Bye bye 2010

Geplaatst op 31 december, 2010 

Waar ik dit jaar het meeste plezier aan heb beleefd en dankbaar voor ben, is het samen zijn. Lang geleden leek een onbewoond eiland me wel wat en op momenten die ik maar moeilijk kan accepteren verlang ik er nog wel eens naar.

Ik kan me geen jaar herinneren waarin ik met zoveel bijzondere mensen samen ben geweest als dit jaar en waarin ik er zoveel plezier aan heb beleefd, inspiratie uit geput en van heb geleerd. Dank jullie wel voor jullie bijdrage aan mijn 2010.

Bewaard onder Persoonlijk | 7 Comments

Tags: ,

Het nieuwe jaar inkleuren

Geplaatst op 30 december, 2010 

Sinds 2004 schrijf ik aan het eind van elk jaar op wat ik in het nieuwe jaar wil ervaren. De vorm waarin ik dat doe is telkens weer anders. De ene keer is het in affirmatievorm, de andere keer in de vorm van een verhaaltje. Soms is het kort en bondig en een andere keer weer uitgebreid en gedetailleerd.

Als ik het document af heb, lees ik het nog één keer door en sla het op. Daarna laat ik het een jaar met rust en lees het pas weer door als het nieuwe jaar ook ten einde loopt. Wat ik dan ervaar is een mengeling van verwondering over wat er is uitgekomen en teleurstelling over wat er niet is uitgekomen.

Dit jaar heb ik voor het eerst al mijn eindejaars documenten gelezen sinds 2004. De verwondering over wat er is uitgekomen was nog groter omdat sommige ervaringen pas jaren later zijn uitgekomen en niet meteen in het eest komende jaar. En de teleurstelling over wat er nog niet is uitgekomen maakte snel plaats voor vertrouwen dat het wel gaat komen. Misschien in het komende jaar of het jaar daarna.

Ik vind het leuk op deze manier het jaar af te sluiten en het nieuwe te beginnen. Tegelijk ook spannend nu ik weet dat wat ik opschrijf grote kans maakt werkelijkheid te worden.

Ik  heb pas een nieuwe agendavulling gekocht voor het nieuwe jaar, een jaar vol lege bladzijden. Ik heb het jaar alvast een beetje persoonlijk ingekleurd door op te schrijven wat ik in 2011 wil ervaren.

Bewaard onder Persoonlijk | 10 Comments

Tags: ,

Ben jij Herman Brusselmans

Geplaatst op 28 december, 2010 

Op Twitter gebruik ik een lijst ‘Inspiratie’ om een aantal ‘inspirerende zwaargewichten’ te volgen zoals Paulo Coelho, Eckhart Tolle en Byron Katie. Ook Deepak Chopra volg ik via deze lijst en het valt me al een tijdje op dat zijn tweets zo serieus zijn, steeds weer die ‘stichtelijke’ boodschap. Het valt me niet alleen op, ik zit me er ook aan te ergeren.

Als je mijn blogs al wat langer leest, dan weet je waarschijnlijk al wat er nu gaat komen: mijn ergernis heeft niets met Deepak Chopra te maken of met zijn tweets maar met mijn wens om zelf ook zo af en toe eens wat minder serieus voor de dag te komen.

En daarvoor geef ik mezelf nu meteen toestemming. Wat ik nu ga schrijven gaat dus totaal nergens over.

Tweede kerstdag sta ik in de kroeg en zie dat er een man op me afkomt. ‘Mag ik je wat vragen?’ Beetje rare vraag om te vragen of je wat mag vragen maar vooruit, het is kerst dus waarom niet. Dus ik zeg: ‘natuurlijk’ . Ook een raar antwoord want zo natuurlijk is dat niet. ‘Ben jij Herman Brusselmans?’ Mijn god zeg, de man is nuchter en mijn oren doen het prima dus de vraag is echt of ik Herman Brusselmans ben.

Het is het begin van een heel leuk gesprek. Even later vraagt de man één van zijn vrienden om assistentie: ‘vind je niet dat hij op Herman Brusselmans lijkt?’ De vriend kijkt me aan en zegt: ‘Ja maar dan wel met een kleurspoeling’.

Bewaard onder Persoonlijk | 11 Comments

Tags: ,

De genialiteit van een absurd idee uitvoeren

Geplaatst op 27 december, 2010 

Seth Godin heeft het in zijn boek ‘Linchpin’ over het reptielenbrein. In mijn woorden is het reptielenbrein een fabriek binnenin ons brein die zich voedt met wat het zelf produceert: ANGST. Een soort perpetuum mobile dus.

Een film die me aan het reptielenbrein deed denken is ‘Be Kind Rewind’. Ik zag deze film een paar weken geleden en was onder de indruk van het verhaal dat deze film vertelt, van waar twee mensen toe in staat zijn als ze geen last hebben van, of niet luisteren naar, hun reptielenbrein.

Lees voor de details van deze film het artikel op Wikipedia en/of bekijk de trailer:

Wat me raakte is de oplossing die de hoofdspersonen Mike en Jerry niet alleen bedenken maar ook uitvoeren als ze ontdekken dat alle videobanden in de videotheek waar Mike tijdelijk het beheer over heeft, zijn gewist. Ze besluiten om samen de gewiste films na te spelen en op te nemen en deze in de videotheek ter verhuur aan te bieden.

De oplossing is absurd. Absurd is wat een reptielenbrein van hun idee zou zeggen.

Ze noemen hun zelfgemaakte films sweded versies en het duurt niet lang of de klanten staan in de rij om een sweded film te huren.

De oplossing is geniaal. Beter gezegd: wat geniaal is, is dat ze hun absurde idee uitvoeren, ze doen het gewoon.

Als het reptielenbrein iets absurd vindt, onhaalbaar, onrealistisch of onmogelijk, dan heb je misschien jouw succesversie van de sweded films te pakken.

Ik schrijf deze vorige zin in de ‘je-vorm’ maar heb het natuurlijk vooral tegen mezelf 🙂

Bewaard onder Films | 6 Comments

Tags: , , , ,

De kracht van kwetsbaarheid

Geplaatst op 24 december, 2010 

‘Menselijkheid’ is al een tijdje een thema waar ik me mee bezig hou en over blog. Ik zat laatst op een kladje wat woorden en zinnetjes op te schrijven die voor mij de essentie van menselijkheid weergeven. ‘De essentie van de menselijke ervaring is ons herinneren dat we geliefd worden en dat we liefdevol zijn‘  schreef ik onder andere en ook het woord ‘kwetsbaarheid‘.

Gisteravond zag ik in mijn RSS reader ineens de TED-talk van Brene Brown: The power of vulnerability. Ik wilde deze feed bijna ongelezen markeren als gelezen toen mijn oog viel op het woord vulnerability. Kijken en luisteren dus naar Brene Brown. De eerste minuten had ik het idee mijn tijd te verspillen maar daarna….. Brene Brown geeft hier één van de meest inspirerende en ontroerende TED-talks die ik ken.

Wat zij vertelt is werkelijk de essentie van menselijkheid:  de kracht van kwetsbaarheid. Haar woorden ‘the courage to be imperfect‘ echoën nog na.

Meer van Brene Brown:

Lees ook: In je kracht staan

Bewaard onder Inspiratie | 5 Comments

Tags: , , ,

Menselijkheid en oorlog

Geplaatst op 23 december, 2010 

Ik snap het niet en wil het ook niet snappen.

Ik heb het over oorlogsrecht. Dat er mensen zijn die zich bezighouden met oorlogsrecht, met de (zogenaamde) menselijke maat van het oorlog voeren.

Oorlog voeren is per definitie de meest onmenselijke handeling waar mensen op deze planeet toe in staat zijn. Hoe kan zoiets ook maar een klein beetje menselijk worden gemaakt? Moeten we dat wel willen, dat oorlog voeren zo menselijk mogelijk wordt gemaakt? Zo van: het is nu eenmaal een gegeven dat er oorlog wordt gevoerd, dan kunnen we er maar beter  regels voor opstellen om het zo menselijk mogelijk te maken.

Ik snap het niet en wil het ook niet snappen.

We hebben het hier over vernietiging en dood op een massale schaal. Hoe kan zoiets ook maar enigszins menselijk zijn? Is het menselijk als er geen burgerslachtoffers vallen? En militairen dan, zijn dat dan geen mensen? En is oorlog voeren überhaupt mogelijk zonder dat er burgerslachtoffers vallen?

Ik snap het niet en wil het ook niet snappen.

Waarom is er een oorlogsrecht? We hebben toch allemaal recht op vrede? Waarom is er eigenlijk nog oorlog?

Je kunt me naïef noemen maar liever dat dan een oorlogvoerende realist.

‘If everyone demanded peace instead of another television set, then there’d be peace.’ John Lennon

Bewaard onder Mening | 13 Comments

Tags: , , ,

De held van de dag

Geplaatst op 21 december, 2010 

Terwijl de held van dit verhaaltje naar huis reed, liet hij zijn gedachten nog eens over zijn heldendaden van die dag gaan. Hij was tevreden en vermoeid. Heldenwerk is best zwaar moet je weten.

Voor hem reed een fietser, voorzichtig balancerend over de door auto’s gemaakte sporen in de sneeuw. Onze held bedacht zich een moment of hij nog energie had voor een laatste heldendaad.

‘Vooruit dan maar’ en hij toeterde een paar keer flink.

De fietser had twee mogelijkheden. Ofwel in het spoor blijven en die toeterende automobilist  achter hem trotseren of uitwijken naar het besneeuwde deel van de rijbaan. Vallen zou betekenen dat minimaal één autoband een afdruk zou achterlaten op zijn been, arm of misschien wel hoofd.

De fietser die duidelijk geen held was, bleef in het spoor rijden. De automobilist die duidelijk wel een held was ging vlak achter de fietser rijden, wachtte tot de linker rijbaan vrij was, gaf een dot gas en passeerde.

In zijn achteruitkijkspiegel zag hij de fietser snel kleiner worden. Een held laat zich door niets of niemand tegenhouden en zeker niet door een fietser. Held zijn kicks ass.

Bewaard onder Verhaaltjes | 11 Comments

Persoonlijke bullshit

Geplaatst op 20 december, 2010 

Het begon met een tweet van Coert Visser waarna Es, alias @Hemelwandelaar, en ik een korte uitwisseling hadden:

Peter: En we hebben gelukkig nog wat bullshit dagen tegoed 🙂 RT @CoertVisser It’s been a marvellous year for bullshit

Es: ROFL and true it is – what was your bullshit this year?

Peter: Mijn bullshit dit jaar? Misschien ’t idee dat ’t gebrek aan menselijkheid dat ik om me heen zie niets met mij te maken heeft

Es: dit is een dubble wammy wat je hier schrijft

Het is grappig en niet toevallig dat de afkorting BS zowel BullShit betekent als Belief  System. Overtuigingen hebben een bepaalde houdbaarheidsdatum waarna ze hun zingeving verliezen en veranderen in een berg bullshit. Veel overtuigingen zijn achteraf gezien, eigenlijk altijd al bullshit geweest maar wel met een zekere nuttige functie, bijvoorbeeld ter bescherming. Op een gegeven moment, wat ik de houdbaarheidsdatum noem, verliest een overtuiging z’n nuttige functie en is het moment gekomen de overtuiging los te laten.

Als ik in situaties terechtkom waar de menselijkheid ver te zoeken is, haal ik daar inspiratie uit om over menselijkheid te schrijven en te bloggen. En laat ik nou tot de ontdekking zijn gekomen dat situaties met een gebrek aan menselijkheid behalve een inspiratiebron ook een uitnodiging zijn: om mijn eigen menselijkheid in te brengen.

Als je de bullshit herkent, verliest het z’n kracht.

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags: ,

Volgende pagina →