P-day
Geplaatst op 15 november, 2010
Zaterdag was het P-day, een dagje Peter, Peter, Peter, Peter en Paul. Sinds een paar jaar een terugkerend feestje vol herinneringen aan onze studietijd. Samen vormden we twee jaar lang het bestuur van de studentenvereniging van de HTS in Vlissingen en vooral de herinneringen aan de feesten die we organiseerden lijken elk jaar wilder en wilder te worden.
Vorig jaar kon één van de Peters er helaas niet bij zijn. We waren in een uitermate vage kroeg beland waar we door de nog vagere klanten werden aangezien voor een vage band die er die avond zou optreden. Die band richtten we ter plaatse op: ‘Peter, Peter, Peter, Paul and the motherfuckers’. Als iemand ons dan zou vragen of wij Peter, Peter, Peter, en Paul van de band zijn, zouden we zeggen: ‘Ja, en die motherfuckers dat zijn jullie’. Een beetje in die sfeer hebben we elk jaar een reünie en vieren we het contact dat we lang geleden hadden en het contact dat we nu hebben.
Dit jaar was de rode draad ‘consequentieloosheid’. Wat zou je doen als je wist dat wat je deed geen consequenties zou hebben? Zo’n vraag brengt de holbewoner in de mens naar boven, geloof me 🙂
Paul is een apart verhaal. Om te beginnen omdat hij Paul heet en geen Peter. En ook omdat hij in die tijd werktuigbouwkunde studeerde en geen elektrotechniek zoals de Peters. We ‘gedogen’ hem als het ware.
Tijdens onze studietijd organiseerden we een keer een Sinterklaasfeest. Iedereen die een leuke anekdote kende over een medestudent, kon dat op een briefje schrijven en in de brievenbus van Sinterklaas stoppen.
Paul had ook een briefje ingevuld. Hij schreef dat een aantal van zijn medestudenten tijdens de lunchpauze altijd zo opscheppen over hun seksuele prestaties. Het ging over drie medestudenten en het leek ons als organisatie wel leuk om op het podium een echte wip neer te zetten waar die drie studenten in opdracht van Sinterklaas even een potje konden wippen om hun prestaties te laten zien.
We hadden een probleem: drie man op een wip, dat werkt niet. Onze oplossing was geniaal en duivels.
Toen Sinterklaas de drie studenten bij zich riep, zat Paul zich al te verheugen over wat er zou gaan gebeuren. Sinterklaas zou die drie in een aula vol bierdrinkende studenten wel eens even flink aanpakken.
Tot Paul’s verrassing vroeg Sinterklaas ook Paul op het podium te komen. De studenten moesten Sinterklaas vertellen waar ze tijdens de lunch toch steeds over praatten. Daarna moesten ze van Sinterklaas met z’n vieren op de wip. En zo loste Paul ons wip-probleem op.
Herinneringen zijn mooi maar wat nog mooier is, is die herinneringen delen samen met de mensen waarmee je ze hebt beleefd. Ik kijk al weer uit naar e volgende P-day, een dag vol P-lezier.
Bewaard onder Persoonlijk, Verhaaltjes
Tags: herinneringen
Reacties
3 Reacties to “P-day”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
[…] Dit blogartikel was vermeld op Twitter door Peter de Kock, Es. Es heeft gezegd: RT @peterdekock: Nieuwe blogpost over een dagje met veel naamgenoten http://tinyurl.com/26fqwgc […]
En je volgende blog gaat over wat jij zou doen als het zonder consequenties was? Ik ben benieuwd! 🙂
Haha, nee daar ga ik niet over bloggen @Petra. Als ik mijn innerlijke holbewoner laat bloggen komen er juist wel consequenties 🙂