Wegkijken van je gedachten
Geplaatst op 6 december, 2012
Ik weet niet hoe ik het doe maar soms lijkt het wel of ik kan wegkijken van mijn gedachten.
Dan zie ik een gedachte en nog eentje en nog eentje en dan zie ik welke kant dat op gaat. Dan zie ik een gedachtepad dat me bijzonder bekend voorkomt, een pad dat ik al vaker bewandeld heb en waarvan ik weet: dit werkt niet voor mij. Meestal is dat een pad dat bezaaid ligt met bangmakende gedachten.
En zodra ik de eerste stappen op dat pad zie, kijk ik de andere kant op. Het is niet echt kijken in de letterlijke zin van het woord maar het lijkt op je hoofd omdraaien, je blik ergens anders op richten als je iets ziet dat je niet meer hoeft te zien. Misschien kan ik het beter vergelijken met wandelen: je maakt een mooie wandeling en ontdekt op een gegeven moment dat het uitzicht niet meer is wat je graag wenst. Dan neem je een andere afslag en volg je een ander pad. Zoiets. Eigenlijk heb ik er geen woorden voor.
Bewaard onder Persoonlijk
Tags: gedachten
Reacties
10 Reacties to “Wegkijken van je gedachten”
Laat je reactie achter!
Great! Je kunt kiezen… Mooi beschreven, al heb je geen woorden ervoor!
@Petra: je noemt ‘kiezen’ en het gekke is dat ik ‘kiezen’ zie als ergens over nadenken en dan het ene doen of het andere. En als ik naar mijn gedachten kijk, is er geen gedachte om een andere kant op te kijken. Het is alsof het vanzelf gaat als ik zie welke kant het op wil en merk dat ik daar niet heen wil. Ben er uiteraard wel blij mee met deze ontwikkeling.
Ja. Toch maak je een keuze om erin mee te gaan (met die gedachten) of niet. En die keuze kun je pas maken als je het ziet. Dat is waar. Het is een hele mooie ontwikkeling!
@Petra: Zien, dat is het. Als je echt ziet sta je volgens mij goed geankerd en laat je je niet zo gemakkelijk meeslepen door welke gedachte dan ook.
“Awakening is freedom from the conflicted mind. The mind can no longer grip you. It becomes like a radio that gets fainter and fainter.”
(uit een Oneness-tekst, die ik net tegen kwam..!)
@Petra: Die is mooi, dank je wel.
Mooi omschreven.
Ik ervaar het als niet eens zulke rigoureuze keuzes maken. It’s all in the mind…
@Sonja: verbazingwekkend vind ik het, wat we daar allemaal mee kunnen. Hoop dat we in 2013 met z’n allen nog veel van dat soort moois zullen ervaren.
Iets zien wat je niet meer hoeft te zien, is er dan nog wel,zoals je het nu beschrijft.
Als het ECHT weg is zie je het niet meer op de door jouw beschreven manier.
Mooi stukje!
Dank je wel @Alice. Ik vind het moeilijk onder woorden te brengen hoe het precies werkt. Tot nu toe kan ik me het beste vinden in het gebruik van ‘wegkijken’.