Een hele kudde ikken

Geplaatst op 30 september, 2009 

Gisteravond laat ‘Wie ben ik?‘ gepost met de stille hoop dat deze vraag me even met rust zou laten maar de antwoorden blijven stromen. Zoals vanochtend tijdens de koffie toen ik Jill van Maasdijk’s ‘Shield of the command’ (nummer 10 / oktober 2009) las.

Het artikel ‘Kwamtum worden’ van Lee Caroll geeft een hele nieuwe kijk op karma. In plaats van dat de energie van vorige levens is bedoeld voor karmische uitwisseling , is het precies andersom en is alles wat je in vorige levens hebt geleefd een persoonlijke goudmijn waar je weer uit kunt opgraven wat je wilt.

Voor mij klinkt dit zo:

De bagage die je steeds weer met je meezeult (karma)  is geen rugzak volgeladen met de consequenties van wat je ooit in vorige levens hebt uitgevreten en waar je in dit leven weer opnieuw verantwoordelijkheid voor moet dragen met de bedoeling die rugzak steeds lichter te maken. Wat je met je meedraagt is alles wat je in vorige levens bent geweest en met de bedoeling daaruit te putten wat je in dit leven weer opnieuw wilt gebruiken. Heb je in dit leven bijvoorbeeld last van angst, put dan uit een vorig leven waarin je moedig was en leg dat bovenop je leven nu.

Terug naar de vraag ‘Wie ben ik?’ Antwoord: een hele kudde ikken.

Bewaard onder spiritualiteit | 4 Comments

Tags:

Wie ben ik?

Geplaatst op 29 september, 2009 

Vraag je jezelf wel eens af wie je bent? Vorige week donderdag, fietsend op weg naar huis, was daar ineens die vraag: wie ben ik? De daarop volgende dagen raakte ik overdonderd door antwoorden.

Zo ontdekte ik eerst de website www.michaelteachings.com met artikelen over ziele leeftijden en de verschillende rollen die we kiezen te vervullen voordat we incarneren. Met wat ik daar las had ik al zoveel antwoorden dat ik daar nog wel een poosje mee onder de pannen ben. Maar er kwam nog veel meer.

Een dag later bood Gertrud Althausen me aan een numerologie voor me uit te werken aan de hand van mijn geboortedatum en naam. Ik nam het aanbod graag aan en zondag had ik al een bijzonder gedetailleerde beschrijving in mijn mailbox.

Als extra service kreeg ik van Gertrud ook nog mijn persoonlijke kinkaart volgens de Tzolkin, de Maya kalender.

Er kwam ook nog een toetje: Huub Koch stuurde me een communicatie concept toe, gebaseerd op een eerder gesprek en vragen die hij me had gesteld over ondernemerschap en hoe ik me daarin onderscheid.

Zo had ik binnen een paar dagen vier totaal verschillende invalshoeken op de vraag ‘Wie ben ik?’. De invalshoeken overlapten elkaar, vulden elkaar aan en waren ook totaal verschillend.

Zo langzamerhand heb ik het idee dat wie ik ben, wie jij bent of wie wij zijn, niet is afgebakend in de zin van een opsomming van een aantal eigenschappen en kwaliteiten. Ik denk dat ‘alles’ in ons is, dat we ‘alles’ zijn. En dat de mate van iemands bewustzijn en de omstandigheden waarin iemand verkeert (het boek ‘The tipping point‘ van Malcolm Gladwell geeft prachtige voorbeelden van hoe omstandigheden en omgeving een grote rol kunnen spelen), bepaalt uit welk vaatje iemand tapt. Zo tap ik de ene keer bijvoorbeeld ‘luiheid’ en de andere keer ‘hard werken’.

Bewaard onder Boeken, Persoonlijk, spiritualiteit | 3 Comments

Tags: , ,

Zet zelf de eerste stap

Geplaatst op 28 september, 2009 

Vorige week kwam ik op de blog van Ian Peatey een video tegen waar ik sindsdien nog vaak aan heb gedacht. Hoe vaak? Nou, telkens als ik mezelf ergens over hoorde klagen. Kijk zelf, het filmpje duurt maar twee minuten.

Zelf de eerste stap zetten in plaats van ergens over klagen, dat wil ik graag leren.

Bewaard onder Inspiratie | 5 Comments

Tags: ,

Mijn plein

Geplaatst op 26 september, 2009 

Het plein zag er in het zonnetje vrolijk uit. Alsof het tegen de slopers die het binnenkort tegen de vlakte gooien wil zeggen: ‘Aan mij ligt het niet…’.

Op één  pand na zijn alle deuren en winkelruiten op de begane grond dichtgetimmerd. Woningen en winkels die eens dezelfde functie hadden als een drinkplaats voor dieren zijn nu verstopt achter dikke planken. Een beetje zoals oude mensen achter de muren van een bejaardentehuis worden weggestopt.

Alles waar je geen aandacht en zorg aan besteedt, gaat vroeg of laat dood. Het plein weet dit maar al te goed en geeft zich over, in stijl. Boven één van de dichtgetimmerde voordeuren knipoogt nog een huisnummer. Aan het plein ligt het niet.

Ik heb het eerder meegemaakt dat een plek waar ik heb gewoond tegen de grond gaat en plaats moet maken voor nieuwbouw. Woningen die de prijs moeten betalen voor de sociale problemen in een wijk. Alsof nieuwbouw daar echt wat aan verandert.

Een paar honderd meter verderop ligt een ander plein. Een verkeersbord fungeert er als voorbode van wat ook dit plein te wachten staat: sloop. Ook aan dit plein ligt het niet.

Lees ook: Het plein van de hemelse vrede en oorlog

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Heeft u een bijdrage voor de crisis?

Geplaatst op 24 september, 2009 

Prinsjesdag en de algemene beschouwingen zijn weer voorbij en werkgroepen gaan aan de bak om van alles en nog wat te onderzoeken. Prinsjesdag is de dood in de pot maar daarover ging die andere blogpost al.

Wat die werkgroepen vast en zeker ook gaan onderzoeken (en natuurlijk al lang en breed weten) is hoe ze de bijdragen die de politici het Nederlandse volk hebben gevraagd om de gevolgen van de crisis op te vangen, kunnen vertalen naar wetgeving.

Het klinkt zo aardig als er om een bijdrage wordt gevraagd. In gedachte zie ik dan al een aardige meneer of mevrouw van deur tot deur gaan met een collectebus in de hand met het opschrift CRISISBIJDRAGE. ‘Goedenavond meneer, heeft u een kleine bijdrage voor de crisis?’. ‘Nou nee, hier op de hoek zit een bank, ga daar maar even langs’.

Maar hoe alleraardigst het ook klinkt als politici om bijdragen vragen: er wordt helemaal niets gevraagd. Wat er gebeurt is dat belastingen en premies omhoog gaan. Het betalen ervan wordt opgelegd en met sancties afgedwongen.

Een vraag is pas een vraag als je er consequentieloos nee op kunt antwoorden. Kun je dat niet, dan is er geen sprake van een vraag maar van een opdracht of eis.

Ook de online van Dale vliegt hier een beetje uit de bocht want die zegt dat vragen betekent: 1.  een vraag stellen 2. verlangen, eisen, vergen 3. informeren 4. uitnodigen 5. verzoeken

Maar vragen en eisen zijn toch echt twee verschillende dingen.

‘Vragen’ is politieke taal voor eisen en met sancties afdwingen. Wat iemand zegt is niet altijd wat hij of zij bedoelt.

Bewaard onder Actualiteit, Mening | Reageer

Tags: , , ,

De filosofie van de heuvel

Geplaatst op 23 september, 2009 

Ik heb het boek ‘De filosofie van de heuvel’ bijna uit. In dit prachtige boek van Ilja Leonard Pfeijffer en zijn vriendin Gelya Bogatishcheva over hun fietstocht naar Rome zijn ze zojuist de gemeentegrens van Rome gepasseerd. Nog twee kleine hoofdstukjes en het boek is uit. Ik stel het einde van dit boek nog even uit want ik zal het gaan missen.

Waarom ben ik zo enthousiast over dit boek?

Omdat ik door dit boek zin krijg in:

En omdat ik door dit boek geen zin meer heb in:

Wat een prachtboek.

 

Bewaard onder Boeken | Reageer

Tags: ,

Wegomleiding

Geplaatst op 21 september, 2009 

Het was mooi nazomerweer zaterdag en dan zijn er een hoop opties om iets leuks te gaan doen. Motorrijden bijvoorbeeld. Ik wist al meteen waar ik naartoe wilde: een route langs de afgedamde Maas. Ik had deze route al lange tijd niet gereden. Eerst een stukje over de snelweg en dan binnendoor richting Andel. Was heerlijk rijden tot ik wilde afslaan naar het mooiste stuk van de route langs de Hoge Maasdijk. Verrek, afgesloten. Wegomleiding. In plaats van langs het water reed ik nu door allerlei dorpjes. Grrrrrr…..

Terwijl ik zo verder reed met het idee een stukje verderop te proberen alsnog op de Hoge Maasdijk te komen, herinnerde ik me het boek ‘De filosofie van de heuvel’. Daarin beschrijft Ilja Leonard Pfeijffer de levensfilosofie van zijn vriendin terwijl ze samen op de fiets onderweg zijn naar Rome. Die filosofie komt erop neer dat als je plannen maakt om een doel te bereiken er twee mogelijkheden zijn:

  1. Je plan komt uit. Dat is saai want dan is alles gebeurd zoals je het hebt bedacht en is er geen verrassing.
  2. Je plan komt niet uit. Dan is er irritatie en frustratie over het niet uitkomen van het plan.

Nee, beter is geen plannen maken en het leven te nemen zoals het komt want dan is er ruimte voor verrassingen.

Die filosofie klopt, zo ontdekte ik terwijl ik de wegomleiding volgde. Ik besloot mijn geplande route te laten voor wat het is en gewoon mijn neus te volgen. Veel leuker. En ook veel avontuurlijker. Ooit heb ik door mijn neus te volgen die route langs de Hoge Maasdijk ontdekt.

Bewaard onder Boeken, Persoonlijk | Reageer

Tags: ,

De oversteek

Geplaatst op 18 september, 2009 

Een drukke straat midden in Rotterdam. Een groep ganzen heeft het plan bedacht om van de vijver aan de ene kant van een drukke straat naar de vijver aan de andere kant te lopen. Waggelend beginnen ze aan hun reis.

Ze naderen de rijbaan. Er komt een auto aanrijden waarvan de bestuurder haast heeft. Het wordt spannend. Een oude vrouw zwaait driftig met haar arm om de chauffeur te waarschuwen, met haar andere arm houdt ze zichzelf vast aan haar rollator. Het ziet er vertederend uit. De automobilist ziet het signaal, remt en stopt. De ganzen waggelen vrolijk naar de middenberm. Aan de andere kant moeten ze een tweede rijbaan oversteken. Ook daar is iemand bezig het verkeer te regelen. Een man brengt het verkeer tot stilstand en gebaart de ganzen over te steken. Na hun oversteek moeten de ganzen alleen nog onder een hekje door en de bestemming is bereikt.

Ik was geraakt te zien hoe midden in een drukke stad mens en dier zo harmonieus met elkaar samen werken. Het tafereeltje was behalve vertederend ook symbolisch. Met de hulp van de wijze sjamaan Gertrud Althausen ontdekte ik dat er zoiets bestaat als dieren geboorte totems. Ben je net als ik geboren tussen 22 december en 19 januari, dan is de gans je geboorte totem.

Net als die ganzen ben ook ik een oversteek aan het maken. Die ganzen kregen tijdens hun oversteek hulp. Ik krijg bij mijn oversteek ook hulp, sommige hulp zichtbaar en andere hulp onzichtbaar.

Vanmiddag, meteen na het ganzentafereeltje, kreeg ik zichtbare hulp van Huub Koch, oprichter van Zichtbare Zaken (geen toeval: zichtbare hulp van zichtbare zaken). Huub gaat me met zijn creativiteit helpen met het ontwerpen van een woordmerk en een nieuwe vormgeving voor mijn blog. Allemaal activiteiten die deel uitmaken van mijn oversteek. En Huub helpt om tijdens mijn oversteek dingen (mezelf) zichtbaar te maken.

Nieuwsgierig geworden naar mijn oversteek, waarheen ik een oversteek maak? Join the club want ik ben zelf ook ontzettend nieuwsgierig. Maar dat ik net als die ganzen met een oversteek bezig ben, dat is wel zeker. En ook dat ik er hulp bij krijg. Zoals van Huub Koch en van Gertrud Althausen. Fijn weekend.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags: ,

Volgende pagina →