. Als ik afscheid neem van de jarige bedank ik hem voor de bijzondere vriendschappen waar ik die avond getuige van mocht zijn. Zegt ie: ‘Nu hoor jij er ook bij‘.

Ik smelt.

Bewaard onder Persoonlijk

Tags: , , ,

Reacties

Laat je reactie achter!